ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΣΥΝΟΔΟΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΕΕ

Ερχεται νέος αντιλαϊκός τυφώνας

Επιτάχυνση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σε Ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις καθώς και σκληρότερη δημοσιονομική πολιτική απαιτούν οι Βρυξέλλες, επειδή ...έχουμε καθυστερήσει στην υλοποίηση των στόχων της Λισαβόνας...

Την ώρα που στην Ελλάδα οι κάθε μορφής «αναλυτές» εξηγούν και ερμηνεύουν τα νεφελώδη μηνύματα της ...«συμμετοχικής δημοκρατίας» του Γ. Παπανδρέου και της «πολιτικής αλλαγής» της ΝΔ, στις Βρυξέλλες προετοιμάζουν με εντατικούς ρυθμούς την εαρινή έφοδο κατά των εργατικών κατακτήσεων. Με εφαλτήριο το «Πρόγραμμα Σταθερότητας» της Ελλάδας, το οποίο καλύπτει την περίοδο 2004-2006 και συζητείται σήμερα στις Βρυξέλλες, αλλά και σωρεία εκθέσεων και «εγγράφων προσανατολισμού», ενόψει της επικείμενης Συνόδου Κορυφής, για μια ακόμη φορά τίθεται στόχος η προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στο ασφαλιστικό σύστημα, στις εργασιακές σχέσεις, καθώς και η διατήρηση της δημοσιονομικής λιτότητας, υπό το πρίσμα της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Επιβεβαιώνονται έτσι, με δραματικό για τους εργαζόμενους τρόπο, οι αποκαλύψεις του «Ριζοσπάστη της Κυριακής» για τη θύελλα των αντιλαϊκών μέτρων που έρχονται μετά τις εκλογές, όπως με μεγάλη γλαφυρότητα παρουσίασε - προτεραιότητες της επόμενης μέρας - ανώτατος κυβερνητικός παράγοντας του οικονομικού επιτελείου.

Σε όλα τα κείμενα που συζητούνται σήμερα στο ΕΚΟΦΙΝ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπιστώνει μονότονα ότι προς την κατεύθυνση αυτή (της στρατηγικής της Λισαβόνας) έχουν γίνει βήματα, αλλά πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες, να ενταθεί, δηλαδή, η αντιλαϊκή επίθεση. Ειδικά για τη χώρα μας, με επίταση και δογματική εμμονή επαναλαμβάνεται η γνωστή ρήση περί «ενθάρρυνσης των διαρθρωτικών αλλαγών, ειδικά στο ασφαλιστικό σύστημα».

Ο Ελληνας ψηφοφόρος, επομένως, πρέπει να γνωρίζει ότι από τις 8 του Μάρτη, και ανεξάρτητα από ποιο κόμμα θα εκλεγεί, ανοίγουν και πάλι οι φάκελοι του Ασφαλιστικού- Συνταξιοδοτικού, των εργασιακών σχέσεων και της δημοσιονομικής λιτότητας. Το εύρος της αντιλαϊκής επίθεσης αυτή τη φορά αναμένεται οξύτερο, σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, δεδομένου ότι τα επιτελεία του ευρωπαϊκού κεφαλαίου διαπιστώνουν σήμερα ότι: α) Η περιβόητη ανάκαμψη στην ευρωζώνη αργεί. β) Στενεύουν τα περιθώρια για ισοπέδωση των εργασιακών κατακτήσεων μέχρι το 2010, έτος-ορόσημο για την επίτευξη των αντιλαϊκών αποφάσεων της Λισαβόνας.

Το ΕΚΟΦΙΝ

Στη σημερινή σύνοδο του ΕΚΟΦΙΝ πρόκειται να συζητηθούν τρεις συνολικά εκθέσεις και ένα «έγγραφο προτεραιοτήτων» ενόψει του Εαρινού Συμβουλίου Κορυφής, που θα πραγματοποιηθεί στις 25 και 26 του Μάρτη στις Βρυξέλλες. Αναμένεται να συζητηθούν, επίσης, τα «Προγράμματα Σταθερότητας» των Ελλάδας, Γαλλίας, Ιταλίας, Ιρλανδίας, Λουξεμβούργου. Το ελληνικό «Πρόγραμμα Σταθερότητας» η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις φθινοπωρινές εκτιμήσεις το έχει χαρακτηρίσει «φιλόδοξο» ως προς τους ρυθμούς ανάπτυξης, ενώ έχει επικεντρώσει την κριτική της στο ύψος του δημοσιονομικού ελλείμματος για το 2004, καθώς εκτιμά ότι αυτό θα ανέλθει στο 2,4% του ΑΕΠ και όχι στο 1,2% του ΑΕΠ, σύμφωνα με την κυβερνητική εκτίμηση. Με λίγα λόγια, ζητάει σκληρότερη δημοσιονομική πολιτική. Η σύσταση που γίνεται προς τη χώρα μας κάνει λόγο για «την ανάγκη διατήρησης της δημοσιονομικής σταθερότητας και της επιδίωξης πλεονασματικών προϋπολογισμών, ως βασική προϋπόθεση αντιμετώπισης του κόστους γήρανσης του πληθυσμού. Ακόμα ενθαρρύνονται οι διαρθρωτικές αλλαγές, ειδικά στα ασφαλιστικά συστήματα»!

Από εκεί και πέρα ακολουθεί ένα μπαράζ αντιλαϊκών πολιτικών, οι οποίες αποτυπώνονται σε διάφορες εκθέσεις που επίσης θα συζητηθούν σήμερα και οι οποίες καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: Βιαστείτε γιατί έχουμε καθυστερήσει στους στόχους της Λισαβόνας.

Ειδικότερα, ενόψει της προετοιμασίας του εαρινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 25-26 του Μάρτη πρόκειται να συζητηθούν:

Η Εκθεση της Επιτροπής για τη στρατηγική της Λισαβόνας (εαρινή έκθεση). Σύμφωνα με το σχετικό δελτίο Τύπου του υπουργείου Οικονομίας, «η Εκθεση υπογραμμίζει ότι, αν και έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος ως προς τους στόχους της Λισαβόνας, υπάρχει σημαντική υστέρηση στο ρυθμό υλοποίησής τους»
Η Εκθεση εφαρμογής των συμπερασμάτων του Συμβουλίου για τις Γενικές Κατευθύνσεις Οικονομικής Πολιτικής. Εμφαση στην έκθεση δίνεται σε τρεις προτεραιότητες: α) Στην προώθηση της ανάπτυξης, β) στην αύξηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, γ) στην εξασφάλιση βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών
Η ετήσια Εκθεση της Επιτροπής Οικονομικής Πολιτικής για την πρόοδο των διαρθρωτικών αλλαγών. Σημειώνεται ότι «παρά την ήδη σημαντική πρόοδο που έχει επιτευχθεί, τονίζεται η ανάγκη μεγαλύτερης προσπάθειας προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Λισαβόνας».

Οι τιμές στη βιομηχανία

Μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους σε βάρος της ντόπιας κατανάλωσης έχουν πετύχει οι βιομήχανοι. Το γεγονός αυτό προκύπτει και από τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας που αφορούν στο δείκτη τιμών παραγωγού στη βιομηχανία. Από τις συγκρίσεις τιμών (Νοέμβρης 2003 με Νοέμβρη 2002) προκύπτουν τα εξής:

Οι ανατιμήσεις πάνω στα βιομηχανικά προϊόντα που προορίζονται για την εγχώρια αγορά έφτασαν σε 2,5%.
Η αύξηση τιμών σε προϊόντα που προορίζονται για εξαγωγή ήταν αρκετά μικρότερη και διαμορφώθηκε σε 1,9%.

Σε μέσα επίπεδα έτους ο γενικός δείκτης τιμών παραγωγού στη βιομηχανία αυξήθηκε σε ποσοστό 1,7% έναντι αύξησης 1,8% στο προηγούμενο δωδεκάμηνο.

Ιδια πολιτική!

Με εξαγγελίες - πυροτεχνήματα, που έχουν στόχο να παραπλανήσουν προεκλογικά τους μικρούς ΕΒΕ, απάντησε ο Γ. Παπανδρέου στη ζοφερή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί βιοτέχνες, έμποροι και επαγγελματίες, λόγω της πολιτικής που εφάρμοσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και στηρίζει ο ίδιος νέος πρόεδρός του. Το «νέο» πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, παρόμοιο με αυτό της ΝΔ στην ουσία, αλλά και στις υποσχέσεις, τα... υπονοούμενα και τα φτηνά «γλυκόλογα» για τους μικρούς επιχειρηματίες, φιλοξενεί μέτρα που μόνο «φιλικά» προς τους ΕΒΕ δεν είναι, αφού ενισχύουν ακόμη περισσότερο τη διαδικασία συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του μεγάλου κεφαλαίου. Πρόκειται ουσιαστικά για συνέχιση της ίδιας πολιτικής με άλλα λόγια.

Τι εξήγγειλε πραγματικά ο Γ. Παπανδρέου και με το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ; Αντί να καταργήσει τα αντικειμενικά κριτήρια φορολόγησης, μια μακροχρόνια «πληγή» για τις μικρές επιχειρήσεις, τα ενισχύει με την τριετή «προαιρετική» ένταξη σε ένα σύστημα φορολόγησης, σύμφωνα με το οποίο ΦΠΑ και εισόδημα θα υπολογίζονται με ένα σταθερό συντελεστή στο ύψος των αγορών. Το σύστημα προβλέπει και ελάχιστη φορολογική υποχρέωση 300 ευρώ ανά έτος. Αφού «έλυσε» αυτό το βασικό ζήτημα συμπλήρωσε τα επιμέρους στοιχεία για τήρηση ενός μόνο βιβλίου αγορών εάν οι αγορές είναι μέχρι 100.000 ευρώ, έκπτωση ΦΠΑ... επενδύσεων, υπολογισμό του φόρου με βάση τα εισοδήματα προηγούμενου έτους, αναδρομικό έλεγχο των βιβλίων μέχρι διετία. Τα συγκεκριμένα μέτρα είναι επιπλέον απόλυτα ασαφή ως προς το φόρο που θα κληθούν να πληρώσουν τελικά οι μικροί ΕΒΕ. Αόριστα όσον αφορά την εφαρμογή της συνάφειας και το χρονικό εύρος της. Ενισχυτικά των όσων προβλέπει ο πρόσφατα ψηφισμένος φορολογικός νόμος, που θεσπίζει τη φορολόγηση με βάση τις φορολογικές παραβάσεις και μάλιστα με τρόπο ισοπεδωτικό.

Με πρόσχημα την «προστασία» των μικρών επιχειρήσεων από τον σκληρό ανταγωνισμό των μεγάλων, στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ προβλέπονται κίνητρα για τη συγχώνευση αυτών των επιχειρήσεων: Μείωση φόρου κατά 10% για τα δύο πρώτα χρόνια λειτουργίας της εταιρίας που προκύπτει από συγχώνευση μικρών εταιριών ΟΕ και ΕΕ. Εφαρμογή και σε αυτές τις επιχειρήσεις των κινήτρων που ισχύουν για τη συγχώνευση ΑΕ και ΕΠΕ. Απαλλαγή του 25% των κερδών από τη φορολογία για μια πενταετία. Ομως, η κατεύθυνση για συγχώνευση των μικρών επιχειρήσεων δεν είναι ούτε νέα, ούτε κατοχυρωμένη από τον Γ. Παπανδρέου. Αποτελεί κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που στοχεύει στη μεγέθυνση των εταιριών και μια πολιτική που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση εδώ και χρόνια. Συνδέεται με τη θέση της ΕΕ ότι οι μικρές επιχειρήσεις πρέπει να γίνουν μεγάλες - όσες επιβιώσουν - και αφορά κυρίως «μικρομεσαίες» επιχειρήσεις, σύμφωνα με τα κριτήρια της Κομισιόν, με εκατοντάδες εργαζόμενους και τζίρους εκατομμυρίων ευρώ. Με λίγα λόγια, ευνοούνται οι μεγάλες επιχειρήσεις στο όνομα των μικρών!

Επισφράγιση του εμπαιγμού προς τους ΕΒΕ είναι όσα αναφέρονται σχετικά με τους συνεταιρισμούς. Παρουσιάζεται ως κίνητρο δημιουργίας συνεταιρισμών η «σταδιακή μείωση της φορολογίας τους κατά 10 μονάδες», ώστε η φορολόγησή τους να πάει από το 35% στο 25%. Η εξαγγελία εκτός από αόριστη είναι και δημαγωγική. Δε συνοδεύεται από οποιοδήποτε άλλο μέτρο στήριξης των συνεταιρισμών. Δε συνδυάζεται με κλαδικές και περιφερειακές πολιτικές στήριξης της ντόπιας παραγωγής. Κι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ταυτόχρονα εφαρμόζεται μια πολιτική ενίσχυσης των μεγάλων ντόπιων και πολυεθνικών επιχειρήσεων, με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωποι οι συνεταιρισμοί!