Ταυτόχρονα, εναπέθεσαν στο Ιράκ την ευθύνη, τη στιγμή που ο πόλεμος δε γίνεται για τα όπλα του Ιράκ, αλλά για τα πετρέλαια και το γεωπολιτικό έλεγχο της Μέσης Ανατολής, με πρόσχημα τον αφοπλισμό του Ιράκ. Οι «15» με την απόφαση που πήραν κοροϊδεύουν τους λαούς.

Το γεγονός ότι με αυτή την απόφαση βρέθηκαν «όλοι μαζί» και η ΕΕ «ενιαία», μόνον ένα πράγμα λέει: Οτι «όλοι μαζί» βρέθηκαν και πιο κοντά στις ΗΠΑ, ενώ οι αντιθέσεις τους παραμένουν. Οι πανηγυρισμοί τους αποτελούν ανοιχτή πρόκληση για τους λαούς που λένε «ΟΧΙ στον πόλεμο»!

Η ελληνική κυβέρνηση, από τη θέση της προεδρίας, είναι συνένοχη. Οι διπλωματικοί χειρισμοί της ήταν άριστοι ως προς τη λήψη μιας επικίνδυνα δημαγωγικής απόφασης, που μπορούν να αξιοποιήσουν οι ΗΠΑ.

Το ΚΚΕ υπογραμμίζει, ότι τώρα είναι η στιγμή για κλιμάκωση της δράσης του ελληνικού λαού. Καμιά αναμονή και επανάπαυση. Στον προετοιμαζόμενο πόλεμο ν' αντιταχθεί ένα μεγάλο αντιιμπεριαλιστικό αντιπολεμικό κίνημα, κατά της πολιτικής των ΗΠΑ-ΕΕ, κατά της πολιτικής της κυβέρνησης και της ΝΔ, που επιχειρεί να παίξει σε δύο ταμπλό. Για να κλείσει η βάση της Σούδας, για να μη δοθεί καμία διευκόλυνση και νομιμοποίηση στον ελλιμενισμό των ΝΑΤΟικών πλοίων, για να γυρίσει πίσω το πολεμικό πλοίο από τον Κόλπο, για να μην παραχωρηθεί σπιθαμή εδάφους, αέρα και θάλασσας για τη μαζική δολοφονία.

Ο πόλεμος δεν είναι αναπόφευκτος, επειδή έτσι λένε οι «15» υποκριτικά. Θα αποτραπεί μόνον αν οι λαοί ενισχύσουν την πάλη τους κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού και βγουν στο προσκήνιο της Ιστορίας.

ΟΧΙ στον πόλεμο κατά του Ιράκ! Καμία απόφαση του ΟΗΕ δεν μπορεί να νομιμοποιήσει τον πόλεμο!

ΑΘΗΝΑ 18.02.03

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ανοιχτή κρίση ξέσπασε χτες μεταξύ των ευρωπαϊκών «μεγάλων δυνάμεων», λίγες ώρες μετά τον πολεμικό συγκερασμό απόψεων, που επιτεύχθηκε στο έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών, τη Δευτέρα το βράδυ, με τον Γάλλο Πρόεδρο Ζακ Σιράκ να θέλει να επιβάλει «σιωπή» στα νέα κράτη - μέλη της ΚΑ Ευρώπης, εξαιτίας της «επιπόλαιας συμπεριφοράς τους», τον Βρετανό πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ να δηλώνει ότι «αυτοί που θέλουν να απομακρύνουν την Ευρώπη από την Αμερική παίζουν επικίνδυνο παιχνίδι» και τον πρόεδρο του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) Κ. Σημίτη να αναγνωρίζει δημόσια ότι «οι διαφορές συνεχίζουν να υπάρχουν και μετά από χτες» και θα 'ταν «εξωπραγματικό» να μην αναγνωριστούν.

Πρόκειται για την αναπόφευκτη διάχυση του «διατλαντικού» ρήγματος και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στην ΕΕ των «28», αποδεικνύοντας ότι οι τακτικιστικοί συγκερασμοί, την Κυριακή στο ΝΑΤΟ, και τη Δευτέρα στην ΕΕ, δεν άντεξαν ούτε ελάχιστες ώρες, επιβεβαιώνοντας την εκτίμηση του προέδρου της Κομισιόν, Ρ. Πρόντι, ότι η κρίση «είναι βαθιά και πολύπλοκη». Και είναι χαρακτηριστικό της αδυναμίας συγκράτησης των φυγόκεντρων διαδικασιών ότι χτες, μόνο σ' ένα «θεσμικό» όργανο της ΕΕ, την Κομισιόν, οι επίτροποι των κρατών - μελών αποποιήθηκαν του, δήθεν, «θεσμικού» τους ρόλου και πήραν το μέρος των αντίστοιχων κυβερνήσεων, με σκληρές δημόσιες δηλώσεις.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Βρετανό επίτροπο Κρις Πάτεν, που προσπάθησε να υποστηρίξει τις χώρες της ΚΑ Ευρώπης από την επίθεση του Γάλλου Προέδρου, «η ΕΕ δεν είναι το Σύμφωνο της Βαρσοβίας» (!!!) αλλά «μια πολιτική, εκτός από οικονομική, Ενωση» και θα πρέπει «να επιδεικνύεται γενναιοδωρία απέναντι σ' αυτούς, που δε συμφωνούν με μας».

Αμέσως, ανταπάντησε ο Γερμανός επίτροπος Γκ. Φερχόιγκεν, «αρμόδιος» για τη διεύρυνση, ο οποίος δήλωσε ότι η υποστήριξη των χωρών της ΚΑ Ευρώπης προς την Ουάσιγκτον «προκάλεσε έναν κάποιο εκνευρισμό στους κόλπους της ΕΕ» και (...) υποσχέθηκε ότι «δεν πρόκειται, πλέον, να ξαναδημιουργηθεί μια ανάλογη κατάσταση» (!!!) Και όλα αυτά συνέβαιναν ταυτόχρονα με τη χτεσινή συνάντηση του προέδρου του Συμβουλίου της ΕΕ, Κ. Σημίτη, με τους εκπροσώπους των δέκα υπό ένταξη χωρών και των τριών υποψηφίων χωρών στις Βρυξέλλες, οι οποίοι «ενημερώθηκαν» εκ των υστέρων για τις αποφάσεις της Δευτέρας, υποδηλώνοντας «τη θέληση για κοινή αντιμετώπιση».

Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, την ώρα που ο Κ. Σημίτης δήλωνε στις Βρυξέλλες «ικανοποίηση» για τη συνάντηση με τους «13», δημοσιοποιούνταν επιστολή του Βρετανού πρωθυπουργού προς τους «13», με την οποία διαμήνυε ότι το Λονδίνο «προσπάθησε» να τους φέρει στην επίσημη Σύνοδο της Δευτέρας, αλλά (...) εμποδίστηκε, υπονοώντας τόσο τη Γαλλία και τη Γερμανία, όσο, βέβαια, και την Ελληνική Προεδρία, που είχε την τυπική «ευθύνη» για τη σύγκληση της Συνόδου Κορυφής.

Αμέσως μόλις η Γαλλία κατόρθωσε να επιδείξει ηγεμονία εντός της ΕΕ με το συγκερασμό της Δευτέρας, επιδόθηκε σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Ζακ Σιράκ, δήλωσε ότι οι υποψήφιες για ένταξη χώρες που υπέγραψαν τη «Συμφωνία του Βίλνιους» (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Σλοβενία, Σλοβακία, Ρουμανία και Βουλγαρία), ευθυγραμμιζόμενες με τις ΗΠΑ στην ιρακινή κρίση, «έχασαν μια θαυμάσια ευκαιρία να σιωπήσουν». Σύμφωνα με το Παρίσι, «όταν είσαι σε μια οικογένεια, έχεις περισσότερα δικαιώματα, απ' αυτά που έχεις όταν ζητάς να μπεις μέσα και χτυπάς την πόρτα». Ο Γάλλος Πρόεδρος, Ζακ Σιράκ, επιτέθηκε ιδιαίτερα κατά της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας, τονίζοντας ότι «η συμπεριφορά τους ήταν ιδιαίτερα επιπόλαια, δεδομένου ότι η θέση τους είναι ήδη πολύ ευαίσθητη σε σχέση με την Ευρώπη. Αν θέλανε να ελαχιστοποιήσουν τις τύχες τους, δε θα μπορούσαν να βρουν καλύτερο τρόπο».

Ο Πρόεδρος της Ρουμανίας, Ιον Ιλιέσκου, ανταπάντησε από τις Βρυξέλλες ότι «δηλώνει έλλειψη σοφίας να διακρίνεις τις χώρες σε φιλο-αμερικανικές και αντι-αμερικανικές. Μου θυμίζει τη θέση, σύμφωνα με την οποία όποιος δεν είναι με μας είναι κατά μας (...) εγώ δε σκέφτομαι ότι ο κύριος Σιράκ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αντι-Αμερικανός (...). Πρόκειται για ατυχείς δηλώσεις, που δεν πρέπει να τις δραματοποιούμε». Ο Βούλγαρος ΑΝΥΠΕΞ, Λ. Ιβάνοφ, έκανε λόγο για «κάποια νευρικότητα του κυρίου Σιράκ». Ο Τσέχος ομόλογός του, Α. Βοντρ, υποστήριξε ότι με την επίθεσή του ο Γάλλος Πρόεδρος «φαίνεται ότι θέλει να εκφοβίσει» τα νέα κράτη - μέλη της ΕΕ. Και ο Πολωνός ΑΝΥΠΕΞ, Α. Ρότφελντ, δήλωσε ότι «η Πολωνία, όπως και η Γαλλία, έχει το δικαίωμα να αποφασίζει τι είναι προς όφελος της και η Γαλλία, με τη σειρά της, πρέπει να το σεβαστεί και να κατανοήσει τις αιτίες γι' αυτήν τη διαφορετική άποψη».

Ταυτόχρονα, από το Λονδίνο, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Τ. Μπλερ, δήλωνε ότι «ουδείς υποστηρίζει, ελπίζω, ότι οι χώρες αυτές θα 'πρεπε να 'ναι κάτι άλλο, εκτός από πλήρη μέλη της ΕΕ, και ότι δεν έχουν το απόλυτο δικαίωμα έκφρασης της γνώμης τους (...) Και η ιστορία τους τόσα χρόνια πίσω από το σιδηρούν παραπέτασμα, σημαίνει ότι οι απόψεις τους είναι ιδιαίτερα έγκυρες».

Αλλά οι χτεσινοί διαξιφισμοί δεν αφορούσαν μόνο στο ξεκαθάρισμα των λογαριασμών με τους «Σλάβους» της ΚΑ Ευρώπης. Ο Βέλγος ΥΠΕΞ, Λουί Μισέλ, δήλωσε και χτες ότι «το ξέρουμε όλοι, ακόμη κι αν διστάζουμε να το ομολογήσουμε, ότι είναι η διατλαντική σχέση, που επίσης διακυβεύεται στην ιρακινή κρίση». Και ο Τ. Μπλερ από το Λονδίνο ανταπάντησε ότι «αυτοί που θέλουν να απομακρύνουν την Ευρώπη από την Αμερική παίζουν το πιο επικίνδυνο παιχνίδι που ξέρω στη διεθνή πολιτική», επισημαίνοντας ότι η Βρετανία και η Γαλλία «δεν είναι σε ρήξη». Από την πλευρά του, ο Ιταλός πρωθυπουργός, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, σε μια προσπάθεια (...) διαμεσολάβησης, μετέφερε και πάλι το «μπαλάκι» στον ΟΗΕ, δηλώνοντας: «Φαντάζομαι πως αυτή η ευρωπαϊκή ενότητα, που επιτεύχθηκε τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες, θα συνεχιστεί και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Και όποιος προτίθεται να χρησιμοποιήσει το δικαίωμά του για βέτο, πρέπει να αναλάβει και την ευθύνη μιας ρήξης στον ΟΗΕ, στο ΝΑΤΟ, και την Ευρώπη». Μια σαφής προειδοποίηση προς τη Γαλλία.

Η Ελληνική Προεδρία της ΕΕ δεν πρόλαβε να (...) χαρεί την «επιτυχία» της Δευτέρας και χτες το απόγευμα στις Βρυξέλλες ο Κ. Σημίτης έδωσε την τελική συνέντευξη Τύπου για το διήμερο των Βρυξελλών μέσα σ' ένα κλίμα γενικευμένου ευρωπαϊκού αλληλοσπαραγμού. Μετά τις φιλο-ατλαντικές διακηρύξεις του έκτακτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και το τελεσίγραφο προς το Ιράκ από την απειλή «χρήσης βίας», το πρόβλημα που δημιούργησε το χτεσινό ευρω-μπάχαλο είναι τι θα γίνει από δω και πέρα στον ΟΗΕ. Τη Δευτέρα το βράδυ, ο Κ. Σημίτης δήλωνε ότι «δεν είναι η ΕΕ εκείνη που θα κρίνει ή που θα αποφασίσει την πολιτική που θα εφαρμόσει το Συμβούλιο Ασφαλείας. Αυτό δεν ισχύει ούτε καν για τα μέλη της ΕΕ, που είναι μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας (...) Η Βρετανία και η Γαλλία, που είναι μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, σύμφωνα με τη Συνθήκη της ΕΕ, αποφασίζουν από μόνα τους. Και το ίδιο ισχύει και για τα δύο μη μόνιμα μέλη». Στο σημείο αυτό, έγινε και η μοναδική παρέμβαση του διημέρου από τον ΥΠΕΞ Γ. Παπανδρέου, ο οποίος αντίθετα ισχυρίστηκε ότι «η Προεδρία έχει συνεχή συνεργασία με τα δύο μόνιμα και τα δύο μη μόνιμα ευρωπαϊκά μέλη στο Συμβούλιο Ασφαλείας και συντονίζουμε τις προσπάθειές μας».

Χτες ο Κ. Σημίτης, ερωτηθείς, επανήλθε στην «κοινή» δήλωση της Δευτέρας για τη «χρήση βίας» και ενδεχόμενη απόφαση του ΟΗΕ, τονίζοντας πως «στη Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών προβλέπεται ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η χρήση στρατιωτικής βίας είναι δυνατή. Και αυτό είναι δυνατόν, όταν τα Ηνωμένα Εθνη είναι πεπεισμένα ότι η διεθνής κοινότητα δε διαθέτει άλλη λύση. Η κοινή δήλωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δε λέει τίποτα περισσότερο απ' αυτά που αναφέρονται στη Χάρτα του ΟΗΕ».

Σχετικά με τη διαμάχη που ξέσπασε χτες, μετά τις δηλώσεις Σιράκ, ο Κ. Σημίτης δήλωσε ότι «ο κ. Σιράκ, όπως ο κάθε εκπρόσωπος χώρας, όπως κάθε χώρα θα έλεγα στην Ευρώπη που έχουμε και η οποία είναι μια πολυφωνική Ευρώπη, εκφράζει τις απόψεις του (...) από κει και πέρα κάθε καινούριος που έρχεται πρέπει να συνηθίσει στον τρόπο συνεργασίας. Χρειάζεται κάποιος καιρός και δεν πρέπει να δίνουμε υπερβολική σημασία, αν δεν ακολουθεί παγιωμένες υφιστάμενες πρακτικές στην ΕΕ, διότι, πολλές φορές, δεν τις γνωρίζει». Οσον αφορά στην επιστολή Μπλερ προς τους «13», ο Κ. Σημίτης, ερωτηθείς, απάντησε ότι «ο κ. Μπλερ ενημέρωσε για τις θέσεις, τις απόψεις του. Δε θεωρούμε ότι αυτό αποτελεί τίποτα ιδιαίτερο».