Eurokinissi

Από την «οικογενειακή» φωτογραφία

Παναγιώτη ΚΑΚΑΛΗ).--

Η ορατή απειλή ενός δεύτερου ναυαγίου με απρόβλεπτες συνέπειες για την ίδια την ύπαρξη της ΕΕ, ανάγκασε τους ηγέτες της να οδηγηθούν σε συμφωνία για το Ευρωσύνταγμα. Ωστόσο, μέχρι χτες τα μεσάνυχτα δεν είχαν συμφωνήσει στο νέο πρόεδρο της Κομισιόν.

Μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις και παζάρια, που οδήγησαν στην παράταση των εργασιών μέχρι αργά χτες το βράδυ, οι ηγέτες των «25» «τα βρήκαν» στα ζητήματα του τρόπου λήψης των αποφάσεων και του μοιράσματος των ψήφων που ήταν και αυτά στα οποία διαφωνούσαν και αναμενόταν να ανακοινωθεί η συνολική συμφωνία στο Ευρωσύνταγμα. Συνολικά, όμως, το Ευρωσύνταγμα είναι ο καταστατικός «καθρέφτης» της επίθεσης κατά των κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων των λαών και της παραπέρα αντιδραστικοποίησης της ΕΕ. Εξάλλου οι «25» ενέκριναν ομόφωνα το κείμενο των συμπερασμάτων, το οποίο περιλαμβάνει το «πακέτο» της νεοφιλελεύθερης επίθεσης (Λισαβόνα), τα τρομομέτρα και τις στρατιωτικές επεμβάσεις σε διάφορες περιοχές του κόσμου.

Ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε δεν αλλάζει τη βασική κατεύθυνση για παραπέρα αποδυνάμωση της εθνικής κυριαρχίας των κρατών και την ενίσχυση του ρόλου των ισχυρών κρατών μέσω και της επέκτασης της αρχής της ειδικής πλειοψηφίας στη λήψη των αποφάσεων.

Σύμφωνα με το τελικό συμβιβαστικό κείμενο που είχε μοιράσει η ιρλανδική Προεδρία - χωρίς όμως επισήμως να έχει ανακοινωθεί η τελική συμφωνία με αυτό - η ειδική πλειοψηφία επιτυγχάνεται όταν συμφωνεί το 55% των κρατών - μελών, τα οποία όμως συγκεντρώνουν τουλάχιστον το 65% του πληθυσμού της ΕΕ. Από την άλλη, αν το 40% των κρατών - μελών που αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 30% του πληθυσμού της ΕΕ αντιταχθεί σε μια απόφαση που έχει ληφθεί με ειδική πλειοψηφία, τότε το Συμβούλιο «συζητά το θέμα».

Οσον αφορά στη σύνθεση της Κομισιόν, μέχρι το 2014, θα ισχύει η αρχή «ένα κράτος - ένας επίτροπος», αλλά στη συνέχεια θα υπάρχει κυκλική ανάκληση κατά τα 2/3, πράγμα που σημαίνει απλά ότι στα επόμενα 15 χρόνια η κάθε χώρα θα έχει επίτροπο τα 10 χρόνια.

Η συμφωνία των «25» για το Ευρωσύνταγμα - στο βαθμό που επισημοποιόταν αργά τη νύχτα - δε σημαίνει την αυτόματη εφαρμογή του, αφού πρέπει να εγκριθεί απ' όλα τα κράτη - μέλη. Ορισμένα, όμως, όπως η Αγγλία και η Δανία, προβλέπουν τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων, όπου θεωρείται πολύ πιθανό ένα ηχηρό «ΟΧΙ».

Νωρίτερα είχε σημειωθεί εικόνα αδιεξόδου και κρίσης, καθώς όλα τα θέματα παρέμεναν ανοιχτά στο τραπέζι, με την προεδρία να πραγματοποιεί ατέλειωτες διμερείς επαφές, προκειμένου να διαμορφωθούν οι απαραίτητες πλειοψηφίες και συναινέσεις.

Η κατάσταση ήταν τόσο αποκαρδιωτική, ώστε πηγές της ελληνικής αντιπροσωπείας έκαναν λόγο για «εικόνα χάους».

Στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων είχε ανοίξει και το θέμα του «βέτο», που είχε «κατοχυρώσει» μέσω των προτάσεων της ιρλανδικής Προεδρίας, η Βρετανία, για θέματα φορολογίας, κοινωνικής πολιτικής και εσωτερικών υποθέσεων.

Eurokinissi

Ο Ρομάνο Πρόντι με τον Γκέρχαρντ Σρέντερ δεν είχαν κανένα πρόβλημα να συμφωνήσουν στο κείμενο των συμπερασμάτων. Αλλωστε, οι λαοί πληρώνουν...

Ρόλο «βοηθού σερίφη» διεκδικεί η ΕΕ, παίρνοντας θέση στο πλευρό των ΗΠΑ στο πλαίσιο της καταδυνάστευσης των λαών από τη νέα τάξη.

Χαρακτηριστικά βήματα στην κατεύθυνση αυτή, όπως προκύπτουν σαφώς από το κείμενο συμπερασμάτων, είναι η επαίσχυντη προθυμία για συνεργασία με την κατοχική κυβέρνηση του Ιράκ, για αντικατάσταση του ΝΑΤΟ στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, αλλά και την επέκταση της δράσης μέχρι την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και τη Γεωργία. Ειδικότερα:

- Για το Ιράκ «η ΕΕ ως σύνολο θα πρέπει να εργαστεί ως εταίρος της προσωρινής κυβέρνησης», για ένα «σταθερό και δημοκρατικό Ιράκ». Μάλιστα, θα καλέσει τον κουίσλιγκ και πρώην πράκτορα της CIA «πρωθυπουργό» του Ιράκ να μιλήσει «ενώπιον του Συμβουλίου».

Παράλληλα καταδικάζει την αντίσταση του ιρακινού λαού, κάνοντας λόγο για «κύμα τρομοκρατικής βίας». Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκφράζει ακόμα την ετοιμότητά ου να συμμετάσχει στην «ανασυγκρότηση» του Ιράκ και την «ενίσχυση της εκπροσώπησης της ΕΕ στο Ιράκ».

- Οσον αφορά στο Παλαιστινιακό, εξαγνίζει το Ισραήλ για τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, καλώντας μάλιστα την Παλαιστινιακή Αρχή «να αναλάβει δράση εναντίον όσων ενέχονται σε τρομοκρατικές ενέργειες». Απέναντι στο Ισραήλ περιορίζεται σε απλή υπόδειξη «να σταματήσει τις κατεδαφίσεις κτιρίων»!

Τα παραπάνω εντάσσονται στο πλαίσιο της «στρατηγικής σχέσης» με τη Μέση Ανατολή, η οποία δε διαφέρει από το αντίστοιχο σχέδιο των ΗΠΑ για «εκδημοκρατισμό» της ευρύτερης περιοχής.

- Πολλαπλασιάζονται οι στρατιωτικές αποστολές εκτός ΕΕ, στο πλαίσιο του «προληπτικού δόγματος». Στα συμπεράσματα αναφέρονται σαφώς η βούληση των ηγετών της ΕΕ να στείλουν στρατιωτικές δυνάμεις στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη «σε περίπτωση που το ΝΑΤΟ αποφασίσει να δώσει τέλος στην SFOR κατά τη Σύνοδο Κορυφής στην Κωνσταντινούπολη». Τονίζεται μάλιστα ότι αυτό είναι «ένα πρακτικό παράδειγμα της στρατηγικής σχέσης με το ΝΑΤΟ στη διαχείριση κρίσεων».

Οι ηγέτες της ΕΕ εκφράζουν την ικανοποίησή τους για τις «αποστολές» και στην ΠΓΔΜ, ενώ «επικροτούν την πρόοδο» για την τοποθέτηση της πρώτης αποστολής της ΕΕ «για το κράτος δικαίου» που θα ξεκινήσει εντός ολίγου στη Γεωργία!

Δεν παραλείπουν οι ηγέτες της ΕΕ να παρέμβουν και ενόψει των εκλογών στη Σερβία, παροτρύνοντας το σερβικό λαό να ψηφίσει κατά τρόπον που «να εξασφαλίζει ότι η Σερβία θα προχωρήσει αποφασιστικά από την απομόνωση του παρελθόντος προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση».

Αναφορικά με τη συγκρότηση και λειτουργία της δική τους πολεμικής μηχανής (Ευρωστρατός), οι αρχηγοί των κυβερνήσεων της ΕΕ αποφάσισαν να προχωρήσει η συγκρότηση «πολιτικο-στρατιωτικής μονάδας» στα πλαίσια του στρατιωτικού επιτελείου της ΕΕ μέχρι το τέλος του χρόνου, καθώς και να είναι διαθέσιμο το Κέντρο Επιχειρήσεων Ταχείας Επέμβασης το αργότερο την 1 Γενάρη του 2006.

Εγκωμιαστικές αναφορές για τη «σημαντική πρόοδο» που έχει σημειώσει η Τουρκία περιλαμβάνει το κείμενο των συμπερασμάτων των «25», δημιουργώντας την εντύπωση ότι δε θα υπάρξει πρόβλημα για την έναρξη διαπραγματεύσεων σχετικά με την ένταξή της στην ΕΕ.

Επαναλαμβάνεται επίσης η δέσμευση πως αν το Δεκέμβρη του 2004 αποφασιστεί ότι η Τουρκία «πληροί τα πολιτικά κριτήρια της Κοπεγχάγης» τότε θα ξεκινήσει δίχως καθυστέρηση διαπραγματεύσεις για την ένταξή της στην ΕΕ.

Παράλληλα, από τη μια βγάζει το Κυπριακό «από τη μέση» χαιρετίζοντας τη «θετική συμβολή της τουρκικής κυβέρνησης» στην προσπάθεια επιβολής του «σχεδίου Ανάν» και από την άλλη την «προσκαλεί» να προχωρήσει στην Τελωνειακή Ενωση με την Κυπριακή Δημοκρατία.