ΡΕΠΟΡΤΑΖ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Κοινό το ταξικό συμφέρον, κοινό το μέτωπο ενάντια στον ιμπεριαλισμό

Με μεγάλη επιτυχία, συμμετοχή δεκάδων κοινοτήτων μεταναστών και πλήθους κόσμου, έγιναν την Παρασκευή και το Σάββατο οι εκδηλώσεις που διοργάνωσε η Αχτιδική Επιτροπή 5ου και 6ου Διαμερίσματος Αθήνας του ΚΚΕ

Θα μπορούσε το πολιτικό αυτό διήμερο - που με απόλυτη επιτυχία διοργάνωσε, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, η Αχτιδική Επιτροπή 5ου και 6ου Διαμερίσματος Αθήνας του ΚΚΕ - να παρομοιαστεί με ένα πολύχρωμο παζλ, που η επιφάνειά του κατόρθωσε να χωρέσει τουλάχιστον τρεις ηπείρους, δεκάδες λαούς απ' τις χώρες της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής και χιλιάδες κόσμου, οι οποίοι ξεριζώθηκαν απ' τους τόπους τους, για να γεμίσουν με τα όνειρά τους τα υπόγεια και ισόγεια διαμερίσματα των λεγόμενων υποβαθμισμένων περιοχών του κέντρου της Αθήνας. Θα μπορούσε, επίσης, να ειπωθεί ανεπιφύλακτα πως το διήμερο αυτό ήταν ένα ακόμη βήμα στο δύσκολο, αλλά όμορφο αγώνα, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και σε όσους τον υπηρετούν, αφού το κεντρικό σύνθημα των εκδηλώσεων αποτέλεσε όρκο και σκοπό ζωής: «Μέτωπο Ελλήνων και μεταναστών, ενάντια στον ιμπεριαλισμό».

Οποιος επισκέφτηκε την περασμένη Παρασκευή και το Σάββατο το πάρκο «Φιξ» στα Πατήσια, είναι βέβαιο πως πολλά είδε, πολλά ένιωσε κι ακόμα πιο πολλά κατάλαβε. Είδε μετανάστες με τα «καλά» τους, να 'χουν βγάλει για δύο μέρες τα ρούχα της δουλιάς, κι από φθηνό και βολικό μεροκάματο να μετατρέπονται σε δημιουργούς, μουσικούς, τραγουδιστές, σε «επαγγελματίες» υπερασπιστές της κουλτούρας τους. Είδε ανθρώπους πιεσμένους, οικονομικά και κοινωνικά, χωρίς να έχουν στην καθημερινότητά τους δυνατότητες επιλογής στη διασκέδαση και την ψυχαγωγία, να πετούν τη μάσκα της στέρησης και του κοινωνικού αποκλεισμού, να αγκαλιάζονται μεταξύ τους, να χορεύουν και να γλεντούν μέχρι ...τελικής πτώσης. Ακουσε μουσικές απ' όλες σχεδόν τις γωνιές του κόσμου, τόσο διαφορετικές και τόσο ίδιες μεταξύ τους, είδε Ελληνες να κρατούν το χέρι Αλβανού, Αλβανό να κρατά το χέρι Τούρκου, Τούρκο να κρατά το χέρι Σύρου, κι όλοι μαζί να κάνουν έναν κύκλο, «ικανό» ν' αγκαλιάσει τον πλανήτη.

Οι Ελληνες, απ' την άλλη πλευρά, κυριολεκτικά «ταξίδεψαν» τις δύο αυτές μέρες. Ενιωσαν τη διαφορετικότητα, με τον ίδιο τρόπο που 'νιωσαν και το «κοινό χνότο». Κι ο καθένας - ο καθένας μας - είχε και μια ιστορία (απ' όσα είδε) ν' αφηγηθεί: Ενα γέρικο πρόσωπο που δάκρυσε στο άκουσμα ενός τραγουδιού που μιλούσε για την ξενιτιά, ένα παιδικό βλέμμα φλογισμένο απ' τη χαρά που είδε τους γονείς να γλεντούν «μετά από τόσα χρόνια», μια αλβανική σημαία που άνοιξε - χωρίς φόβο - μπροστά απ' την κεντρική εξέδρα, την ώρα που το ελληνικό δημοτικό τραγούδι διαδεχόταν το αλβανικό. Είχαμε όλοι την ευκαιρία τις μέρες αυτές να νιώσουμε πόνους και καημούς, τις αδικίες και τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού, που δημιουργεί ανθρώπους ξεριζωμένους, λεία εύκολη του κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας. Μέσα από μουσικές και χρώματα, ξεπρόβαλε το άδικο που νιώθει ο Παλαιστίνιος, χωρίς πατρίδα και με τα βόλια των ιμπεριαλιστών φυτεμένα στις ψυχές των παιδιών του. Η φρίκη του Ιρακινού, που δεν ξέρει πότε θα γυρίσει στην πατρίδα και τι θα βρει όταν αυτό συμβεί. Ο πόνος του Αφγανού, για τη δυστυχία που άφησε πίσω του. Η αγωνία των Τούρκων πολιτικών προσφύγων, για το μέλλον των συντρόφων τους στις φυλακές απομόνωσης. Η νοσταλγία των Ανατολικοευρωπαίων, για όσα είχαν κι η πίκρα για το «τίποτα δεν άφησαν όρθιο». Η δύναμη των Αφρικανών, που ξέρουν να ξεπερνούν τις δυσκολίες, τη φτώχεια, την πείνα και τα τόσα δεινά τους με κέφι και χιούμορ, που δείχνει απίστευτη δύναμη ψυχής. Το παράπονο του Πακιστανού και του Μπαγκλαντέζου, για την αστυνομική αυθαιρεσία και για το ρατσισμό που εισπράττουν λόγω χρώματος. Αλλά και η ανησυχία του Ελληνα, για την ανεργία, για το υψηλό κόστος ζωής, για την ολοένα και μεγαλύτερη αφαίρεση των κοινωνικών του κατακτήσεων.

Απ' τη μια, λοιπόν, τα προβλήματα, οξυμένα όσο ποτέ άλλοτε, και, απ' την άλλη, η υπόσχεση διαφορετικών λαών, διαφορετικών ανθρώπων: «Μπορεί να χωρίζουν τις χώρες μας θάλασσες και βουνά, μας ενώνει όμως το κοινό ταξικό συμφέρον, η ανάγκη και ο πόθος για μια άλλη κοινωνία, για τη λαϊκή οικονομία και τη λαϊκή εξουσία, για το σοσιαλισμό»...

Και τις δύο μέρες των εκδηλώσεων, απ' την κεντρική εξέδρα απηύθυναν χαιρετισμούς όλες οι Κοινότητες των μεταναστών που συμμετείχαν. Σε συζήτηση που έγινε την Παρασκευή, μετανάστες ανέλυσαν τις επιπτώσεις που θα έχουν στη ζωή τους τα νέα μέτρα της ΕΕ, που παίρνονται με άλλοθι τη λαθρομετανάστευση. Εκ μέρους του ΚΚΕ συμμετείχε ο Χρ. Καράτσαλος.

«Το μέλλον μας είναι η νίκη των λαών, ο σοσιαλισμός»

Κάλεσμα στους μετανάστες να συμμετάσχουν πιο μαζικά στα συνδικάτα, να δυναμώσουν οι ταξικοί αγώνες, απηύθυνε κατά την ομιλία του ο Δ. Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και Γραμματέας της ΚΟΑ του ΚΚΕ

«Οι λαοί δεν πρόκειται να σταθούν με σταυρωμένα χέρια. Δεν πρόκειται κανένας λαός να ανεχθεί τα δεσμά που του 'χουν εμφυτεύσει οι ιμπεριαλιστές. Οπλα μας σ' αυτόν τον σκοπό η αλληλεγγύη και ο κοινός αγώνας. Ετσι θα μπουν οι βάσεις και θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις. Γιατί το μέλλον μας δεν είναι το ξερίζωμα των λαών, οι διώξεις και οι πόλεμοι. Είναι η νίκη των λαών, ο σοσιαλισμός».

Με αυτά τα λόγια, και μέσα σε αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα, έκλεισε την ομιλία του το βράδυ του Σαββάτου ο Δ. Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που υπήρξε και ο κεντρικός ομιλητής του πολιτικού διημέρου. Η ομιλία του έγινε την ώρα που το πάρκο «Φιξ» αποδεικνυόταν πολύ μικρό για να χωρέσει τόσο κόσμο. Και οι δεσμεύσεις του ομιλητή ήρθαν να αναπτερώσουν το ηθικό, να αναζωπυρώσουν τις ελπίδες των ξεριζωμένων μεταναστών: «Με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη οι κομμουνιστές θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να δυναμώσει η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, για να παλέψουμε για ίσα δικαιώματα Ελλήνων και μεταναστών. Θα δώσουμε μαζί την πάλη ώστε να εξαλειφθεί κάθε μέτρο αντιρατσιστικό, θα ορθώσουμε το ανάστημά μας απέναντι σε κάθε εργοδοσία που καταπατά δικαιώματα. Κρατάμε ψηλά τη σημαία του κοινού αγώνα, γιατί το ΚΚΕ ως κόμμα χρειάστηκε πολλές φορές να δεχτεί την αλληλεγγύη άλλων λαών, όπως και οι Ελληνες χρειάστηκαν αυτή την αλληλεγγύη κάποτε, στα σκλαβοπάζαρα της Ευρώπης και της Αμερικής».

Ο Δ. Αρβανιτάκης χαρακτήρισε τους μετανάστες «οργανικό κομμάτι της χώρας μας», επισήμανε την ανάγκη της πάλης ενάντια σε ό,τι γεννά εκμετάλλευση, ενάντια στους αντιδημοκρατικούς περιορισμούς, ενώ ως κοινό στόχο έθεσε την ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος και την ανάδειξη του σοσιαλισμού, «ο οποίος αποτελεί τη μόνη απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, που σπρώχνει τους λαούς σε διώξεις και στην προσφυγιά». Απηύθυνε, δε, ευθέως, κάλεσμα στους μετανάστες να συμμετάσχουν πιο μαζικά στα συνδικάτα, στο ΠΑΜΕ, στην Επιτροπή Αλληλεγγύης για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα και τις Λαϊκές Ελευθερίες, γιατί «μόνον έτσι θα δυναμώσουν οι ταξικοί αγώνες, μόνον έτσι μπορεί να γίνει ένα βήμα μπροστά».

Ως πρωταρχικά αιτήματα έθεσε τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, ίσα δικαιώματα Ελλήνων και μεταναστών στο μεροκάματο, στην εκπαίδευση, στην Υγεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση, πολιτικό άσυλο για όσους προέρχονται (τουλάχιστον) από εμπόλεμες περιοχές, τον αγώνα για να μην περάσουν τα αυταρχικά μέτρα που προωθεί η ΕΕ με πρόσχημα τη «λαθρομετανάστευση», την οικονομική στήριξη των Κοινοτήτων και των Συλλόγων των μεταναστών, ώστε να υπάρξουν προϋποθέσεις για ουσιαστική συμμετοχή στην κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική ζωή του τόπου, καθώς και οι μετανάστες (σχεδόν 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι) να έχουν το δικαίωμα να ψηφίζουν και να εκλέγονται στις τοπικές εκλογές.

Ο Δ. Αρβανιτάκης αναφέρθηκε στα νέα μέτρα που αποφασίστηκαν στη Θεσσαλονίκη για το άσυλο και τη μετανάστευση, ανέλυσε τους στόχους της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, που είναι «να εξασφαλίζει διαρκώς μια εφεδρική στρατιά ξεριζωμένων ανθρώπων, εύκολη λεία στα χέρια του κεφαλαίου», ενώ υπογράμμισε πως κοινός στόχος των εκμεταλλευτών είναι «να ρίχνουν όσο μπορούν πιο κάτω το μεροκάματο, για να απολαμβάνουν απίστευτα κέρδη». Κάλεσε τους λαούς της Ευρώπης να παλέψουν για την αποδέσμευσή τους απ' την ΕΕ. «Ο σοσιαλισμός δεν είναι όραμα, δεν είναι ένα σύστημα που πρέπει να το αναπολούμε. Είναι η μόνη διέξοδος, η μόνη λύση στα προβλήματα του σήμερα. Αλλωστε, το υπάρχον σύστημα δεν είναι ούτε αιώνιο, ούτε παντοδύναμο», είπε χαρακτηριστικά.

Διπλά καταπιεσμένοι οι πολιτικοί πρόσφυγες

Ανθρωποι ξεριζωμένοι από τις πατρίδες τους οι πολιτικοί πρόσφυγες. Κυνηγημένοι, αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω τους τις οικογένειες, ελπίδες και όνειρα και έψαξαν μιαν άλλη πατρίδα. Ομως, και στις χώρες όπου γίνονται «δεκτοί», τα δικαιώματά τους είναι περιορισμένα.

Σ' αυτό το πολιτικό διήμερο, συμμετείχαν με το δικό τους τρόπο. Εστησαν μια δικιά τους γωνιά στο χώρο. Μια γωνιά γεύσεων από τις πατρίδες τους, που είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν οι επισκέπτες. Τα χρήματα που συγκέντρωσαν θα χρησιμεύσουν για τις ανάγκες του αγώνα τους. Ενός αγώνα, που στηρίζεται στην ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, στον πόθο της ελευθερίας.

Μια από τις χώρες όπου περιορίζονται περισσότερο τα δικαιώματα των προσφύγων είναι και η Ελλάδα, σημείωσε στο χαιρετισμό της η εκπρόσωπος του Κογκρέσου για τη Δημοκρατία και Ελευθερία στο Κουρδιστάν (ΚΑΡΕΚ). «Η Ελλάδα είναι μια χώρα, η οποία στο ζήτημα των δικαιωμάτων των προσφύγων παίρνει μηδέν. Αυτή η ντροπή δεν της αρμόζει. Από τότε που η ελληνική κυβέρνηση έπαιξε το γνωστό ρόλο στη συνωμοσία ενάντια στον Οτσαλάν, η Ελλάδα απορρίπτει σχεδόν όλες τις αιτήσεις των Κούρδων για παροχή ασύλου, ορισμένους τους φυλακίζει, άλλους πάλι τους απελαύνει», υπογράμμισε.

Ποιοι συμμετείχαν, ποιοι παραβρέθηκαν

Στο πολιτικό διήμερο συμμετείχαν ενεργά οι παρακάτω 24 Κοινότητες Μεταναστών:

Ενωση Παλαιστινίων Εργαζομένων

Γενική Ενωση Παλαιστινίων Φοιτητών

Ενωση Εργαζομένων από το Μπαγκλαντές

Ενωση Φιλιππινέζων Μεταναστών «Κασάπι»

Αιγυπτιακή Κοινότητα Ελλάδας

Ενωση Εργαζομένων Αλβανών

Πολιτιστικός Σύλλογος Αλβανών «LABRIA»

Βουλγαρική Κοινότητα

Κέντρο Αγωνιστικής και Πολιτιστικής Αλληλεγγύης των λαών Ελλάδας - Τουρκίας

Σύλλογος Ουκρανών «Η γη του πελαργού»

Ομοσπονδία Πολωνών

Ελληνομολδαβικός Σύνδεσμος «Ορφέας»

Σύλλογος Γυναικών από την Πολωνία

Ενωση Εργαζομένων από τη Συρία

Πακιστανική Κοινότητα της Ελλάδας «Ενότητα»

Νιγηριανή Κοινότητα Ελλάδας

Κενυάτικη Κοινότητα Ελλάδας

Κοινότητα Κονγκολέζων Ελλάδας

Κογκρέσο για τη Δημοκρατία και Ελευθερία στο Κουρδιστάν «KADEK»

Λιβυκή Κοινότητα στην Ελλάδα

Σουδανική Κοινότητα στην Ελλάδα

Αιθιοπική Κοινότητα στην Ελλάδα

Επιμορφωτικός Σύλλογος Συρίων - Κούρδων

Σύλλογος Μαροκινής Κοινότητας.

Επίσης, τη σπουδαία αυτή δουλιά στήριξαν με την παρουσία, αλλά και τη δουλιά τους το Παράρτημα Κυψέλης - Πατησίων - Αχαρνών του Συνδικάτου Οικοδόμων, το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργίας - Δέρματος, η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης, η Γραμματεία Μεταναστών του ΠΑΜΕ, οι Επιτροπές Ειρήνης Πατησίων, Κυψέλης και Αχαρνών, η Επιτροπή Αγώνα (Πατησίων - Ριζούπολης - Λαμπρινής), ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών Πατησίων και ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος.

Με την παρουσία τους τίμησαν τις εκδηλώσεις εκπρόσωποι του Κομμουνιστικού Κόμματος Εσθονίας, του Σοσιαλιστικού Κόμματος Λετονίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος Πολωνίας, του Σοσιαλιστικού Κόμματος Λιθουανίας και του Κομμουνιστικού Κόμματος Τσεχίας - Μοραβίας.

Το Σάββατο παρευρέθηκαν στο πάρκο «Φιξ» στα Πατήσια ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημοτικό Σύμβουλο Αθήνας επικεφαλής της «Συμπαράταξης» και ο Χ. Παπαμάργαρης, πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ).