Πολυεπίπεδα αποκαλυπτικό ήταν ένα δημοσίευμα των προχτεσινών «Νιου Γιορκ Τάιμς». Σύμφωνα με αυτό, ο Ιγιάντ Αλάουι, ο πρωθυπουργός της διορισμένης από τις κατοχικές δυνάμεις κυβέρνησης του Ιράκ, ήταν πράκτορας της ΣΙΑ, τουλάχιστον, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ο Ιγ. Αλάουι «συνεργάστηκε» με τη ΣΙΑ, ως επικεφαλής της οργάνωσης εξόριστων Ιρακινών «Ιρακινή Εθνική Συμφωνία». Και όχι μόνον αυτό. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, η οργάνωση αυτή με την καθοδήγηση και τη βοήθεια της ΣΙΑ, έστελνε πράκτορές της στη Βαγδάτη, στη δεκαετία του 1990, για να οργανώσουν βομβιστικές επιθέσεις με παγιδευμένα αυτοκίνητα και εκρηκτικούς μηχανισμούς, όπως και επιχειρήσεις διολιοφθοράς, εναντίον κυβερνητικών στόχων. Μάλιστα, σε μια περίπτωση, βόμβα εξερράγη σε κινηματογράφο, προκαλώντας αρκετά θύματα μεταξύ των Ιρακινών πολιτών...

Τα σχόλια περιττεύουν νομίζουμε, τόσο για το «ποιόν» του Ιρακινού «Τσολάκογλου», όσο και για το ποιος έχει οργανώσει ή «εμπνεύσει» ή έχει «δώσει το παράδειγμα» γι' αυτό, που σήμερα ονομάζεται τρομοκρατία...

Ακόμα κι αν οι Ελληνες αγρότες ήταν... Παπούα, ή Ζουλού, θα καταλάβαιναν ότι η απόφαση της κυβέρνησης να δοθεί, φέτος, γρηγορότερα η εξόφληση της επιδότησης βαμβακιού σοδειάς 2003 - 2004, έχει να κάνει με τις ευρωεκλογές. Αλλά, αν και το «τσιτουρίδειον» τέχνασμα είναι πολύ φτηνό, κάποιοι ελπίζουν πως θα βρεθούν αγρότες να «τσιμπήσουν» και να δώσουν την ψήφο τους στη ΝΔ, για να της πουν το «σπολλάτη», επειδή φρόντισε να πάρουν μερικές μέρες νωρίτερα αυτά που θα έπαιρναν λίγο αργότερα.

Ομως ο αγροτικός κόσμος δεν «τρώει κουτόχορτο» για να πιστέψει ότι ξαφνικά κι αναπάντεχα η ΝΔ ενδιαφέρεται πραγματικά γι' αυτόν και πασχίζει πώς θα τον εξυπηρετήσει και «δε μασάει λωτούς» για να ξεχάσει ότι και η δική της κυβέρνηση - όπως και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - εφαρμόζει την αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που ξεκληρίζει τη μικρομεσαία αγροτιά και παραδίδει τη γη της σε λίγους μεγαλοαγρότες - νεοτσιφλικάδες.

Αλλά, δεν είναι μόνο η προεκλογική κοροϊδία της κυβέρνησης, που οργίζει τους βαμβακοπαραγωγούς. Είναι κι ότι φοβούνται πως η «κυβερνητική εξυπηρέτηση», αντί για καλό, μπορεί να τους κάνει κακό. Τους προβληματίζει το γεγονός ότι προκειμένου να εισπράξουν τα χρήματα της εξόφλησης από την Αγροτική Τράπεζα, τούς υποχρεώνουν να υπογράψουν μια δήλωση, με την οποία εξουσιοδοτούν, εν λευκώ, την ΑΤΕ να «βάλει χέρι» στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους, για να πάρει πίσω τα χρήματα που θα πληρώσει, αν γίνει κάποιο λάθος υπολογισμού, ή λογιστικό λάθος στα ποσά της εξόφλησης. Φοβούνται, δηλαδή, μήπως η ΑΤΕ, επικαλούμενη προσχηματικούς ή άλλους λόγους, τους αναγκάσει να γυρίσουν πίσω τα λεφτά και, μάλιστα, να πληρώσουν και τους τόκους για το διάστημα κατείχαν τα χρήματα! Ολα να τα περιμένει, κανείς, από τις Τράπεζες, που βρίσκουν χίλιους τρόπους προκειμένου να κερδοσκοπούν και από τις κυβερνήσεις, οι οποίες κάθε άλλο, παρά για τα συμφέροντα των μικρομεσαίων αγροτών ενδιαφέρονται...