Αίσθηση προκάλεσε το χτεσινό αποκλειστικό πρωτοσέλιδο θέμα του «Ρ», σύμφωνα με το οποίο «η ελληνική κυβέρνηση σπεύδει να αποδεχτεί την αμερικανική απαίτηση για αναπροσαρμογή του 40% των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, έτσι ώστε να γίνει απόλυτα συμβατό με το μοντέλο που ορίζει η Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ και να είναι σε θέση να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη αναλάβει δράση η συμμαχία». Επίσης ότι «προκειμένου να διασφαλιστεί η δυνατότητα εναλλαγής των δυνάμεων και συμμετοχής τους σε αποστολές μακράς χρονικής διάρκειας, η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται την απαίτηση του ΝΑΤΟ που ορίζει ότι το 8% από το αναπροσαρμοσμένο στις ΝΑΤΟικές επιχειρησιακές ανάγκες τμήμα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων να έχει τη δυνατότητα μόνιμης παρουσίας σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη η συμμαχία έχει αναλάβει δράση». Αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες δήλωναν άγνοια ή επικαλούνταν την απουσία των πολιτικών τους προϊσταμένων στις Βρυξέλλες. Ωστόσο, από Δευτέρας όλοι θα είναι στις θέσεις τους...

Η απειλή για την ανθρωπότητα, που ακούει στο όνομα ΝΑΤΟ, αναδιαρθρώνεται, μετεξελίσσεται και εκσυγχρονίζεται, ώστε να είναι πιο αποτελεσματικό στο ρόλο του ως στρατιωτικός βραχίονας της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ.

Το πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώνεται το νέο ΝΑΤΟ είναι ένα πλαίσιο διαρκούς διεύρυνσης των ορίων του με ρόλους κατασταλτικού και προληπτικού πολέμου και με τις χώρες - μέλη που το απαρτίζουν σε μια διαδικασία ακόμα μεγαλύτερης ενοποίησης των Ενόπλων Δυνάμεών τους και εκχώρησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων τους στα ιμπεριαλιστικά επιτελεία.

Η διαδικασία αυτή είχε δρομολογηθεί πολύ πριν την κήρυξη από τους Αμερικανούς του παγκόσμιου «αντιτρομοκρατικού» πολέμου, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, μετά τα χτυπήματα της 11ης του Σεπτέμβρη 2001. Το ΝΑΤΟ, που δημιουργήθηκε για να επιβάλει παγκοσμίως την ιμπεριαλιστική κυριαρχία υπό την αμερικανική ηγεμονία, αναπροσαρμόζεται με βάση τα νέα δεδομένα. Η συνέχιση της λειτουργίας του, το νέο δόγμα του και εν γένει η δράση του, τα τελευταία χρόνια, επιβεβαιώνουν αυτόν τον επιθετικό του χαρακτήρα. Αποφασιστικό βήμα αποτέλεσε η διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Είναι μια ιστορία που συμβαδίζει με το όλο σύστημα των εξελίξεων και των ανατροπών που συντελέστηκαν στο παγκόσμιο σκηνικό στη δεκαετία του 1990.

Το 2002 ήταν η χρονιά της μεγάλης διεύρυνσης του ΝΑΤΟ - με επτά πρώην σοσιαλιστικές χώρες - προς την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, όπως αυτή οριστικοποιήθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της Πράγας. Η διεύρυνση αυτή έχει μια προϊστορία. Την τελευταία δεκαετία, πιο έντονα από το 1999 και μετά, η ιμπεριαλιστική τακτική εκφράζεται γύρω από έναν άξονα, που ακούει στο όνομα «διεύρυνση», είτε αυτή είναι εδαφική είτε αποστολών και ρόλων. Το ΝΑΤΟ ενέταξε στους κόλπους του το 1999 την Πολωνία, την Ουγγαρία και την Τσεχία. Ενώ και η Ρωσία το 2002 συνδέθηκε με ειδική σχέση με το ΝΑΤΟ.

Στον τομέα της διεύρυνσης των ορίων δράσης και των αποστολών του ΝΑΤΟ οι εξελίξεις τα τελευταία χρόνια ήταν ραγδαίες. Το ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία έκανε τον πρώτο του πόλεμο στην 50χρονη ιστορία του, διαμορφώνοντας έτσι μια νέα κατάσταση στις διεθνείς σχέσεις, όπου το διεθνές δίκαιο ανατρέπεται και βασικές αρχές του, όπως της μη επέμβασης και του σεβασμού των συνόρων, αποκτούν σχετική και μόνον αξία. Ακολούθησε το Αφγανιστάν και τώρα στην ατζέντα βρίσκεται το Ιράκ για άμεσα ΝΑΤΟική εμπλοκή στην κατοχή της χώρας αυτής και στην καταστολή της αντίστασης.

Τα όρια δράσης του ΝΑΤΟ επεκτείνονται σε όλον τον πλανήτη, με αντικείμενο συνολικά τη συμπεριφορά των χωρών και των λαών τους. Ολος ο πλανήτης μας αποτελεί ενιαίο επιχειρησιακό χώρο του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ σήμερα είναι η σιδερένια γροθιά της «νέας τάξης», της νέας «Ιεράς Συμμαχίας», που έχει συσταθεί από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ για να υποτάξει λαούς.

Για τις ανάγκες των νέων αποστολών του ΝΑΤΟ δημιουργούνται πολυεθνικές δυνάμεις ταχείας επέμβασης και ταυτόχρονα παίρνονται μέτρα για την προώθηση της ενιαίας σκέψης και δράσης των Ενόπλων Δυνάμεων των χωρών - μελών. Αποκαλυπτική του πνεύματος που κατευθύνει τις εξελίξεις στους ΝΑΤΟικούς στρατούς είναι πρόσφατη δήλωση του αρχηγού του ελληνικού ΓΕΣ αντιστράτηγου Ν. Ντούβα, μετά από σχετική σύσκεψη με τους ΝΑΤΟικούς ομολόγους του. Συγκεκριμένα ζήτησε «κοινό τρόπο εκπαίδευσης και κοινό τρόπο σκέψης, ενέργειας και διαδικασιών σε όλα τα επίπεδα».

Το νέο δόγμα και η νέα δομή του ΝΑΤΟ σηματοδοτούν την παραπέρα στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων. Η κατάσταση που διαμορφώνεται στις διεθνείς σχέσεις αποκτά όλο και περισσότερο χαρακτηριστικά ενός καθεστώτος διεθνούς στρατιωτικού νόμου. Η διεύρυνση του ΝΑΤΟ, εκτός από επιχείρηση επιβολής της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης, είναι και μια γιγαντιαία επιχείρηση οικονομικού περιεχομένου των γερακιών του πολέμου.

Στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας εντάσσεται και η αναδιάρθρωση, επί το επιθετικότερο, επί το νεοταξικότερο και επί το αμερικανικότερο, της επιχειρησιακής δομής του ΝΑΤΟ, όπως αναμένεται να οριστικοποιηθεί στη Σύνοδο Κορυφής που θα γίνει στις 28-29 Ιούνη στην Κωνσταντινούπολη. Είναι το επόμενο και το τελικό βήμα μετά την εξαγγελία του νέου δόγματος και την εφαρμογή της νέας δομής διοίκησης. Πρόκειται για μια στρατηγικής σημασίας επιλογή των ιμπεριαλιστικών κέντρων με πολύ σοβαρές προεκτάσεις στο διεθνές, αλλά και στο εσωτερικό πεδίο.

Η λογική, με βάση την οποία οικοδομούνται οι αλλαγές αυτές, έρχεται να υπηρετήσει την πλήρη κυριαρχία των Αμερικανών, στα πλαίσια μιας ακόμα πιο συγκεντρωτικής δομής που συνδέεται κατευθείαν με τα αμερικανικά επιτελεία. Το ΝΑΤΟ γίνεται ακόμα περισσότερο αμερικανικό, καθώς οι εθνικές - αμυντικές ιδιαιτερότητες των κρατών - μελών ισοπεδώνονται μπροστά στις ανάγκες του «αντιτρομοκρατικού πολέμου», του οποίου ηγούνται κατευθείαν οι ίδιοι οι Αμερικανοί.

Στη διαδικασία αυτή, η εμπλοκή της Ελλάδας είναι άμεση και διαρκώς εντεινόμενη. Εδώ εντάσσονται και οι αλλαγές που έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις τα τελευταία χρόνια. Η πολυσυζητημένη αναθεώρηση του ελληνικού αμυντικού δόγματος, εκπορεύεται κατευθείαν από τα ΝΑΤΟικά επιτελεία που υπαγορεύουν τις σχετικές αλλαγές για ευέλικτες, ταχυκίνητες και στελεχωμένες από μισθοφόρους Ενοπλες Δυνάμεις.

Η εγκατάλειψη από τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις του δόγματος υπεράσπισης των συνόρων, είναι στα πλαίσια της πλήρους προσαρμογής στις ιμπεριαλιστικές απαιτήσεις υπέρ του νεοταξίτικου δόγματος περί διεθνούς «ασφάλειας» και «σταθερότητας».