Μιλάμε, για τα όσα προδιέγραψαν οι προχτεσινές εξαγγελίες του Γ. Παπαντωνίου. Μέχρι το 2005, ανακοίνωσε ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, το 50% των Ενόπλων Δυνάμεων θα αποτελείται από επαγγελματίες οπλίτες. Με άλλα λόγια, δηλαδή, μέχρι το 2005, οι Ενοπλες Δυνάμεις θα έχουν μετατραπεί σε μισθοφορικά αποσπάσματα. Το γεγονός αυτό, μαζί με την ήδη μεγάλη, αλλά και συνεχώς εντεινόμενη και πολύμορφη πρόσδεση των Ενόπλων Δυνάμεων με το ΝΑΤΟ και τους μηχανισμούς του, δημιουργούν ένα θανάσιμο συνδυασμό, για το χαρακτήρα και τους βασικούς προσανατολισμούς των πρώτων, με ό,τι αυτά συνεπάγονται. Ουσιαστικά, βαθαίνει δραματικά η μετατροπή των Ενόπλων Δυνάμεων σε ολοκληρωτικό παράρτημα του ΝΑΤΟ. Τόσο πολύ, που καλά θα κάνει ο Γιάννος Παπαντωνίου, να σκεφτεί κάποιο άλλο όνομα για το υπουργείο του. Πολύ γρήγορα, δε θα έχει την παραμικρή σχέση, ούτε με οτιδήποτε εθνικό, ούτε με την άμυνα της χώρας...
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε σε έκθεσή της η Τράπεζα της Ελλάδας, την τελευταία πενταετία, ο πλούτος των Ελλήνων αυξήθηκε κατά 126%. Βεβαίως, ακόμα κι ένας πρωτοετής σπουδαστής οικονομικής σχολής αντιλαμβάνεται ότι τούτο δε σημαίνει πως πλούτισαν όλοι οι Ελληνες, καθώς είναι πλασματικό να συμποσούται το τεράστιο εισόδημα μιας χούφτας μεγαλοκαπιταλιστών, με το πενιχρό εισόδημα των υπολοίπων Ελλήνων και να βγαίνει ο «μέσος όρος».
Η αλήθεια είναι ότι, την τελευταία πενταετία, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού έγινε φτωχότερη, αφού τα λαϊκά στρώματα - οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, οι μικρομεσαίοι αγρότες, επαγγελματίες, βιοτέχνες και μικρέμποροι και η μεγάλη μάζα των συνταξιούχων - υπέστησαν ουσιαστική μείωση εισοδήματος. Επομένως, η αύξηση του πλούτου αφορά στους λίγους της οικονομικής ολιγαρχίας. Αλλά, έτσι γίνεται πάντα στην καπιταλιστική κοινωνία...
Η φτώχεια και η ανέχεια οδηγεί στον τζόγο. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι «έμποροι των ελπίδων» - κράτος και ιδιώτες αετονύχηδες - και γι' αυτό «στήνουν» συνεχώς νέα «τυχερά παιχνίδια», η απαρίθμηση και μόνο των οποίων φτάνει για να υποστηρίζει κανείς ότι γίνεται προσπάθεια μετατροπής της Ελλάδας σε «μαγαζί του τζόγου». Ιδού πόσα «παίζονται» μέχρι στιγμής: «ΛΟΤΤΟ», «ΠΡΟΤΟ», «ΤΖΟΚΕΡ», «ΞΥΣΤΟ», «ΠΡΟΠΟ», «ΠΡΟΠΟ - ΓΚΟΛ», «ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ», «ΕΞΤΡΑ 5», «ΣΟΥΠΕΡ 3». Σ' αυτά να προσθέσουμε τα «παιχνίδια» του Ιπποδρόμου κι εκείνα που «παίζονται» στα καζίνο («φρουτάκια», «κουλοχέρηδες», «μπλακ - τζακ», «ρουλέτα» κ.ά.). Κι όλ' αυτά είναι τα νόμιμα...
Μέσα από τον τζόγο επιχειρείται η αφαίμαξη λαϊκού εισοδήματος - απ' όσο υπάρχει ακόμα στα λαϊκά στρώματα της Ελλάδας, όπου αυξάνεται η φτώχεια των πολλών και γιγαντώνεται ο πλούτος των λίγων - και η συγκέντρωση κεφαλαίου στα χέρια των καπιταλιστών. Μια άλλη μεγάλη «μπάζα» στις τσέπες της οικονομικής ολιγαρχίας συγκεντρώθηκε μέσω του Χρηματιστηρίου, ενώ το ίδιο γίνεται, προγραμματισμένα και καθημερινά, μέσω συγκεκριμένων πολιτικών που εφαρμόζονται στο μισθολογικό και το συνταξιοδοτικό, στο φορολογικό και το ασφαλιστικό κ.ά.
Παρά τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων της Λάρισας, του Εργατικού Κέντρου και άλλων φορέων, οι ιδιοκτήτες της κεραμοποιίας «ΒΙΟΚΕΡΑΛ» συνεχίζουν να χρησιμοποιούν, ως καύσιμη ύλη -όπως μας καταγγέλλεται- το επικίνδυνο τοξικό υλικό «πετ κοκ», θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των 140 εργαζομένων της επιχείρησης και των κατοίκων της γύρω περιοχής κι απειλώντας το περιβάλλον. Οι επιχειρηματίες χρησιμοποιούν αυτό το υλικό, που είναι πιο φτηνό από άλλα, για να μειώσουν το κόστος παραγωγής και ν' αυξήσουν τα κέρδη τους. Μάλιστα, υπέβαλαν αίτημα στο ΥΠΕΧΩΔΕ να τους επιτρέψει να συνεχίσουν τη χρησιμοποίησή του, ζητώντας έτσι τη «βούλα» του κράτους για τη νομιμοποίηση της παρανομίας τους.
Το ΥΠΕΧΩΔΕ, με έκθεσή του, απέρριψε μεν την προταθείσα τεχνική μελέτη της επιχείρησης, άφησε, όμως, ανοιχτό το δρόμο για «νόμιμη» χρήση του επικίνδυνου τοξικού υλικού, καθώς αναφέρει ότι η επιχείρηση πρέπει να προβεί στην εγκατάσταση συστήματος αποθείωσης, να προτείνει το απαιτούμενο ύψος καμινάδας και να προβεί στην εκπόνηση μελέτης διασποράς αερίων ρύπων από τις εγκαταστάσεις. Κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τα αιτήματα των φορέων της Λάρισας, να ξηλωθεί το σύστημα καύσης, να κατασχεθεί όλο το «πετ κοκ» και να μην ξαναχρησιμοποιηθεί ποτέ.
Τη στιγμή που εφτά εργαζόμενοι, συμβασιούχοι δημοσιογράφοι του δημοτικού σταθμού «9,84» του Δήμου Αθηναίων, πετιούνταν στο δρόμο και, σύμφωνα με πληροφορίες, θα ακολουθούσαν το δρόμο τους δεκάδες άλλοι, ο Δ. Αβραμόπουλος άναβε με περηφάνια τα λαμπιόνια του μεγαλύτερου Χριστογεννιάτικου δέντρου της Ευρώπης...
Τι ειρωνεία! Μέχρι και την τελευταία μέρα, ο άνθρωπος αυτός, κατασκεύασμα εν πολλοίς των «μίντια» και των μηχανισμών που βρίσκονται πίσω τους, μας αποδεικνύει το ποιον της πολιτικής του. Η μόστρα έχει αναδειχτεί σε πολιτική και οι εργαζόμενοι σε μέσο ανάδειξής της. Οταν τελειώσει η μόστρα, τελειώνουν και οι εργαζόμενοι!
Βεβαίως, υπάρχουν και τα παράπονα των μεγάλων αλυσίδων καταστημάτων, ότι ξεκινάμε ...αργά τη χριστουγεννιάτικη περίοδο εν αντιθέσει με τις υπόλοιπες μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Υπομονή, του χρόνου θα ξεκινήσουμε από τον Αύγουστο...
Το δέντρο, λοιπόν, είναι για όλους. Για παράδειγμα, εκεί μπορούν να ...ξαποστάσουν οι πλημμυροπαθείς των παρακηφίσιων περιοχών. Οπως και οι κάτοικοι του Υμηττού, προκειμένου να ξεφύγουν από το επικίνδυνο Κέντρο Υψηλής Τάσης, που χτίζει η ΔΕΗ στην περιοχή τους...
Αλλά και οι άστεγοι του κέντρου της Αθήνας, οι τοξικομανείς, οι άνεργοι, οι κυνηγημένοι μετανάστες, οι αγχωμένοι υπάλληλοι κάθε είδους και γενικώς όλοι οι ...ευτυχισμένοι κάτοικοι της πρωτεύουσας.
Μπορούν, ας πούμε, να πάρουν μια γεύση ... χλιδής! Ναι, βέβαια, υπάρχει κι αυτή... «Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε», όπως θα σχολίαζε και κάποιος στενός συγγενής της νέας δημάρχου.
ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ και τρομερά γκάλοπ συνεχίζονται. Οι Ελληνες, μας είπε το τελευταίο της «Μέτρον Ανάλυσις», θέλουν τη Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση (7 μονάδες μπροστά) και τον Κ. Σημίτη στη θέση του πρωθυπουργού.
Σύμφωνα με το προαναφερόμενο γκάλοπ, δηλαδή, όχι μόνον εκτιμούν το δικομματισμό, αλλά επιθυμούν και το χειρότερο δυνατό συνδυασμό του. Αλήθεια, το έχετε ποτέ φανταστεί πώς θα ήταν ένα τέτοιο σενάριο;
ΣΩΣΤΗ νομίζουμε πως είναι η απαγόρευση της προβολής διαφημιστικών παιγνιδιών από τα τηλεοπτικά κανάλια μεταξύ 7 το πρωί και 10 το βράδυ. Ομως, πώς να αρνηθούν οι οικονομικοί διευθυντές των καναλιών το ...καλύτερό τους έσοδο, έστω κι αν προκύπτει από την εκμετάλλευση ανηλίκων;
Θα διαπιστώσουμε (για μια φορά ακόμα) ότι μεταξύ θεωρίας και πράξης υπάρχουν τεράστιες διαφορές.