Υστερα από είκοσι χρόνια και υποφέροντας από αμνησία, ένας Εβραίος κουρέας επιστρέφει στην πατρίδα του. Εκεί όμως πολλά έχουν αλλάξει καθώς ο παρανοϊκός δικτάτορας της Τομανίας, Αντενόιντ Χίνκελ, ο οποίος είναι ολόιδιος με αυτόν, σχεδιάζει να κατακτήσει τον κόσμο ξεκινώντας ταυτόχρονα μια μεγάλη εκστρατεία αντισημιτισμού. Ομως, η ομοιότητα του ντροπαλού κουρέα με το μεγαλομανή δικτάτορα θα γίνει αιτία τρομερών παρεξηγήσεων.

Ο Τσάπλιν άρχισε για πρώτη φορά να επεξεργάζεται την ιδέα του «Μεγάλου Δικτάτορα» όταν ένας φίλος τού ανέφερε ότι η κινηματογραφική του περσόνα θύμιζε πολύ τον Αδόλφο Χίτλερ. Αργότερα έμαθε μάλιστα ότι είχαν γεννηθεί με μια βδομάδα διαφορά. Είχαν περίπου το ίδιο ύψος και βάρος και μεγάλωσαν και οι δύο μέσα στη φτώχεια. Οταν πλέον ο Τσάπλιν άρχισε να πληροφορείται τις πολιτικές πεποιθήσεις του Χίτλερ αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την ομοιότητά τους αυτή προκειμένου να επιτεθεί στο Χίτλερ μέσω της ταινίας. Η παραγωγή του φιλμ ξεκίνησε το 1937, όταν όλοι πίστευαν ότι ο ναζισμός ήταν μια τόσο επικίνδυνη μάστιγα όπως αποδείχτηκε το 1940 που κυκλοφόρησε η ταινία.

Ο Τσάπλιν έλεγε πως το κοστούμι του Χινκελ τον έκανε να αισθάνεται πιο επιθετικός, ενώ κοντινοί του άνθρωποι τον θυμούνται να γίνεται πιο δύσκολος τις μέρες που γύριζε τις σκηνές του στο ρόλο του δικτάτορα.

Οταν κυκλοφόρησε ο «Μεγάλος δικτάτωρ», ο Χίτλερ απαγόρευσε την προβολή του σε όλες τις χώρες που συνεργάζονταν με τη Γερμανία ή βρίσκονταν υπό την κατοχή της.

Παρά το μποϊκοτάζ η ταινία προβλήθηκε μια φορά σε γερμανικό ακροατήριο. Κάπου στα κατεχόμενα Βαλκάνια μέλη μιας αντιστασιακής οργάνωσης αντικατέστησαν την κωμική όπερα που παιζόταν σε ένα στρατιωτικό κινηματογράφο με μια κόπια του «Μεγάλου δικτάτορα» που παρέλαβαν από την Ελλάδα. Ετσι μια ομάδα Γερμανών στρατιωτών είχε την ευκαιρία να δει την ταινία. Κάποιοι από αυτούς εγκατέλειψαν την αίθουσα μόλις συνειδητοποίησαν τι έβλεπαν, ενώ κάποιοι άλλοι άρχισαν να πυροβολούν την οθόνη.

Ολοι το έχουμε δει αλλά αξίζει να το ξαναδούμε. Βρείτε κάποιο θερινό σινεμά και απολαύστε την αξία της παρθενογένεσης.

«The Great Dictator» (1940) Κωμωδία αμερικανικής παραγωγής 1940. Σκηνοθεσία: Τσάρλι Τσάπλιν. Με τους Τσάρλι Τσάπλιν, Πολέτ Γκοντάρ, Τζακ Οκι, Ρέτζιναλντ Γκάρντινερ, Χένρι Ντανιέλ, Μπίλι Γκίλμπερτ, Γκρέις Χέιλ, Κάρτερ Ντε Χέιβεν.

Μια ώριμη συγγραφέας ολοκληρώνει το τελευταίο βιβλίο της πάνω σ' ένα γνωστό ζωγράφο και της μένει μοναχά να πάει στις ΗΠΑ για να φωτογραφίσει κάποιους πίνακές του. Αυτή η γυναίκα αν και έχει γνωρίσει άντρες δεν έχει σύζυγο, πατέρα για την κόρη της. Ζει με την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα ξανασμίξει με τον πρώτο της έρωτα, τον Φιλίπ, και η ζωή της θα αποχτήσει αρμονία. Ενα πρωί κάποιος που μοιάζει με τον Φιλίπ θα της αφήσει ένα γράμμα με το οποίο της κλείνει ραντεβού στην κορυφή του Empire State. Το γράμμα θα καταστραφεί προτού προλάβει να το διαβάσει ολόκληρο. Ομως εκείνη ενθουσιασμένη φεύγει για την Αμερική. Εκεί θα διαπιστώσει ότι ένας Αμερικανός, ο Ματ, έχει αντικαταστήσει τη φωτογράφο με την οποία συνεργαζόταν συνήθως. Μια έντονη έλξη δημιουργείται ανάμεσά τους όμως εκείνη, μπερδεμένη με τις αναμνήσεις και τις φαντασιώσεις της, δεν ανταποκρίνεται.

Καθαρά γυναικείο θέμα, μια γυναίκα που είναι τα πάντα και μόνη. Εργαζόμενη και κούκλα αλλά δεν έχει τον άντρα που θα την κάνει να νιώσει «ζωντανή». Και τι κάνει λοιπόν; Ψάχνει να τον βρει... Συνηθισμένο σενάριο που το έχουμε δει στο παρελθόν αρκετές φορές κυρίως από αμερικανικές παραγωγές αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι το «Πιο κοντά στον Παράδεισο» είναι μια καλογυρισμένη ταινία με όλα τα μελο-ρομαντικά στοιχεία που της ταιριάζουν. Η Κατρίν Ντενέβ είναι πανέμορφη και υποδύεται κάτι που της ταιριάζει. Αποκλειστικά για ρομαντικούς και ερωτευμένους.

«Au plus pers du Paradis»Ερωτική περιπέτεια γαλλικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Τόνι Μάρσαλ. Με τους: Κατρίν Ντενέβ, Γουίλιαμ Χαρτ, Πατρίς Σερό, Μπερνάρ Λεκόκ, Ελέν Φιγιέρ, Ναταλί Ρισάρ, Γκιλμπέρ Μελκί, Εμανουέλ Ντεβός, Πολίνα Πορίζκοβα.

Στις αρχές της δεκαετίας του '70, δύο έφηβοι Κινέζοι, ο Λούο και ο Ντάι, γιοι «αντιδραστικών διανοούμενων», στέλνονται σε ένα απομακρυσμένο φυλάκιο για εκπαίδευση αμιγώς «μαοϊκή». Η μόνη τους πνευματική διέξοδος μετά τη σκληρή δουλιά στα ανθρακωρυχεία είναι το βιολί του Ντάι και μερικά «ανατρεπτικά» βιβλία (Φλομπέρ, Ουγκό, Τολστόι, Μπαλζάκ). Η εμφάνιση της κόρης του τοπικού ράφτη θα συγκλονίσει τους δυο νέους οι οποίοι με τη σειρά τους θα τη σαγηνεύσουν με τις λογοτεχνικές αφηγήσεις τους.

Ο «Μπαλζάκ και η Μικρή Κινέζα ράφτρα», βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του συγγραφέα - σκηνοθέτη και σεναριογράφου Ντάι Σιγιέ. Γραμμένο στα γαλλικά και σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφικό, το βιβλίο έγινε ανέλπιστα Best seller και μεταφράστηκε σε 23 γλώσσες, όχι όμως στα κινέζικα.

Ενδιαφέρον θέμα, προσεγγίζει με ζεστασιά και μια ανθρωπιστική ματιά τον παραλογισμό όσο και αν αυτό φαίνεται παράλογο. Και στις πιο δύσκολες συνθήκες ο άνθρωπος βρίσκει διέξοδο για τον έρωτα και τη γνώση. Αυτό είναι το μήνυμα της ταινίας... «Επαναστατικό» περιεχόμενο με χιούμορ και ρομαντισμό. Αφηγηματική σκηνοθεσία με καλές ερμηνείες αν και μερικές στιγμές η «υπερβολή» του έρωτα γίνεται βαρετή. Η ταινία βλέπετε, αν και θα την ξεχάσετε γρήγορα.

«Balzak and the Litle Chinese Scamstess»: Ερωτική περιπέτεια κινέζικης παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Ντάι Σιγιέ. Με τους: Ξουν Ζου, Κουν Τσεν, Γιε Λίου, Σουανγκμπάο Γουάνγκ, Σιτζούν Κονγκ, Χιγκ Γουέι Γουάνγκ.