Στα γνωστά μέτρα νομισματικής πολιτικής κατέφυγε για μια ακόμη φορά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα(ΕΚΤ) στην προσπάθειά της να αμβλύνει τις ορατές συνέπειες της οικονομικής κρίσης στα κράτη της ευρωζώνης. Η τελευταία μείωση του βασικού επιτοκίου του ευρώ από τη διοίκηση της ΕΚΤ (στο 2% από 2,5%), με το οποίο καθορίζεται το κόστος του χρήματος στις συναλλαγές ανάμεσα στις τράπεζες και στους άλλους μεγαλορεντιέρηδες, σηματοδοτεί την αύξηση της μάζας των κερδών τους, τη μεγέθυνση της αξίας των χαρτοφυλακίων τους σε κρατικά χρεόγραφα και άλλους τίτλους, διασφαλίζει ακόμη το μεγάλωμα της πίτας των δανείων προς τα νοικοκυριά. Από την άλλη πλευρά τα λαϊκά στρώματα τίποτα απολύτως δεν έχουν να κερδίσουν από αυτήν την πολιτική μειώσεων, τις οποίες καρπώνεται το μεγάλο κεφάλαιο. Οι ντόπιες τράπεζες αξιοποίησαν στο έπακρο αυτήν την πολιτική.

Η εποχή της πτώσης των επιτοκίων, που ξεκίνησε από το 2001, σηματοδότησε την εκρηκτική αύξηση των τραπεζικών εσόδων από τόκους. Το ντόπιο τραπεζικό κεφάλαιο έχει πλέον τη δυνατότητα να βρίσκει στην κυριολεξία δωρεάν χρήμα: Στη διατραπεζική αγορά το κόστος κυμαίνεται στο 2% τη στιγμή που ο τιμάριθμος τρέχει με σχεδόν διπλάσιο ρυθμό. Ποιος λοιπόν είναι ο ωφελημένος και ποιος ο χαμένος, όταν, για παράδειγμα, τα επιτόκια ταμιευτηρίου είναι πρακτικά ανύπαρκτα; Ποιος ωφελείται και ποιος χάνει όταν τα επιτόκια στις πιστωτικές κάρτες ξεπερνούν το 14%; Σε τελευταία ανάλυση κερδισμένος είναι μόνον ο τραπεζίτης, που έχει τη δυνατότητα να εξοικονομεί δωρεάν χρήμα και να το δανείζει τοκογλυφικά. Για να πραγματώσει τη δυνατότητα αύξησης στα «καθαρά έσοδα από τόκους» πρέπει αναγκαστικά να βρει την απαραίτητη πελατεία για να δανείσει τη μάζα του χρήματος που κατέχει. Χρυσοφόρα φλέβα είναι η εκμετάλλευση των λαϊκών εισοδημάτων. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε κάθε τέτοια μείωση επιτοκίων οι τραπεζίτες σπεύδουν με διάφορα τεχνάσματα να αποσπάσουν μεγαλύτερα μερίδια αγοράς αλλά και να μεγαλώσουν την πίτα των δανείων υποθηκεύοντας έτσι τα μελλοντικά εισοδήματα των λαϊκών τάξεων.

Οι κυβερνώντες, οι τραπεζίτες και διάφορες αστικές εφημερίδες, που προπαγανδίζουν την πτώση των επιτοκίων και τα υποτιθέμενα «οφέλη» των δανειοληπτών, διαστρεβλώνουν κατάφωρα την πραγματικότητα. Τους διαψεύδουν ακόμη και τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας για την εξέλιξη των επιτοκίων στη χώρα μας, σύμφωνα με τα οποία:

• Το Γενάρη του 2002 το μέσο επιτόκιο ταμιευτηρίου καταθέσεων ήταν 1,66% και το αντίστοιχο καταναλωτικό 12,70%. Δηλαδή η διαφορά υπέρ των τραπεζών ήταν 11,04 εκατοστιαίες μονάδες
• Το Μάρτη του 2003 το μέσο επιτόκιο ταμιευτηρίου διαμορφωνόταν σε 1,05% και το αντίστοιχο καταναλωτικό σε 12,53%. Δηλαδή το χάσμα διευρύνθηκε στις 11,48 εκατοστιαίες μονάδες και σχεδόν μισή μονάδα πάνω απ' ό,τι ένα χρόνο νωρίτερα.

Στο ίδιο διάστημα (Μάρτης 2003- Γενάρης 2002) το βασικό επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έπεσε κατά 75 εκατοστά της μονάδας (από 3,25% στο 2,50% που ίσχυε μέχρι πρότινος). Από την άλλη πλευρά το μέσο καταναλωτικό που χορηγούν οι τραπεζίτες σημείωσε οριακή - σχεδόν αμελητέα - πτώση μόλις κατά 17 εκατοστά της μονάδας. Η συγκεκριμένη εξέλιξη φωτίζει μια ακόμη πτυχή της ληστείας σε βάρος των δανειοληπτών, των λαϊκών στρωμάτων, ποιος τελικά καρπώνεται τα οφέλη της λεγόμενης νομισματικής πολιτικής.

Εχθρικές προς τις μικρές επιχειρήσεις χαρακτήρισε τις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ο Σπ. Στριφτάρης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας σε συγκέντρωση με θέμα «Το ΚΚΕ και οι μικροεπαγγελματίες - βιοτέχνες - έμποροι», που διοργάνωσε η ΝΕ Τρικάλων του ΚΚΕ. Η συγκέντρωση έγινε σε αίθουσα του ξενοδοχείου «Αχίλλειον» και σημείωσε μεγάλη επιτυχία, καθώς συμμετείχαν πολλοί Τρικαλινοί, ανάμεσά τους και πολλοί εκπρόσωποι μαζικών φορέων.

Ο Σπ. Στριφτάρης σημείωσε ότι το ΚΚΕ δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ανάπτυξη του αγώνα για την υπεράσπιση των συμφερόντων των μικρομεσαίων και υπογράμμισε πως υπάρχουν περιθώρια ν' αντιστραφεί το σημερινό κλίμα και να διασωθούν πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Παρουσιάζοντας τις θέσεις του Κόμματος, τόνισε ότι τάσσεται υπέρ της συγκέντρωσης των μικρών επιχειρήσεων στα χέρια των πολλών μέσω των συνεταιρισμών και των συνενώσεων, επισημαίνοντας, ταυτόχρονα, ότι η ριζική λύση θα έρθει από τη Λαϊκή Εξουσία και στα πλαίσια της Λαϊκής Οικονομίας.

Αναφερόμενος στις ευθύνες των κυβερνήσεων για τα πολλά και οξυμένα προβλήματα των μικρομεσαίων, στάθηκε ιδιαίτερα στο θέμα της υπερφορολόγησης λέγοντας χαρακτηριστικά, ότι «ούτε στη Ζιμπάμπουε και στη Γουαδελούπη δε γίνονται αυτά».

Τέλος, τόνισε ότι δικαιώθηκε η θέση του ΚΚΕ που υποστήριζε πως οι μικρομεσαίοι δε θα ωφελούνταν από τη συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΟΚ και στη συνέχεια στην Ευρωπαϊκή Ενωση, σημειώνοντας ότι με την ένταξη η Ελλάδα μετατράπηκε σε μια μεγάλη αγορά των μονοπωλίων.

Πριν τη συγκέντρωση ο Σπ. Στριφτάρης είχε συναντήσεις με τα ΔΣ της Ομοσπονδίας ΕΒΕ και του Εμπορικού Συλλόγου Τρικάλων, όπου συζητήθηκαν και τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Τρικαλινοί επαγγελματοβιοτέχνες κι έμποροι, ενώ έδωσε και συνέντευξη Τύπου στα τοπικά ΜΜΕ.

Σκληρή κριτική στην πλειοψηφία της διοίκησης της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) ασκεί η «Αγωνιστική Συνεργασία Εμπόρων» (ΑΣΕ), χαρακτηρίζοντάς την «ένθερμο υποστηρικτή της οικονομίας της αγοράς».

Ενόψει της ετήσιας Τακτικής Γενικής Συνέλευσης της ΕΣΕΕ αύριο, Κυριακή 8 Ιούνη, η «Αγωνιστική Συνεργασία» επισημαίνει σε ανοιχτή επιστολή της ότι το προηγούμενο χρονικό διάστημα η πλειοψηφία «πρόβαλε αιτήματα από τη σκοπιά των συμφερόντων των μεγαλεμπόρων και των πολυεθνικών». Γι' αυτό και η παράταξη καταψήφισε τα πεπραγμένα της πλειοψηφίας, που υποστηρίζεται από τις παρατάξεις ΔΑΚΜΜΕ και ΠΑΣΚΕΒΕ στη σχετική συνεδρίαση του ΔΣ πριν από τη Συνέλευση.

Στην επιστολή της η ΑΣΕ τονίζει επίσης: «Από τα ίδια τα πράγματα, η λύση των προβλημάτων μας προϋποθέτει σύγκρουση με μεγάλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Συνδέεται αναπόφευκτα με την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Χρειάζεται από την πλευρά μας να αναπτύξουμε πολύμορφους αγώνες, με συνέχεια, με συνεργασία και συντονισμό με τους επαγγελματοβιοτέχνες και τα άλλα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν από αυτή την πολιτική».

Τη συγκέντρωση του τζίρου στα χέρια των μεγάλων καταστημάτων τροφίμων (σούπερ μάρκετ) και τη μειονεκτική θέση των μικρών καταστημάτων τροφίμων επιβεβαιώνουν τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Σύμφωνα με αυτά, την περίοδο Γενάρη - Μάρτη 2003, ως προς το αντίστοιχο περσινό διάστημα του 2002, η αξία των λιανικών πωλήσεων (τζίρος) στα Μεγάλα Καταστήματα Τροφίμων παρουσίασε αύξηση 13,1%, τη στιγμή που στην κατηγορία Τρόφιμα - Ποτά - Καπνός (μικρά εμπορικά καταστήματα) ο τζίρος εμφάνισε άνοδο μόλις 3%. Με δεδομένο ότι ο μέσος πληθωρισμός το Μάρτη του 2003 διαμορφώθηκε στο 3,6%, προκύπτει ότι σε πραγματικές τιμές ο τζίρος στα πολυκαταστήματα εμφάνισε άνοδο κοντά στο 10%, ενώ, αντίθετα, στα μικρά καταστήματα τροφίμων σημειώθηκε οριακή πτώση.

Στις άλλες κατηγορίες, που απαρτίζουν το μέσο δείκτη λιανικών πωλήσεων, σημειώθηκαν οι ακόλουθες εξελίξεις: Στα Πολυκαταστήματα ο τζίρος αυξήθηκε 7,7%, στα Φαρμακευτικά - Καλλυντικά 12,5%, στην Ενδυση - Υπόδηση -1%, στα Επιπλα - Ηλεκτρικά Είδη - Οικιακό Εξοπλισμό 13,6%, στα Βιβλία - Χαρτικά - λοιπά είδη δώρων 11,7%, στις Πωλήσεις εκτός καταστημάτων 3,5%. Συνολικά, ο τζίρος το α` τρίμηνο του 2003 παρουσίασε αύξηση 9,1%.