Ποια διεθνής κοινότητα θα έχει την ευθύνη και θα παράσχει ποιες εγγυήσεις για την πορεία προς τη δημοκρατία του Ιράκ; Ο Μπους και ο Μπλερ, ο Σιράκ και ο Σρέντερ, ο Πούτιν και ο Αθνάρ; Αλίμονο στους Ιρακινούς. Τι σημαίνει αναβαθμισμένος, αξιόπιστος και αντιπροσωπευτικός ΟΗΕ και πότε θα γίνει αυτό; Και μέχρι τότε - ώστε να αναλάβει «αποφασιστικό ρόλο» στο Ιράκ - τι θα γίνεται σ' αυτή την πολύπαθη χώρα; Θα παραμένουν οι σημερινές δυνάμεις κατοχής, θα αντικατασταθούν από ΝΑΤΟικές ή από άλλες, με το έμβλημα και τη σημαία του σημερινού, μη αξιόπιστου, μη αντιπροσωπευτικού και μη αναβαθμισμένου ΟΗΕ; Και, τέλος πάντων, ποιος θα είναι ο ρόλος του ιρακινού λαού σε όλ' αυτά; Αν δεν κάνουμε λάθος, ο λόγος γίνεται για τη δική του χώρα...
Δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια από την εποχή, που η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αντιμετώπιζε με σκεπτικισμό το ενδεχόμενο μιας ομοσπονδιοποίησης της ΕΕ, την επέκταση των κοινοτικών πολιτικών, την κατάργηση του βέτο κλπ, κλπ. Σήμερα, όλ' αυτά έχουν ξεχαστεί και ο Κ. Σημίτης, στη διάρκεια της πρόσφατης συνόδου κορυφής, τάχθηκε κατηγορηματικά υπέρ της θεσμοθέτησης του λεγομένου Ευρωσυντάγματος, ακόμη και αν δεν ακολουθήσουν και οι 25 χώρες - μέλη σ' αυτήν την πορεία. Βέβαια, οι κυβερνώντες επιχειρούν να δικαιολογήσουν τη στάση τους, ισχυριζόμενοι με καμάρι, ότι η Ελλάδα βρίσκεται πλέον στο «σκληρό πυρήνα» και δεν έχει πια κανένα λόγο να αντιδρά σε μια τέτοια πορεία. Αδυνατούν όμως και οι ίδιοι να παραθέσουν το οτιδήποτε θετικό και συγκεκριμένο για τους εργαζόμενους και το λαό, που συνεπάγεται η υποτιθέμενη αυτή θέση της χώρας. Κι από την άλλη, οι πάντες γνωρίζουν, ότι δεν έχουν ανατραπεί οι μέχρι σήμερα συσχετισμοί στα πλαίσια της ΕΕ και ορισμένοι ήταν και συνεχίζουν να είναι... περισσότερο ίσοι από άλλους.
Στην πραγματικότητα, η ένθερμη υποστήριξη του λεγομένου Ευρωσυντάγματος από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ - όπως και από τη ΝΔ - αντανακλά τα συμφέροντα της εγχώριας ολιγαρχίας και ιδιαίτερα τη μεγαλύτερη από παλιότερα ταύτιση των συμφερόντων της, με αυτά των πολυεθνικών της Δυτικής Ευρώπης.
Τον περασμένο Φλεβάρη υπέγραψε δυο Προεδρικά Διατάγματα, για την προστασία της Λαυρεωτικής Χερσονήσου. Προχτές, κατέθεσε τροπολογία στη Βουλή και μειώνει την αρτιότητα (το ελάχιστον εμβαδό προκειμένου να θεωρείται οικοδομήσιμο ένα εκτός σχεδίου οικόπεδο) από τα 20 στρέμματα, που καθόριζαν τα προαναφερόμενα διατάγματα στα 4 στρέμματα. Οπως καταλάβατε ίσως, δράστης και των δυο ενεργειών είναι και η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Β. Παπανδρέου. Πέραν των ολοφάνερων ψηφοθηρικών επιδιώξεων. Πέραν των ολοφάνερων αντιπεριβαλλοντικών συνεπειών, αναρωτιόμαστε, εάν η τροπολογία έχει και «φωτογραφικό» χαρακτήρα. Με άλλα λόγια, εάν κάποιοι αγόρασαν στο μεσοδιάστημα γη σε φτηνές τιμές στη συγκεκριμένη περιοχή, επειδή η ισχύς των Διαταγμάτων περιόρισε τις αξίες, αφού χρειάζονταν 20 στρέμματα για δόμηση, τώρα θα γίνουν περισσότερο από πλούσιοι...
Πέρα, δώθε παλαντζάρεις
ποιαν απόφαση να πάρεις,
να ψηφίσεις τη Ρηγίλλης,
να ψηφίσεις το Σημίτη,
δε βαριέσαι, ρε πολίτη
και ο ένας και ο άλλος
θα σου κλείσουνε το σπίτι!
***
Μέγα δίλημμα, σκοτούρα
ποιον να βάλεις
στην καμπούρα,
ποιον «Μεσσία»
ποιον «σωτήρα»,
πάψε πια να κάνεις γύρα,
δε βαριέσαι φουκαριάρη
και ο ένας και ο άλλος
θα σου αργάσουν
το τομάρι!