Η απαισιοδοξία που εκφράζουν οι Ελληνες στην παγκόσμια έρευνα δεν πατάει βέβαια σε κάποια μεταφυσική εκτίμηση. Είναι αποτέλεσμα της συσσωρευμένης πείρας που έχουν αποκτήσει όλα τα προηγούμενα χρόνια από τις πολιτικές του δικομματισμού και τις ντιρεκτίβες της ΕΕ, που έχουν τσακίσει τα εισοδήματά τους και έχουν κάνει την ανεργία καθημερινό εφιάλτη. Και η κατάσταση, όπως δείχνει και η έρευνα, δε γεννά περιθώρια αισιοδοξίας ότι τα επικοινωνιακά τρικ και τα λίφτιγκ των κομμάτων θα επηρεάσουν έστω και στο ελάχιστο την ουσία της ασκούμενης πολιτικής. Το ζητούμενο βέβαια παραμένει ένα: Η απαισιοδοξία να φύγει από τα αδιέξοδα πλαίσια της μοιρολατρίας, να οδηγήσει σε συμπεράσματα και να γίνει δύναμη ανατροπής. Και σ' αυτή την κατεύθυνση, η ψήφος στο ΚΚΕ στις 7 του Μάρτη μπορεί να αποτελέσει το πρώτο και αποφασιστικό βήμα.
Ετσι έχουν τα πράγματα. Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια λέει ο λαός μας. Κι όχι μόνον αυτό, όπως όλοι γνωρίζουν, προκαλεί και κάθε είδους παρενέργειες. Ως μεγάλη και ιστορικής σημασίας πρωτοβουλία ανανέωσης και εκσυγχρονισμού επιχείρησε να παρουσιάσει ο Κ. Σημίτης την αλλαγή φρουράς στο ΠΑΣΟΚ, συνδυάζοντάς τη, μάλιστα, με την αποπομπή του Κ. Λαλιώτη το περασμένο καλοκαίρι, τον μετέπειτα αναιμικό ανασχηματισμό της κυβέρνησης και του Εκτελεστικού Γραφείου κλπ. Δέστε τώρα και τις πρώτες παρενέργειες, όπως αυτές αποτυπώνονται στο χτεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο της «Αυριανής»: «Γυρίζουν όλοι στο ΠΑΣΟΚ με το Γιώργο - ΦΕΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΡΟΝΟΙ μαζί με τον Σημίτη». Τελικά τι κάνουν, φεύγουν ή γυρίζουν; Και πέρα απ' αυτό, ποιοι και πόσοι φεύγουν, ποιοι και πόσοι γυρίζουν; Αντε να βρεις άκρη, σκέτη σύγχυση!
«Είστε ο κ. Σημίτης;», «Θα ήθελα τον κ. Σημίτη», «Εδώ Σημίτης». Μπορεί το επικοινωνιακό φιάσκο του πρωθυπουργού στο ΙΚΑ, όταν έκλεινε τηλεφωνικά ραντεβού στους ασφαλισμένους, να έχει ξεχαστεί από τα ΜΜΕ, συνεχίζει όμως να σκορπά το γέλιο στους ασφαλισμένους. Γι' αυτό, μέχρι και προχθές ακόμη, οι εργαζόμενοι στην υπηρεσία των τηλεφωνικών ραντεβού του ΙΚΑ αντιμετώπιζαν αιτήματα σαν και τα παραπάνω ή και το ενδεχόμενο να συνομιλήσουν με τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Εξάλλου έχει... ξαναγίνει.
Μάλιστα σε μια περίπτωση, απηυδισμένος εργαζόμενος του τηλεφωνικού κέντρου, έθεσε σε κίνδυνο τη δουλιά του, αφού απαγορεύονται τα αστεία, και απάντησε ως εξής σε σχετική... ερώτηση: «Εχει σχολάσει». Φράση, που αναδεικνύεται, συγκυριακά βέβαια, εξόχως επίκαιρη, καθώς η αλλαγή φρουράς έχει πάρει το δρόμο της.
Τα παραπάνω περιστατικά δείχνουν όχι μόνο ότι ο ελληνικός λαός έχει χιούμορ, αλλά και ότι δεν ξεχνά τόσο εύκολα όσο πιστεύουν τα επικοινωνιακά επιτελεία και τα φιλικά προς την εξουσία ΜΜΕ. Το μόνο πρόβλημα, για τους εργαζόμενους στα τηλεραντεβού του ΙΚΑ, είναι το ενδεχόμενο να αρχίσουν οι ασφαλισμένοι να τους ζητούν τον Γ. Παπανδρέου. Κι αυτός είναι πολύ απασχολημένος αυτό το διάστημα....
Σε κάθε περίπτωση πάντως - είτε άσωτος είτε όχι - ο νέος αρχηγός του κυβερνώντος κόμματος προβάλλεται περισσότερο σαν ...Υιός παρά σαν πρόεδρος. Ορισμένες εφημερίδες τον αναγράφουν πλέον ως «Γ. Α. Παπανδρέου» και κάποιος δημοσιογράφος τον προσφώνησε ως Γ. Α. Παπανδρέου ο Γ`..!
Τους παραλληλισμούς (π.χ., παλιές φωτογραφίες και εικόνες του Ανδρέα Παπανδρέου, μέχρι και με ...αγάλματα του παππού του), άλλωστε, τους βλέπετε καθημερινά στις τηλεοράσεις και, μάλλον, διασκεδάζετε.
Για να περάσουμε, όμως, και στον απερχόμενο, πρέπει να το δηλώσουμε ευθαρσώς: Δεν έγινε τώρα ο Κ. Σημίτης «υπηρεσιακός πρωθυπουργός», λόγω των επικείμενων αλλαγών στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Πάντα ...υπηρεσιακός ήταν!
Σε τελική ανάλυση, τι σημαίνει «υπηρεσιακός πρωθυπουργός»; Κάποιος που διαχειρίζεται μια κατάσταση, χωρίς να ξεφεύγει από τα δεδομένα συγκεκριμένων κανόνων. Εκανε τίποτε περισσότερο ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ;
Οσο για κανόνες ...είχαμε μπόλικους. Ο,τι ακριβώς επέβαλλαν οι συνθήκες και οι ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην οικονομία, ο,τι ακριβώς όριζε και ορίζει το ΝΑΤΟ και η «αντιτρομοκρατική συμμαχία», ο,τι ακριβώς ορίζουν οι νόμοι της αγοράς και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.
ΤΙ ΩΡΑΙΑ, ΟΜΩΣ, που ακούγεται αυτή η «ομόφωνη απόφαση της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ», η οποία επετεύχθη χτες! Ισως να είχε και κάποια αξία, αν αντικατόπτριζε έστω και λίγο την πραγματικότητα...
Γιατί μπορεί να ετοίμασαν ...διθυραμβική υποδοχή στον Γιώργο Παπανδρέου και εξίσου διθυραμβικό «κατευόδιο» στον Κώστα Σημίτη, όμως οι γκρίνιες είναι στην ημερήσια διάταξη για το αιφνιδιαστικό της εξέλιξης. Κι όχι μόνον αυτό...
Αλλωστε, δε λείπουν και τα στελέχη, που δημοσίως αναγνωρίζουν το «άτυπο» των διαδικασιών διαδοχής, όπως ο Ε. Βενιζέλος και αρκετοί άλλοι. Τελικά, μόνον η προσδοκία της «κουτάλας» ενώνει αυτό το κόμμα.