ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η ακρίβεια

Γρηγοριάδης Κώστας

Δε λέμε, πως δεν υπάρχει ακρίβεια στα οπωροκηπευτικά και τις υπηρεσίες ιδιωτικής Υγείας και Παιδείας. Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι το συμπέρασμα της προχτεσινής κυβερνητικής σύσκεψης ότι οι τομείς αυτοί είναι οι πηγές του «κακού» υπάρχει μεγάλη διαφορά. Οι σχετικές αποδείξεις είναι πάμπολλες και μπορούν οι αρμόδιοι να τις βρουν, εάν ζητήσουν τα αντίστοιχα στοιχεία από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΣΥΕ). Αν δεν το γνωρίζουν, κρατική υπηρεσία είναι κι αυτή...

Πέρα, πάντως, απ' τα στοιχεία της ΕΣΥΕ για τις αυξήσεις τιμών σε διάφορους τομείς αγαθών και υπηρεσιών - τα τελευταία είδαν το φως της δημοσιότητας σχετικά πρόσφατα - εμείς θέλουμε να σημειώσουμε έναν ακόμη σημαντικότατο παράγοντα: Τους απαράδεκτα χαμηλούς μισθούς, μεροκάματα και ακόμη περισσότερο συντάξεις, που απολαμβάνει - τρόπος του λέγειν...- η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων και των συνταξιούχων.

Εάν θέλουν οι κυβερνώντες να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ακρίβειας, μπορούν να το κάνουν με μια ουσιαστική αύξηση των μισθών και των συντάξεων. Για παράδειγμα, στο ύψος που προτείνει το ΠΑΜΕ. Ταυτόχρονα, να «παγώσουν» τις τιμές, ώστε να αφαιρέσουν από τους «έχοντες και κατέχοντες» τη δυνατότητα της μετακύλησης των αυξήσεων αυτών στις τιμές.

Θα μας αντιτείνουν, βέβαια, ότι τα μέτρα αυτά είναι ασυμβίβαστα με τους κανόνες της «ελεύθερης αγοράς». Πράγματι, έχουν δίκιο. Τέτοια φιλολαϊκά μέτρα είναι ασυμβίβαστα με την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, στοιχείο της οποίας είναι και η δήθεν ελεύθερη αγορά.

Προεκλογικές ... παροχές

Γύρω στα 350 - 500 δισεκ. δραχμές θα κοστίσουν τα προεκλογικά μέτρα ενίσχυσης του «κοινωνικού» προφίλ της κυβέρνησης και τα οποία θα ανακοινώσει ο Κ. Σημίτης στην ομιλία του στη ΔΕΘ, γράφουν οι χτεσινές εφημερίδες. Ακόμη κι έτσι να είναι, το προαναφερόμενο ποσό είναι αρκετά μικρότερο απ' όσα κερδίζουν οι τράπεζες σε μισό μόνο χρόνο. Βλέπετε, οι μερικές χιλιάδες τραπεζίτες, βιομήχανοι, εφοπλιστές και κάθε λογής μεγαλοεπιχειρηματίες είναι τα «θεμέλια της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης», ενώ τα δύο εκατομμύρια των επίσημα φτωχών (χώρια οι υπόλοιποι εργαζόμενοι) είναι μόνο για να ψηφίζουν...

Το μοναδικό μέτρο...

Γνωρίζετε, ποιο ήταν το μοναδικό πρακτικό μέτρο, το οποίο πήρε η τότε αμερικανική ηγεσία εναντίον της Τουρκίας, μετά την εισβολή της τελευταίας στην Κύπρο και την καταδίκη της από τον ΟΗΕ; Απαγόρευσε τη χρήση της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας από τις τουρκικές δυνάμεις κατοχής στην Κύπρο.

Οπως καταλαβαίνετε, βέβαια, και το μέτρο αυτό ήταν αποκλειστικά και μόνο λόγια του αέρα. Ούτε στιγμή δεν έχουν πάψει να εξοπλίζονται οι τουρκικές δυνάμεις κατοχής με αμερικανικά όπλα στα 29 χρόνια, που έχουν περάσει από την εισβολή στην Κύπρο. Ακόμη και προχτές, η στρατιωτική παρέλαση των δυνάμεων κατοχής στα Κατεχόμενα έγινε με την ταυτόχρονη παρουσίαση υπερσύγχρονων αμερικανικών όπλων, ακόμη και μαχητικών αεροπλάνων.

Ενα ακόμη ... επίτευγμα

«Διαθέτουμε περισσότερες από τριάντα γυναίκες διατεθειμένες να τις κυνηγήσουν οι άντρες σαν σκυλιά». Η παραπάνω πρόταση αποτελεί το διαφημιστικό ατού της εταιρίας «Ψυχαγωγικές Δραστηριότητες για Πραγματικούς Αντρες» και, βέβαια, δεσπόζει στις αντίστοιχες αγγελίες. Η εταιρία έχει την έδρα της στο Λας Βέγκας και το προαναφερόμενο ...σπορ διεξάγεται σ' ένα ράντσο στην έρημο της Νεβάδα. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν με κάτι περισσότερο από 10.000 δολάρια (περίπου 4 εκατ. δρχ.), να περάσουν ένα Σαββατοκύριακο, κυνηγώντας γυμνές γυναίκες-θηράματα, εφοδιασμένοι με καραμπίνες, που εκτοξεύουν σφαιρίδια με κόκκινη μπογιά και ταχύτητα 310 χιλιομέτρων την ώρα.

Το γεγονός μεταδόθηκε από το «Ρόιτερ» κι έκανε τον γύρο του κόσμου, αναδείχνοντας ένα ακόμη ...επίτευγμα του καπιταλιστικού «ελεύθερου κόσμου». Ακόμη και ο δήμαρχος του Λας Βέγκας, Οσκαρ Γκούντμαν, δήλωσε: «Από τη στιγμή που πληροφορήθηκα τα καθέκαστα, διέταξα επίσημη έρευνα. Το Λας Βέγκας είναι ένα μέρος όπου σχεδόν τα πάντα επιτρέπονται, αλλά αυτή η ιστορία, αν είναι αληθινή, ξεπερνάει κάθε όριο». Πάντως, ο εκπρόσωπος Τύπου της εταιρίας δήλωσε στο «Ρόιτερ», ότι το «κυνήγι του Μπάμπι» - όπως ονομάζεται η ...ψυχαγωγική δραστηριότητα - είναι καθ' όλα σύννομο...

Τα σχόλια περιττεύουν.

O πλούτος και η φτώχεια

Προχτές, που ανακοινώθηκαν από το υπουργείο Οικονομίας τα επίσημα στοιχεία, τα οποία δείχνουν ότι στο δεύτερο τρίμηνο του 2003, συγκριτικά με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2002, το ΑΕΠ (δηλαδή ο συνολικός πλούτος της χώρας) αυξήθηκε κατά 4,4%, ο πρωθυπουργός - σε σύσκεψη που είχε στο Μέγαρο Μαξίμου με τον αρμόδιο επί των Οικονομικών υπουργό του και τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ - συζήτησαν για την πορεία της οικονομίας. Δηλαδή, τη μεθόδευση των υποσχέσεων για παροχές, που «θα» δώσουν στους οικονομικά αδύνατους και ανίσχυρους με την περιβόητη «Κοινωνική Χάρτα». Είναι ολοφάνερο ότι στην πορεία προς τις βουλευτικές εκλογές - είτε γίνουν το 2004, είτε νωρίτερα - οι κυβερνώντες θα αξιοποιούν τα επίσημα στοιχεία, προκειμένου να πείσουν τους ανθρώπους του μόχθου (μισθωτούς, ανέργους, εργαζόμενους, αγρότες, ΕΒΕ κλπ.) και τους απόμαχους της δουλιάς (συνταξιούχους) ότι ήρθε η ώρα να αμειφθούν για τις μέχρι σήμερα θυσίες τους. Ηδη, επιχειρούν να μας πείσουν πως, με την αύξηση της πίτας του ΑΕΠ, η Ελλάδα γίνεται πλουσιότερη και έτσι βελτιώνεται το χαμηλό βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων και «συγκλίνει» με το υψηλότερο της Ευρωπαϊκής Ενωσης!

Δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε τα επίσημα στοιχεία, που καταγράφουν τα τελευταία χρόνια ετήσιο ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ γύρω και πάνω από 4%. Αυτό που αμφισβητούμε, είναι ο ισχυρισμός των κυβερνώντων - και των προπαγανδιστών της κυβερνητικής πολιτικής - ότι η αύξηση του εγχώριου πλούτου οδηγεί αυτόματα στην ευημερία ΟΛΩΝ των Ελλήνων και, άρα, σε μείωση των κατοίκων, που ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Η αλήθεια είναι πως, παράλληλα με την αύξηση του πλούτου στην Ελλάδα, μεγαλώνουν και η φτώχεια και η κοινωνική ανισότητα, καθώς τη μερίδα του λέοντος από την αύξηση της πίτας του ΑΕΠ την καρπώνονται τα μονοπώλια, οι πολυεθνικές.

Αυτήν την αλήθεια, ότι, δηλαδή, η αύξηση του πλούτου της Ελλάδας είναι μόνο για λίγους (τους πλούσιους), ενώ για τους πολλούς (τους εργαζόμενους) αυξάνεται ή διατηρείται η φτώχεια, επιβεβαιώνει και το γεγονός ότι στην Ελλάδα: Πρώτον, η αγοραστική δύναμη των μισθών και συντάξεων παραμένει κάτω από το 70% του μέσου όρου της ΕΕ και το 20% ζει κάτω από το επίσημο όριο φτώχειας. Δεύτερον, η ανεργία παραμένει γύρω και πάνω από το 10% και, πάντως, υψηλότερα από το μέσο όρο της ΕΕ, ενώ ο ρυθμός αύξησης του πληθωρισμού παραμένει διπλάσιος της ΕΕ, με την κυβέρνηση να αναζητά την αντιμετώπιση της ακρίβειας και του πληθωρισμού στην παραπέρα συμπίεση της αγοραστικής δύναμης των μισθών και συντάξεων. Τρίτον, η υπόσχεση για αύξηση της κατώτατης σύνταξης στις 152.000 δραχμές, που είχε δώσει στις προηγούμενες εκλογές ο ίδιος ο πρωθυπουργός, παραμένει ανεκπλήρωτη, για να επαναληφθεί με τα πακέτα προεκλογικών παροχών της «Κοινωνικής Χάρτας»...

Τα παραπάνω (και πολλά άλλα στοιχεία), που δείχνουν ότι ό πλούτος στην Ελλάδα αυξάνεται μόνο για τους λίγους και πλούσιους, ενώ για τα πλατιά λαϊκά στρώματα αυξάνονται η φτώχεια και η υποβάθμιση του βιοτικού τους επίπεδου, κάνουν επιτακτική, όσο ποτέ, την ανάγκη ανάπτυξης του λαϊκού μετώπου πάλης, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Ενα βήμα θα 'ναι και η αποδυνάμωση του δικομματισμού, με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ και στις εκλογές.