Ακόμη και οι πλέον ένθερμοι οπαδοί της ΕΕ ομολογούν την ενίσχυση του λεγόμενου ευρωσκεπτικισμού, όπως αυτή έγινε φανερή με τις πρόσφατες ευρωεκλογές στις χώρες - μέλη της ευρωένωσης. Επίσης, οι πάντες παραδέχονται την αδιαμφισβήτητη και σημαντική άνοδο του ΚΚΕ στη χώρα μας. Μερικοί, όμως, προτιμούν το αναμάσημα της κασέτας του ευρωμονόδρομου και συνεχίζουν τον... μακάριο «ευρω-ύπνο» τους. Οπως, κάποιος Μάρκος Δραγούμης, ο οποίος κάνει λόγο για περιθωριακό και γραφικό ΚΚΕ, στην αγγλόφωνη εφημερίδα «Αθενς Νιους». Ας μην ταράζεται, είμαστε στην αρχή ακόμα...

Ετσι έχουν συνήθως τα πράγματα. Οταν έκανες κι εσύ τα ίδια τόσα χρόνια τώρα και, μάλιστα, άνοιξες το δρόμο και διαμόρφωσες τις προϋποθέσεις για την αντιδημοκρατική προέλαση της σημερινής κυβέρνησης, είναι πολύ δύσκολο - αν όχι αδύνατο - να παριστάνεις την αντιπολίτευση. Προχτές, ο Αλ. Παπαδόπουλος, πρώην υπουργός και νυν αρμόδιος συντονιστής του ΠΑΣΟΚ, χρειάστηκε μια μακροσκελέστατη ανακοίνωση, για να επιχειρήσει το θόλωμα των νερών, σχετικά με τη στάση του κόμματός του στο θέμα του δεύτερου ευρωτρομονόμου, που φέρει για ψήφιση η κυβέρνηση. Και πάλι δεν τα κατάφερε. Και πώς να το κάνει, αφού ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που είχε συμφωνήσει στην ΕΕ και είχε αναλάβει τις σχετικές δεσμεύσεις, από τις 13/6/2002. Κι όχι μόνον αυτό. Ηταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που έφερε και ψήφισε τον πρώτο τρομονόμο, με την καθοριστική μάλιστα συμβολή της ΝΔ. Τώρα, το ΠΑΣΟΚ λέει «ναι» και στον δεύτερο και ακόμη χειρότερο τρομονόμο, αλλά διατυπώνει και τις γενικότερες επιφυλάξεις του, για το «ετεροβαρές κλίμα σε βάρος των ατομικών δικαιωμάτων»...

Οσοι εργαζόμενοι στηρίζουν ακόμη τις ελπίδες τους στο ΠΑΣΟΚ, ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

Υπ' ατμόν βρίσκεται το «συγκρότημα» - εννοείται το γνωστό «συγκρότημα Λαμπράκη» - αυτές τις ημέρες, καθώς επίκειται μετακόμιση του συνόλου των εργαζομένων των διαφόρων εντύπων του στα καινούρια γραφεία του, που θα στεγαστούν στο πρώην υπουργείο Βιομηχανίας. Οπως πληροφορήθηκαν, μάλιστα, οι εργαζόμενοι θα έχουν, πλέον, το προνόμιο, στο πλαίσιο των νέων τεχνολογιών, να... χαίρονται μία επιπλέον: Τη διαρκή παρακολούθησή τους από κάμερες που έχουν τοποθετηθεί σε όλα ανεξαιρέτως τα γραφεία και δικαιολογείται, φυσικά, με το χιλιοχρησιμοποιημένο επιχείρημα της ασφάλειας...

Η διεύθυνση του συγκροτήματος, βέβαια, διαβεβαιώνει τους πάντες ότι οι κάμερες θα τίθενται σε λειτουργία μετά την αποχώρηση όλων των εργαζομένων από τα γραφεία τους. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι εγκαινιάζεται η εισαγωγή του «Μεγάλου Αδελφού» και στον τόπο εργασίας και ανοίγει το δρόμο για την αξιοποίηση της διαρκούς παρακολούθησης των εργαζομένων κατά το δοκούν του εκάστοτε αφεντικού, παραβιάζοντας κάθε νοητή γραμμή που έχει απομείνει στο σεβασμό, αν όχι των εργασιακών δικαιωμάτων, τουλάχιστον των ατομικών. Και αν αυτό δεν είναι «μεσαίωνας» με τη βοήθεια της τεχνολογίας, τότε, σίγουρα, ο Οργουελ εξελίσσεται σε παιδικό παραμύθι.