Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική. Το γεγονός είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση με την ενταξιακή διαδικασία νομιμοποιεί μια σειρά από αντιδημοκρατικούς νόμους, με τους οποίους διώκονται κομμουνιστές και παραβιάζονται τα στοιχειώδη δικαιώματα εκατομμυρίων πολιτών της Ανατολικής Ευρώπης, εξαιτίας των πολιτικών τους φρονημάτων.

Οι διώξεις αυτές και οι περιορισμοί στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών αποτέλεσαν το θέμα της ημερίδας που διοργάνωσε την Παρασκευή η ΚΕ του ΚΚΕ με τίτλο:

«Με τους κομμουνιστές, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων στην ΕΕ».

Στην ημερίδα συμμετείχαν αντιπρόσωποι κομμουνιστικών κομμάτων, αλλά και οργανώσεων πολιτών από τις υπό ένταξη χώρες που κατήγγειλαν τις πολιτικές διώξεις των κομμουνιστών, τις οποίες η ΕΕ επιδοκιμάζει.

Ο Βάτσλαβ Τζουμ, μέλος της ΚΕ του ΚΚ Βοημίας Μοραβίας και μέλος του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής, ανέφερε ότι στη χώρα του την κατάρρευση του σοσιαλισμού ακολούθησαν διώξεις δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενων από σχολεία, πανεπιστήμια, νοσοκομία, υπουργεία και άλλες κρατικές υπηρεσίες στη βάση του νόμου για «εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού», που ισχύει από το 1991.

Τα πρώην μέλη του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας δεν έχουν πλέον δικαίωμα να δουλέψουν σε κρατικές υπηρεσίες, αφού ο σοσιαλισμός σύμφωνα με την αστική προπαγάνδα που έχει περάσει και στα σχολεία είναι ένα «οργανωμένο έγκλημα». Τον ίδιο τον Τζουμ τον έδιωξαν από το υπουργείο Εξωτερικών. Εξάλλου, πρώην μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας καταδικάστηκε πρόσφατα σε 4ετή φυλάκιση, επειδή στη διάρκεια της σοσιαλιστικής διακυβέρνησης έκανε «κατάχρηση των εξουσιών του».

ΕΣΘΟΝΙΑ

Ο Γιούρι Μίσιν, αντιπρόεδρος του ΚΚ Εσθονίας, υπογράμμισε ότι από την 23η Αυγούστου του 1991 πάνω από 100.000 μέλη του ΚΚ Εσθονίας (της ΕΣΣΔ) ανακρίθηκαν. Παράλληλα, στην Εσθονία περίπου 250.000 Ρωσόφωνοι δεν έχουν πολιτικά δικαιώματα, αφού δεν έχουν καμία ιθαγένεια. Επίσης, σύμφωνα με το «Νόμο για τα Κόμματα και τα Κινήματα», σε αυτά δικαίωμα συμμετοχής έχουν μόνο όσοι έχουν την εσθονική υπηκοότητα!

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Στην «πολιτισμένη» Γερμανία, όπως κατήγγειλε ο Χορστ Μπούσε, μέλος της διεύθυνσης της Εταιρείας Νομικής και Ανθρωπιστικής Βοήθειας, οι διώξεις εναντίον κομμουνιστών μετά την ένωση των δύο Γερμανιών έφτασαν σε βαθμό «κυνηγιού μαγισσών». Αντίθετα εγκληματίες Ναζί, όπως ο Χάινζ Μπαρτ (των SS, που ο ίδιος ο Μπούσε ως εισαγγελέας της ΛΔΓ καταδίκασε σε φυλάκιση) αποφυλακίστηκε και πήρε και σύνταξη. Ηρωες του αντι-φασιστικού αγώνα από την άλλη φυλακίστηκαν.

Μετά την «Ενωση», 100.000 άνθρωποι ανακρίθηκαν για δήθεν εγκλήματα, αλλά τελικά τέτοιες ήταν οι αποδείξεις των αρχών που μόνο 900 καταδικάστηκαν και οι περισσότεροι από αυτούς παράνομα. Οι άνθρωποι αυτοί και χιλιάδες άλλοι διώχτηκαν από τις δουλιές τους, κυνηγήθηκαν και υπερχρεώθηκαν, ενώ τα χρέη τους τα πληρώνουν τώρα τα παιδιά τους!

Οι αστικές δυνάμεις, εξάλλου, στην ενωμένη Γερμανία υποστηρίζουν ότι στα κρατητήρια της Ασφάλειας της ΛΔΓ έγιναν εγκλήματα, αλλά ούτε για ένα από τους υπαλλήλους των κρατητηρίων δε βρέθηκαν αποδείξεις να καταδικαστεί.

ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Στην Ουγγαρία, όπως κατήγγειλε ο Γκιούλα Τιούρμερ, Πρόεδρος του Εργατικού Κόμματος, απαγορεύεται (πέρα από το ΚΚ) η δημόσια έκθεση των συμβόλων του εργατικού κινήματος, του σφυροδρέπανου και του κόκκινου αστεριού, μαζί με τα σύμβολα του ναζισμού! Μάλιστα, ο Ατίλα Βάιναϊ, αντιπρόεδρος του κόμματος συνελήφθη φέτος, επειδή είχε καρφιτσώσει στο πέτο του ένα κόκκινο αστέρι.

Το Εργατικό Κόμμα της Ουγγαρίας δεν έχει πρόσβαση σε κανένα μέσον ενημέρωσης, ούτε στη δημόσια τηλεόραση, ενώ στη διάρκεια των δύο τελευταίων εκλογών δεν το προσκάλεσαν σε καμία πολιτική συζήτηση.

ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ

Ο Μινταούγκας Στακβιλιεβίτσιους, Πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Λιθουανίας, κατήγγειλε την απαγόρευση των Κομμουνιστικών Κομμάτων που ισχύει και στη χώρα του, αλλά και τη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας που επιβάλλει η δημόσια παιδεία, σύμφωνα με την οποία την εποχή της ΕΣΣΔ «διαπράχτηκαν εγκλήματα». Στα πλαίσια αυτής της προπαγάνδας Σοβιετικοί πολιτοφύλακες δικάστηκαν και καταδικάστηκαν, ενώ συνεργάτες των Ναζί πήραν συντάξεις. Εξάλλου, στη φυλακή βρίσκεται ακόμη ο ηγέτης του ΚΚ Λιθουανίας Μικόλας Μπουρακιάβιτσιους με 12ετή κάθειρξη.

ΛΕΤΟΝΙΑ

Στη Λετονία, ανέφερε η Βεϊντίνα Ολγα, μέλος του Γραφείου του Πολιτικού Συμβουλίου του Σοσιαλιστικού Κόμματος, όσοι πολίτες ήρθαν στη χώρα μετά τη 17η Ιουνίου του 1940 δε λογίζονται Λετονοί, οπότε δεν έχουν και πολιτικά δικαιώματα. Πρόκειται για 500.000 ανθρώπους κυρίως Ρωσόφωνους...

Επίσης, από το 1995 όσοι συμμετείχαν στο ΚΚ (επί ΕΣΣΔ) δεν μπορούν να είναι υποψήφιοι για κανένα δημόσιο αξίωμα. Ενώ οι νόμοι, στη βάση των οποίων διώχτηκαν και κυνηγήθηκαν κομμουνιστές, είχαν αναδρομική ισχύ! Τέλος, απαγορεύεται στον κομμουνιστή ηγέτη Αλφρεντ Ρούμπιξ, που είναι σήμερα Πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος (απαγορεύεται το ΚΚ), να συμμετάσχει στις εκλογές, παρά το γεγονός πως το Κόμμα του έχει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

ΠΟΛΩΝΙΑ

Για τη «δημοκρατική» Πολωνία μίλησε ο Αντάμ Μαρσίν, Πρόεδρος του Κομμουνιστικού Κόμματος Πολωνίας. Στην Πολωνία μετά την εδραίωση της οικονομίας της αγοράς καταργήθηκαν όλα τα εργατικά συμβούλια στα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις και το δικαίωμα της απεργίας περιορίστηκε.

Επίσης, στην Πολωνία σύμφωνα με το άρθρο 13 του Συντάγματος (Σύνταγμα που θεσπίστηκε το 1997 με δημοψήφισμα στο οποίο συμμετείχε μόλις των 30% των ψηφοφόρων) ο κομμουνισμός εξισώνεται με τον ναζισμό και το φασισμό και απαγορεύονται τα κόμματα τα οποία μνημονεύουν στα καταστατικά τους τον κομμουνισμό και τη δικτατορία του προλεταριάτου. Στα πρώην μέλη του ΚΚ Πολωνίας, απαγορεύεται να συμμετέχουν στην πολιτική ζωή.

ΤΟΥΡΚΙΑ

Μόλις από το 2001 το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας μπορεί να συμμετέχει στις εκλογές με αυτό το όνομα. Ωστόσο, όπως σημείωσε ο Κεμάλ Οκουγιάν, Γενικός Γραμματέας του Κόμματος, για να διοργανώσουν οι κομμουνιστές διαδηλώσεις χρειάζονται ειδική άδεια από το κράτος, την οποία φυσικά και δεν παίρνουν... Επίσης, τα έντυπα του κόμματος απαγορεύονται, ενώ η ηγεσία του κόμματος βρίσκεται στα δικαστήρια για διάφορους λόγους. Ο ίδιος δικάζεται για ομιλία που έβγαλε κατά τη διάρκεια της τελευταίας προεκλογικής περιόδου.

Επίσης, το ΚΚΤ είναι υποχρεωμένο να δηλώνει πόσα άτομα αποτελούν την ηγεσία του στις αρχές και να συμμορφώνεται με τις υποδείξεις των αρχών για το πώς πρέπει να είναι το καταστατικό του. Τέλος, όπως κατήγγειλε ο Οκουγιάν, πλέον για να μπορεί ένα κόμμα να λαμβάνει κρατικές επιχορηγήσεις πρέπει να έχει ποσοστό 8%, τόσο δηλαδή όσο να αποκλείεται το κουρδικό κόμμα που έχει (6%).

Πρωτοβουλίες του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ πιστό στην παράδοση της διεθνιστικής αλληλεγγύης και βοήθειας, πέρα από την προσπάθεια ενημέρωσης των Ευρωπαίων πολιτών για αυτούς τους αντιδημοκρατικούς νόμους, υπέβαλε και σχετική ερώτηση (μέσω της κοινοβουλευτικής του ομάδας) στην Ευρω-βουλή. Τελικά, έλαβε στις 19/12/2002 τη «μη-απάντηση» ότι η ΕΕ αποδίδει πρωταρχική σημασία στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην ελευθερία διακίνησης ιδεών και στην προάσπιση του κράτους δικαίου. Φυσικά, όπως υποτίθεται ότι ορίζονται από το πολιτικό κριτήριο της Κοπεγχάγης του 1993 (που έπρεπε να πληρούν οι υπό ένταξη χώρες, προκειμένου να γίνουν μέλη της ΕΕ), που τελικά κατά πώς φαίνεται δεν έπαιξε κανένα ρόλο...

«Σήμερα που τόσα πολλά λέγονται και γράφονται για την "Ευρώπη της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας", την "παλιά" και "πολιτισμένη" Ευρώπη, σε σύγκριση με τον άλλο "βάρβαρο" ιμπεριαλιστικό "πόλο", τις ΗΠΑ, βλέπουμε στοιχειώδη δικαιώματα και ελευθερίες να καταπατούνται, χωρίς στο παραμικρό να "ιδρώνουν" οι κεντροαριστεροί και κεντροδεξιοί κυβερνώντες των χωρών της ΕΕ.

Τη θλιβερή και επικίνδυνη πραγματικότητα που επικρατεί εντός της «πολιτισμένης Ευρώπης» τόνισε στην αρχή της ομιλίας της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κατά τη διάρκεια της Ημερίδας που διοργάνωσε το ΚΚΕ στο Ζάππειο Μέγαρο με θέμα:«Με τους κομμουνιστές για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων στην ΕΕ», επισημαίνοντας επίσης ότι ο προβληματισμός αυτός κυριάρχησε, όχι τυχαία, στις εργασίες της Συνάντησης Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων που φιλοξένησε το Κόμμα πριν λίγες μέρες, όπως και «η ανάγκη να δυναμώσει η αλληλεγγύη μας προς τα κομμουνιστικά κι εργατικά κόμματα, αλλά και μεμονωμένους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν διώξεις, περιορισμούς και διακρίσεις στον αγώνα τους για την κοινωνική δικαιοσύνη και το σοσιαλισμό». «Υποσχέθηκαν δημοκρατία κι ελευθερία και την ίδια ώρα με το "τσουβάλι" νομοθέτησαν αντιδημοκρατικές διατάξεις και νόμους σε εθνικό κι ευρωπαϊκό επίπεδο, αρχίζοντας από τη συμφωνία "φακελώματος" κι αστυνομοκρατίας - τη Σένγκεν, για να περάσουν στη συνέχεια στους "τρομονόμους", στην ευρωαστυνομία και το ευρωένταλμα και πρόσφατα στην κοινή συμφωνία ΕΕ - ΗΠΑ "σχετικά με την έκδοση και την αμοιβαία δικαστική συνδρομή", που κατάφωρα παραβιάζει και καταργεί δημοκρατικά δικαιώματα κι ελευθερίες, με πρόσχημα την καταπολέμηση της "τρομοκρατίας". Ταυτόχρονα, στέλνουν τελεσίγραφο απειλών στη σοσιαλιστική Κούβα για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων!», πρόσθεσε κατόπιν η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Σχεδόν αβίαστα προκύπτει το συμπέρασμα ότι τόσο στην Ελλάδα όσο και στα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ, «κάθε άλλο παρά ιδανική είναι η εικόνα των δημοκρατικών δικαιωμάτων κι ελευθεριών», όπως τουλάχιστον τη βιώνει στην καθημερινότητά του, ο κάθε εργαζόμενος στο χώρος της εργασίας του, οι χιλιάδες διαδηλωτές που πολλάκις έχουν δεχτεί τόνους χημικών ουσιών από τις δυνάμεις καταστολής, οι χιλιάδες Ελληνες αγρότες που τα τελευταία χρόνια δικάστηκαν για παλιότερες κινητοποιήσεις τους, οι δεκάδες συνδικαλιστές που βλέπουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις να χαρακτηρίζονται από δικαστήρια «παράνομες και καταχρηστικές». «Ιδιαίτερη σημασία έχουν όμως, κατά τη γνώμη μας, οι διώξεις, οι περιορισμοί δράσης, οι διακρίσεις σε βάρος του Κομμουνιστικού Κόμματος, του οργανωτή της πάλης των εργαζομένων, της πρωτοπορίας του εργατικού και λαϊκού κινήματος», αναφέρει με σημασία η Αλέκα Παπαρήγα, προσθέτοντας ότι «η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, του ταξικού συνδικαλιστικού ρεύματος και του μαζικού κινήματος, είναι αναντικατάστατοι παράγοντες στον αγώνα για την αποτροπή του περιορισμού και της καταστολής των δικαιωμάτων κι ελευθεριών του λαού».

Εν συνεχεία, ακόμη πιο συγκεκριμένα, η ΓΓ του ΚΚΕ κατέθεσε τις διώξεις που λαμβάνουν χώρα σε πολλές χώρες της Ευρώπης ενάντια στους κομμουνιστές και ότι το γεγονός αυτό «επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τρία τουλάχιστον πράγματα:

1. Οτι οι νέες χώρες που εντάσσονται στην ΕΕ μπαίνουν σ' αυτήν με συνθήκες και όρους (οικονομικούς, κοινωνικούς, πολιτικούς) ιδιαίτερα δυσμενείς για τους λαούς τους και βέβαια χειρότερους από αυτούς που ίσχυαν στο παρελθόν.

2. Πως το λεγόμενο «κοινοτικό κεκτημένο» λειτουργεί και ισχύει μόνο όταν στρέφεται σε βάρος των εργαζομένων, σε βάρος των λαών, των κοινωνικών τους κατακτήσεων και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Στην κάθε περίπτωση, αποδεικνύεται πως εφαρμόζεται το αντιδραστικότερο κι αντιλαϊκότερο.

3. Οι μόνες ελευθερίες που μπορούν να αναγνωρίζονται στην ΕΕ είναι οι 4 ελευθερίες του ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ (κίνηση των κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικού δυναμικού), που καμία σχέση δεν έχουν βέβαια με την έννοια της «ελευθερίας», όπως την καταλαβαίνουν τα δεκάδες εκατομμύρια των εργαζομένων της Ευρώπης.

Η Ευρώπη δεν πρόκειται να «εξανθρωπιστεί», σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και είναι σίγουρο επίσης ότι «η ευρωπαϊκή καπιταλιστική ενοποίηση δεν είναι μονόδρομος, γιατί μονόδρομος για το λαό δεν είναι ο καπιταλισμός. Δε θα "ζήσει" αιώνια.Στην καπιταλιστικής μορφής κοινωνικοποίηση αντιπαραθέτουμε τη σοσιαλιστική. Η Ευρώπη ή θα είναι καπιταλιστικά ενωμένη ή σοσιαλιστικά. Δεν υπάρχει τρίτος ή ενδιάμεσος δρόμος».

Ετσι, η πάλη και το κίνημα υπέρ των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, αλλά και ενάντια στις διακρίσεις σε βάρος των κομμουνιστών, είναι απολύτως αναγκαία και πρωταρχικό ζήτημα της δράσης των ευρωπαϊκών κομμουνιστικών κομμάτων και πολιτικών οργανώσεων, ενώ απαντώντας στη φιλολογία περί «ίδρυσης» «ευρωκομμάτων» διευκρινίζει: «Είμαστε υπέρ της συγκρότησης ενός διακριτού κομμουνιστικού πόλου που ταυτόχρονα και παράλληλα θα συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας ευρύτερης αντιιμπεριαλιστικής συμμαχίας».

Και η Αλέκα Παπαρήγα κατέληξε ότι «η πολύχρονη εμπειρία του Κόμματός μας δείχνει ότι μόνο η λαϊκή πάλη, στηριγμένη και στο κύμα της διεθνούς λαϊκής αλληλεγγύης, είναι σε θέση να κατακτήσει, να διασφαλίσει και να διευρύνει τα όποια δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες στα πλαίσια του καπιταλισμού.

Το Κόμμα μας πιστεύει πως πρέπει όλοι μας να συμβάλλουμε, ώστε αυτά τα ζητήματα όχι μόνο να γίνουν γνωστά στους λαούς της ΕΕ, αλλά και να διαμορφωθούν οι συνθήκες συγκρότησης ενός πλατιού κινήματος αλληλεγγύης για την κατάργηση αυτών των διώξεων.

Νομίζουμε ότι σε αυτό το δρόμο μπορούμε να βρούμε πολλούς ακόμη συμπαραστάτες, άλλα Κομμουνιστικά κι Εργατικά Κόμματα της Ευρώπης, μαζικά κινήματα κι οργανώσεις, προσωπικότητες των Γραμμάτων και του Πολιτισμού, ώστεαπό κοινού να παλέψουμε για την κατάργησή των όποιων διακρίσεων σε βάρος των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων στην ΕΕ».