Η πρόταση του ΠΑΜΕ για την καταγγελία της ΕΓΣΣΕ απαντάει στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Είναι μια πρόταση, που αντιτάσσεται στη λογική της ΟΝΕ και του μεγάλου κεφαλαίου και αντικειμενικά στοχεύει πολύ πιο μακριά από μια ικανοποιητική αύξηση. Πρόκειται για μια πρόταση σύγκρουσης, που «αγκαλιάζει» την ανάγκη υπεράσπισης των εργασιακών κατακτήσεων και την ενίσχυση των διεκδικήσεων των εργαζομένων.

Οπως αναφέρει στο σχετικό κείμενό του το ΠΑΜΕ, «δεν καθορίζουμε τους στόχους της ΕΓΣΕΕ, με βάση τις «θεωρίες» των αντιπάλων της τάξης μας. Κυρίαρχο κριτήριο, για το αγωνιζόμενο κίνημα είναι οι ανάγκες των εργαζομένων. Οι ανάγκες για σταθερή απασχόληση, σταθερό και καλό εισόδημα, σίγουρη και καλή ασφάλιση και σύνταξη. Οι ανάγκες καθημερινά αυξάνονται, αφού αφαιρούνται κατακτήσεις και δικαιώματα».

Επίσης, διευρύνοντας το πλαίσιο της ΕΓΣΣΕ, τονίζει: «Αντιπαλεύουμε, δε νομιμοποιούμε στη συνείδηση των εργαζομένων τους νόμους που έχουν ψηφιστεί και καθιερώνουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Διεκδικούμε δικαιώματα για μόνιμη και σταθερή κανονική απασχόληση, για αμοιβές που διασφαλίζουν σταθερό και υψηλό βιοτικό επίπεδο για τον εργαζόμενο».

Η πρόταση του ΠΑΜΕ κατατέθηκε στο τελευταίο Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ, που έγινε στις 10 Δεκέμβρη. Η καταγγελία της σύμβασης ήταν ένα από τα θέματα που απασχόλησαν το Γενικό Συμβούλιο, ακολούθησε όμως κι αυτή το δρόμο των υπολοίπων. Υποτάχτηκε, δηλαδή, στις συμβιβαστικές, συναινετικές λογικές της πλειοψηφίας. Ουσιαστικά, οι διεκδικήσεις των εργαζομένων για το επόμενο χρόνο «θυσιάστηκαν» στη λογική της ΟΝΕ, του επακόλουθου «ρεαλισμού», που συνοδεύει αυτόν το διαβόητο στόχο και στη... συνέπεια που επιδεικνύουν ορισμένες πλειοψηφίες στη στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής.

Ωστόσο, το ΠΑΜΕ, τα μέλη και τα στελέχη του σε όλη τη χώρα δεν περιορίζονται στην απλή κατάθεση αυτής της πρότασης. Στο Γενικό Συμβούλιο «σφυροκόπησαν» με τις θέσεις τους τις υπόλοιπες παρατάξεις, εντείνοντας τη ρήξη και τη σύγκρουση, με τις υποταγμένες ηγεσίες. Οι συγκεντρώσεις που έγιναν σε πολλές περιοχές της χώρας τις προηγούμενες μέρες, ήταν η πρακτική πλευρά της τοποθέτησης των ταξικών δυνάμεων μέσα στο Γενικό Συμβούλιο.

Σχετικά με την πρόταση για την ΕΓΣΕΕ, το ΠΑΜΕ διεκδικεί τη διαμόρφωση του κατώτατου ημερομίσθιου στις 10.000 δραχμές και του μισθού στις 250.000 δραχμές, ενώ για την κατώτερη σύνταξη τα 20 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη της ΕΓΣΣΕ (200.000 δραχμές). Οπως σημειώνει το ΠΑΜΕ, η λογική της πρότασης στηρίζεται στο ότι μια τετραμελής οικογένεια χρειάζεται πάνω από 450.000 δραχμές το μήνα, για την κάλυψη των απλών αναγκών της.

Επιπρόσθετα, το ΠΑΜΕ προτείνει μια σειρά συγκεκριμένων μέτρων για την επιβίωση των ανέργων, με πρώτο τη διαμόρφωση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του κατώτερου μεροκάματου, με διάρκεια όσο κρατάει η ανεργία μαζί με ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Επίσης, ζητάει αύξηση της κανονικής άδεια σε έξι εβδομάδες και μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης και κατάργηση της φορολόγησης της αποζημίωσης απολυόμενων εργαζομένων.

Στα θεσμικά ζητήματα, προτείνει, τη νομοθετικά κατοχυρωμένη, γενικευμένη εφαρμογή του 35ωρου - 7ωρου - 5ήμερου, με πλήρη απασχόληση, πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και αύξηση των αποδοχών.

Η κατάργηση του αντεργατικού νόμου 2639/99, που καθιερώνει τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, είναι μια από τις βασικές θέσεις του ΠΑΜΕ, το οποίο ταυτόχρονα παλεύει για: Απαγόρευση της απόλυσης εργαζομένων πέντε χρόνια πριν συνταξιοδοτηθούν. Επέκταση των ρυθμίσεων του νόμου 2112 και στους εργατοτεχνίτες. Εφαρμογή των ΣΣΕ από τους εργοδότες. Κατάργηση των νόμων που επιτρέπουν τη μερική απασχόληση και δυναμιτίζουν την κυριακάτικη αργία.

Συστατικά στοιχεία της πρότασης του ΠΑΜΕ είναι ακόμη τα αιτήματα για: Δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση. Ανακούφιση των σεισμόπληκτων με επιπλέον παροχές. Ενίσχυση των κοινωνικών χαρακτηριστικών του ΟΕΚ και σχεδιασμό προγραμμάτων λαϊκής στέγης. Υποχρεωτική πρόσληψη γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφαλείας στις μεγάλες επιχειρήσεις. Εφαρμογή προληπτικού - περιοδικού ελέγχου της υγείας των εργαζόμενων. Πρόγραμμα αντισεισμικής θωράκισης των σχολείων από ΟΣΚ και ΟΕΚ . Κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων. Ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλισης από τον κρατικό προϋπολογισμό και κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.

Αναφορά κάνει και στην ανάγκη ίσης αντιμετώπισης των αλλοδαπών εργατών με τους Ελληνες συναδέλφους τους.

«Κομμένα και ραμμένα» στα μέτρα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και του αντίστοιχου κρατικού προϋπολογισμού για το 2000 είναι τα αιτήματα της πλειοψηφίας της διοίκησης της ΓΣΕΕ για την καταγγελία της ΕΓΣΣΕ.

Η πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ ακολουθεί για μια ακόμη φορά τη γνωστή «συνταγή», που θα της επιτρέψει να θριαμβολογήσει ξανά, όπως κάνει σε κάθε υπογραφή ΕΓΣΣΕ, τα τελευταία χρόνια. Χαρακτηριστικό είναι ότι για την τελευταία σύμβαση - σύμβαση «ντροπής» κατά το μέλος της ΕΕ της ΓΣΕΕ Γ. Μαυρίκο - ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλος είχε δηλώσει ότι «διασφαλίζει το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων», ενώ ο γραμματέας της ΓΣΕΕ Γ. Μανώλης την είχε θεωρήσει «την καλύτερη σύμβαση για τους εργαζόμενους»!

Με την αόριστη διατύπωση που χρησιμοποιείται για το εισοδηματικό μέρος της σύμβασης, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ ισχυρίζεται ότι μπορεί να μεγαλώσει το εύρος της διεκδίκησης. Στην πραγματικότητα, υιοθετεί πλήρως την ψευτολογική του «εφικτού» και δε ζητάει κάτι συγκεκριμένα για να μην εκτεθεί, καθώς δεν πρόκειται να κάνει τίποτα για να το κατακτήσει!

Ειδικότερα, η πρότασή της κάνει λόγο για αυξήσεις που θα καλύπτουν τον προβλεπόμενο πληθωρισμό, με διορθωτική ρήτρα σε περίπτωση απόκλισης και ένα μέρος από την αύξηση του ΑΕΠ. Ζητάει επίσης ένα δραχμικό επίδομα για τους εργαζόμενους που αμείβονται σύμφωνα με το πρώτο κλιμάκιο της σύμβασης.

Η προηγούμενη κατάληξη της αντίστοιχης πρότασής της ήταν η συμφωνία για αυξήσεις 2,5% και 2% το 1998 και 1,4% το κάθε εξάμηνο του 1999!!!

Από εκεί και πέρα θέτει μερικά συμπληρωματικά αιτήματα, όπως κατάργηση της υπερεργασίας και μετατροπής της σε υπερωριακή απασχόληση, αύξηση των νόμιμων υπερωριών κατά 100%. Αυτό που «βγάζει μάτι» είναι η διεκδίκηση αύξησης της αποζημίωσης των... παράνομων υπερωριών κατά 150%!

Βεβαίως, στην πρόταση της πλειοψηφίας περιλαμβάνεται και το αίτημα για σταδιακή εφαρμογή του «35ωρου», χωρίς μείωση αποδοχών. Μια πρόταση που συμπίπτει με τις απαιτήσεις της κυβέρνησης για συμφωνία των «κοινωνικών εταίρων» και που μόνο σε 35ωρο δεν οδηγεί. Τελευταίο σχετικό παράδειγμα είναι η πιλοτική εφαρμογή ανάλογου μοντέλου στις τράπεζες, με τέτοιο τρόπο που έκανε μέχρι και τον υφυπουργό Εργασίας Χ. Πρωτόπαππα να διαμαρτυρηθεί, προκειμένου φυσικά να γλιτώσει η κυβέρνησή του και η παράταξη της ΠΑΣΚΕ τον ολοκληρωτικό διασυρμό από τους τραπεζοϋπαλλήλους. Γεγονός είναι όμως ότι το μοντέλο αυτό προωθήθηκε από την ΠΑΣΚΕ στην ΟΤΟΕ, που κατέχει την πλειοψηφία και θεωρήθηκε τεράστια... επιτυχία. Εξάλλου, παρά τις διαμαρτυρίες, ακόμη και τώρα δε γίνεται καμία προσπάθεια αγωνιστικής αντίδρασης στην εφαρμογή αυτού του ωραρίου από τις τράπεζες.

Από την πλευρά της ΔΑΚΕ δεν έχει ακόμη διατυπωθεί ολοκληρωμένη πρόταση, αν και φαινόταν να την έχει καταλήξει, λίγο καιρό πριν. Η καθυστέρησή της εξηγείται μερικώς από την προηγούμενη συμφωνία της και από το γεγονός ότι η ΠΑΣΚΕ υιοθέτησε το αίτημα για συμμετοχή των εργαζομένων στα κέρδη των επιχειρήσεών τους, πρόταση που είχε διαρρεύσει η ΔΑΚΕ ως... πρωτοποριακή συνεισφορά της.

Η Αυτόνομη Παρέμβαση προσπαθεί να προβάλει το δικό της ρεαλισμό, με μια δραχμική πρόταση για τις αυξήσεις, θεωρώντας ότι το κατώτερο μεροκάματο πρέπει να φτάσει τις 7.500 δραχμές και ο μισθός τις 165.000 δραχμές. «Διαφοροποιείται» από την πρόταση της πλειοψηφίας, ζητώντας αύξηση των νόμιμων υπερωριών κατά 200% και κατά 250% των παράνομων! Ζητάει επίσης τη χορήγηση από τις επιχειρήσεις κάρτας απεριορίστων διαδρομών για τις συγκοινωνίες, ένα αίτημα της ΓΣΕΕ από την προηγούμενη διαπραγμάτευση για την ΕΓΣΣΕ που απορρίφθηκε.

Στο θέμα του 35ωρου θεωρεί και αυτή ότι πρέπει να εφαρμοστεί σταδιακά μέχρι το 2003.

Αποκαλυπτικό των θέσεών της για τις εργασιακές σχέσεις, είναι ότι απέναντι στον τελευταίο αντεργατικό νόμο 2639 της κυβέρνησης, αντιπαραθέτει ορισμένες μετατροπές, με κύριο στοιχείο την υλοποίηση... προϋποθέσεων για τις ελαστικές μορφές εργασίας. Χαρακτηριστικό είναι ότι προτείνει ανώτατο όριο μερικής απασχόλησης σε κάθε επιχείρηση, δίνοντας... διετή προθεσμία συμμόρφωσης των εργοδοτών που θα το καταπατούν!!!