ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 25 Νοέμβρη 2003
Σελ. /40
Ελπιδοφόρες διεργασίες...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στις μεγάλες και σημαντικές αλλαγές, που έχουν συμβεί τα τελευταία 10-15 χρόνια, αναφέρονται συνήθως πολλοί και διάφοροι και εννοούν τις ανατροπές των σοσιαλιστικών καθεστώτων της Ευρώπης. Και δεν αντιλέγουμε πως ήταν σημαντικές, όσο και αρνητικές για τους λαούς όλου του κόσμου οι ανατροπές αυτές. Δεν υπάρχουν μόνον αυτές, όμως. Μέσα στον ολοφάνερα, ιδιαίτερα δύσκολο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων, που προέκυψε μετά τις εξελίξεις του 1989-1990, αναδεύονται και ζυμώνονται ήδη ελπιδοφόρες διεργασίες. Δεκατρία χρόνια μετά τις ανατροπές, για παράδειγμα και παρά την πολύμορφα καλλιεργούμενη τρομο-υστερία και τρομο-φοβία, παρά τη στάση των κυβερνήσεων και διαφόρων άλλων κομμάτων και ηγετικών παραγόντων, οι λαοί της Ευρώπης δηλώνουν ότι το Ισραήλ και οι ΗΠΑ αποτελούν τις πραγματικές απειλές και κινδύνους ενάντια στην παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια (πρόσφατα στοιχεία Ευρωβαρόμετρου). Ακόμη και στη Μεγάλη Βρετανία, την πιστότερη σύμμαχο του Λευκού Οίκου στη γηραιά ήπειρο, όπου τόσο η κυβέρνηση του Τ. Μπλερ, όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης πίνουν νερό στο όνομα της Ουάσιγκτον και του Τζ. Μπους, οι διαθέσεις του λαού βρίσκονται στον αντίποδα. Σύμφωνα, με τελευταία δημοσκόπηση, το 60% των Βρετανών θεωρεί τον Αμερικανό Πρόεδρο απειλή για την παγκόσμια ειρήνη και τον «υποδέχονται» στο Λονδίνο με μεγάλες διαδηλώσεις.

Τι λένε τώρα, άραγε, όλοι όσοι βιάστηκαν πριν μερικά χρόνια να πανηγυρίσουν για το «τέλος της ιστορίας»;

Η ... υψηλή τέχνη της πολιτικής

Ασφαλώς και δεν αποτελεί είδηση το γεγονός ότι οι ευρωβουλευτές της ΝΔ συμφώνησαν και ψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο την πρόταση για την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών της ΕΕ. Εντύπωση δεν προκαλεί ούτε και η στάση των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ που καταψήφισαν την ίδια πρόταση, παρά το γεγονός ότι το κόμμα τους στην Ελλάδα θεσμοθέτησε και ψήφισε την παράδοση των λιμανιών σε ιδιώτες μεγαλομετόχους. Οσο για το ΣΥΝ, οι ευρωβουλευτές του (Παπαγιαννάκης, Αλαβάνος) προτίμησαν τον ...εναλλακτικό «τρίτο δρόμο». Επέλεξαν την αποχή...

... παρά τις μεγάλες δυσκολίες

Οι υπαρκτές, συνεχώς αυξανόμενες και ελπιδοφόρες αυτές διεργασίες, βέβαια, δεν πρέπει να οδηγήσουν στην υποτίμηση των επίσης υπαρκτών μεγάλων και πολύμορφων δυσκολιών. Είτε αυτών, που έχουν την αφετηρία τους στην τεράστια δύναμη του αμερικανικού και διεθνούς γενικότερα ιμπεριαλισμού, όπως και στις πολύμορφες κρισιακές παρενέργειες και επιπτώσεις του εντεινόμενου συνεχώς «σαπίσματός» του. Είτε αυτών, που έχουν την αφετηρία τους στις κάθε λογής αυταπάτες, ψευδαισθήσεις και ψευτοδιλήμματα, που έρχονται να υποσχεθούν έναν δίκαιο και ανθρώπινο καπιταλισμό, «εύκολους δρόμους», ριζικές αλλαγές χωρίς ταξικές συγκρούσεις, αγώνες και θυσίες. Μέχρι και ριζικές αλλαγές, που θα έρθουν λίγο - πολύ ως δώρο κάποιων διεθνών εξελίξεων, υπόσχονται μερικοί. Λες και δεν είναι η πάλη και οι κατακτήσεις του κάθε λαού στη χώρα του -με άλλα λόγια ο συσχετισμός δυνάμεων στο εθνικό επίπεδο- που σφραγίζει και τον αντίστοιχο κάθε φορά διεθνή συσχετισμό.

Ετσι ή αλλιώς, πάντως, και χωρίς την παραμικρή υποτίμηση τόσο των μεγάλων δυσκολιών, όσο και των κινδύνων, που συνεπάγεται το αντιδραστικότατο πλέον σε όλες του τις εκφράσεις σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα, οι λαοί αναδεύονται και αναζητούν διεξόδους. Οι αξεπέραστες αντιφάσεις του συστήματος γίνονται όλο και περισσότερο φανερές. Οι εντεινόμενες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις δημιουργούν δυνατότητες πάλης και παρέμβασης. Και πάνω απ' όλα, τα συνεχώς εντεινόμενα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα απαιτούν λύσεις.

Νέες δημαρχιακές επιδόσεις

Τα μέτρα «εκδημοκρατισμού» του Δήμου Θεσσαλονίκης συνεχίζονται, με πρωτοστάτη τον υποστηριζόμενο από τη ΝΔ δήμαρχο Β. Παπαγεωργόπουλο. Μετά το κατάπτυστο έγγραφο προς τους εργαζόμενους, με το οποίο τους καλούσε να ενταφιάσουν τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα, επανήλθε με νέα απόφαση, σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται στις παρατάξεις να χρησιμοποιούν για την αναπαραγωγή του υλικού τους (προκηρύξεις κλπ.) το φωτοτυπικό μηχάνημα του δήμου! Το μέτρο εφαρμόστηκε (τυχαία;) για πρώτη φορά πριν από λίγες μέρες, όταν ένα μέλος της «Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας» (ΔΑΣ) θέλησε να χρησιμοποιήσει το φωτοτυπικό του δήμου, για να εισπράξει την άρνηση του αρμόδιου υπαλλήλου, «με εντολή δημάρχου».

Την ίδια στιγμή, η διοίκηση του δήμου επιμένει να παρακρατά μέρος από τα αναδρομικά των αυξήσεων στους μισθούς των εργαζομένων για το 2003, ενώ από τον Απρίλη δεν έχει αποδώσει στα ασφαλιστικά ταμεία τις εισφορές των εργαζομένων, παρά το γεγονός ότι αυτές έχουν παρακρατηθεί από το μισθό τους. Κυβερνητικότερος της κυβέρνησης ο νεοδημοκράτης δήμαρχος, όχι μόνον εξελίσσεται σε ...πρωταθλητή (είναι γνωστές οι αθλητικές επιδόσεις του) στην εφαρμογή κάθε αντεργατικού μέτρου που του σφυρίζει η κυβέρνηση, αλλά δε χάνει ευκαιρία να βάζει και εμπόδια σε κάθε φωνή, ανάμεσα στους εργαζόμενους, που αντιστέκεται στις μεθοδεύσεις του.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Είναι απεργία για όλους

Η απεργία που έχουν εξαγγείλει για αύριο, Τετάρτη, οι οικοδόμοι σ' όλη τη χώρα, είναι από κείνες τις κινητοποιήσεις που κάθε άλλο παρά αφορούν μόνον τους οικοδόμους. Από την πρώτη στιγμή το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο έκανε καθαρό ότι αυτή η απεργία αφορά στο σύνολο της εργατικής τάξης. Και γιατί οι διεργασίες στον κλάδο των κατασκευών αφορούν σε κρίσιμα ζητήματα ως προς τις ανάγκες και τη συγκέντρωση του κεφαλαίου. Και γιατί οι επιπτώσεις από τη δράση του κεφαλαίου σ' αυτό το χώρο αφορούν συνολικά τους εργαζόμενους.

Οπως σημείωνε το ΠΑΜΕ, ένα σημαντικό μέρος του παραγόμενου εθνικού πλούτου συγκεντρώνεται και ανακατανέμεται στον κλάδο των κατασκευών. Κι αυτό γιατί οι ανάγκες του κεφαλαίου για υποδομές που να διευκολύνουν τη γρήγορη κίνηση προϊόντων, υπηρεσιών, κεφαλαίων και εργατικού δυναμικού, όπως επίσης και τα Ολυμπιακά έργα, δίνουν τη δυνατότητα σε τεράστια κεφάλαια - με στόχο τα ακόμα περισσότερα κέρδη - να συγκεντρώνονται σ' αυτό το χώρο. Την πολιτική που ευνοεί τη δράση του κεφαλαίου αντιπαλεύουν οι οικοδόμοι. Αυτήν την πολιτική, που στηρίζεται στη συμπίεση μισθών και μεροκάματων και την ίδια στιγμή σπρώχνει τους εργαζόμενους να γίνουν όμηροι των βρικολάκων, δηλαδή των τραπεζών. Αυτήν την πολιτική, που στηρίζεται στην εξοντωτική ένταση των ρυθμών εργασίας, στην έλλειψη στοιχειωδών μέτρων προστασίας, που στηρίζεται κυριολεκτικά στο αίμα εκατοντάδων εργατών. Την πολιτική που αντιμετωπίζει τα εργατικά δικαιώματα σαν εμπόδια για την αύξηση των κερδών, αυτήν την πολιτική αντιπαλεύουν οι οικοδόμοι.

Το γεγονός ότι το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων που στηρίζουν αυτή την πολιτική έχουν μπει σε προεκλογική τροχιά, αποσιωπώντας την κατάσταση της εργατικής τάξης, πλασάροντας διάφορα ανούσια ως διαφορές τους, που εγκλωβίζουν σε πλαστά διλήμματα την εργατική τάξη, κάνει επιτακτικό η απεργία των οικοδόμων να εξελιχθεί σε μια πανελλαδικού τύπου κινητοποίηση, όπου όχι μόνον οι οικοδόμοι αλλά κάθε εργαζόμενος θα βλέπει στα πανό της απεργίας να αντικατοπτρίζονται οι δικοί του πόθοι και αιτήματα, οι δικές του ανάγκες, η δική του ζωή. Μέσα από την απεργία πρέπει να γίνει καθαρό - και γι' αυτό δεν αρκεί η συμμετοχή των οικοδόμων - ότι αυτή η πολιτική, που προωθείται από το σύνολο των κομμάτων που στηρίζουν την Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι καταδικασμένη από την εργατική τάξη. Κι αυτό σημαίνει πως η εργατική τάξη πρέπει να βρει τρόπο να εκφραστεί και μέσα από την απεργία των οικοδόμων. Αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους. Το άμεσο είναι η συμβολή όλων στην επιτυχία της απεργίας. Το δεύτερο η συμμετοχή στις συγκεντρώσεις όλων των διαθέσιμων δυνάμεων. Το ΠΑΜΕ έχει καλέσει σε υποστήριξη απ' όλους και με κάθε τρόπο αυτής της απεργίας. Ωστε η αντεργατική πολιτική να δεχτεί ένα γερό χαστούκι. Αυτό συμφέρει όλο το λαϊκό κίνημα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ