ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μπροστά μας, τα ακόμη χειρότερα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Απανωτά είναι τον τελευταίο καιρό τα «λουκέτα» διαφόρων επιχειρήσεων, με συνέπεια εκατοντάδες εργάτες και εργάτριες να πετάγονται στο δρόμο. Στο τελευταίο 10ήμερο, περισσότεροι από 1.000 εργάτες και εργάτριες πήραν το δρόμο της ανεργίας, χωρίς σ' αυτούς να συμπεριλαμβάνονται οι περίπου 1.600 εργαζόμενοι του ομίλου «Αυγερινοπούλου». Και το μόνο που βρήκε να πει προχτές ο υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης, ήταν το εξής: «Οι επιχειρήσεις που θα έκλειναν σε περίοδο ύφεσης θα ήταν πολύ περισσότερες.» Με άλλα λόγια, μας προετοιμάζει για τα πολύ χειρότερα, που βρίσκονται ακόμη μπροστά...

Πολύς λόγος περί «διαφθοράς»

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τη διαφθορά. Και ποιοι είναι αυτοί που μιλάνε για τη διαφθορά; Ο πρόεδρος του ΣΕΒ Οδ. Κυριακόπουλος, είναι ένας απ' αυτούς. Για την ιστορία, να θυμίσουμε ότι ο κ. Κυριακόπουλος, λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του στο προεδρείο του ΣΕΒ, είχε ομολογήσει δημόσια ότι έχει χρηματοδοτήσει πολιτικούς και από τα δύο μεγάλα κόμματα!

Επίσης, είναι και πολλοί δημοσιογράφοι, που - ενώ υπερασπίζονται με τις γραφίδες τους την οικονομία της ανοιχτής αγοράς - γράφουν και αυτοί πύρινα άρθρα κατά της διαφθοράς. Δημοσιογράφοι, για τους οποίους στο παρελθόν είχαν ακουστεί διάφορες ιστορίες περί χρηματισμού τους, ορισμένες μάλιστα από τις περιπτώσεις αυτές είδαν και το φως της δημοσιότητας.

Περίεργους τιμητές βρήκε το σύστημα να αναλάβουν το έργο της κάθαρσης του δημόσιου βίου από φαινόμενα χρηματισμού. Προβλήματα, βέβαια, τα οποία και υπαρκτά είναι και χρόνο με το χρόνο αυξάνουν... Απ' ό,τι φαίνεται διαφθορά και «εκσυγχρονισμός» πάνε χέρι - χέρι. Καλά, όλοι αυτοί δεν έχουν ακούσει την παροιμία ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί;

Απολογισμός

«Εδειραν συνταξιούχους! Τη μάνα τους και τον πατέρα τους... Εταξαν σε γέροντες και απόμαχους συντάξεις κι επιδόματα που δεν τους έδωσαν ποτέ... Εκαψαν δέντρα. Εκοψαν δέντρα. Καταπάτησαν δάση, έσφαξαν και μοίρασαν δημόσια γη, ξεπούλησαν περιοχές "ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους"! Δεν έκαμαν το Κτηματολόγιο. Ατίμασαν την Εργασία. Εκαναν την απασχόληση μεροκάματο του τρόμου. Επέτρεψαν ως και την ενοικίαση εργαζομένων... Δουλεύουν με ρουσφέτια και διορισμούς τις στρατιές ανέργων που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει. Εβαλαν χέρι στα Ασφαλιστικά Ταμεία και μετέτρεψαν την ασφάλιση των εργαζομένων σε ανασφάλεια κι εφιάλτη για το μέλλον...

... Εβαψαν τα χέρια τους με αίμα, προσυπογράφοντας τους βομβαρδισμούς της Σερβίας και την εισβολή στο Ιράκ. Εκαναν τον πολιτισμό υπόθεση σίτισης των διανοουμένων στο Πρυτανείο. Ποιο Πρυτανείο; Στο Πραιτόριο! Με εξαγορές, αποκλεισμούς, πιέσεις ή, αντιθέτως, εύκολα εύγε, αφαίρεσαν απ' τον λαό τούς σκεπτόμενους προμάχους του -πλην Λακεδαιμονίων- και παρέδωκαν την πατρίδα στους ανελλήνιστους. Εκθεμελίωσαν τον καθημερινό πολιτισμό και τον έκαμαν μια απέραντη πίστα από σκυλάδες, χαζοχαρούμενους και αμερικανιές...

... Δήλωσαν σοσιαλιστές και περιέπαιξαν θεούς και δαίμονες. Εκαμαν τους θεσμούς ράκη κινδυνώδη (όπως με το "ασυμβίβαστο") και γράμματα νεκρά, ανίσχυρα μπροστά σε κάθε επιτήδειο ελαύνοντα πίθηκο. Υπήρξαν η μαύρη χειρ μιας θεάς με 68 χέρια, όπως η θεά Κάλι. Απομύζησαν τα έσχατα και μας έφθασαν στα τάρταρα. Εφθασαν να γίνουν, αυτοί οι σοσιαλιστές του Τρόμου, η πιο άγρια νεοφιλελεύθερη δεξιά που έχει περάσει απ' αυτόν τον τόπο... Επάχυναν πολύ -ξεφτίλα άλλη να τους θρέψει κι άλλο δεν υπάρχει, στέρεψε.»

Ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τη χτεσινό «Ναυτίλο» του Στάθη στην «Ελευθεροτυπία».

Αυτό ... έλειπε

Τώρα, μάλιστα. Αυτό έλειπε για να... ολοκληρωθεί η «πολιτική προστασίας του καταναλωτή»: Η κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Ανάπτυξης και Οικονομίας που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, με την οποία εξουσιοδοτείται ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) να επιβάλλει πρόστιμα για παραβάσεις της αρμοδιότητάς του. Το γεγονός, βέβαια, ότι αυτή καθεαυτή η πολιτική που αφορά στη λειτουργία της αγοράς σε σχέση πάντα με τα συμφέροντα των καταναλωτών, είναι τέτοια που μόνο για «προστασία» των τελευταίων δεν μπορεί να γίνεται λόγος, αντίθετα, με κάθε τρόπο προστατεύονται τα μεγάλα κέρδη εκεί όπου συγκεντρώνονται με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία των καταναλωτών, ουδόλως απασχολεί την κυβέρνηση. Τώρα, αν ο ΕΦΕΤ επιβάλλει και κάνα πρόστιμο σε μια - δυο ταβέρνες για τους ακατάστατους πάγκους τους, λύθηκε το πρόβλημα των μεταλλαγμένων, των υποβαθμισμένων τροφίμων, της εκάστοτε ανεξέλεγκτης εισαγωγής και διασποράς φαινομένων του τύπου των «τρελών αγελάδων» κ.ο.κ.; Προφανώς όχι.

Ο «άθλος» τους

Οι λίγοι ζουν σαν άρχοντες

σε βάρος του κοσμάκη

και οι πολλοί απένταροι,

με δίχως παραδάκι,

οι λίγοι ζουν σαν προύχοντες

κι η μάζα στον Καιάδα,

αυτή είναι η «σύγχρονη»

που επαίρονται Ελλάδα!

* * *

Οι λίγοι βίλες, κότερα,

σαμπάνιες και χαβιάρι

και οι πολλοί αναδουλιά,

μιζέρια, τράκες, βάρη,

τ' αφετικά αρμέγουνε

τη φτώχεια σαν γελάδα,

ιδού για ποια οι άθλιοι

επαίρονται Ελλάδα!

Ο οίστρος

Χρειάζεται Μέτωπο

Οι ραγδαίες ως προς την ειδησεογραφική παρουσίασή τους εξελίξεις στο μέτωπο των επιχειρήσεων, που βάζουν λουκέτο, ή απολύουν, δε φέρνουν κάτι νέο. Σε κάθε περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης κάποιο τμήμα του κεφαλαίου δεν κερδίζει τόσα πολλά όσα οι ανταγωνιστές του και αποφασίζει να κλείσει μια επιχείρηση για να επενδύσει όπου αλλού θα κερδίσει περισσότερα. Χιλιάδες και χιλιάδες εργάτες έχουν βιώσει τα τραγικά για τους ίδιους αποτελέσματα αυτής της πορείας. Μια πορεία, που από τη μια βεβαιώνει τα νομοτελειακά αδιέξοδα του καπιταλισμού και, από την άλλη, την ώρα που κάνει κάποιους καπιταλιστές ισχυρότερους, άλλους τους καταποντίζει. Από τη σκοπιά των εργατών, πραγματικό τέλος σ' αυτήν την επανάληψη, που συνοδεύεται απ' όλο και βαθύτερη βαρβαρότητα, μπορεί να δοθεί μόνο με την ανατροπή του καπιταλισμού.

Το νέο στοιχείο, που κι αυτό είναι παλιό ως προς την πρόβλεψή του αλλά και την επανάληψή του, είναι πως πλατύτερα λαϊκά στρώματα βιώνουν αυτή τη στιγμή τις άγριες συνέπειες του ανταγωνισμού των καπιταλιστών. Δεν είναι μόνον ο εργάτης στην παραγωγή, είναι όλη η εργατική γειτονιά που πλήττεται, δεν είναι μόνον οι εργατογειτονιές, είναι κι άλλες μεσαίου εισοδηματικού επιπέδου περιοχές που βιώνουν την κρίση. Αν σ' αυτό συμφωνούμε, έρχεται ως αυτονόητο το συμπέρασμα πως τουλάχιστον ευρύτερη πρέπει να είναι η συσπείρωση για την αντιμετώπιση της κατάστασης που διαμορφώνεται. Κι αν συμφωνούμε επίσης πως αυτό που υπάρχει είναι μια παρατεταμένη καπιταλιστική κρίση, δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε και στο εξής: Οτι σε κάθε περίπτωση αυτοί που δεν πρέπει να την πληρώσουν είναι οι εργαζόμενοι. Κι ότι υπάρχει διέξοδος. Κι αυτή δε βρίσκεται στην αγωνιώδη προσπάθεια των απολογητών του καπιταλισμού να πείσουν πως διαφορετικά μοντέλα διακυβέρνησης μπορούν να αμβλύνουν το πρόβλημα. Πρόβλημα είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός κι ακόμα χειρότερα η σημερινή του φάση, η ιμπεριαλιστική.

Από την εκτίμηση πως ο καπιταλισμός δε γιατρεύεται, μόνον ανατρέπεται, πως ο καπιταλισμός που βιώνουμε δε χωράει άλλο φτιασίδωμα, προκύπτουν βαριά καθήκοντα όχι μόνο για τους κομμουνιστές, που έτσι κι αλλιώς για την ανατροπή αυτού του συστήματος παλεύουν. Προκύπτουν καθήκοντα για κάθε μαζική λαϊκή οργάνωση που βλέπει πως κάθε μεταρρυθμιστική πρόταση πια χτυπάει πάνω σε ντουβάρι. Οι πολυεθνικές, τα μονοπώλια κάνουν καθαρό σήμερα πως στην όξυνση του μεταξύ τους ανταγωνισμού δε θα αφήσουν περιθώρια για βελτιωτικές κινήσεις που να ωφελούν τα λαϊκά στρώματα. «Σκάστε και σκάψτε» είναι η εντολή που δίνουν. Κι αυτήν την εντολή επιχειρούν να εφαρμόσουν τόσο οι νεοφιλελεύθερες όσο και οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις όπου Γης.

Το σχέδιο για μια λαϊκή οικονομία, που προϋποθέτει λαϊκή εξουσία για την εφαρμογή της, αναδεικνύεται στο εφιαλτικό περιβάλλον των ημερών μας σε αίτημα που ανταποκρίνεται στις προσδοκίες πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Η ανάδειξη της ανάγκης για συνολικότερη πάλη οδηγεί στο Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο που προτείνει το ΚΚΕ, και αυτό προϋποθέτει και ισχυρότερο ΚΚΕ.