Αντιμέτωπος με το γιουχάισμα των εργατριών βρέθηκε χτες ο διευθυντής της επιχείρησης. Οπως ανακοίνωσε, από την Τρίτη μοιράζονται απολύσεις. Παρηγοριά στον άρρωστο... μοιράζει η κυβέρνηση
Ηταν η τελευταία πράξη του εγκλήματος από την πλευρά της εργοδοσίας μετά και τη χτεσινή τριμερή συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας στην οποία ξεκαθάρισαν ότι θα βάλει λουκέτο. Την Τρίτη δηλαδή θα αρχίσει να μοιράζει τα χαρτάκια της απόλυσης στις εργάτριες εκβιάζοντας μάλιστα - θέλοντας να αποφύγει τη συνέχιση των διαβουλεύσεων - να τις υπογράψουν για να πάρουν το ξεροκόμματο της αποζημίωσης, που θα τους πετάξει για τα κέρδη που χάρισαν στην πολυεθνική.
Το κλίμα χτες μέσα στο εργοστάσιο ήταν το ίδιο βαρύ όπως με την πρώτη μέρα που τους ανακοινώθηκε το κλείσιμο. Η διαφορά ήταν ότι τώρα το πίστεψαν και κατάλαβαν ότι μπροστά στην αύξηση των κερδών της η πολυεθνική δε λογαριάζει τα χρόνια που έδωσαν πάνω από τις μηχανές σακατεύοντας χέρια και πόδια. Η απόφαση να μην υπογράψουν καμία απόλυση την Τρίτη συζητιόταν χτες και στις δύο βάρδιες του εργοστασίου που συναντήθηκαν για να τους μιλήσει ο διευθυντής. Η οργή η αγανάκτηση και το γιουχάρισμα των εργατριών τον ανάγκασαν να φύγει πολύ γρήγορα και να μη βγάλει κουβέντα.
Ακόμα πιο προκλητική απέναντί τους όμως είναι η ίδια η κυβέρνηση, η οποία και χτες μέσω του υφυπουργού Εργασίας δήλωσε απλά «παρών» στο έγκλημα. Απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι η μοναδική πολιτική που ακολουθεί και εφαρμόζει είναι αυτή της στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου και το μόνο που δεν την ενδιαφέρει είναι οι εργαζόμενοι. Σ' αυτά τα πλαίσια προσέφερε «γην και ύδωρ» στην πολυεθνική, όπως τα προγράμματα που επανέλαβε χτες ο υφυπουργός και αφορούν πόρους για αναδιάρθρωση, εκσυγχρονισμό, αναβάθμιση, εκπαίδευση, επανακατάρτιση προσωπικού. Η πολυεθνική όμως ήταν ξεκάθαρη από την πρώτη ανακοίνωση του κλεισίματος: ότι η μεταφορά της στα υπόλοιπα Βαλκάνια σημαίνει γι' αυτήν 75% μείωση του κόστους εργασίας. Ακόμα μεγαλύτερο κέρδος δηλαδή και αυτό θα κυνηγήσει, γιατί αυτό είναι στη φύση του πολυεθνικού κεφαλαίου.
Οσον αφορά το «σύνθετο πλέγμα μέτρων» για τη στήριξη των εργαζομένων με προγράμματα κατάρτισης, επανακατάρτισης δεν είναι και αυτά τίποτα άλλο από και πάλι άφθονη χρηματοδότηση εργοδοτών. Ψευτοπρογράμματα για να απαλύνουν τους άνεργους, το πολύ για κανά χρόνο, και τίποτα περισσότερο. Γι' αυτό και οι εργάτριες πρέπει απέναντι στην κοροϊδία της επιδότησης της εργοδοσίας να προβάλλουν ακόμα πιο δυνατά τους στόχους πάλης που βγήκαν από τη χθεσινή σύσκεψη του ΠΑΜΕ.
Τι να πει κανείς όμως για την πλειοψηφία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που απέναντι στη συγκεκριμένη ιδιαίτερα σκληρή εργοδοσία, το μόνο που έκανε για να υπερασπιστεί τις εργάτριες ήταν να πάει να διαπραγματευτεί την τιμή τους. Να τους κάνει ακόμα πιο φτηνούς, πιο παραγωγικούς, πιο εξαθλιωμένους στο βωμό της αύξησης των κερδών της πολυεθνικής. Από αυτή την πολιτική, του «δώσε» στο μεγάλο κεφάλαιο, πρέπει οι εργαζόμενοι -και της «Σίσσερ» και συνολικά- να βγάλουν συμπεράσματα και να προχωρήσουν στο δρόμο της ρήξης και της ανατροπής της.
Οι εργάτες στην «EL PAC» με τη στήριξη και την αλληλεγγύη που εκφράστηκε από συνδικαλιστές και μέλη του ΠΑΜΕ, από εργάτες άλλων εργοστασίων όπως της ΦΡΙΓΚΟΚΛΑΣ, του Μετάλλου, της ΑΛΟΥΚΑΝΚΟ, της ΚΟΚΑ - ΚΟΛΑ, των Οικοδόμων, του Ιματισμού, της Επιτροπής Αγώνα Εμποροϋπαλλήλων, αλλά και την Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου, έδωσαν από κοινού τη μάχη για την επιτυχία της κινητοποίησης τα ξημερώματα, αλλά και το μεσημέρι μπροστά από την πύλη του εργοστασίου. Με την αποφασιστική παρέμβαση του ΠΑΜΕ, οι εργάτες περιφρούρησαν με επιτυχία την κινητοποίηση παρά την τρομοκρατία.
Μάλιστα, η εργοδοσία, σε ενίσχυση των άθλιων μεθόδων που χρησιμοποίησε για να κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα των εργατών (τις προηγούμενες μέρες εκβίασε τους εργάτες να προχωρήσουν σε αίτηση διαγραφής από το σωματείο με την απειλή της απόλυσης), δε δίστασε να προσλάβει για μια μέρα γορίλες - μπράβους της νύχτας(!) από την Αθήνα - πέρασαν στο εργοστάσιο τη νύχτα - που περιπολούσαν γύρω από το εργοστάσιο. Παρά το όργιο τρομοκρατίας, η αλληλεγγύη των υπολοίπων εργαζομένων έδωσε θάρρος στους αγωνιζόμενους εργάτες και αρκετοί από όσους είχαν υποκύψει στον εκβιασμό της εργοδοσίας για αποχώρηση από το σωματείο, έσκισαν τα χαρτιά της διαγραφής τους και συσπειρώθηκαν πιο αποφασιστικά στο σωματείο και το ΠΑΜΕ.
Στη σφοδρή αυτή αντιπαράθεση αποκαλύφθηκε επίσης, με τον πιο ανάγλυφο τρόπο, τι εστί εργοδοτικός συνδικαλισμός, καθώς η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Πάτρας (ΠΑΣΚΕ) αρνήθηκε να παράσχει ουσιαστικά οποιαδήποτε βοήθεια στην κινητοποίηση των εργατών. Μάλιστα, όταν ο πρόεδρος του σωματείου κάλεσε τον πρόεδρο του ΕΚΠ και μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ Χρήστο Λιακόπουλο να παραβρεθεί στο εργοστάσιο για να συμπαρασταθεί και να ενισχύσει τον αγώνα τους, δήλωσε ...κώλυμα και τους παρέπεμψε στον αντιπρόεδρο του ΕΚΠ, Αλέκο Μπάρλο. Ο τελευταίος τους ενημέρωσε πως είχε κάποια σύσκεψη (;;;!!!) το πρωί και δεν μπορούσε να παραβρεθεί. Ο κόσμος καίγεται... Και όλα αυτά, την ίδια στιγμή που οι εργάτες της επιχείρησης και οι απολυμένοι έδιναν τη μάχη ενάντια στην εργοδοσία, με έναν από τους απολυμένους να δηλώνει χαρακτηριστικά: «Εντεκα χρόνια δούλευα στο εργοστάσιο. Τα χέρια μου "πιάστηκαν" από τη δουλιά για να έχει κέρδη η επιχείρηση και τώρα με πετάει στο δρόμο σαν σκυλί».
Με ανακοίνωσή της, η Γραμματεία του ΠΑΜΕ στην Πάτρα καλεί «τους εργαζόμενους, τα ταξικά συνδικάτα, τις επιτροπές αγώνα, κάθε εργαζόμενο που θέλει να αντισταθεί, σε σύσκεψη, με στόχο το συντονισμό δράσης απέναντι σ' αυτήν την καταιγίδα, την Τετάρτη 28 Μάη, στις 7.30 μ.μ., στον Εμπορικό Σύλλογο Πάτρας».
Eurokinissi |
Με σάρκες και αίμα εργατών χτίζονται τα μεγάλα οικοδομικά συγκροτήματα στη Λάρισα, καθώς σ' αυτούς τους χώρους δουλιάς έχουμε συχνά θανατηφόρα «εργατικά ατυχήματα». Χτες, σ' ένα από αυτά τα συγκροτήματα που ανεγείρει η εταιρία «Domos Κατασκευαστική Α.Ε.» - πολιτικός μηχανικός είναι ο Ευθ. Μπατάλας - σκοτώθηκε ο 56χρονος οικοδόμος Βασίλ Αργκζίρι, ενώ πριν λίγο καιρό στο οικοδομικό συγκρότημα που χτίζει μια άλλη εταιρία, η «Οικιστικές Αναπτύξεις», είχε σκοτωθεί - την ώρα που δούλευε, ημέρα Κυριακή - ένας άλλος οικοδόμος, ο 46χρονος Γ. Παπαϊωάννου, από το Σκλήθρο Αγιάς.
Οπως καταγγέλλουν με ανακοινώσεις τους το Συνδικάτο Οικοδόμων και το Εργατικό Κέντρο Λάρισας (ΕΚΛ), αιτίες θανάτου του οικοδόμου είναι η εντατικοποίηση της εργασίας και η παντελής έλλειψη μέτρων προστασίας των εργαζομένων.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι εκπρόσωποι του Συνδικάτου, του ΕΚΛ και της Επιθεώρησης Εργασίας, που έσπευσαν στο χώρο του «ατυχήματος», δε βρήκαν εκεί κανέναν ούτε από την εργοδοσία, αλλά ούτε και από τους εργαζόμενους, οι οποίοι - προφανώς - θα είχαν λάβει εντολή να φύγουν για να μη διαπιστωθούν από τα αρμόδια όργανα και τους συνδικαλιστές τα αίτια του δυστυχήματος.
Στην ανακοίνωσή του το ΕΚΛ απαιτεί να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι για το θάνατο του οικοδόμου και τονίζει πως με τον αγώνα του διεκδικεί μέτρα για τον περιορισμό των «ατυχημάτων». Τέτοια μέτρα είναι:
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το «φαινόμενο» εταιρίες μεγαλοεργολάβων να κατασκευάζουν μεγάλα οικοδομικά συγκροτήματα - πρόκειται για συγκροτήματα πολλών πολυκατοικιών με εκατοντάδες διαμερίσματα, αλλά και οικοδομήματα που προορίζονται για ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια, σούπερ μάρκετ κι άλλα κοινόχρηστα κτίρια, που είναι προς πώληση - εμφανίστηκε στη Λάρισα τα τελευταία χρόνια. Η επέκταση του «φαινομένου» συνδυάζεται, εν πολλοίς, με την «άνθηση» του Χρηματιστηρίου - τότε που κάποιοι λίγοι τα κονόμησαν «χοντρά» και πάρα πολλοί τα 'χασαν όλα - και σχετίζεται, οπωσδήποτε, με το γεγονός ότι την τελευταία 6ετία στη Λάρισα δεν έχει κτιστεί ούτε μια εργατική κατοικία από τον ΟΕΚ, με αποτέλεσμα ν' αυξάνονται οι ανάγκες στέγασης στην περιοχή.
Αξίζει, επίσης, να επισημανθεί ότι τα περισσότερα από τα οικόπεδα στα οποία χτίζονται αυτά τα οικοδομικά συγκροτήματα ανήκουν σε τράπεζες, οι οποίες τα απέκτησαν με πλειστηριασμούς επιχειρήσεων που χρεοκόπησαν κι έκλεισαν.
Τέλος, να υπογραμμίσουμε ότι οι εταιρίες που αναλαμβάνουν αυτά τα έργα βιάζονται να τελειώσουν για ν' αρχίσουν να πωλούν τα πανάκριβα διαμερίσματα και να εισπράττουν. Αποτέλεσμα αυτής της βιασύνης είναι να εντείνεται η εργασία - οι εργαζόμενοι δουλεύουν σκληρά και τα Σαββατοκύριακα - και ν' αυξάνονται τα εργατικά «ατυχήματα»...
Σε επαγρύπνηση και αγωνιστική ετοιμότητα καλεί τους εργαζόμενους στην καπνοβιομηχανία «ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ», αλλά και όλους τους εργαζόμενους του κλάδου και του Πειραιά, η Συντονιστική Επιτροπή Σωματείων της πόλης, ενταγμένη στη δύναμη του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Καλεί τους εργαζόμενους να μην κάνουν ούτε βήμα πίσω από τις κατακτήσεις στις εργασιακές τους σχέσεις και τους μισθούς. Να μη δεχτούν ούτε μια απόλυση και, ταυτόχρονα, να δώσουν τον αγώνα τους για τη διεύρυνση των κατακτήσεών τους για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου με την εφαρμογή 35ωρου, 7ωρου, 5ήμερου από Δευτέρα έως Παρασκευή με πλήρεις αποδοχές και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα. Και τονίζει ότι στην προσπάθεια αυτή οι εργαζόμενοι της καπνοβιομηχανίας θα έχουν δίπλα τους την εργατική τάξη, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ.
Κάνει δε σαφές ότι η εξαγορά της κερδοφόρας καπνοβιομηχανίας από την αμερικάνικη πολυεθνική PHILIP MORRIS αποτελεί «φυσιολογική εξέλιξη της εφαρμοζόμενης κυβερνητικής πολιτικής». «Οι περιβόητες τέσσερις ελευθερίες - συνεχίζει - όπως αυτές εκφράζονται μέσα από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (κίνηση κεφαλαίου, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικής δύναμης), που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μαζί με τη ΝΔ και το ΣΥΝ, ψήφισαν και εφαρμόζουν, είναι το «"εργαλείο" που χρησιμοποιούν για να αλωνίζουν στην Ελλάδα ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, να εξαγοράζουν, να μεταφέρουν εταιρίες εκτός ελληνικών συνόρων, να τις κλείνουν, να απολύουν εργαζόμενους, να συρρικνώνουν την παραγωγική βάση της χώρας».
Οσο για τα επιχειρήματα που προβάλλονται από την πλευρά της κυβέρνησης και άλλων ότι «πρόκειται μια επένδυση» και ότι «κάτι καλύτερο μπορεί να προκύψει», η Συντονιστική επισημαίνει ότι η υπόθεση της ΠΑΛΚΟ, η οποία ξεπουλήθηκε στην πολυεθνική ΣΙΣΣΕΡ, είναι χαρακτηριστική. «Καθησύχαζαν τους εργαζόμενους (εργοδοσία και σωματείο) ότι είναι μια καλή επένδυση και ότι έχουν μέλλον». Το αποτέλεσμα είναι ότι, αφού η πολυεθνική ξεζούμισε το εργατικό δυναμικό, κλείνει την εταιρία και μεταναστεύει.
Τονίζει τις ευθύνες γι' αυτήν την κατάσταση σε βάρος των εργαζομένων, των συμβιβασμένων πλειοψηφιών στη ΓΣΕΕ, στο ΕΚΠ και της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Καπνοβιομηχανιών Ελλάδας (ΟΕΚΕ) και υπογραμμίζει: «Η οργάνωση, η συσπείρωση όλων μας, η αλλαγή στο συσχετισμό δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα, υπέρ του ταξικού του πόλου, του ΠΑΜΕ, ο ταξικός προσανατολισμός των αγώνων μας, είναι προϋπόθεση για να βάλουμε τέλος σ' αυτήν την επίθεση. Η αλλαγή της πολιτικής σε κατεύθυνση λαϊκής εξουσίας - λαϊκής οικονομίας, θα κρίνει πολλά για το αύριο, για το μέλλον το δικό μας και των οικογενειών μας».