- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Απαιτεί επιτάχυνση των αντιασφαλιστικών «μεταρρυθμίσεων» σε όλα τα κράτη - μέλη και συστήνει στην Ελλάδα να πάρει νέα, «δρακόντεια μέτρα» σε βάρος των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων
Η νέα αυτή παρέμβαση της Κομισιόν ίσως είναι σκληρότερη από ποτέ. Είναι ενδεικτικό ότι η αντιασφαλιστική λαίλαπα που σηματοδότησε στη χώρα μας ο τελευταίος νόμος της κυβέρνησης χαρακτηρίζεται «θετικό βήμα, πλην όμως αναποτελεσματικό» και επισημαίνεται ότι «θα πρέπει να καταβληθούν μεγαλύτερες και πρόσθετες προσπάθειες»!!!
Ακόμη περισσότερο, σύμφωνα με την ανταπόκριση του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, η Κομισιόν υπολογίζει ότι στην Ελλάδα οι δαπάνες για συντάξεις που σήμερα αναλογούν στο 12,4% του ΑΕΠ θα πρέπει να ανέλθουν στο 17,3% το 2030 και στο 22,6% το 2050. Η αύξηση αυτή είναι σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η μεγαλύτερη στην Ευρώπη. Επισημαίνεται ακόμη ότι για να χρηματοδοτηθούν αυτές οι δαπάνες, το ελληνικό κράτος θα πρέπει να αυξήσει τα έσοδά του από τη φορολογία από το 4,8% του ΑΕΠ που είναι σήμερα στο 8,7% το 2030 και στο 15,5% το 2050!
Η αυστηρότητα της Επιτροπής είναι διάχυτη ακόμη και στο δελτίο Τύπου, όπου αναφέρεται συνοπτικά στην έκθεσή της. Η Κομισιόν θεωρεί ότι «τα περισσότερα κράτη - μέλη πρέπει να καταβάλουν ακόμη περισσότερες προσπάθειες για να εξασφαλίσουν επαρκείς και βιώσιμες συντάξεις σε μια κοινωνία που γερνά». Με το πρόσχημα της γήρανσης, η Επιτροπή πιέζει για ακόμη σκληρότερα μέτρα όχι μόνο όσον αφορά στις ανατροπές των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και για τα εργασιακά τους δικαιώματα.
Τονίζεται συγκεκριμένα ότι τα κράτη - μέλη θα πρέπει να εξασφαλίσουν ότι τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα ανταποκρίνονται στις «μεταβαλλόμενες κοινωνικές ανάγκες», όπως «το αυξανόμενο ποσοστό της μερικής απασχόλησης, των μη μισθωτών και των προσωρινά εργαζόμενων».
Ο εκβιασμός παίρνει «σάρκα και οστά». Οι κυβερνήσεις καλούνται - αλλά το πρόβλημα το έχουν οι εργαζόμενοι - σε νέα αντεργατικά μέτρα, υπό την απειλή ότι η γήρανση «θα οδηγήσει αναμφισβήτητα σε αύξηση των πιέσεων των δαπανών, ιδίως στους τομείς των συντάξεων, της υγείας και της μακροχρόνιας περίθαλψης». Το «φάρμακο» που προτείνει η Κομισιόν είναι φαρμάκι για τους εργαζόμενους. «Η χρηματοδοτική κρίση και οι δραστικές περικοπές στα μελλοντικά επίπεδα συντάξεων μπορεί να αποτραπεί», τονίζουν οι Επίτροποι της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μεταξύ άλλων «με την εφαρμογή προσεκτικών φορολογικών και δημοσιονομικών πολιτικών σήμερα, ώστε τα κράτη - μέλη να είναι καλύτερα προετοιμασμένα για να αντιμετωπίσουν τις μελλοντικές πιέσεις». Ουσιαστικά διατάσσουν μεγαλύτερα φορολογικά βάρη, διαρκή και σκληρή λιτότητα, απόλυτη «ελαστικότητα» στις εργασιακές σχέσεις.
Χαρακτηριστική είναι και η δήλωση της Κοινοτικής Επιτρόπου Α. Διαμαντοπούλου: «Χωρίς υπερβολή, η έκθεση αυτή αποτελεί ορόσημο για το συντονισμό της πολιτικής της ΕΕ. Είναι η πρώτη φορά που η Επιτροπή ενέκρινε συνολική αξιολόγηση των συνταξιοδοτικών συστημάτων για όλη την ΕΕ, με βάση τους από κοινού συμφωνηθέντες στόχους. Η έκθεση αυτή θα βοηθήσει τα κράτη - μέλη να προωθήσουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για να εξασφαλιστούν επαρκείς και βιώσιμες συντάξεις μακροπρόθεσμα, καθώς και για να εξασφαλιστεί ότι τα σύγχρονα συνταξιοδοτικά συστήματα μπορούν να συνδυαστούν με την ευελιξία που περιμένουμε από τις αγορές εργασίας».
Καταγγέλλουν ως αήθη επίθεση την απαίτηση του Ν. Χριστοδουλάκη για ευχαριστήριο προς την πολιτική της κυβέρνησης
Οι δυναμικοί αγώνες, με τη συμμαχία των λαϊκών στρωμάτων που θίγονται απ' την πολιτική της κυβέρνησης, είναι η απάντηση των συνεργαζόμενων Ομοσπονδιών των συνταξιούχων ΙΚΑ - ΤΕΒΕ - ΤΣΑ - ΝΑΤ - ΕΛΤΑ - ΤΑΕ - ΟΤΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΥ στην προσβλητική απαίτηση του υπουργού Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκη πως οι συνταξιούχοι πρέπει να ευχαριστήσουν δημόσια την κυβέρνηση με ανακοίνωσή τους.
Την αήθη - όπως τη χαρακτηρίζουν και οι συνεργαζόμενες Ομοσπονδίες - αυτή αξίωση προέβαλε ο Ν. Χριστοδουλάκης, στη συνάντησή του με τους συνταξιούχους μετά την πορεία τους στις 13.12.2002. Στην ανακοίνωση, οι συνταξιούχοι επισημαίνουν για πολλοστή φορά τις άθλιες συνθήκες που βιώνουν από τη βάναυση αντικοινωνική - αντιλαϊκή πολιτική, που προκλητικά εκφράζει ο αρμόδιος υπουργός Ν. Χριστοδουλάκης, ενώ υπογραμμίζουν την ανάγκη ρήξης και αντιπαράθεσης με την κυβερνητική πολιτική.
Στιγματίζουν την αήθη, απαράδεκτη και προκλητική επίθεση του υπουργού, στη συνάντηση που είχαν για να εκθέσουν τη δεινή κατάσταση των συνταξιούχων από την 15χρονη πολιτική μονόπλευρης λιτότητας. Ο υπουργός τούς ζήτησε με απύθμενο θράσος να στηρίξουν τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, καθώς - όπως ισχυρίστηκε - η κοινωνική πολιτική της αντιμετωπίζει επαρκώς τα προβλήματά τους και τα προβλήματα των ευπαθών ομάδων.
Επιπλέον, με ανοιχτή επιστολή προς τον Ν. Χριστοδουλάκη, η Ενωση Συνταξιούχων ΙΚΑ και Επικουρικής Ασφάλισης Πειραιώς και Πέριξ Δήμων δηλώνει την οργή και αγανάκτησή της για όσα είπε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Ενώ υπογραμμίζουν ότι «ευχαριστώ» θα έπρεπε να λέτε «όλοι εσείς στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που σαν κηφήνες πέσατε πάνω στο μέλι και μας ρουφάτε το αίμα. Μέχρι πότε, όμως;».
Ο οικονομικός στραγγαλισμός των φαρμακοποιών οφείλεται στην εφαρμογή συγκεκριμένων μέτρων από την κυβέρνηση και στα πλαίσια αυτής της πολιτικής εμφανίζονται οι πολύμηνες καθυστερήσεις των πληρωμών του Δημοσίου τονίζει σε ανακοίνωσή της η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Φαρμακοποιών (ΔΗΠΑΚ - Φ) ενόψει της Γενικής Συνέλευσης του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής (ΦΣΑ) που θα γίνει στις 20/1/2003.
Τα χρέη του Δημοσίου προς τα φαρμακεία ξεπέρασαν τα 147 εκατ. ευρώ (περίπου 50 δισ. δραχμές) σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε χτες στη δημοσιότητα ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος (ΠΦΣ) στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου. Τα χρέη αυτά, όπως αναφέρθηκε, θα μεταφερθούν στον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων του Δημοσίου (ΟΠΑΔ) που θα πρέπει να λειτουργήσει από την 1/1/2003, αλλά δεν έγινε καμιά προετοιμασία για την υποδομή του Ταμείου και υπάρχουν ελλείψεις προσωπικού.
Στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου του ΠΦΣ αναφέρθηκε ότι θα προταθεί προς τις γενικές συνελεύσεις των κατά τόπους φαρμακευτικών συλλόγων να σταματήσουν την επί πιστώσει χορήγηση φαρμάκων στους υπαλλήλους και συνταξιούχους του Δημοσίου. Δηλαδή οι ασθενείς θα πληρώνουν τα φάρμακα και στη συνέχεια θα εισπράττουν το αντίτιμο που δικαιούνται από το Δημόσιο. Τέτοιες αποφάσεις, όπως αναφέρθηκε πήραν ήδη οι Σύλλογοι στους νομούς Λέσβου και Ημαθίας.
Μ' άλλα λόγια η πρόταση αυτή -για την οποία δεν υπάρχει και πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΠΦΣ- καταλήγει στη λαϊκή ρήση: «Βαράμε το σαμάρι να τ' ακούσει ο γάιδαρος». Πρόκειται δηλαδή για μια πρακτική, που εκτός του ότι είναι ανεφάρμοστη, καταντά και σε εκβιασμό προς τους ασθενείς υπαλλήλους και τους συνταξιούχους, με τους οποίους θα έπρεπε να επιδιωχτεί η με κάθε τρόπο συμπαράταξη ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης. Βέβαια, στη συνέντευξη Τύπου επισημάνθηκε ότι δεν υπάρχει καμιά διαφορά με τους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους του Δημοσίου, αλλά δεν αναφέρθηκε καμιά άλλη πρωτοβουλία -εκτός από κάποιες επικοινωνίες και πιθανές δικαστικές αγωγές- που θα αντιπαλεύει αγωνιστικά μια κατάφωρα άδικη πολιτική.
Ωστόσο υπάρχουν και άλλες πιο ουσιαστικές μορφές αντίδρασης και διεκδίκησης υπογραμμίζει η ΔΗΠΑΚ και αναφέρει προτάσεις όπως την προκήρυξη μιας 24ωρης προειδοποιητικής απεργίας, τη συμβολική κατάληψη του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους και, εφόσον υπάρχουν οφειλές του Δημοσίου, να μην πληρώσουν οι φαρμακοποιοί στο τέλος του μήνα το χρηματικό ποσό της συνάφειας στην Εφορία στο τέλος του μήνα. «Σε κάθε περίπτωση, υπογραμμίζει η ΔΗΠΑΚ, πρέπει να επιδιωχτεί η συνεργασία και αλληλοενημέρωση με τους εν ενεργεία και τους συνταξιούχους του Δημοσίου».
