- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
«Δευτέρες με λιακάδα» από τον καταπληκτικό Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα. Ρεαλισμός, οργή, ματιές που διαπερνούν και μπορούν και βλέπουν πίσω από την ανεργία και τη φτώχεια... Δε ζητάει μονάχα τη συγκίνησή σας, κάτι τέτοιο δε θα ήταν αρκετό.
Ξέρουμε τις λεπτομέρειες της καθημερινής τους επιβίωσης, το πείσμα τους, το κουράγιο κάθε μέρα, κάθε μήνα, την αντοχή τους. Ενσαρκώνουν πάνω απ' όλα την ελπίδα. Αυτή είναι η δική τους ιστορία. Η ιστορία μιας ομάδας ανέργων αντρών. Κέρινοι στρατιώτες μιας παγκόσμιας οικονομίας που αναζητά το γρήγορο αποτέλεσμα και δε νοιάζεται γι' αυτούς που δε χωρούν στο ανθρωποφάγο σύστημα. Αυτοί οι ήρωες κινούνται μέσα στη δική τους ύπαρξη με το αίσθημα ότι τρύπωσαν εκεί στα κρυφά, λαθρεπιβάτες στο πλοίο - φάντασμα της προόδου, ναυαγοί των δικών τους ονείρων κι εκείνων των συζύγων τους κι εκείνων των παιδιών τους. Θα ήθελαν να σταματήσουν για λίγο τα ρολόγια να δουν τα σφάλματα, να επιστρέψουν στο σημείο όπου πήραν τη λάθος στροφή, να ξαναρχίσουν, να ήξεραν τότε αυτά που ξέρουν τώρα. Για μια φορά ας γίνουν πρωταγωνιστές εκείνοι οι άνθρωποι που ζουν στις γειτονιές, που διαβάζουν για τη ζωή στα περιοδικά, που δυσκολεύονται στο τέλος του μήνα, που δυσκολεύονται και στην αρχή τους.
Ας αφήσουμε τη ζωή να καθορίσει το είδος και να γράψει τα δράματα που κρύβονται πίσω από τις κλειστές πόρτες των υπνοδωματίων τους. Ας μιλήσει για τις κωμωδίες τους, το καλό και το κακό τους θυμικό και τις υπέροχες στιγμές τους, εκείνες που προκύπτουν κάθε μέρα σε μπιλιαρδάδικα, πλατείες, παγκάκια, για παθιασμένα ρομάντζα σε αυλές, με απλωμένες μπουγάδες και μανταλάκια σαν αισιόδοξο χρονικό της ανεργίας.
«Ο κινηματογράφος πρέπει να καταπιάνεται με ό,τι βρίσκεται μπροστά του, με ό,τι ενδεχομένως ξεχνά γιατί δεν το βλέπει καθαρά, γιατί δε θέλει να το δει. Με συνοικιακές καθημερινές θαυμάσιες ιστορίες» - Φερνάντο Λεόν ντε Αράνοα, Ισπανός σκηνοθέτης βουτηγμένος στη ζωή.
Το «Δευτέρες με λιακάδα» κέρδισε βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ Σαν Σεμπάστιαν, πέντε βραβεία Γκόγια, ανάμεσα στα οποία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, και α' ανδρικού ρόλου.
«Los lunes al sol»
Κοινωνική περιπέτεια, ισπανικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Φερνάντο Λεόν ντε Αράνοα. Με τους: Χαβιέ Μπαρδέμ, Χοσέ Ανχελ Εχίδο, Λουί Τοσάρ Νιέβε ντε Μεδίνα, Ενρίκε Βιγιέν, Σέλσο Μπουγκάγιο, Χοακίν Κλιμέντ.
Βασίλι Καντίσκι:«Ζωγραφισμένη πορσελάνη» (1921) |
Στην έκθεση θα παρουσιαστούν 81 έργα 14 καλλιτεχνών των αρχών του περασμένου αιώνα (1900-1930), οι οποίοι συναποτελούν τους βασικούς εκφραστές των διαφόρων καλλιτεχνικών κινημάτων και ρευμάτων της Ρωσικής Πρωτοπορίας, όπως της αφαίρεσης, του κυβοφουτουρισμού, του σουπρεματισμού, του κονστρουκτιβισμού. Πρόκειται για τους Βασίλι Καντίνσκι, Καζιμίρ Μάλεβιτς, Βλαντίμιρ Τάτλιν, Αλεξάντρ Ροτσένκο, Βαρβάρα Στεπάνοβα, Λιουμπόβ Ποπόβα, Ολγα Ροζάνοβα, Μιχαήλ Ματιούσιν, Πάβελ Φιλόνοφ, Γκούσταβ Κλούτσις, Ιβάν Κλιούν, Ναντιέζντα Ουνταλτσόβα και Ελ Λισίτσκι.
Τα έργα προέρχονται από την περίφημη συλλογή Κωστάκη, που απέκτησε πριν μια πενταετία το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Εκτός από τα έργα, στην Αποθήκη Β1 του λιμανιού θα εκτεθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα και σειρά σπάνιων ντοκουμέντων της ίδιας περιόδου, όπως έγγραφα, επιστολές, φωτογραφίες, βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, κατάλογοι και μανιφέστα των καλλιτεχνών που περιλαμβάνονται και αυτά επίσης στη συλλογή Κωστάκη. Η έκθεση πραγματοποιείται με αφορμή τη συμπλήρωση ενενήντα χρόνων από τη γέννηση του Γιώργου Κωστάκη (1913-1990).
Ο Τζακ είναι αστυνομικός ντετέκτιβ. Ενώ διερευνά μια εξαφάνιση, βρίσκεται αντιμέτωπος με μια συμμορία κλεφτών. Ο Τζακ θα γίνει όμηρός τους, έρμαιο στα χέρια των εγκληματιών και της αισθησιακής ερωμένης του αρχηγού της συμμορίας. Η μοιραία Εριν, ικανή να κατευθύνει το μυαλό και το σώμα των συντρόφων της, κατά βούληση, θα αποκαλύψει στον Τζακ, τις ώρες που μένει μόνη μαζί του, μια άλλη της πλευρά, αυτή του ευαίσθητου ρομαντικού κοριτσιού. Είναι τόσο ψεύτικη, όσο το ξανθό των πυκνών της μαλλιών και η επιθυμία της για τον Τζακ το μόνο πραγματικό στοιχείο της υπόθεσης.
Ο Μπομπ Ράφελσον, άτακτο παιδί του αμερικανικού κινηματογράφου, εκτέθηκε στους ανέμους της αλλαγής, στις αυταπάτες της δεκαετίας του '60. Εργάστηκε αρχικά στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Το 1966 δημιούργησε το γκρουπ «The monkees» και μια εταιρία παραγωγής, με ταινίες σύμβολα, όπως οι «Easy rider» το «Last picture» και «Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές».
Ο Μπομπ Ράφελσον μάλλον συμβιβάστηκε, φτιάχνει, μια μέτρια αστυνομική περιπέτεια στα πρότυπα της εμπορικής βιομηχανίας: λαμπερά ονόματα, συνηθισμένο σενάριο, αναμενόμενες ανατροπές και μια βολεμένη σκηνοθεσία. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κακή ταινία, αλλά ξεχνιέται εύκολα...
Με τους: Σάμιουελ Τζάκσον, Μίλα Γιόβοβιτς, Στέλαν Σκάργκααρντ, Νταγκ Χάτσινσον, Γκρέις Ζαμπρίσκι.
Μια νύχτα με σφοδρή καταιγίδα, δέκα ταξιδιώτες, άγνωστοι μεταξύ τους, βρίσκουν καταφύγιο σε ένα απομονωμένο μοτέλ. Κάποιος απ' αυτούς έχει περίεργα ένστικτα και «φτιάχνεται» με το θάνατο και το αίμα. Ετσι, όταν ένας - ένας αρχίζουν να δολοφονούνται μυστηριωδώς, οι παγιδευμένοι υποπτεύονται ότι, ίσως, δε βρέθηκαν εκεί από σύμπτωση.
... Μωρέ τι μας λες, να το ρίξουμε στα ζάρια, να παίξουμε την τυφλόμυγα ή να παίξουμε τον δολοφόνο; Κάτι τέτοια παιχνιδάκια επιτραπέζιου τύπου μοιάζει να θέλει να αντιγράψει η ταινία του Τζέιμς Μάνγκολντ, που μοιάζει με όλες τις άλλες που έχουμε δει, βασισμένη στην ίδια κλασική συνταγή, ψευτοθρίλερ... Κορίτσια δηλητήριο βγαλμένα από περιοδικά ή από εφηβικά όνειρα, που ψάχνουν ταυτότητα. Το κορίτσι δηλητήριο στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι βρεγμένο, λίγο ταλαιπωρημένο, μ' ένα βλέμμα αθωότητας και λαγνείας μαζί, «κάτι που προσωπικά με τρελαίνει». Αλλά γιατί είναι βρεγμένο;
Περίπτωση α: Οταν μια ταινία δεν έχει ενδιαφέρον, τότε οι πρωταγωνίστριες κολυμπάνε μέσα στα λασπωμένα ή περπατάνε μέσα στη βροχή, φορώντας ένα καυτό μίνι και ένα λευκό μπλουζάκι και όλα αυτά μ' ένα βλέμμα αθωότητας και λαγνείας μαζί.
Περίπτωση β: Οταν μια έφηβη γύρω στα «20 με 30», ίσως και μεγαλύτερη, δει την ηρωίδα στη μεγάλη οθόνη βρεγμένη, ταλαιπωρημένη, να φορά ένα καυτό μίνι και ένα λευκό μπλουζάκι και οι άντρες να σκίζονται γι' αυτήν, τότε τι θα κάνει; Μόλις τελειώσει μια μέρα κουραστικής δουλιάς στο κέντρο της Αθήνας, θα είναι ταλαιπωρημένη, ψυχικά εξαντλημένη γιατί τα χρήματά της δε φτάνουν να πάει διακοπές, λίγο γκρινιάρα γιατί δεν έχει ζευγαρώσει και ψάχνει απεγνωσμένα αυτόν που θα την τραβήξει από την κόλαση. Και όσο δεν τα καταφέρνει, τόσο φωνάζει και διαμαρτύρεται ότι δεν υπάρχουν άντρες. Ε, τότε τι θα κάνει; Φοράει ένα καυτό μίνι κι ένα λευκό μπλουζάκι, αγοράζει ένα μικρό μπουκαλάκι νερό και αρχίζει να βρέχει το ταλαιπωρημένο, αλλά γυμνασμένο κορμί της. Ετσι, η νεαρή έφηβη βγαίνει για λίγο από τον άχαρο ρόλο της και νιώθει ξαφνικά ότι όλα αυτά που περνάει είναι ψέματα και θα έρθουν καλύτερα καλοκαίρια και δίνει και σε μένα τη χαρά να θαυμάσω αυτό το βλέμμα λαγνείας και αθωότητας μαζί. Κάθε κακή ταινία έχει και τις καλές της πλευρές. Με τους Τζον Κιούζακ, Ρέι Λιότα, Αμάντα Πιτ, Αλφρεντ Μολίνα, Κλέα Ντιβάλ, Ρεμπέκα ντε Μορνέ.
Σήμερα, στον ίδιο χώρο πραγματοποιείται βραδιά αφιερωμένη στο σάζι, με τους μουσικούς Περικλή Παπαπετρόπουλο, Βασίλη Μπαραμπούτη, Κώστα Γράμπα, Στρατή Ψαραδέλη κ.ά.
- Επιθεώρηση εμπνευσμένη από τους αριστοφανικούς «Ορνιθες» είναι το έργο «Κότες», που παρουσιάζει το θέατρο «Αλσος». Τα κείμενα υπογράφουν οι Γιώργος Γαλίτης, Γιώργος Λέφας, Παύλος Κοντογιαννίδης, τη σκηνοθεσία ο Γιώργος Ρεμούνδος, τη μουσική ο Νίκος Στρατηγός, τα κοστούμια η Δέσποινα Βολίδη, τις χορογραφίες ο Αγγελος Χατζής. Πρωταγωνιστούν οι Στάθης Ψάλτης και Σωτήρης Μουστάκας, δύο αγανακτισμένοι Ελληνες, που σατιρίζουν τη σημερινή κοινωνικοπολιτική κατάσταση. Παίζουν επίσης: Παύλος Κοντογιαννίδης, Ηλίας Λογοθέτης, Τόνυ Αντονυ, Τζέση Παπουτσή, Αθηνά Μαυρομάτη, Θανάσης Βισκαδουράκης, Πένυ Σταθάκη, Γιάννης Μανιός, Σίσυ Αλατά, κ.ά.
- Η κωμωδία «Ολοι σεξ στο Σάσεξ» του Ρέι Κούνεϊ παρουσιάζεται, στο «Σμαρούλα», σε μετάφραση-σκηνοθεσία Βλαδίμηρου Κυριακίδη. Τα σκηνικά-κοστούμια είναι της Δέσποινας Βολίδη, η μουσική επιμέλεια του Δημήτρη Μενούνου. Παίζουν: Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Μαρία Γεωργιάδου, Θάνος Καληώρας, Θωμάς Παλιούρας, Πρόδρομος Τοσουνίδης, Κατερίνα Μάτζιου, Δέσποινα Ρεντούμη.
ΣΤΗΝ «ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ» του Δήμου Αθηναίων, στο Γκάζι, συνεχίζεται το Φεστιβάλ «Τα νέα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενωσης», που αφορά στον πολιτισμό των δέκα νέων χωρών - μελών της ΕΕ. Μέχρι αύριο λειτουργούν εκθέσεις (φωτογραφιών αφισών, εικαστικών τεχνών, καλλιτεχνημάτων, παραδοσιακών ενδυμασιών, προϊόντων, κοσμήματα, κλπ.) των χωρών: Εσθονία, Κύπρος, Λετονία,, Λιθουανία, Μάλτα, Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβενία, Σλοβακία, Τσεχία.
ΣΤΗ ΦΕΤΙΝΗ, 50ή Μπιενάλε της Βενετίας, η οποία θα εγκαινιαστεί στις 12 Ιούνη και θα διαρκέσει μέχρι τις 2 Νοέμβρη, η Κυπριακή Δημοκρατία θα εκπροσωπηθεί με έκθεση έργων (βίντεο, εγκαταστάσεις, ζωγραφική) του Νίκου Χαραλαμπίδη, με τίτλο «casa curba». Η έκθεση οργανώνεται από το Ιδρυμα Γκουερίνι Σταμπάλια, θα παρουσιαστεί στη Σάντα Μαρία Φορμόζα, στο Κάστρο της Βενετίας.
Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ παρουσιάζει την τελευταία του δισκογραφική δουλιά «Στης καρδιάς μου τ' ανοιχτά», την Τρίτη (9.30μμ), στο «Μετρόπολις» (Πανεπιστημίου 54). Στη μελωδική βραδιά θα απονεμηθεί ο χρυσός δίσκος «Ο Αγιος Ερωτας».
ΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και των δεκαεπτά έργων του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα Ερνεστ Χεμινγουέι πήραν, με δεκαετές συμβόλαιο που υπέγραψαν πριν λίγες ημέρες, οι εκδόσεις Καστανιώτη. Το πρώτο βιβλίο που θα κυκλοφορήσουν το πρώτο εξάμηνο του 2004 θα είναι το μυθιστόρημα «Ο ήλιος ανατέλλει ξανά», σε μετάφραση Μιχάλη Μακρόπουλου. Κάθε χρόνο θα κυκλοφορούν δύο - τρία έργα του Χεμινγουέι, σε νέες μεταφράσεις και χωρίς περικοπές.
