* Ψηφίζουν εκλογικούς νόμους, που καταργούν την ισότητα των πολιτών, κλέβουν ψήφους και έδρες από τα άλλα κόμματα;

* Χωρίς να ρωτήσουν - τουλάχιστον - το λαό, το καταργούν, υποτάσσοντας τη χώρα στην ΕΕ;

* Ομολογούν δημόσια ότι εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας σε ξένα κέντρα αποφάσεων;

* Παραπέμπουν την εθνική κυριαρχία μας στα διάφορα διεθνή δικαστήρια;

* Παίρνουν μέρος στον άδικο, βρώμικο πόλεμο ενάντια σε μια ανεξάρτητη, φιλική, γειτονική χώρα, τη Γιουγκοσλαβία;

* Επιτρέπουν τη διέλευση και στάθμευση ξένων στρατευμάτων για να επιτεθούν στη Γιουγκοσλαβία;

* Υπονομεύουν σε βαθμό κατάργησης τη δημόσια δωρεάν Παιδεία και Υγεία, για χάρη των ιδιωτικών συμφερόντων;

* Προσβάλλουν τους νόμους, την ηθική και λογική, προωθώντας την ιδέα της διάδοσης των ναρκωτικών μέσω του ...κράτους;

* Απαγορεύουν στο λαό να διαδηλώσει την αντίθεσή του στον κύριο εκφραστή της εγκληματικής «νέας τάξης»;

* Καταργούν στην ουσία το δικαίωμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της απεργίας, με την παραπομπή όλων των απεργιακών κινητοποιήσεων στα δικαστήρια και το χαρακτηρισμό τους, συλλήβδην, ως παράνομων και καταχρηστικών κλπ.;

* Καταργούν αποφάσεις οργάνων, που με τους δικούς τους όρους έχουν δημιουργήσει, όπως το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης(ΕΣΡ), για να μη στενοχωρήσουν τα αφεντικά τους;

* Καταστρέφουν το περιβάλλον της Αττικής, προς όφελος των χρυσοκάνθαρων της πλουτοκρατίας, δήθεν στο όνομα της Ολυμπιάδας;

* Φορτώνουν τα φορολογικά βάρη στους εργαζόμενους και συνταξιούχους, απαλλάσσοντας στην ουσία τους μεγαλοβιομηχάνους, τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους αεριτζήδες της παραοικονομίας;

* Συντηρούν φασιστικούς νόμους της χούντας, για να τους αξιοποιούν σε βάρος των λαϊκών κινητοποιήσεων (αγροτικών, μαθητικών, εργατικών);

* θέτουν θέμα και όρια νομιμότητας της δράσης του ΚΚΕ, 50 χρόνια μετά τη λήξη του Εμφυλίου, επειδή κάνει αυτό που έκανε από την ίδρυσή του, δηλαδή αμφισβητεί και αντιμάχεται την αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική της αστικής τάξης και τους εκφραστές της, αντιπαλεύει τον ιμπεριαλισμό και τις επιλογές του, παλεύει για το σοσιαλισμό;

Για να καταλήξουμε λοιπόν: «Ασυλία» δεν παρέχουν αυτές οι δυνάμεις στο ΚΚΕ, αν μ' αυτό τον όρο εννοούν τη δυνατότητά τους να παραβιάσουν κάθε άλλο όριο και να επιχειρήσουν να θέσουν στην τυπική παρανομία το ΚΚΕ και το λαϊκό κίνημα. Την «ασυλία» του το ΚΚΕ δεν τη ζητάει από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τις δυνάμεις του κατεστημένου. Ξέρει καλά πως αυτοί ανέχονται το ΚΚΕ ως «νόμιμο» κόμμα, από ανάγκη, σαν μια λαϊκή κατάκτηση, που δεν μπορούν στις σημερινές συνθήκες να ανατρέψουν. Τη ζητάει, λοιπόνμ και την καταχτά μέσα στο λαό, με τους μεγάλους αγώνες του για τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις.

Αντίθετα, οι δυνάμεις αυτές ξέρουν καλά πως ασυλία πετυχαίνουν να αποσπούν οι ίδιες, με τη βία, από το λαό. Τη νομοθετική βία, την οικονομική βία, τη βία των μηχανισμών του κράτους και του παρακράτους, της ιδεολογικής και πολιτικής κινδυνολογίας, τρομοκρατίας και χειραγώγησης με τα τεράστια μέσα που διαθέτουν. Ξέρουν, επίσης, καλά πως, όταν η εργατική τάξη και ο λαός συνειδητοποιήσουν την ταξική πραγματικότητα και αποφασίσουν να δώσουν τέρμα σ΄ αυτή, τότε θα τελειώσει και η δική τους ασυλία. Τότε αυτοί θα μπουν στην «παρανομία» της λαϊκής συνείδησης, θέλησης και περιφρόνησης. Τότε που κανείς πια δε θα μπορεί να παραβιάζει το Σύνταγμα της εργατικής και λαϊκής εξουσίας.

ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ και οι αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου Κορυφής των 15 κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο Ελσίνκι, επισκιάστηκαν από τις επικίνδυνες θριαμβολογίες κυβέρνησης και αστικών ΜΜΕ για την προώθηση, μέσω της αποδοχής των 15, των θέσεων της ελληνικής κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό. Η εμπλοκή αυτών των ζητημάτων ακόμη πιο βαθιά στα ιμπεριαλιστικά γρανάζια της ευρωενωσιακής λαιμητόμου, έγινε ταυτόχρονα με μια σειρά επικίνδυνες, για τους λαούς της Ευρώπης και όχι μόνο, αποφάσεις σε κρίσιμα ζητήματα. Οπως εκτίμησε το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «η Σύνοδος στο Ελσίνκι προώθησε περισσότερο τα σχέδια της ιμπεριαλιστικής "νέας τάξης", με την υπογραφή και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Οι εξελίξεις υποχρεώνουν το λαό μας σε επαγρύπνηση, ετοιμότητα και παλλαϊκή δράση» (σελίδες 6 - 8)

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ της χώρας κρατούν γερά. Ο αγώνας τους δείχνει τις μεγάλες δυνατότητες και προοπτικές που υπάρχουν, θα είναι όμως μακροχρόνιος και επίπονος. Δεν μπορούν να ανεχτούν το «σκοτάδι» που η κυρίαρχη τάξη και οι πολιτικοί της εκφραστές έχουν ετοιμάσει με το μοντέλο του ελιτίστικου σχολείου, που θα βγάζει μισομορφωμένους αυριανούς απασχολήσιμους. Οι μαθητές διατρανώνουν την αντίθεσή τους, να αποφασίζουν άλλοι γι' αυτούς. Ο «Ρ» επιχειρεί μια ανασκόπηση των πρόσφατων μεγάλων μαθητικών κινητοποιήσεων που συγκλόνισαν τις περισσότερες πόλεις της χώρας, ανέδειξαν για άλλη μια φορά την τραγική κατάσταση της Παιδείας αλλά και τις δυνατότητες που ανοίγει ο μονόδρομος του αγώνα. Ετσι φιλοξενούμε σήμερα τις απόψεις ανθρώπων που έζησαν από κοντά, μαζί με τα παιδιά και συμμετείχαν στους πρόσφατους αγώνες (σελίδες 10 - 12)

ΑΡΧΙΣΕ την Παρασκευή το απόγευμα και αναμένεται να ολοκληρωθεί μεθαύριο τα μεσάνυχτα στη Βουλή, η συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2000. Στη Βουλή, οι βουλευτές του ΚΚΕ με τις παρεμβάσεις τους από προχτές το βράδυ, αποκαλύπτουν και φωτίζουν διάφορες πλευρές του προϋπολογισμού της επόμενης χρονιάς. Ο «Ρ» δημοσιεύει σήμερα εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του Γενικού Εισηγητή του Κόμματος Αχιλλέα Κανταρτζή (σελίδες 18 - 19)

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ την καταγγελία της τελευταίας, διετούς, Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, σε μια περίοδο που οι εργαζόμενοι εμφανίζονται εξαντλημένοι από την παρατεταμένη λιτότητα που έχει επιβάλει η κυβέρνηση, η πρόταση διεκδίκησης που κατέθεσαν τα στελέχη του ΠΑΜΕ, έρχεται να δώσει στους εργαζόμενους μια «ανάσα» και να συγκρουστεί με τον προσανατολισμό των συμβιβασμένων ηγεσιών των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, τις εργοδοτικές αξιώσεις και με την ίδια την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής (σελίδα 16)

ΕΝΑ ΚΑΛΟ κομπόδεμα πέρα από τον ισχνό 14ο μισθό, θα χρειαστεί στην περίοδο των γιορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς μια οικογένεια μισθωτών ή συνταξιούχων για να αντεπεξέλθει στις παραδοσιακά αυξημένες απαιτήσεις των ημερών, αντιμετωπίζοντας έστω γι' αυτή την περίοδο τις συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής στο «δρόμο προς την ΟΝΕ». Αυτό αποδεικνύεται από τις τιμές που επικρατούν στην αγορά τόσο σε είδη διατροφής όσο και σε μια σειρά άλλα είδη που δεν μπορούν να λείψουν από το σπίτι στις γιορτές, αφού χωρίς αυτά δε νοούνται Χριστούγεννα. Επιπλέον, είναι δεδομένο, ότι αυτό το διάστημα τα περισσότερα νοικοκυριά προσπαθούν να καλύψουν μια σειρά από οικονομικές εκκρεμότητες που έχουν συσσωρευτεί από όλο τον προηγούμενο χρόνο ελπίζοντας ότι μέσα σ' όλες τις δυσκολίες, το «δώρο» του Δεκέμβρη θα είναι μια μικρή ανακούφιση (σελίδα 20)

ΟΙ ΓΙΟΡΤΙΝΕΣ μέρες είναι αναμφίβολα μια καλή περίοδος για θεατρικές εξόδους, για βραδιές μελωδικές στις γωνιές των τραγουδιών και μια περιήγηση στο μικρόκοσμο των μουσείων της πρωτεύουσας (σελίδες 22 - 23)