Δεκάδες φίλοι και συναγωνιστές, αποχαιρέτησαν χτες στο Α' Νεκροταφείο τον κορυφαίο φωτογράφο της Εθνικής Αντίστασης, Σπύρο Μελετζή. Τον μεγάλο δημιουργό που κατέγραψε με το φακό του όνειρα, ελπίδες, αγώνες, καημούς των Ρωμιών, διασώζοντας, σε άσπρο και μαύρο, μια Ελλάδα πολύχρωμη. «Τον πρωτοπόρο δημιουργό», όπως τον χαρακτήρισε, αποχαιρετώντας τον ο Αντώνης Σκυλλάκος (μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής), «που κατόρθωσε να συνδέσει την τέχνη της φωτογραφίας με την Εθνική Αντίσταση, την τέχνη με τα ιδανικά εκείνης της εποχής που υπάρχουν και σήμερα, την τέχνη με τους αγώνες».

«Το ΚΚΕ», συνέχισε ο Αντ. Σκυλλάκος, «ένιωθε τον Μελετζή σαν δικό του παιδί. Και ο ίδιος διατήρησε την πίστη και την αγάπη για τα ιδανικά του αγώνα. Σε εκδήλωση που διοργάνωσε το 1986 το ΚΚΕ προς τιμήν του, ο Σπ. Μελετζής είχε πει: "Αν μπόρεσα να ανταποκριθώ σ' αυτό που μου ανέθεσε το Κόμμα, δεν ξέρω. Ισως, ναι. Ισως, όχι. Η εποχή ήταν δύσκολη. Δεν υπήρχαν τα μέσα. Υπήρχε, όμως, πολύς ενθουσιασμός. Μεγάλη πίστη και αγάπη στα ιδανικά του αγώνα. Κρατώ και σήμερα αυτή την πίστη και αυτή την αγάπη"».

«Ο Σπ. Μελετζής με το έργο του θα μείνει αθάνατος, γιατί αθάνατα ήταν τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης. Αν μια φωτογραφία είναι καλύτερη από χίλιες λέξεις, τότε το έργο του μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση των νέων γενιών, που θα διαπαιδαγωγούνται με τα ιδανικά της Αντίστασης, καθώς η Νέα Τάξη Πραγμάτων και η Παγκοσμιοποίηση πνίγει τα πάντα».

«Η δημοσιογραφία και ιδιαίτερα οι δημοσιογράφοι της Αντίστασης», είπε ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης, Νίκος Καραντηνός «είχαμε με τον Σπ. Μελετζή γνωριμία βάθους, γνωριμία αγώνα, από τα βουνά της Ρούμελης, από το Εθνικό Συμβούλιο, από την πρόθυμη και χαμογελαστή, καλοσυνάτη παρουσία ενός εφήβου που έφυγε αθόρυβα στα 97 χρόνια του».

«Η φωτογραφία στάθηκε για τον Μελετζή, το μεγάλο σχολειό της ζωής του. Η μεγάλη ώρα που θα τον καθιέρωνε σαν κορυφαίο φωτογράφο, είναι τα μαύρα χρόνια της χιτλεροφασιστικής κατοχής, της φοβερής πείνας, του θανάτου αλλά και της Αντίστασης του λαού και της νεολαίας. Από τότε αρχίζουν οι πρώτες διαδρομές του, με το φακό, στον Ολυμπο και το πρώτο συναπάντημα με τους "Κλαρίτες", τους πρώτους Θεσσαλούς αντάρτες».

«Εδώ και 45 χρόνια», συνέχισε ο Ν. Καραντηνός, «ο φωτογράφος της Εθνικής Αντίστασης ήταν "παρών" στους κάμπους, στηρίζοντας με το φακό του το μεγάλο αίτημα της ελληνικής αγροτιάς που τότε, για πρώτη φορά, διεκδίκησε σύνταξη για τους αγρότες. Το ταξίδι που άρχισες, ακριβέ μας φίλε», κατέληξε ο Ν. Καραντηνός «τελείωσε κι όπως έλεγες πριν ένα μήνα, «χαμηλά και ήρεμα. Με το νου στα βουνά, στο θεϊκό Ολυμπο, στον οποίο λαχταρούσες να ξανασκαρφαλώσεις...».

Υστατο χαιρετισμό απηύθυναν ακόμη ο υπουργός Αιγαίου, Νίκος Σηφουνάκης, ενώ ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, Μανώλης Μαθιουδάκης, μετέφερε το καλό κατευόδιο των δημοσιογράφων, με την υπόσχεση ότι «δε θα τον ξεχάσουμε, αφού το έργο του θα υπάρχει πάντα στο νου και την καρδιά μας». Αποχαιρετισμό απηύθυναν ο εκπρόσωπος της ΕΚΦΑ και ΠΟΦ, φίλος και ομότεχνός του, Κώστας Μπαλάφας. Στεφάνια έστειλαν η ΚΕ του ΚΚΕ, ο «Ριζοσπάστης», ο υπουργός Πολιτισμού και η ΓΓ του ΥΠΠΟ, ο υπουργός Αγαίου, οι φορείς: ΠΕΑΕΑ, ΠΣΔΑΕΑ, ΕΣΗΕΑ, Μουσείο Μπενάκη, ΠΟΦ, Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία, Μουσείο Εθνικής Αντίστασης Κορυσχάδων, Οργανισμός Πνευματικών Δικαιωμάτων Φωτογράφων «ΦΟΙΒΟΣ», κ.ά.

Σκληρή κριτική στην κυβερνητική κινηματογραφική πολιτική εξαπέλυσε χτες η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών (ΕΕΣ), σε συνέντευξη Τύπου, για να «ακουστεί η πραγματική αλήθεια για το κινηματογραφικό τοπίο σήμερα». Η συνέντευξη «κωδικοποίησε» τα σοβαρά προβλήματα του ελληνικού κινηματογράφου και τις σοβαρές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για τη μη επίλυσή τους.

Αιχμή της καταγγελίας του προέδρου της ΕΕΣ, Χάρη Παπαδόπουλου, ήταν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η ΕΕΣ εκτιμά ότι το Φεστιβάλ «γιγαντώθηκε» σε βάρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και της ελληνικής κινηματογραφίας. «Πώς γίνεται το ΕΚΚ να επιχορηγείται για όλη τη φετινή παραγωγή με 1 εκατ. ευρώ (340 εκατ. δρχ) και το φεστιβάλ να διοργανώνεται με προϋπολογισμό 2,5 δισ. δρχ.; Πώς βρίσκονται τόσο εύκολα χορηγίες εκατομμυρίων για το φεστιβάλ, ενώ οι ίδιοι κύκλοι δεν μπορούν να συγκροτήσουν τμήμα χορηγιών για την παραγωγή; Ποια εταιρία ανεύρεσης χορηγιών βρίσκεται πίσω από το φεστιβάλ; Γιατί δεν ανακοινώνεται το όνομά της; Ποιοι είναι οι μέτοχοί της; Γιατί διαχειρίζονται μια κρατική εταιρία με κρατικά κεφάλαια σαν «εταιρία φίλων και συγγενών»; Αυτά ήταν μερικά από τα πολλά ερωτήματα που τέθηκαν.

Επιπλέον, ενώ ο σχετικός νόμος προβλέπει τη διοργάνωση φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου, από τα ερωτήματα της ΕΕΣ προκύπτει ότι οι ελληνικές ταινίες ουσιαστικά απαξιώνονται στη διοργάνωση. Ο Χ. Παπαδόπουλος αναρωτήθηκε ποιος είναι ο προϋπολογισμός του φεστιβάλ, πόσες ώρες ελληνικών ταινιών προβάλλει, πού, πότε, πώς συναντώνται οι Ελληνες σκηνοθέτες - παραγωγοί με διανομείς και ξένους δημοσιογράφους; Σημειώνουμε ότι ακόμη και η συνέντευξη Τύπου για τις ελληνικές ταινίες γίνεται... τα μεσάνυχτα.

Ο νόμος του 1997 χαρακτηρίζεται από την ΕΕΣ ως «κακός, αντικινηματογραφικός και αντιαναπτυξιακός» αφού, μεταξύ άλλων, «αναθέτει όλη την κινηματογραφική παραγωγή στο ΕΚΚ, πνίγει την ανεξάρτητη παραγωγή και την εκμεταλλεύεται». Το τελευταίο γίνεται με την επιστροφή του φόρου θεάματος μόνο στο ΕΚΚ, «αντί να πηγαίνει και σε όλους τους παραγωγούς, στους οποίους δε δίνει κανένα κίνητρο». Επιπλέον, δε θεσμοθετεί χορηγίες και την ποσόστωση της εθνικής κινηματογραφίας στις αίθουσες. Ο δε, εκάστοτε, σύμβουλος κινηματογραφίας του ΥΠΠΟ συμμετέχει στην Επιτροπή Κρατικών Βραβείων, ενώ «πρέπει να απέχει για να μη χειραγωγείται ο κινηματογράφος».

Η ΕΕΣ εκτιμά ότι «υπάρχει μια ιδεολογία κατευθυνόμενου κινηματογράφου», η οποία συνίσταται «σε μια αισθητική, θεματολογική και εν τέλει ιδεολογική ποδηγέτηση των δημιουργών. Και υπάρχουν "νονοί" του "κινηματογραφικά ορθού" κατά το "πολιτικά ορθού". Κάποιοι θέλουν να κόβουν ό,τι ξεχωρίζει. Εχουν δημιουργηθεί "νονοί" σκέψης (...) Ο ισχύων νόμος έχει μια λογική "κινηματογραφοφιλική" και ενισχύει την "κινηματογραφοφιλική" λογική της ελίτ. Ο Αβδελιώδης, ο Μαραγκός και όσοι επέλεξαν ένα λαϊκό κινηματογράφο μαραζώνουν». Εμφαση δίνεται και στη χρόνια κυβερνητική αδιαφορία σχετικά με τη μη απόδοση του 1,5% των τηλεοπτικών εσόδων υπέρ του κινηματογράφου. Πάντως η ΕΕΣ ξεκινά καμπάνια προβολής του ελληνικού κινηματογράφου με τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό «σποτ».