ΡΩΜΗ-ΑΒΑΝΑ-ΜΑΝΑΓΚΟΥΑ.--

Με επιστολή προς τον Φιντέλ Κάστρο, ο ηγέτης του Μετώπου Σαντινίστας (FSLN), Ντανιέλ Ορτέγκα, καταδικάζει τις επιθέσεις κατά της Κούβας «από τους εχθρούς της ανθρωπότητας, τις Ηνωμένες Πολιτείες». Δηλώνει «τη χωρίς όρους προσχώρηση στο μέτωπο υπεράσπισης της κουβανικής επανάστασης» και στο πλευρό του κουβανικού λαού, «που αποτελούν σύμβολο αξιοπρέπειας αλλά και ελπίδας για τους λαούς που είναι θύματα της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής καταπίεσης από τους καπιταλιστές αλλά και των επιθέσεων εκ μέρους του αμερικανικού ιμπεριαλισμού».

Ομως, το μέτωπο αλληλεγγύης προς την Κούβα φουντώνει, εγείροντας τις συνειδήσεις. Χτες, στη Ρώμη έγινε διαδήλωση από πολλές οργανώσεις σε ένδειξη αλληλεγγύης προς το Νησί της Επανάστασης, σύμφωνα με το «Prensa Latina». Με κουβανικές σημαίες, φωτογραφίες του Τσε και φωνάζοντας «είμαστε με την Κούβα» και «Φιντέλ, είμαστε μαζί σου» οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από την κουβανική πρεσβεία στη Ρώμη, στην πρώτη, όπως τόνισαν οι διοργανωτές, εκδήλωση στήριξης και συμπαράστασης της Κούβας, στο πλαίσιο της καμπάνιας αλληλεγγύης που ήδη έχει σχεδιαστεί.

Την ίδια στιγμή, η φωτιά της αλληλεγγύης συνεχίζει να εξαπλώνεται ανάμεσα στους διανοούμενους και στους καλλιτέχνες, με αιχμή την προσπάθεια δημιουργίας «ασπίδας προστασίας», με τη στήριξή τους, της Κούβας και την καταδίκη των επιθετικών ενεργειών των ΗΠΑ. Τα πάντα ξεκίνησαν όταν την 1η του Μάη ο Μεξικανός κοινωνιολόγος και ερευνητής Πάμπλο Γκονσάλες Κασανόβα ανέγνωσε ενώπιον περισσοτέρων του ενός εκατομμυρίου Κουβανών την κοινή διακήρυξη των 165 διανοουμένων και καλλιτεχνών «προς τη συνείδηση του κόσμου».

Μέχρι χτες το μεσημέρι, πάντα ώρα Κούβας, οι υπογραφές είχαν φτάσει τις 1.225 και ανάμεσα στους νέους υπογράφοντες μπορεί κανείς να διακρίνει τον διευθυντή της Le Monde Diplomatique, Ιγνάσιο Ραμονέ, τους Αργεντίνους κινηματογραφιστές Ελισέο Σουμπιέλα και Φερνάντο Μπίρι, τους συνθέτες Αλεχάντρο Φίλχο από το Μεξικό και Βικτόρ Βικτόρ από τη Δομινικανή Δημοκρατία, τον Πέδρο Ριβέρα, κινηματογραφιστή και σεναριογράφο, και τον Μανουέλ Ορέστες Νιέτο, ποιητή από τον Παναμά, και την ποιήτρια της επανάστασης της Νικαράγουας, Τζιοκόντα Μπέλι. Από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο συγγραφέας και εκδότης Τζέφρεϊ Φοξ, από τη Νότια Αφρική ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές εν ζωή, ο Ντένις Μπρούτους, ο Ιρακινός συγγραφέας και διανοούμενος dr. Γκχανέμ Χαμντούν, ο συγγραφέας παιδικών βιβλίων από την Αργεντινή Κάρλος Μαριανίδης... και η συμπαράταξη των διανοουμένων και καλλιτεχνών συνεχίζεται.

Τέλος, στη Μαδρίτη, οι συντελεστές του Λαϊκού Θεάτρου La Barraca απέστειλαν μήνυμα προς τους συμπατριώτες τους αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο, όπου δηλώνουν την υποστήριξή τους στην Κούβα, «που εδώ και 44 χρόνια έχει κατορθώσει να υπερασπιστεί την επανάσταση ενάντια σε τρομοκρατικές ενέργειες, πράξεις υπονόμευσης, βρώμικο πόλεμο, βιολογικό πόλεμο με ιούς και ασθένειες, απόπειρες δολοφονίας, οικονομικό εμπάργκο όλες ενορχηστρωμένες από τις ΗΠΑ, και τώρα ενάντια σε αυτόν τον βρώμικο πόλεμο της προπαγάνδας και της παραπληροφόρησης. Η αντίσταση του κουβανικού λαού δεν κάμπτεται και η δουλιά και η αξιοπρέπεια δεν μπορούν να αποσιωπηθούν παντοτινά».

Η εκστρατεία έχει ξεκινήσει από τις ΗΠΑ, με πρόσχημα την υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Τη σκυτάλη πήρε στη συνέχεια η ΕΕ με το κοινό ανακοινωθέν του Συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών, υπό την Προεδρία της χώρας μας. Στην επιχείρηση πήρε μέρος και η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

Από κει και πέρα, οι εφημερίδες και οι τηλεοπτικοί σταθμοί συντηρούν και ενισχύουν την εκστρατεία. Ακόμη και εφημερίδες που διαβάζονται από δεκάδες χιλιάδες προοδευτικούς ανθρώπους (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΝΕΑ, ΕΘΝΟΣ κλπ.) μιλούν για «καταπιεστικό καθεστώς» στην Κούβα, για «δικτάτορα» Κάστρο κλπ.

Οι φλυαρίες για ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπορούν να γίνουν δεκτές όταν οι ιμπεριαλιστές απρόκλητα εισβάλλουν στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και βομβαρδίζουν άμαχους, ακόμη και μικρά παιδιά. Πέρα απ' αυτό, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα αρνείται ο ιμπεριαλισμός, το κεφάλαιο, σε όλους τους λαούς. Κεφάλαιο και ανθρώπινα δικαιώματα δεν πάνε μαζί. Γι' αυτό αρκεί να θυμίσουμε ότι όποιος απεργεί στον ιδιωτικό τομέα (και δεν υπάρχει συσχετισμός δυνάμεων), πετάγεται αυθημερόν στο δρόμο.

Η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης καταδικάζει τη φιλοπόλεμη πολιτική της κυβέρνησης του Ουρίμπε Βέλες στην Κολομβία, που είχε σαν αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 10 Κολομβιανοί που κρατούνταν από τις Ενοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις Κολομβίας - Στρατός του Λαού (FARC-ΕΡ).

Στις 5 του Μάη, ο στρατός και η κυβέρνηση της Κολομβίας, με μια στρατιωτική επιχείρηση «διάσωσης» όπου συμμετείχαν πάνω από 600 άντρες, προσπάθησαν να αποσπάσουν από τις FARC-EP τον κυβερνήτη της επαρχίας Αντιόκια και τον πρώην υπουργό Αμυνας, που κρατούνταν εδώ και πολύ καιρό από τους αντάρτες. Η επιχείρηση έγινε από τις Δυνάμεις Ταχείας Ανάπτυξης και υποστηρίχτηκε από 6 ελικόπτερα και 3 βομβαρδιστικά, που είχε θέσει στην υπηρεσία του στρατού η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Από την ανταλλαγή πυρών σκοτώθηκαν ο κυβερνήτης της επαρχίας Αντιόκια, Γκιγέρμο Γκαβίρια, ο σύμβουλός του και πρώην υπουργός Αμυνας, Χιλμπέρτο Ετσεβέρι, και 8 ακόμα στρατιωτικοί που κρατούνταν από τις FARC-EP.

Τα γεγονότα αυτά αποδείχνουν για μια ακόμα φορά ότι δεν μπορεί να υπάρξει στρατιωτική λύση στη σύγκρουση που ταλανίζει εδώ και πάνω από 40 χρόνια την Κολομβία και έχει κοστίσει τη ζωή σε πολλές χιλιάδες Κολομβιανούς. Η λύση δεν μπορεί παρά να είναι το αποτέλεσμα σοβαρών και υπεύθυνων διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην κυβέρνηση και τις αντάρτικες οργανώσεις, με πρώτο βήμα την ανταλλαγή των αιχμαλώτων, όπως προτείνουν εδώ και χρόνια οι FARC-EP.

Καταγγέλλουμε την έλλειψη πολιτικής βούλησης από την πλευρά της κυβέρνησης Ουρίμπε, που αντί να προχωρήσει σε συνομιλίες με τις αντάρτικες οργανώσεις, κλιμακώνει τον πόλεμο και τη βία. Καταγγέλλουμε την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που υπό την προεδρία της ελληνικής κυβέρνησης, αντί να πιέσει για την επανέναρξη του ειρηνευτικού διαλόγου, έσπευσε να εκφράσει την «αλληλεγγύη» της στην κυβέρνηση της Κολομβίας και να καταδικάσει τις FARC-EP.

Μόνη δυνατότητα είναι να αρχίσει και πάλι ο διάλογος ανάμεσα στην κυβέρνηση και τις αντάρτικες οργανώσεις, με πρώτο βήμα την ανταλλαγή των αιχμαλώτων, ώστε να υπάρξει μια ειρηνική λύση μέσα από διαπραγματεύσεις στην εσωτερική σύγκρουση, η οποία ταυτίζεται με τον εκδημοκρατισμό της χώρας σε όλους τους τομείς. Η ειρήνη, για να είναι διαρκής και ουσιαστική, πρέπει να συνοδεύεται από δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη, από την έλλειψη των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών αιτιών, που γέννησαν τη σύγκρουση.