Τραγούδι, παντομίμα, χορός, κινηματογράφος, ηθοποιοί, τραγουδιστές, χορευτές αλλά και ακροβάτες, κλόουν, ζογκλέρ είναι κάποιες από τις «πινελιές» του φετινού «7ου Φεστιβάλ Μουσικού Θεάτρου Βόλου», που ξεκινά σήμερα (8.30μ.μ.), στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης με τη συναυλία - αφιέρωμα της Δήμητρας Γαλάνη στα τραγούδια του ελληνικού κινηματογράφου. Με τη συνοδεία της Συμφωνικής Ορχήστρας Βόλου και λαϊκής ορχήστρας, η γνωστή ερμηνεύτρια θα παρουσιάσει αγαπημένα τραγούδια από τον παλιό, κυρίως, ελληνικό κινηματογράφο, με ταυτόχρονη προβολή αποσπασμάτων από τις κλασικές αυτές ταινίες. Στις φετινές εκδηλώσεις (14 συνολικά) του Φεστιβάλ θα συμμετέχουν περισσότεροι από 70 καλλιτέχνες, οι οποίοι θα προσφέρουν μέχρι τις 5 Γενάρη μέρες γιορτής και ψυχαγωγίας με πρωτότυπα θεάματα, που απευθύνονται σε μικρούς και μεγάλους. Θεάματα, που συνδυάζουν την άψογη ερμηνεία και εκτέλεση αλλά και τη δημιουργική σύζευξη εικόνας, μουσικής, κίνησης και φωτισμού καταλήγοντας σ' ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Το «7ο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικού Θεάτρου», που διοργανώνεται από το Κέντρο Μουσικού Θεάτρου Βόλου με καλλιτεχνικό διευθυντή τον συνθέτη Δημήτρη Μαραγκόπουλο, θα συνεχιστεί με τρεις παραστάσεις της ομάδας των Γαλλοαλγερινών «Kafig», υπό τον τίτλο «Ρεσιτάλ» (14,15,16/12). Ξεφεύγοντας από κλισέ και γενικότητες οι «Kafig» παρουσιάζουν ένα μουσικοχορευτικό έργο που βγάζει το χιπ-χοπ από το δρόμο και το ανεβάζει στη σκηνή. Το βιολί ως συνδετικός κρίκος σε μια χορογραφία με χιούμορ, μεγάλη δεξιοτεχνία, εκ διαμέτρου αντίθετους ήχους, από την πιο διάσημη γαλλική ομάδα χορού χιπ-χοπ, που δίνει το ευρωπαϊκό στίγμα σ' αυτό το κοινωνικό και πολιτισμικό κίνημα που γεννήθηκε στην Αμερική.

Στις 21 και 22 του Δεκέμβρη το κοινό θα έχει την ευκαιρία ν' απολαύσει τη νεοϋoρκέζικη Ομάδα «Urban Tap», με επικεφαλής τον μοναδικό στο είδος του χορευτή, μουσικό και ζωγράφο Ταμάνγκο. «Πλήρης κύκλος» τιτλοφορείται η παράσταση που θα παρουσιάσουν, η οποία κινείται στο πλαίσιο της κεντρικής ιδέας του Ταμάνγκο για τη σύζευξη διαφορετικών πολιτισμών, που φέρνει κοντά χορευτές, μουσικούς και τραγουδιστές από κάθε γωνιά της γης. Το πρόγραμμα συνδυάζει ινδική και τζαζ μουσική με παραδοσιακούς βραζιλιάνικους χορούς και χιπ χοπ. Ρυθμός και κλακέτες, street dance, μαζί με βραζιλιάνικη καποέιρα, ινδικά φωνητικά, αφρικανικά τύμπανα και ήχοι της τζαζ, σ' έναν αυτοσχεδιαστικό πλήρη κύκλο, που αποτυπώνεται επί σκηνής με μουσικούς, χορευτές και βιντεοπροβολή. Θ' ακολουθήσουν τρεις παραστάσεις (28,29,30/12) του «γκουρού των ζογκλέρ» Μάικλ Μόσεν. Του καλλιτέχνη που ονόμασαν κινούμενο γλυπτό, καθώς έχει καταργήσει τους νόμους της φυσικής και τον έχουν παρομοιάσει με τον Νιζίνσκι, στο είδος του. Ο Μάικλ Μόσεν έχει αναγάγει την τέχνη του σ' ένα είδος μπαλέτου. Τα χέρια του γίνονται κύματα και οι μπάλες κινούνται στον αέρα. Ο πραγματικός κόσμος συστρέφεται και κάμπτεται σαν να έχει δική του ζωή και θέληση, και η φυσική κίνηση των πραγμάτων γίνεται τέχνη μέσα από τα δάχτυλα, τις παλάμες, αλλά και ολόκληρο το σώμα του, όλα μεγεθυσμένα με τη συναρπαστική και ποιητική χρήση της τεχνολογίας. Στις 2 και 3 Γενάρη, η γερμανική καλλιτεχνική ομάδα «Floz» θα παρουσιάσει την παράσταση «Ristorante Immortale» («Αθάνατο Εστιατόριο») - ένα μοναδικό συνδυασμό μάσκας, μουσικής, κωμωδίας, χορού και ακροβατικών, πλεγμένων σε μια μεθυστική εμπειρία εικόνων και εντυπώσεων. Στο εξωπραγματικό Αθάνατο Εστιατόριο, το ακούραστο προσωπικό του κάθε μέρα ανοίγει την πόρτα και επαναλαμβάνει την τελετουργία μιας άχρηστης προετοιμασίας, αφού κανένας πελάτης δε διάβηκε ποτέ το κατώφλι. Ενα θέαμα που αντλεί από την κωμωδία, με αναφορές στον Μπάστερ Κίτον ή τον Τσάρλι Τσάπλιν, με μίμους, χορευτικές και ακροβατικές φιγούρες, ζωντανή μουσική, πιάτα που γίνονται καστανιέτες και κατσαρόλες που ακούγονται σαν τύμπανα. Μια ιστορία που σε κάνει σχεδόν να λησμονείς πως οι ηθοποιοί φορούν μάσκες και δε μιλούν σε όλη τη διάρκεια της παράστασης.

Το Διεθνές Φεστιβάλ θα ολοκληρωθεί με τις δύο παραστάσεις «Φωτιά και Πάγος» από το «Σιρκ λε Μασκ» (4,5/1). Ισορροπίες που αψηφούν το νόμο της βαρύτητας, χορευτές που κινούνται στον αέρα, μίμοι και ακροβάτες που κόβουν την ανάσα. Η πραγματικότητα και το όνειρο μέσα από την υψηλή τεχνική και το ευρωπαϊκό στιλ. Ενα παραμύθι-πολυθέαμα για μικρούς και μεγάλους, αισθητικά ιδιαίτερο, που το διηγούνται η χάρη και η δύναμη του ανθρώπινου σώματος. Το ποιητικό «Σιρκ λε Μασκ» τα τελευταία 20 χρόνια έχει περιοδεύσει στις καλύτερες σκηνές της Ευρώπης και της Αμερικής, όπου τα προγράμματά του έχουν χαρακτηριστεί «ως δυναμικές δημιουργίες στα καλύτερα χνάρια του Μπρόντγουεϊ».