«Φωτογραφίζουν» την ανέγερση υπερπολυτελούς ξενοδοχείου συμφερόντων Μαμιδάκη σε περιοχή αμιγούς κατοικίας. Τη σκανδαλώδη τροπολογία, που κατατέθηκε στις 12 Δεκέμβρη 2003, υπογράφουν - εκτός από τον Γ. Παπανδρέου, οι: Ν. Χριστοδουλάκης, Β. Παπανδρέου, Κ. Σκανδαλίδης, Α. Τσοχατζόπουλος, Ευ. Βενιζέλος. Την τροπολογία ενέκρινε και η ΝΔ. Μόλις προχτές, η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Β. Παπανδρέου εξέδωσε και την οικοδομική άδεια για την ολοκλήρωση του ξενοδοχείου...
Σήμερα, ο «Ρ» αποκαλύπτει μία ακόμη τροπολογία τύπου Πάχτα, η οποία κατατέθηκε στις 12 Δεκέμβρη 2003 στο νομοσχέδιο «Ρύθμιση θεμάτων Ολυμπιακής προετοιμασίας» από έξι «πρωτοκλασάτους» κυβερνητικούς και ψηφίστηκε τελικά στις 17 Δεκέμβρη 2003 με την έγκριση και της ΝΔ, ενώ, όπως είναι φυσικό, το ΚΚΕ την καταψήφισε. Πρόκειται για τροπολογία η οποία επιτρέπει την αποπεράτωση ξενοδοχείου ΑΑ τάξης (δηλαδή υπερπολυτελείας) της εταιρίας MIRASOL της κ. Τζ. Μαμιδάκη, επί της λεωφόρου Θησέως 103 στην Εκάλη, κατά παρέκκλιση της νομοθεσίας, που απαγορεύει σε περιοχές αμιγούς κατοικίας να χτιστεί ακόμη και... περίπτερο!
Οπως προαναφέραμε, τη «φωτογραφική» αυτή τροπολογία υπογράφουν κορυφαίοι κυβερνητικοί υπουργοί, όπως ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου - ναι αυτός που ως μοναδικός υποψήφιος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ υπόσχεται την... αυτοκάθαρση και την αλλαγή πορείας του κόμματος! Επίσης την υπογράφουν οι υπουργοί: Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης, Εσωτερικών Κ. Σκανδαλίδης, Ανάπτυξης Α. Τσοχατζόπουλος, Πολιτισμού Ευ. Βενιζέλος, καθώς και η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Β. Παπανδρέου - η... θεματοφύλακας, υποτίθεται, της πολεοδομικής νομοθεσίας!
Ας δούμε, όμως, το ιστορικό της πολύ ενδιαφέρουσας αυτής περίπτωσης:
Κατ' αρχάς πρέπει να σημειώσουμε ότι το ξενοδοχείο αυτό, τότε ιδιοκτησίας της εταιρίας «Νηρεύς ΑΕ - Ναυτικές Τουριστικές Ξενοδοχειακές Κτηματικές Εργασίες) επί της Λεωφ. Θησέως 101 - 103 στην Εκάλη χτίστηκε επί χούντας, με την υπ' αριθμόν 1.981 οικοδομική άδεια του 1968.
Στη συνέχεια και αφού λειτούργησε ως ξενοδοχείο επί δύο χρόνια εγκαταλείφθηκε για ένα χρονικό διάστημα και το 1977, αφού μετασκευάστηκε εσωτερικά άρχισε να λειτουργεί ως Δημόσια Σχολή Νηπιαγωγών και κατόπιν μέχρι το 1995 ως Δημόσιο Γυμνάσιο και Λύκειο Δροσιάς, ενώ από το 1995 ως το 1999 εγκαταλείφθηκε ως επικίνδυνο.
Το 1999 το ακίνητο το αγοράζει η εταιρία MIRASOL ΑΕ (συμφερόντων Μαμιδάκη) η οποία εκδίδει παράνομα την οικοδομική άδεια με αριθμό 1.414/28-7-2000, για «ανακαίνιση και επισκευή» και προβαίνει σε πλήρη ανακατασκευή του κτιρίου, αφού από τη χρόνια εγκατάλειψη είχαν μείνει μόνο τα μπετά.
Στις 28-10-2000 η Κοινότητα της Εκάλης προσβάλλει στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών την παράνομη αυτή οικοδομική άδεια και ζητά την ακύρωσή της με το αιτιολογικό της παράνομης χρήσης, καθώς δεν επιτρέπεται χρήση ξενοδοχείου, σύμφωνα με όσα προβλέπει το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της Κοινότητας. Το Διοικητικό Εφετείο, όμως, απορρίπτει την προσφυγή της Κοινότητας με την 250/2002 απόφασή του.
Στη συνέχεια η Κοινότητα προσφεύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο με την 2.900/2003 απόφασή του(εκδικάστηκε στις 14 Απρίλη 2003 και δημοσιεύτηκε στις 15 Οκτώβρη 2003), δικαιώνει την Κοινότητα και όπως τονίζει «εξαφανίζει την 250/2002 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών και ακυρώνει την 1.414/28-7-2000 οικοδομική άδεια της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Αθηνών».Από τότε οι οικοδομικές εργασίες σταμάτησαν, αλλά, όπως αποδεικνύεται, άρχισαν οι... διεργασίες του παρασκηνίου, που κατέληξαν στη σύνταξη και ψήφιση της τροπολογίας και στην προχτεσινή έκδοση της οικοδομικής άδειας.
Τι λέει η συγκεκριμένη «φωτογραφική» τροπολογία; Οτι «προκειμένου για ξενοδοχεία τα οποία λειτούργησαν νόμιμα στο παρελθόν, έστω και αν διέκοψαν τη λειτουργία τους για οποιοδήποτε λόγο και τα οποία θα επαναλειτουργήσουν και θα εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της Ολυμπιακής φιλοξενίας, οι απαγορεύσεις αυτές δεν ισχύουν, ακόμη κι αν τα ξενοδοχεία αυτά βρίσκονται σε περιοχές χαρακτηρισμένες ως περιοχές "αμιγούς κατοικίας" και υπερβαίνουν σε δυναμικότητα τις 20 κλίνες, υπό τον όρο ότι είχαν λειτουργήσει ως ξενοδοχεία πριν την έναρξη ισχύος του Ν. 2508/1977. Η διάταξη αυτή έχει αναδρομική ισχύ»!
Ιδού, λοιπόν, πώς οι εκπρόσωποι του δικομματισμού κατάντησαν το Κοινοβούλιο... Κέντρο Εξυπηρέτησης Επιχειρηματιών - και ιδιαίτερα του μεγάλου κεφαλαίου. Κι από την άλλη προσπαθούν να ξεγελάσουν τους ψηφοφόρους σηκώνοντας τη ρομφαία της ψεύτικης αυτοκάθαρσης και της δήθεν αλλαγής.
Ο «Ρ» φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα σωρεία τροπολογιών που πέρασαν από το ΠΑΣΟΚ, με τη συναίνεση της ΝΔ, λίγες μέρες πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο Πάχτα
Σκανδαλώδεις περιβαλλοντοκτόνες τροπολογίες τύπου «Πόρτο Καρράς» ήταν ένα συνηθισμένο φαινόμενο στην κοινοβουλευτική διαδρομή της τελευταίας τετραετίας από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Κορυφαία στιγμή αποτέλεσε η περιβόητη τροπολογία - με την υπογραφή της υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Β. Παπανδρέου - στο νόμο 3127 που ψηφίστηκε το Φλεβάρη του 2003 και με την οποία, με πρόσχημα τη σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου, αίρεται το τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου και χαρίζονται χιλιάδες δημόσιες δασικές εκτάσεις εντός σχεδίου πόλης, που έχουν τσιμεντοποιηθεί, σε καταπατητές.
Ο οργασμός όμως παρόμοιων τροπολογιών κορυφώθηκε το τελευταίο δίμηνο. Καθόλου τυχαία βέβαια, μια και ενόψει των εκλογών πολλοί λογαριασμοί με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα έπρεπε να κλείσουν... Ετσι, το μήνα Δεκέμβρη σχεδόν καθημερινά η μία τροπολογία διαδεχόταν την άλλη - πάντα τη νύχτα βέβαια - και αρκετές από αυτές, κάτω από το βάρος των αντιδράσεων, αποσύρθηκαν. Με τη διαβεβαίωση όμως από υπουργούς και κυβερνητικά στελέχη ότι θα επανέλθουν άμεσα...
Ο κατάλογος των τροπολογιών που φέρνει στη δημοσιότητα σήμερα ο «Ρ» είναι ο εξής:
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της δικομματικής συναίνεσης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σε βάρος του περιβάλλοντος αποτελεί το δασοκτόνο νομοσχέδιο. Την ίδια στιγμή που το ΚΚΕ κατήγγειλε και την καταστροφική λαίλαπα που προοιωνίζονται οι διατάξεις του νομοσχεδίου και το πογκρόμ αποχαρακτηρισμού εκατομμυρίων στρεμμάτων δασικών εκτάσεων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιδίδονταν σε απροκάλυπτη ψηφοθηρία και σε θλιβερό εμπόριο ελπίδων, θυσιάζοντας το δημόσιο αγαθό του δάσους. Η υποκρισία, μάλιστα, της ΝΔ ήταν τόση που ενώ καταψήφισε επί της αρχής το νομοσχέδιο, στη συνέχεια οι βουλευτές της κατέθεσαν ή ψήφισαν πολλές από τις συνολικά 44 τροπολογίες που κατατέθηκαν και ειδικότερα αυτήν για το «πάγωμα» της επιβολής προστίμων στους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων μέσα στα δάση.
Συγκεκριμένα, στο δασοκτόνο νομοσχέδιο κατατίθεται τροπολογία με την οποία παγώνουν τα πρόστιμα για τους καταπατητές δασών και δασικών εκτάσεων. Την τροπολογία του ΠΑΣΟΚ αποδέχεται και η ΝΔ με δήλωση του βουλευτή της Ευ. Μπασιάκου. Η αποθέωση εξαγοράς ψήφων και συνειδήσεων...
Από το σωρό των τροπολογιών αλιεύουμε επίσης αυτή των κυβερνητικών βουλευτών Αλ. Χρυσανθακόπουλου και Δημ. Πιπεργιά, που προβλέπει παραχώρηση κατά κυριότητα δημοσίων χορτολιβαδικών εκτάσεων σε ορεινές και φθίνουσες περιοχές που δεν έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες για τη δημιουργία νέων οικισμών ή επέκταση των παλαιών.
Και, βέβαια, ο ορυμαγδός φωτογραφικών διατάξεων που ενισχύουν την ψηφοθηρία, αλλά και τα συμφέροντα μεγάλων οικονομικών παραγόντων, δεν περιέχονται μόνο στις τροπολογίες που κατατέθηκαν στα νομοσχέδια του τελευταίου διμήνου. Αλλά και στα άρθρα αυτών καθεαυτών των νομοσχεδίων που έγιναν πλέον νόμοι του κράτους...
Λένε ότι το ΚΚΕ δεν έχει προτάσεις για τα άμεσα προβλήματα. Ποια είναι η πραγματικότητα;
ΤΟ ΚΚΕ ΕΧΕΙ προτάσεις για λύση στα άμεσα προβλήματα και επιδιώκει ο αγώνας γι' αυτές να οδηγεί στην απόσπαση κατακτήσεων και, ταυτόχρονα, να συνδέεται με την πάλη για ριζική αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας.
Για την εργατική τάξη και τη νεολαία το ΚΚΕ αντιπαλεύει τις απολύσεις και την ανεργία με όλες τις παραλλαγές που αυτή παίρνει όπως τα προγράμματα «απασχολησιμότητας» και τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, τα απατηλά προγράμματα καταπολέμησης της ανεργίας με τη μορφή της κατάρτισης, όλες τις μορφές της εργασιακής ευελιξίας με την επιδότηση των επιχειρηματιών. Τα προγράμματα αναδιάρθρωσης του εργάσιμου χρόνου σε βάρος των εργαζομένων, που συνεπάγονται και πραγματική μείωση του μισθού. Το πρόβλημα των ανατιμήσεων, του πληθωρισμού και της αντιλαϊκής φορολογίας. Τη μείωση δικαιωμάτων της νεολαίας και των γυναικών.
ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ πλήρη και σταθερή απασχόληση, αυξήσεις μισθών και συντάξεων. Σήμερα π.χ. διεκδικούμε κατώτερο μισθό 1.100 ευρώ, κατώτερο μεροκάματο 44 ευρώ και κατώτερη σύνταξη 880 ευρώ, όταν ο κατώτερος μισθός είναι 519 ευρώ, το κατώτερο μεροκάματο 23 ευρώ.
Δημόσια υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, που θα περιλαμβάνει τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τις υπηρεσίες πρόληψης και αποκατάστασης Υγείας, τις παροχές και τις υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας. Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων για την υγεία. Μείωση των εισφορών των εργαζομένων για τη σύνταξη και προοδευτικά κατάργησή τους. Κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4.050 μέρες εργασίας και στα 30 χρόνια ασφάλισης ανεξαρτήτως ηλικίας.
Την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τη μείωση του ορίου συνταξιοδότησης στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για εκείνους που εργάζονται στα βαρέα και ανθυγιεινά. Σύνταξη στα 55 στις γυναίκες και στα 50 για εκείνες που απασχολούνται σε βαρέα και ανθυγιεινά. Αμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων με την καταβολή εισοδημάτων στο ύψος του 80% του ημερομισθίου ανειδίκευτου εργάτη, για όλο το διάστημα που βρίσκονται στην ανεργία. Υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου.
ΤΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ των εργαζομένων, σε συνδυασμό με τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, πρέπει να υπολογίζονται με βάση τις σύγχρονες υλικές και πνευματικές ανάγκες, που αυτές δυναμικά εξελίσσονται. Την ανάγκη για ελεύθερο χρόνο. Ανεργοι και μερικά απασχολούμενοι πρέπει να έχουν ίσα κοινωνικά δικαιώματα με τους εργαζόμενους. Διεκδικούμε μείωση του εργάσιμου χρόνου, με αιχμή το 7ωρο, 5ήμερο 35ωρο και 30ωρο για τα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα, με αύξηση των αποδοχών και με καθολική εφαρμογή. Ισα δικαιώματα των αλλοδαπών εργατών.
ΑΝΤΙΠΑΛΕΥΟΥΜΕ τις ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων και κοινωνικών υπηρεσιών, υπερασπιζόμαστε τις εργατικές κατακτήσεις, παλεύουμε κατά των συνεπειών από τις ανατιμήσεις στις υπηρεσίες. Η κρατική παρέμβαση, είτε με τη μορφή της ιδιωτικοποίησης είτε με τη μορφή της επανακρατικοποίησης, στην κατεύθυνση της λεγόμενης «μεικτής οικονομίας», συνιστά στρατηγικής σημασίας επιλογή για τη συγκέντρωση του κεφαλαίου. Ακόμα και αν επιτευχθεί μια μεγαλύτερη συμμετοχή του κρατικού τομέα στον ιδιωτικοποιημένο, αυτό, δε συνεπάγεται ουσιαστική αλλαγή της θέσης των εργαζομένων ή στις παρεχόμενες υπηρεσίες. Ως απάντηση στην καπιταλιστική συγκεντροποίηση μέσων παραγωγής, προβάλλουμε στο λαό την ανάγκη να δημιουργήσει τις πολιτικές προϋποθέσεις, για να υπηρετούν οι επιχειρήσεις αυτές αποκλειστικά το λαό, να είναι, δηλαδή, λαϊκή ιδιοκτησία.