ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 24 Γενάρη 2004
Σελ. /40
Η «κακιά στιγμή»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η τροπολογία ήταν φωτογραφική και αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου. Κατατέθηκε στο αναπτυξιακό νομοσχέδιο από οκτώ βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (Ανθόπουλο, Κουρουπλή, Κίρκο, Διαμαντή, Βούγια, Χρυσανθακόπουλο, Στρατηλάτη και Φλώρο) και αποχαρακτήριζε 17.500 στρέμματα δάσους στη Σιθωνία Χαλκιδικής (πραγματικό «φιλέτο» δηλαδή), ώστε ο μεγαλοεργολάβος ιδιοκτήτης του «Πόρτο Καρράς» να κτίσει 2.500 βίλες. Επένδυση, την οποία ο προαναφερόμενος μεγαλοεργολάβος είχε εξαγγείλει σε... ανύποπτο χρόνο.

Τελικά, κάτω από τις έντονες καταγγελίες όλης της αντιπολίτευσης και τη δημοσιότητα που πήρε το θέμα, η κυβέρνηση έκανε πίσω στα λόγια και - παρότι η τροπολογία ισχύει πλέον, αφού είχε γίνει αποδεκτή από τον υφυπουργό Ανάπτυξης και εκλεγόμενο στη Χαλκιδική, Χρ. Πάχτα, αργά το βράδυ της Τετάρτης και ψηφίστηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία - ο Ν. Χριστοδουλάκης δήλωσε προχτές ότι «θα καταργηθεί με το αμέσως επόμενο νομοσχέδιο»...

Χρειάζεται, άραγε, να αναλύσουμε τι σημαίνουν όλ' αυτά, για το ΠΑΣΟΚ, την κυβέρνηση, την πολιτική της, τα περί «νέου ύφους και ήθους» κλπ., κλπ.; Νομίζουμε πως όχι. Πάντως, δεν ήταν μια «κακιά στιγμή», όπως επιχείρησε να το υποβαθμίσει χτες ο Κ. Γείτονας. Εκτός και με το «κακιά στιγμή», εννοούσε το γεγονός πως τους πήραν μυρουδιά και τους αποκάλυψαν...

Υ.Γ. Η χθεσινοβραδυνη παραίτηση του Χρ. Πάχτα και οσα προηγήθηκαν χθες (ρεπορταζ σε άλλη σελίδα) δεν αλλάζουν στο παραμικρό τα παραπάνω.

Τι λέει η διοίκηση της ΕΡΤ;

Μέχρι τώρα ξέραμε ότι κάνουν αυτή τη «δουλιά» μέσω των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών, υπουργείων, νομαρχιών και δήμων. Φαίνεται, όμως, πως η κυβέρνηση έχει βάλει μπροστά όλο τον κρατικό μηχανισμό, όλες τις υπηρεσίες, τους οργανισμούς, κλπ., κλπ. Αλλιώς δεν εξηγείται.

Αναρωτιέστε, βέβαια, για ποια «δουλιά» λέμε. Εξηγούμαστε. Βάζουν τους εργαζόμενους των προαναφερόμενων υπηρεσιών να παίρνουν τηλέφωνο τούς πολίτες και, είτε να τους προσκαλούν σε προεκλογικές συγκεντρώσεις υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ, είτε να ρωτούν αν θέλουν κάποια εξυπηρέτηση, κλπ., κλπ. Απ' ό,τι φαίνεται, μάλιστα, έχουν οργανώσει τη σχετική «δουλιά», διαθέτοντας εξειδικευμένους και κατηγοριοποιημένους καταλόγους ονομάτων, ανάλογα με το επάγγελμα, τον τόπο κατοικίας, τυχόν αιτήσεις τους σε δημόσιες υπηρεσίες, κλπ., ώστε να είναι περισσότερο «αποτελεσματικές» οι «προσκλήσεις». Βλέπετε, οι νέες τεχνολογίες και η μηχανοργάνωση του δημοσίου αναβαθμίζουν πρωτίστως τις κάθε λογής βρώμικες μεθόδους των εκάστοτε κυβερνώντων και κατόπιν την ποιότητα των υπηρεσιών που πρέπει να παρέχουν οι υπηρεσίες στους πολίτες.

Το τελευταίο σχετικό κρούσμα, που μας καταγγέλθηκε, αφορά την κρατική ΕΡΤ. Εργαζόμενος στη ΝΕΤ πήρε τηλέφωνο ηθοποιό - χωρίς καν να γνωρίζονται - και τον προσκάλεσε σε προεκλογική συγκέντρωση υποψηφίου του κυβερνώντος κόμματος.

Εχει να δώσει κάποια εξήγηση η διοίκηση της ΕΡΤ;

Ο Κ. Σημίτης...

«Η ψυχή βγαίνει, αλλά το χούι δε φεύγει», λένε στη Θεσσαλία, και η χτεσινή προεκλογική παρουσία του Κ. Σημίτη στη Λάρισα απέδειξε ότι στο πρόσωπο του αποχωρούντα πρωθυπουργού αυτή η λαϊκή ρήση «πάει γάντι». Μιλώντας χτες βράδυ σε συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ στη θεσσαλική πρωτεύουσα ο Κ. Σημίτης επανέλαβε τα γνωστά κυβερνητικά ψεύδη, επιχειρώντας ν' αναποδογυρίσει την πραγματικότητα μήπως και συγκρατήσει ψήφους.

Είπε, λοιπόν, ότι η κυβέρνησή του έκανε πάρα πολλά καλά για τη Θεσσαλία, πετυχαίνοντας την ανάπτυξη της περιοχής και την επίλυση πολλών λαϊκών προβλημάτων. Ταυτόχρονα, ισχυρίστηκε πως, με την Περιφερειακή Χάρτα Σύγκλισης, που θα διαχειριστεί η υπό τον Γ. Παπανδρέου νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η Θεσσαλία θ' αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο και οι Θεσσαλοί θα δουν ακόμα καλύτερες μέρες. Επέμεινε, δηλαδή, ο οσονούπω «τελειωμένος» πρωθυπουργός στην κυβερνητική τακτική των απατηλών ψευδών και των ανέξοδων υποσχέσεων, χωρίς να δείξει το παραμικρό δείγμα μετάνοιας και αυτοκριτικής.

... και οι Θεσσαλοί

Εμφανιζόμενος, λοιπόν, για τελευταία φορά, ως πρωθυπουργός στη Θεσσαλία, ο Κ. Σημίτης δεν ένιωσε την ανάγκη ν' απολογηθεί, ούτε να ζητήσει συγνώμη.

Αλλά κι αν τη ζητήσει, οι Θεσσαλοί δε θα του έδιναν συγχωροχάρτι. Γιατί δεν μπορούν να ξεχάσουν ότι ήταν αυτός που έδινε την εντολή να πάνε τα ΜΑΤ και να ξυλοφορτώσουν αλύπητα τους αγρότες στην Εθνική Οδό, μόνο και μόνο επειδή αγωνίστηκαν στους δρόμους για το ψωμί και το δίκιο.

Οπως δεν ξεχνούν ότι στα 8 χρόνια της πρωθυπουργίας του δεν άκουσε ποτέ τις φωνές αγωνίας, απόγνωσης, οργής και αγανάκτησης των φτωχών και των αδικημένων της Θεσσαλίας. Των εργαζομένων που ξαπόστειλε στην ανεργία, των αγροτών που ξεκλήρισε, των βιοτεχνών που χρεοκόπησε, των νέων που άφησε χωρίς δουλιά και χωρίς μόρφωση, των συνταξιούχων που εξευτέλισε πετώντας τους ένα ξεροκόμματο για να ζήσουν.


Τα ανανεωτικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως οφείλει να κάνει μια ειδική τελετή η Βουλή και να του ...χαρίσει το έδρανο, διότι έχουν περάσει πολύ καιρό μαζί. Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, που δε θα είναι στο επόμενο Kοινοβούλιο, όπως είπε (αν και μάλλον τα έχει κανονίσει, ώστε να μη στερηθεί η εθνική αντιπροσωπεία το ...επώνυμο).

Πάντως, χτες, στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας, υπήρχε ...άρωμα ΠΑΣΟΚ. Μόνο στην περίπτωση του Κώστα Σημίτη είδαμε τέτοιο χειροκρότημα με την ανακοίνωση μιας αποχώρησης.

Η διαφορά, βέβαια, των δυο είναι ότι ο μεν Μητσοτάκης επέλεξε σχετικά πιο ελεύθερα να αποχωρήσει χειροκροτούμενος, ενώ ο Σημίτης αποχώρησε χειροκροτούμενος, για να μην αποχωρήσει ...πετροβολούμενος.

Θα είχε ενδιαφέρον, πάντως, να ...επεκτεινόταν ο «ιός» των αποχωρήσεων και να μας αποχαιρετούσαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία από την πολιτική ζωή της χώρας. Τότε να δουν χειροκρότημα που θα «έπεφτε»...

Αυτά, όμως, δε γίνονται, αλλά κατακτιούνται...

ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ, όμως, πεισματικά αρκετά ηλεκτρονικά ΜΜΕ και διάφορες εκπομπές σ' αυτό το θέμα της ανανέωσης. Συνεχίζουν να ρωτάνε, αν προτιμάμε νέους ή ηλικιωμένους πολιτικούς κι αν ναι, αν μας αρέσουν οι 60άρηδες, οι 50άρηδες, οι 40άρηδες ή οι 30άρηδες.

Πρώτη φορά η πολιτική ανάλυση, ομολογουμένως, έχει φτάσει σε τόσο χαμηλό επίπεδο. Το στοιχειώδες σημείο, ότι είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις τον πολιτικό από την πολιτική του, μοιάζει έννοια άγνωστη σε ανθρώπους που θέλουν να δηλώνουν ειδήμονες.

Πότε, επιτέλους, θα καταλάβουν ότι οι πολιτικές επιλογές και στόχοι είναι αυτοί που καθορίζουν και την επιλογή των προσώπων; Οντως, αν έχεις ως πολιτικό στόχο την «ένταξη στην ΟΝΕ» ή γενικώς τη διαχείριση όσων ζητούν οι ΕΕ και οι ΗΠΑ, έναν Σημίτη, έναν Παπανδρέου ή έναν Καραμανλή θα χρειαστείς, επιλέγοντας μόνο το ...στιλ. Αν θέλεις κάποια άλλη κατεύθυνση, όμως;

«Καινούριο» και καινούριο

Ετσι όπως παρουσιάζεται αυτή η ιστορία περί «ανανέωσης» και «καινούριων ιδεών» παραπέμπει πρακτικά στο «όπου γυαλίζει να πατάτε...» (για όσους δε μεγάλωσαν σε χωματόδρομους, εκεί, που γυαλίζει, είναι εκεί, που μαζεύεται το νερό και βρίσκεται η παγίδα - λακκούβα...).

Τώρα πώς γίνεται «λογική» ο παραλογισμός και το χοντρό αστείο των παιδικών μας χρόνων μετατρέπεται σε εκλογική τακτική του δικομματισμού; Μόνον έτσι μπορούσε να γίνει, αφού η γενικά παράλογη θέση τους γίνεται ακόμα πιο παράλογη σε εκλογική περίοδο. Αφού είναι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, αλλά, για να συνεχίσουν να το εκπροσωπούν επάξια, πρέπει να βάζουν την πραγματικότητα ανάποδα στην κατακόρυφο και να εμφανίζονται σαν εκπρόσωποι του λαού. Κάπως έτσι, άλλωστε, τους «ζυγιάζει» και τους δίνει «χρίσμα» το κεφάλαιο. Πόσο ικανοί είναι, σε τέτοιες ή σε ανάλογες περιόδους, να «φέρνουν βόλτα» το λαό...

Για παράδειγμα, ο νέος(;) Γιώργος Παπανδρέου μέσα σε μια φράση στο Λαύριο άνοιξε, ουσιαστικά, την «πίσω πόρτα», για να εισβάλει το κεφάλαιο και να σαρώσει ό,τι βρει μπροστά του από τα εργατικά κεκτημένα. Οποιος νομίζει πως υπάρχει υπερβολή σ' αυτόν το συλλογισμό, ας αναλογιστεί όχι μόνο τις άμεσες συνέπειες στην Κοινωνική Ασφάλιση και τις συνθήκες εργασίας, αλλά και τις αλυσιδωτές επιδράσεις, που θα έχει αυτή η «καινούρια ιδέα».

Και μόνο που έπεσε τέτοιο «δηλητήριο» στην κοινωνική ψυχολογία, τη ζημιά την έκανε. Ακόμα και ποτέ να μην εφαρμοστεί η ίδια η πρόταση, η «πόρτα» στο κεφάλαιο άνοιξε με την πολύ παλιά μέθοδο - άλλοθι, πως «ανοίγει για τους νέους». Τώρα, φυσικά, για να μην τον αδικούμε, η ιδέα είναι όντως πρωτότυπη, αφού με τέτοια ακραία μορφή δε θα τη βρείτε πουθενά. Ούτε στους πιο κλασικούς θεωρητικούς του νεοφιλελευθερισμού. Μ' αυτήν την έννοια, μάλλον αριστεύει για την ώρα στις εξετάσεις στο κεφάλαιο. Οπως αριστεύει και με τις άλλες «πρωτοτυπίες», περί ιδιωτικών πανεπιστημίων, περί ικανοποιητικών αγροτικών συντάξεων, αγροτών στο Ιντερνετ, ρεφενέ παιδικών σταθμών κλπ.

Ο «αντίπαλος» - ταξικός εταίρος στο δικομματικό σύστημα, βέβαια και αυτός νέος, παίρνει και αυτός πολύ καλούς βαθμούς, αφού προτείνει την ίδια πολιτική και, ταυτόχρονα, μιλάει για «αλλαγή πολιτικής». Είναι φορές, μάλιστα, που τον «πιάνει το παράπονο», που ο άλλος νέος τού «κλέβει τις ιδέες». Μια πιο προσεκτική ματιά στην τακτική των δύο αμέσως αποκαλύπτει πως γίνεται αγώνας δρόμου, όχι στο τι θα πει ο καθένας, αλλά στο πώς θα το πει πρώτος και με πιο πρωτότυπο τρόπο. Οπου το «πρωτότυπο» βρίσκεται στην τέχνη, να κρυφτεί η ουσία του και να παρουσιαστεί το αντιλαϊκό - φιλολαϊκό, αφού εκεί είναι που δίνουν τις εξετάσεις.

Ολα τα «καινούρια και ανανεωτικά» του δικομματισμού είναι «μελάνι της σουπιάς», για να κρύψουν την ταξική ουσία της πολιτικής τους. Τα αληθινά καινούρια βρίσκονται απέναντι. Στο διαφορετικό κόσμο. Εκεί, όπου βρίσκονται τα λαϊκά συμφέροντα, που δεν πρόκειται ποτέ να είναι τα ίδια με εκείνα του κεφαλαίου. Εκεί που βρίσκεται το ΚΚΕ...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ