ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Γρηγοριάδης Κώστας

Τώρα ο Τζορτζ (το γνωστό μας κτήνος) θέλει να βάλει τάξη στο Ιράκ! Ετσι είπε! Και όταν λέει έτσι ο Τζορτζ (το γνωστό μας κτήνος), σημαίνει κι άλλο αίμα! Και κυρίως, οι ΗΠΑ μόνιμες στο Ιράκ...

***

15 Αμερικανοί νεκροί στο Ιράκ λόγω ελικοπτέρου; Πάλι καλά γι' αυτούς! Σε λίγο θα λένε πέντε πέντε την ημέρα και εκατό την εβδομάδα...

***

Πάλι για τη βία στα γήπεδα! Τελείως αδιαπαιδαγώγητοι αυτοί οι χουλιγκάνοι, άνθρωποι των ιδιοκτητών ΠΑΕ και ποιος ξέρει και ποιων ακόμη...

***

Φαναριώτατους και ελλαδικούς: Εχει πιο σοβαρά προβλήματα το ποίμνιον...

***

Εμείς, πάντως, δεν είμαστε του ποιμνίου...

***

Και η Κα-Γκε-Μπε καθοδηγούσε τη «17Ν»; Συνέβη, λοιπόν, το ...περίεργον: Εκείνοι που έσκιζαν τα ρούχα τους και έλεγαν ότι δεν τίθεται θέμα μυστικών υπηρεσιών και λοιδορούσαν τους κομμουνιστές, οι οποίοι έκαναν και κάνουν λόγο για ανάμειξη μυστικών υπηρεσιών του ιμπεριαλισμού, εκείνοι ακριβώς ψελλίζουν τώρα για την Κα-Γκε-Μπε!!!

***

Τσιτουρίδης-Γείτονας για τα των Παναγιωτάτων! Ευσεβέστατοι και οι δύο! (ΝΕΤ). Με το στόμα προς την αγία ημών εκκλησία και με το νου στις ψήφους...

***

Αλλά ο Γείτονας και ο Τσιτουρίδης έδωσαν μάχη και για το δημοκρατικό ήθος της κυβέρνησης!!!

***

Για την ντομάτα ο λόγος τούτες τις μέρες! Επεσε η τιμή της, είπε ο Κουλούρης! Ανέβηκε η τιμή της, καταγγέλλει ο κοσμάκης! `Η και μένει υψηλά, λένε άλλοι. Ποικιλία απόψεων για την ντομάτα, προϊόν πολλών χρήσεων...

***

Μπίστη: Το ΣΔΟΕ και τα μάτια σου! Μεγάλη υπόθεση το ΣΔΟΕ! Με πενήντα τρύπες πάνω του από τη δημιουργία του...

Γρηγοριάδης Κώστας

***

Πανουτσόπουλον (αθλητικό συντάκτη ΕΡΤ): Απλώς βλακεία; `Η μόνον κακότητα, επίσης βλακώδη, αντικομμουνιστικού τύπου; `Η και τα δύο;

***

Τι ακριβώς είπε ο εν λόγω; Οτι στις θύρες φιλάθλων (χουλιγκάνων) υπάρχουν τόσες φράξιες, όσες και στο ΚΚΕ... Ούτε για φτύσιμο, δηλαδή, αλλά απλώς το καταγράφουμε...

***

Ακου ποίμνιον...

ΣΡΙ ΛΑΝΚΑ

Κρίση στο πολιτικό σκηνικό

Associated Press

Στην καθαίρεση των υπουργών Τύπου, Εσωτερικών και Αμυνας και στην ανάληψη του χειρισμού της «ειρηνευτικής διαδικασίας» με τους αυτονομιστές Ταμίλ από την ίδια προσωπικά προχώρησε χτες η Πρόεδρος της Σρι Λάνκα, Καμαρατούνγκα, στέλνοντας στρατεύματα να ελέγξουν τα ΜΜΕ (φωτ.), συγκρουόμενη απευθείας με τον πρωθυπουργό Ουικρεμεσίνγκε, που βρισκόταν στις ΗΠΑ για συνάντηση με τον Τζορτζ Μπους...

Ο αϊτός του Κισσάβου

Η είδηση, που έφτασε στο δημοσιογραφικό μου γραφείο και με συγκλόνισε, ανέφερε: Ο Δημήτρης Μπλιος σκοτώθηκε, όταν το τρακτέρ που οδηγούσε έπεσε σε χαντάκι, ανατράπηκε και τον καταπλάκωσε. Ποιος ήταν ο Δημήτρης Μπλιος; Ενας λεβεντόγερος, 77 ετών, αγρότης, από το χωριό Οσσα της Λάρισας. Τον γνώρισα το Νοέμβρη του 1999, όταν το «αγροτοδικείο» τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης, επειδή συμμετείχε στις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις. Η περίπτωσή του ήταν ξεχωριστή, καθώς δεν του δόθηκε το δικαίωμα αναστολής της ποινής, επειδή είχε καταδικαστεί από στρατοδικείο στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Ο γεροαγρότης κρατήθηκε στο Μεταγωγών και μιλώντας μέσα από τα κάγκελα, μου είπε: «Δε με τρομάζει η καταδίκη, θα συνεχίσω να βγαίνω στους δρόμους του αγώνα, γιατί εκεί έζησα κι εκεί θα πεθάνω».

Κατόπιν έμαθα την ιστορία του. Ηταν μόλις 17 χρονώ όταν βγήκε στην Εθνική Αντίσταση, πολεμώντας κατά των καταχτητών. Κι ύστερα «πέρασε» στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, μαχόμενος για την Εθνική Ανεξαρτησία και τη Λαϊκή Κυριαρχία. Με την ήττα και τη λήξη του Εμφυλίου καταδικάστηκε από στρατοδικείο πεντάκις εις θάνατον - είχε κι άλλες καταδίκες σε ισόβια και σε πολύχρονες καθείρξεις - και πέρασε πολλά χρόνια στις φυλακές. Ομως, ποτέ δε σταμάτησε ν' αγωνίζεται. Κι όταν του ζήτησα να μου εξηγήσει τι τον «έσπρωξε», σ' αυτή τη μεγάλη ηλικία, να πάρει το τρακτέρ και να βγει στο δρόμο, μου είπε: «Αγωνίζομαι γιατί δε δέχομαι να ζω με την εξευτελιστική σύνταξη του ΟΓΑ κι επειδή θέλω να βοηθήσω ν' αλλάξει η μοίρα του αγρότη».

Ο Δημήτρης Μπλιος πέθανε πάνω στο τρακτέρ. Αυτό το μηχάνημα που για τους αγρότες της Θεσσαλίας, εκτός από εργαλείο δουλιάς, έγινε και σύμβολο αγώνα. Μ' αυτό όργωνε το χώμα, να σπείρει τη γη και να καρπίσει. Και μ' αυτό έκλεινε τους δρόμους, διεκδικώντας καλύτερες μέρες για τη φτωχολογιά του χωριού. Δούλευε στο χωράφι μέχρι τα βαθιά γεράματα. Γιατί ο φτωχός αγρότης δεν ξεκουράζεται ποτέ, παρά μόνο στον τάφο. Η ζωή του ξωμάχου ένα συνεχές πάλεμα με τη Γη, μια αδιάκοπη αναμέτρηση με τη Φύση. Ο κόπος του μεγάλος, η απολαβή του μικρή. Γιατί οι άρπαγες τού κλέβουν το ψωμί κι οι ισχυροί τού στερούν το δίκιο. Κι οι κυβερνώντες δεν ήταν ποτέ μαζί του. Τον θέλουν μόνο για να τους ταΐζει και να τους ψηφίζει.

Πέθανε όρθιος ο γεροαγρότης του Κισσάβου, όπως οι αϊτοί πεθαίνουν στον αέρα. «Καλός θάνατος» για έναν ασυμβίβαστο αγωνιστή της ζωής. «Εφυγε», όμως, χωρίς να δει ν' αλλάζει η μοίρα του αγρότη, να πραγματώνονται τα αντάρτικα ιδανικά του για μια Ελλάδα ανεξάρτητη και σοσιαλιστική. Αλλά αυτός έκανε το χρέος του, όπου, όταν και όπως έπρεπε. Κι όταν τα τρακτέρ θα ξαναβγούν στους δρόμους του θεσσαλικού κάμπου, η αγωνιστική μορφή του θα καθοδηγεί τους μαχητές της αγροτιάς, στον αγώνα για να γίνουν νοικοκύρηδες στον τόπο τους. Κι όταν η γη θα γίνει κόκκινη, θα πάρει τη θέση που του αξίζει στο βιβλίο της Ιστορίας...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ