ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Προκλητικές και ψεύτικες κατηγορίες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η καλλιέργεια της παπαρούνας και η παραγωγή οπίου έχει ραγδαία πολλαπλασιαστεί μετά την ιμπεριαλιστική εισβολή στο Αφγανιστάν και την επιβολή στρατιωτικής κατοχής στην πολύπαθη αυτή χώρα. Αυτό παραδέχονται οι σχετικοί με την καταπολέμηση των ναρκωτικών διεθνείς οργανισμοί. Στο Ιράκ - όπως έγραψαν πρόσφατα εφημερίδες δυτικών χωρών - κάνουν θραύση τους τελευταίους μήνες, κυρίως ανάμεσα στους νέους, τα κάθε είδους παραισθησιογόνα, ιδιαίτερα χάπια, η χρήση των οποίων πολλαπλασιάζεται με ταχύτατους ρυθμούς.

Και όμως, τίποτε απ' όλ' αυτά δεν περιέχονταν στην ετήσια έκθεση του Αμερικανού Προέδρου προς το Κογκρέσο, για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, που δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα. Αντίθετα, στην τελευταία υπάρχει η έκφραση της ιδιαίτερης ανησυχίας του Τζ. Μπους, σχετικά με το υποτιθέμενο εμπόριο ναρκωτικών και ιδιαίτερα της ηρωίνης, που συνδέεται με τη Βόρεια Κορέα..! Και, βέβαια, δίνεται η διαβεβαίωση ότι οι ΗΠΑ θα μεγιστοποιήσουν τις προσπάθειες για την καταστολή του...

Χρειάζεται, άραγε, να αναφέρουμε ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία των διεθνών οργανισμών, στη ΛΔ της Κορέας δεν υπάρχει πρόβλημα ναρκωτικών, ενώ οι ΗΠΑ βρίσκονται ανάμεσα στις πρώτες θέσεις της σχετικής κατάταξης; Είναι περιττό. Οπως είναι περιττό, να σημειώσουμε ότι για πρώτη φορά κατηγορεί η Ουάσιγκτον τη ΛΔ της Κορέας για εμπόριο ναρκωτικών. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι κρύβεται πραγματικά πίσω από τις αιτιάσεις του Λευκού Οίκου.

Αποκαλυπτική αυτοκριτική

Θυμάστε την Κριστιάν Αμανπουρ, τη δημοσιογράφο του CNN, η οποία έγινε διάσημη με τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου και αργότερα σημείωσε κι άλλες «επιτυχίες», καθώς ήταν σύζυγος του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επί Κλίντον, Τζέιμς Ρούμπιν; Ε, λοιπόν, η κυρία αυτή δήλωσε τις προάλλες σε συνέντευξη Τύπου και τα παρακάτω: «Λέγεται πως το πρώτο θύμα του πολέμου είναι η αλήθεια, αλλά στην περίπτωση του Ιράκ φαίνεται πως σκοτώθηκε, πριν ακόμη πέσει ο πρώτος πυροβολισμός. Ο Τύπος φιμώθηκε, ακόμη και οικειοθελώς. Δε μ' αρέσει που το λέω, αλλά σίγουρα η τηλεόραση, ίσως σ' ένα βαθμό και το δικό μου κανάλι, είχε τρομοκρατηθεί από την κυβέρνηση και τα στρατιωτάκια της, του Φοξ Νιουζ. Δημιουργήθηκε ένα κλίμα φόβου και αυτολογοκρισίας».

Οταν ακόμη και η Κρ. Αμανπουρ ομολογεί και παραδέχεται τα παραπάνω, μπορείτε να φανταστείτε ποια είναι η πραγματικότητα...

Τουλάχιστον περίεργες...

Αν γίνονταν εκλογές με τον προτεινόμενο από την κυβέρνηση εκλογικό νόμο και τα αποτελέσματα ήταν ίδια με αυτές του 2000, τότε το ΠΑΣΟΚ θα 'παιρνε 162 έδρες. Δηλαδή, τέσσερις περισσότερες απ' όσες πήρε με το σημερινό ληστρικό και αντιδημοκρατικό σύστημα. Ο υπουργός Εσωτερικών, όμως, δε βαριέται να λέει και να ξαναλέει ότι ο προτεινόμενος νόμος είναι αναλογικότερος, δικαιότερος, κλπ., κλπ. Προφανώς, έχει τουλάχιστον περίεργες αντιλήψεις περί αναλογικότητας ο κ. Σκανδαλίδης...

Ριάλιτι σόου...

«Υποτίθεται ότι ήρθαμε εδώ, για να εκφράσουμε τις απόψεις μας και να συζητήσουμε δημόσια για όσα μας αφορούν. Κανείς, όμως, δεν ενδιαφέρεται ουσιαστικά. Είναι μια βιτρίνα, για να πουν ότι δίνουμε βήμα στους νέους».

«Η Βουλή των Εφήβων δεν είναι ολοκληρωμένος θεσμός, αλλά μοιάζει περισσότερο με ριάλιτι σόου. Χρειάστηκε η χτεσινή δραματική ιστορία της μαθήτριας για να ασχοληθούν με μας. Σήμερα, δε μας αφήνουν σε ησυχία...».

Τα παραπάνω αποτελούν γνώμες μαθητών, που συμμετείχαν τις μέρες αυτές στη Βουλή των Εφήβων και δημοσιεύτηκαν σε χτεσινές εφημερίδες. Και τις σημειώνουμε, γιατί είναι ελπιδοφόρες. Γιατί αποτελούν μια επιπλέον απόδειξη της ωριμότητας των νέων ανθρώπων, της ριζοσπαστικής και αγωνιστικής τους διάθεσης.

Μήνυμα αγώνα και αντεπίθεσης

Ολοι σχεδόν, αυτή την περίοδο, θυμούνται ξαφνικά τη νεολαία. Με υποσχέσεις για πάταξη της ανεργίας την ώρα που αυτή διαρκώς αυξάνεται, με κροκοδείλια δάκρυα για την εξεταστική που χάνεται την ώρα που η ανώτατη εκπαίδευση στο σύνολό της υποβαθμίζεται κατάφωρα, και με χαμόγελα κατανόησης, επιβράβευσης για τις κοινωνικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές και άλλες ανησυχίες της νεολαίας, που όμως ασφυκτιά και για να τις εκφράσει δημιουργικά χρειάζεται πολύ χρήμα και χρόνο. Κυβέρνηση και Νέα Δημοκρατία ανακαλύπτουν τη νέα γενιά και τις ανάγκες της.

Υπάρχει όμως και το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, που δε θυμούνται τη νεολαία ευκαιριακά και για προεκλογικούς λόγους, αλλά παλεύουν καθημερινά για τα δικαιώματά της στη μόρφωση, στη δουλιά, στο δημιουργικό ελεύθερο χρόνο και σ' όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Ολο το χρόνο η ΚΝΕ, που βρίσκεται μέσα στη νέα γενιά, μαζί με τους νέους, με τα πιο ζωντανά κομμάτια της νεολαίας μέσα στα σχολεία, στις σχολές, στα σωματεία στους χώρους δουλιάς, στους συλλόγους στις γειτονιές, παλεύουν μαζί, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στον ευρω-μονόδρομο, στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, στην εμπορευματοποίηση και υποβάθμιση της μόρφωσης, στα ναρκωτικά και στα υποκατάστατα, στην απλόχερα παρεχόμενη υποκουλτούρα. Ολος αυτός ο αγώνας και η δραστηριότητα κάθε χρονιάς συγκεντρώνονται ως πολύτιμη πείρα, που παράγει γόνιμα συμπεράσματα, βρίσκει έκφραση, βήμα ανάλυσης και προβληματισμού στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ της ΚΝΕ κάθε Σεπτέμβρη.

Ετσι και φέτος, που ήταν μια πραγματικά πλούσια χρονιά σε αγώνες, με σημαντική τη συμμετοχή της νέας γενιάς, το Φεστιβάλ συγκεντρώνει αυτή την πείρα και καλεί τους νέους «να κάνουν την αμφισβήτησή τους δύναμη αγώνα και ανατροπής». Γιατί, όπως τονίζει η ΚΝΕ, δε φτάνει μόνον η καταγγελία, οι απαιτήσεις κι οι αγώνες από μόνοι τους, δε φτάνει η απλή εναλλαγή διαχειριστών σε μια εξουσία που βασίζεται στην εκμετάλλευση, στο ξεζούμισμα του ανθρώπου. Η λύση είναι στην ανατροπή αυτής της εξουσίας, είναι σ' αυτό το μέλλον που η εξουσία θα ασκείται από το λαό, που θα οργανώνει και θα οικοδομεί τη λαϊκή οικονομία. Η λύση, λοιπόν, και για τα προβλήματα της νέας γενιάς είναι η ενότητα με όλους όσοι έχουν συμφέρον να ξεμπερδεύουν με την κοινωνία της εκμετάλλευσης, στο δρόμο του Λαϊκού Μετώπου.

Αυτό το μήνυμα θα αντανακλάται από σήμερα και για τέσσερις μέρες από τις εκδηλώσεις του 29ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-«Οδηγητή». Για άλλη μια χρονιά οι εκδηλώσεις του απευθύνονται σ' όλους τους νέους και σε ανθρώπους κάθε ηλικίας, με πλούσιο πολιτιστικό και πολιτικό περιεχόμενο, με καλή μουσική κι άλλες καλλιτεχνικές εκφράσεις, με ζωντάνια, με το βλέμμα στραμμένο σ' ένα καλύτερο αύριο στη ζωή της νέας γενιάς. Και ειδικά φέτος έχει ένα λόγο παραπάνω να είναι λαμπρή αυτή η μεγάλη γιορτή της νεολαίας, μια και θα γιορτάζει τα 35 χρόνια ζωής και δράσης της ΚΝΕ αταλάντευτα, στο πλευρό του ΚΚΕ, για τα δικαιώματα και τις ανάγκες της νεολαίας, στην πρώτη γραμμή των αγώνων της.