Ολοι οι υποστηριχτές της συμμετοχής της Ελλάδας στην ΕΕ προπαγανδίζουν ότι εντός της ΕΕ ενισχύεται και προάγεται η δημοκρατία. Ποια είναι η πραγματικότητα;

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ατομικά και συλλογικά και οι ελευθερίες που έχουν κατακτήσει οι λαοί στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας περιστέλλονται, γιγαντώνει η καταστολή. Πολλοί ισχυρίζονται ότι αυτά τα μέτρα παίρνονται μετά το χτύπημα στους δίδυμους πύργους κατά της λεγόμενης τρομοκρατίας. Τους διαψεύδει η πραγματικότητα.

ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ άρχισαν να αποφασίζονται τον Οκτώβρη του 1999, στη Σύνοδο Κορυφής του Τάμπερε. Σ' αυτήν μπήκαν τα θεμέλια συντονισμού της νέας ευρωενωσιακής κατασταλτικής πολιτικής (οι πρώτες διατάξεις υπήρξαν στη Συνθήκη του Αμστερνταμ με την καθιέρωση της Ευρωαστυνομίας, την εφαρμογή της Συμφωνίας Σένγκεν και της ηλεκτρονικής παρακολούθησης κλπ.), με τη δημιουργία του λεγόμενου ενιαίου «χώρου της ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης». Ασφάλειας για την προστασία των συμφερόντων του κεφαλαίου από τη λαϊκή κοινωνικοπολιτική πάλη. Δίκαιο ενίσχυσης της εξουσίας του. Υιοθετήθηκαν το ευρωδικαστήριο με τον ευρωεισαγγελέα (με δικαιοδοσία εκδίκασης υποθέσεων που διαδραματίζονται σε ένα κράτος - μέλος, από άλλο κράτος - μέλος, όταν λόγω ιδιαίτερων συμφερόντων το ζητήσει η ενίσχυση της Ευρωαστυνομίας, το ευρωπαϊκό σύστημα δακτυλοσκόπησης - «Eurodac»), η κοινή πολιτική ασύλου και μετανάστευσης, με την οποία ουσιαστικά καταργούν την έννοια του πολιτικού ασύλου για αλλοδαπούς καταδιωκόμενους λαϊκούς αγωνιστές κλπ.

ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ αυτής της Συνόδου συμπληρώνουν μετά τις 11Σεπτέμβρη 2001 με το χτύπημα στους «δίδυμους πύργους» της Νέας Υόρκης (που έδωσε το άλλοθι για τη γοργή ενσωμάτωση των αποφάσεων στο νομικό οπλοστάσιο κάθε κράτους - μέλους), νέες αποφάσεις - όπως ο ορισμός της τρομοκρατίας, που φωτογραφίζει το λαϊκό κίνημα - και νέα μέτρα στο όνομα καταπολέμησής της.

ΕΤΣΙ ΕΚΤΟΣ από τον ευρωτρομονόμο, αποφασίζονται το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, η ρήτρα αλληλεγγύης του σχεδίου Ευρωπαϊκού Συντάγματος για επέμβαση στα κράτη - μέλη, η συμφωνία έκδοσης προσώπων μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, η Συνθήκη Σένγκεν, το ηλεκτρονικό φακέλωμα, ο ορισμός υπευθύνου στην ΕΕ για την τρομοκρατία και η συγκρότηση επιτροπής για τον ίδιο λόγο (μετά τις βόμβες στη Μαδρίτη). Αποκαλυπτική για τη δημοκρατικότητα της ΕΕ είναι η ένταξη χωρών με απαγορευμένα ΚΚ (πρώην σοσιαλιστικές), με διώξεις κατά των κομμουνιστών, με πληθυσμούς χωρίς πολιτικά δικαιώματα (ρωσόφωνοι στις Βαλτικές), η επιθετικότητα απέναντι σε Κούβα, Β. Κορέα κλπ.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ και εξωτερική πολιτική εναρμονίζονται. Δε θα υποφέρουν μόνο οι λαοί των τρίτων χωρών από την «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία της ΕΕ αλλά και οι λαοί της ΕΕ. Η επίθεση του κεφαλαίου κατά των λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων έχει αναπόφευκτο συμπλήρωμα την καταστολή και τον αυταρχισμό. Η αποτροπή θετικών αλλαγών για τους λαούς, η αναχαίτιση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και του σοσιαλισμού απαιτεί τη συνεχή ένταση της καταστολής.

ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ Ευρωπαϊκού Συντάγματος κατοχυρώνονται: Στο Αρθρο 40, οι στρατιωτικές αποστολές εκτός συνόρων της ΕΕ. Στο Αρθρο 42, η ρήτρα αλληλεγγύης δηλαδή η στρατιωτική επέμβαση για πρόληψη τρομοκρατικής απειλής, προστασία δημοκρατικών θεσμών από ενδεχόμενη τρομοκρατική επίθεση και συνδρομή στην περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης σε κράτος - μέλος. Σύμφωνα με Απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τρομοκρατική ενέργεια μπορεί να θεωρηθεί κάθε εκδήλωση του λαϊκού κινήματος (απεργίες, καταλήψεις κλπ.), άλλωστε διατυπώνονται και στους τρομονόμους.

ΕΤΣΙ, ΛΟΙΠΟΝ, τα περί «ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού» δεν είναι τίποτε άλλο από τη θωράκιση της δικτατορίας των μονοπωλίων.