Ας σταματήσει, λοιπόν, η ηγεσία του ΣΥΝ τις υποκριτικές επικλήσεις. Η κοινωνική και πολιτική αριστερά - τόσο διεθνώς, όσο και στη χώρα μας - ποτέ δεν «προσαρμόστηκε» και δεν υποτάχθηκε στα όποια πλαίσια του συστήματος. Ο ρόλος και οι φιλοδοξίες της δε στρουγκιάστηκαν ποτέ στον εξωραϊσμό και την όποια, τέτοια ή άλλη, διαχείριση της κοινωνικής καταπίεσης και αδικίας. Κι όσες φορές το έκανε, το πλήρωσε ακριβά, έως και χάνοντας την αριστερή της ταυτότητα και αναφορές. Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα. Από πολύ παλιά - π.χ. πώς ξεκίνησαν και πού κατέληξαν τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Δυτικής Ευρώπης - μέχρι τα πλέον πρόσφατα, με τις «αριστερές» κυβερνήσεις στην Ιταλία και τη Γαλλία.
Σε όλη την προεκλογική περίοδο ο Γ. Παπανδρέου δεν είπε ουσιαστικά τίποτε για το Κυπριακό. Κι ας ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά ο ίδιος, ως υπουργός Εξωτερικών, που χειρίστηκαν το ζήτημα και φέρνουν σοβαρότατες έως και εγκληματικές ευθύνες, για τα έντονα αδιέξοδα που στέκουν σήμερα μπροστά στον κυπριακό λαό και φέρουν την ονομασία «σχέδιο Ανάν». Κι ας αποτέλεσε το ζήτημα αυτό, την τυπική αιτία, για την κατά λίγες μέρες - επίσπευση των βουλευτικών εκλογών.
Στην προχτεσινή δήλωσή του, όμως, μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, το Κυπριακό κατέχει την πρώτη θέση. Και όχι μόνον. Ο Γ. Παπανδρέου έσπευσε να κάνει απόλυτα καθαρό, πως το ΠΑΣΟΚ, ως αξιωματική αντιπολίτευση πλέον, θα συνεχίσει στην ίδια πορεία και θα στηρίξει την κυβέρνηση της ΝΔ στην επιβολή της αμερικανόπνευστης «λύσης Ανάν».
Προφανώς, τόσο οι σχετικές δεσμεύσεις, όσο και η κρισιμότητα των εξελίξεων, σχετικά με το Κυπριακό, δεν επιτρέπουν την παραμικρή.... αντιπολιτευτική πολυτέλεια.
Παράδοση πάει να γίνει το «μαύρισμα» των εκάστοτε υπουργών Γεωργίας στις εκλογές. Να θυμηθούμε ότι στο παρελθόν από το κοινοβούλιο «εκδιώχτηκαν» με τη λαϊκή ψήφο, πολλοί υπουργοί - όπως οι Γ. Ποττάκης, Γ. Μωραΐτης και Στ. Τζουμάκας του ΠΑΣΟΚ και ο Σ. Χατζηγάκης της ΝΔ - κι ακόμα περισσότεροι υφυπουργοί.
Σε τούτες τις εκλογές «εκδιώχτηκε κακήν - κακώς» ο Γ. Δρυς, ο οποίος έχασε την έδρα του στην Κέρκυρα. Κι ας μην ισχυριστεί ο αποτυχών ότι «έπεσε θύμα του γυναικείου κάλλους», καθώς στη θέση του εκλέχτηκε η Αντζελα Γκερέκου. Η αλήθεια είναι ότι και ο Γ. Δρυς, όπως όλοι, σχεδόν οι προκάτοχοί του στο υπουργείο Γεωργίας πέφτει «θύμα» της «αποκοτιάς» του να «τα βάλει» με την αγροτιά. Κι αυτό θα έπρεπε να το είχε σκεφτεί όταν ευχαρίστως αναλάμβανε τη διαχείριση της αντιαγροτικής πολιτικής, δείχνοντας, μάλιστα, «υπερβάλλοντα ζήλο» στις συγκρούσεις του με τους αγρότες.
Ανάλογη εκλογική τιμωρία φαίνεται να υπέστη και ο Φ. Χατζημιχάλης - ένας εκ των δύο υφυπουργών Γεωργίας - ο οποίος μόλις και μετά βίας κατέλαβε την τρίτη και τελευταία εκλόγιμη θέση στη Λάρισα. Ομως, δεν έχει εξασφαλίσει την είσοδό του στη Βουλή, αφού αυτή εξαρτάται από την απόφαση του Γ. Παπανδρέου να είναι βουλευτής Λάρισας ή Θεσσαλονίκης...
Οι θέσεις και οι αξιώσεις του τραπεζικού κεφαλαίου και των μεγαλοεπιχειρηματιών σκιαγραφήθηκαν στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου από τον διοικητή της Alpha Bank Γ. Κωστόπουλο. Λέγοντας ότι τα «δυο κόμματα συμφωνούν σε πολλούς τομείς» προδιέγραψε, από τότε, το συναινετικό κλίμα που απαιτεί η πλουτοκρατία, προκειμένου να περάσουν ευκολότερα τα σχεδιαζόμενα αντιλαϊκά μέτρα. Και δεν είπε μόνον αυτά. Βρήκε την ευκαιρία να ανοίξει μέτωπο σε βάρος των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, αξιώνοντας να «λύσουμε το ασφαλιστικό κάποια στιγμή, να καταστήσουμε την αγορά εργασίας περισσότερο ευέλικτη, να κάνουμε τολμηρά βήματα στις ιδιωτικοποιήσεις». Απαίτησε, επίσης, τη «μείωση του φορολογικού βάρους, την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, τον εμπλουτισμό των υποδομών, τη μείωση της γραφειοκρατίας», δηλαδή τη θεσμοθέτηση γκάμας μέτρων και ρυθμίσεων που αποσκοπούν στην περαιτέρω ενδυνάμωση των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων.
Η ηγεσία της ΝΔ, όπως και της λεγόμενης «δημοκρατικής παράταξης» έχουν ήδη δεσμευτεί στις παραπάνω κατευθύνσεις. Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, οι αγρότες και οι ΕΒΕ, τα λαϊκά στρώματα της χώρας πρέπει να αντιτάξουν τα δικά τους όπλα, τη συσπείρωσή τους, την ενίσχυση του αγωνιστικού τους προσανατολισμού, τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.
Καλύτερα, να ασχοληθούν με το νέο κυβερνητικό στιλ, το οποίο - πρέπει να ομολογήσουμε - παρουσιάζει μια ...αξιοσημείωτη ποικιλία!
Μιλάμε για μια κυβέρνηση, που ξεκινά από το «ευρω-κυριλέ» προφίλ των Μολυβιάτη - Βαληνάκη - Γιαννάκου, περνά από το κλασικό «δεξιό» των Βουλγαράκη - Παυλόπουλου - Σιούφα και καταλήγει στο ...«λαϊκοδεξιό» των Παναγιωτόπουλου - Γιακουμάτου.
Ξεχωρίζει, βεβαίως, και η «ολυμπιακή» τριάδα των Καραμανλή - Σουφλιά - Αβραμόπουλου, που μάλλον έχει πιο βραχυπρόθεσμο έργο, μια και στη ΝΔ δηλώνουν, ήδη, αγχωμένοι για το θέμα των Αγώνων.
ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ, στο μεταξύ, ορκίζονται πως δε θα αναλωθούν στην εσωστρέφεια, προκειμένου να εξηγήσουν τη βαριά ήττα, αλλά ...ποιος τους πιστεύει! Ακόμα κι αν προσπεράσουμε τα πρωτοσέλιδα των «πρασινόφρονων» εφημερίδων, περί του πόσο κακός ήταν ο Σημίτης, είναι και αντικειμενικό το πρόβλημα.
Πώς να το κάνουμε, μπορεί ο Γιώργος Παπανδρέου να «διαρρέει» ότι δεν πρόλαβε να τα αλλάξει όλα, όμως και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ οι «καθεστηκυίες δυνάμεις» δε φαίνονται διατεθειμένες να καθίσουν να τους ...αλλάξουν τα φώτα.
Και μπορεί η πλευρά των «γιωργακικών» να έχει να λέει για το ένα εκατομμύριο ψήφους που πήρε ο αρχηγός, όμως και οι 5 ποσοστιαίες μονάδες της ήττας έχουν κι αυτές το βάρος τους και μετράνε στις εσωκομματικές διαδικασίες.
Φυσικά, το μόνο που δεν απασχολεί τη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είναι το πώς θα αντιπολιτευτεί τις κεντρικές επιλογές της Νέας Δημοκρατίας. Αλλωστε, θα είναι σαν να μάχεται τον προηγούμενο εαυτό της...
Και οι άλλοι τον αποπήραν: «Τι 'ναι αυτά που λες». «Δεν ντρέπεσαι». «Ου να χαθείς αχαΐρευτε».
Μόνο ο μπαρμπα-Γιάννης τον ρώτησε σοβαρά: «Γιατί τα λες αυτά Αριστείδη;».
Και εξίσου σοβαρά του απάντησε και ο Αριστείδης: «Γιατί η μάνα μου δεν εκτιμά το γέρο τώρα που ζει. Την αξία του θα την καταλάβει όταν της λείψει».
Ο Π. Φασούλας είπε ότι είναι άδικο από τη σκοπιά της ιδέας της «συμμετοχής του λαού» και δήλωσε ότι θα καταφύγει στα δικαστήρια ενάντια στον εκλογικό νόμο!
Τόσα χρόνια το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση, διατηρούσε ως κόρη οφθαλμού τον άδικο νόμο της ΝΔ - που το ΠΑΣΟΚ είχε καταψηφίσει ως αντιπολίτευση - και με τον οποίο τα δυο πρώτα κόμματα κατάκλεβαν τα υπόλοιπα κόμματα και οι εκλεγέντες βουλευτές τους καμάρωναν σαν γύφτικα σκεπάρνια για το ...σταυρό του λαού! Αν ίσχυε το σύστημα της απλής αναλογικής τότε με βάση τα ποσοστά των εκλογών της 7.3.2004 η δύναμη των κομμάτων θα έπρεπε να είναι - περίπου- η εξής: ΝΔ 136 έδρες (έναντι 165), ΠΑΣΟΚ 122 (έναντι 117), ΚΚΕ 18 (έναντι 12), ΣΥΝ 10 (έναντι 6), ΛΑΟΣ 6 (έναντι 0), ΔΗΚΚΙ 5 (έναντι 0), ενώ τρεις ακόμα έδρες θα τις έπαιρναν άλλοι μικρότεροι σχηματισμοί.
Βλέπετε, οι ...βολευτές της καλπονοθείας δεν εξεγείρονται κατά του άδικου εκλογικού νόμου, αλλά γιατί δε λειτούργησε στα μέτρα τους!!!
Ενίοτε όμως συμβαίνουν και αυτά...