Με αφορμή τον εορτασμό των 85 χρόνων ζωής και δράσης του ΚΚΕ απευθυνθήκαμε σε προσωπικότητες της κοινωνικοπολιτικής και πνευματικής ζωής του τόπου, για να μας δώσουν μια δική τους γνώμη, εκτίμηση για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του ΚΚΕ. Και το έπραξαν με προθυμία, άλλωστε είναι ελάχιστοι, και μάλλον ως εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, εκείνοι που δεν αναγνωρίζουν την τεράστια προσφορά του ΚΚΕ σε όλους τους τομείς από τη μέρα της ίδρυσής του έως σήμερα.
Η δημοσιοποίηση τέτοιων δηλώσεων άρχισε από την περασμένη Κυριακή, οπότε και φιλοξενήσαμε τις δηλώσεις των Γιάννη Βαβούρα, πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου, Μιχάλη Βαρδάνη, Αντιστρατήγου ε.α., προέδρου ΣΦΕΑ 1967 - 1974, Αντώνη Κακαρά, αρχιπλοιάρχου Π.Ν. Ε.Α.,Θέμου Στοφορόπουλου, πρέσβη επί τιμή, Θύμιου Καρακατσάνη, ηθοποιού, σκηνοθέτη, Χάρρυ Κλυνν, ηθοποιού, σκηνοθέτη, συγγραφέα, Γιώργη Βαρλάμου, ζωγράφου, χαράχτη, Διονύση Τσακνή, τραγουδοποιού, Δημήτρη Μητροπάνου, τραγουδιστή, Σταμάτη Κραουνάκη, συνθέτη, Γιάννη Βόγλη, ηθοποιού και Ηλία Ανδριόπουλου, συνθέτη. Στο χτεσινό φύλλο της εφημερίδας δημοσιεύτηκαν οι δηλώσεις των Δημήτρη Αλευρομάγειρου, αντιστρατήγου ε.α. και επίτιμου Γενικού Επιθεωρητή Στρατού, Ελένης Βοΐσκου συγγραφέα, Φίλιππου Σοφιανού ηθοποιού, Ντίνου Καρύδη ηθοποιού.
Σκιτσογράφος
Eurokinissi |
Το περισσότερο είναι ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα από την ημέρα που ιδρύθηκε συμβαδίζει η ιστορία του με την ιστορία της πατρίδας και αυτό είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Η ύπαρξη του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι ιστορική αναγκαιότητα για την Ελλάδα, όπως και των άλλων κομμουνιστικών κομμάτων για τις χώρες στις οποίες βρίσκονται. Είναι τα κόμματα που είναι πιο κοντά στα συμφέροντα του λαού, στην αγωνία που κάθε λαός έχει για την ίδια του την ύπαρξη και για το μέλλον του. Ειδικά στη συγκυρία την ιστορική τη σημερινή μετά την κατάρρευση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού, όπου το θέμα της Αριστεράς και της προοπτικής των λαών μέσα από τις αριστερές δυνάμεις τίθεται πάλι επί τάπητος, με νέα βέβαια δεδομένα, τα οποία πρέπει να αναλύσουμε και να εξετάσουμε, αλλά που οπωσδήποτε πρέπει να κινηθούν στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης του ονείρου των ανθρώπων που είναι μια ζωή καλύτερη, ανθρωπινότερη, ένας πολιτισμός που να έχει στο κέντρο του τον άνθρωπο, όλα αυτά για τα οποία ιστορικά η Αριστερά αγωνίζεται τον τελευταίο αιώνα με την μορφή του ιστορικού υλισμού και του επιστημονικού σοσιαλισμού.
Πιστεύω λοιπόν ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα αν έχει 85 χρόνια ιστορίας πίσω του είναι κάτι πολύ σπουδαίο, αλλά ίσως να είναι πολύ σπουδαιότερο τα χρόνια της ιστορίας που έχει μπροστά του και που πρέπει να διαγράψει ώσπου και στη χώρα μας να χτίσουμε μια σοσιαλιστική δημοκρατία που θα έχει κέντρο της τον άνθρωπο και τη ζωή του».