«Ο τελευταίος πειρασμός» σε σκηνοθεσία του Μάρτιν Σκορτσέζε, επρόκειτο να μεταδοθεί προχτές το βράδυ, από τον τηλεοπτικό σταθμό «STAR», αλλά για άλλη μια φορά «σκόνταψε» στους υπέρμαχους της κατόπιν θεϊκής παρέμβασης ανάδειξης της εθνικής ποδοσφαίρου στο πρώτο σκαλί της Ευρώπης. Συγκεκριμένα, το κανάλι επιβεβαιώνει ότι καθ' όλη τη διάρκεια της βδομάδας υπήρξαν πιέσεις, επιστολές και διαμαρτυρίες, τόσο από ανώνυμους τηλεθεατές, όσο και από θρησκευτικές οργανώσεις, ενώ σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, διαμαρτυρήθηκε και παρενέβη ακόμη και η Αρχιεπισκοπή. Βέβαια, αυτό διαψεύδεται από την τελευταία - όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε. Φανταζόμαστε, όμως, ότι μάλλον θα έμεινε ικανοποιημένη από την απόφαση του καναλιού να προβάλει μια αμερικανοχολιγουντιανή ταινία της σειράς.
Για την ιστορία, υπενθυμίζουμε ότι η ταινία προκάλεσε - όπως και το βιβλίο του Ν. Καζαντζάκη - το μένος διαφόρων αντιδραστικών κύκλων σε όλο τον κόσμο που εναντιώθηκαν και σε πολλές περιπτώσεις πέτυχαν τη ματαίωση της προβολής της. Ανάλογα περιστατικά έγιναν και στην Ελλάδα, καθώς μια σειρά θρησκευτικών και παραθρησκευτικών οργανώσεων δημιουργούσαν επεισόδια στις κινηματογραφικές αίθουσες, πετυχαίνοντας έτσι να «κατεβάσουν» την ταινία μετά από μια βδομάδα. Σήμερα, αρκεί ένα τηλεφώνημα...
Αποκαλυπτικός - παρότι τυχαίος - ήταν ο συνδυασμός των θεμάτων στη χτεσινή πρώτη σελίδα της εφημερίδας «Η Χώρα». Αποκαλυπτικός για πολλά πράγματα, αλλά, κυρίως, για την εγκληματική και δασοκτόνα πολιτική, που έχουν εφαρμόσει όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, μαζί και αυτή της ΝΔ. Ελεγε, λοιπόν, η εφημερίδα στον πρώτο της τίτλο, διαφημίζοντας την πολιτική της κυβέρνησης «Μέχρι τον Σεπτέμβριο οι νομιμοποιήσεις με τις νέες πολεοδομικές μελέτες - 700.000 ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ στο σχέδιο πόλεως - Λύσεις για τους ιδιοκτήτες του Λεκανοπεδίου». Και λίγο πιο κάτω, στη βάση της πρώτης σελίδας, υπήρχε φωτογραφία απ' τις προχτεσινές πυρκαγιές με τίτλο: «SOS ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΕΚΑΗΜΕΡΟ - 180 πύρινα μέτωπα σε όλη τη χώρα».
Χρειάζεται, άραγε, να προσθέσουμε οτιδήποτε άλλο...;
Απ' ό,τι φαίνεται, «πόνεσε» αρκετά τους ξενοδόχους η πρόσφατη αποφασιστική και μαζική συμμετοχή των ξενοδοχοϋπαλλήλων της Αθήνας στην 24ωρη απεργία. Προχτές, μια μέρα μετά την απεργία, η διεύθυνση του ξενοδοχείου «Λίδρα Μάριοτ» έσπευσε να εκδώσει ένα εμετικό φυλλάδιο, με το οποίο χαρακτηρίζει «εγκάθετους» τους απεργούς, αλλά και τους εργαζόμενους και συνδικαλιστές άλλων χώρων, που δήλωσαν την έμπρακτη συμπαράστασή τους στην περιφρούρηση της απεργίας. Προσπαθεί δε με γελοίους, τουλάχιστον, χαρακτηρισμούς να στρέψει τους εργαζόμενους ενάντια στο επιχειρησιακό σωματείο.
Είναι τέτοια η πίκρα των ξενοδόχων αλλά και ο φόβος τους μπροστά στην ήδη αποφασισμένη κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, που δεν κρύβεται. Πολύ περισσότερο που οι ξενοδοχοϋπάλληλοι έχουν την έμπρακτη συμπαράσταση και αλληλεγγύη των ταξικών σωματείων της Αθήνας. Και αυτό είναι που πραγματικά ανησυχεί τους εργοδότες.
Μπορεί, ο παγκοσμίως παραγόμενος πλούτος να είναι μεγαλύτερος από ποτέ άλλοτε και πολλαπλάσιος του αντίστοιχου πλούτου εδώ και λίγες δεκαετίες. Μπορεί, οι επιτεύξεις της επιστήμης και της τεχνικής, να έχουν δώσει ασύγκριτα μεγαλύτερες δυνατότητες στο σύγχρονο άνθρωπο, απ' ό,τι λίγα χρόνια προηγούμενα, αλλά ο καπιταλισμός ποτέ δε σκάμπαζε από τέτοια. Πολύ περισσότερο δε σκαμπάζει από τέτοια σήμερα, στους καιρούς της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, των εντεινόμενων συνεχώς ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και του αυξανόμενου κεφαλαιοκρατικού ανταγωνισμού.
Ετσι, μπορεί μια χούφτα κεφαλαιοκράτες να μην ξέρουν καν τι έχουν, αλλά δεκάδες εκατομμύρια βρέφη και μικρά παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από την πείνα και τις αρρώστιες, τις οποίες η ιατρική έχει από χρόνια αντιμετωπίσει με επιτυχία. Μπορεί, η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων να υπερκαλύπτει τις ανάγκες του πλανήτη - σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Τροφίμων του ΟΗΕ - αλλά πάνω από το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε συνθήκες απερίγραπτης φτώχειας και εξαθλίωσης, έχοντας εισόδημα έως ένα (1) δολάριο τη μέρα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου. Μια πραγματικότητα που σφραγίζεται καθημερινά και περισσότερο από οξύτατες κοινωνικές αντιθέσεις.
Και, βέβαια, το εύκολο είναι να αποδώσει κανείς τα πάντα στην αντι-οικολογική συνείδηση κάποιων. Ομως, δεν μπορεί να το κάνει σίγουρα μια κυβέρνηση που δεν έχει Εθνικό Κτηματολόγιο, μια κυβέρνηση που συνεχίζει (όπως και η προηγούμενη) να νομιμοποιεί καταπατήσεις δασικών περιοχών από μεγαλοσχήμονες.
Χώρια πολλά ακόμη ανάλογα, είτε της προηγούμενης είτε της σημερινής κυβέρνησης...
Αλλωστε, τόσοι αυτοί όσο και οι προηγούμενοι κυβερνώντες έχουν αποδείξει στο παρελθόν ότι για να καταπατήσουν δασική έκταση δε χρειάζονται... φωτιές. Μπορούν ωραιότατα να το κάνουν ακόμη και στο καταχείμωνο, περνώντας απλά μια τροπολογία στη Βουλή. Και δεν αναφερόμαστε μόνον στην υπόθεση με το Πόρτο Καρράς...
ΤΕΛΙΚΑ, διαπιστώσαμε αυτές τις μέρες τι εννοούσαν διάφοροι όταν μίλαγαν για... αναβάθμιση του ελληνικού ποδοσφαίρου μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου. Αναφέρονταν σε πρωτοβουλίες όπως η συνάντηση Κόκκαλη - Βαρδινογιάννη!
Αν, δηλαδή, ...τα βρουν τα μεγάλα συμφέροντα που ελέγχουν το ελληνικό πρωτάθλημα (όπως και τόσα άλλα σε αυτή τη χώρα) τότε θα εξυγιανθεί ο ελληνικός αθλητισμός. Το γεγονός πως μετατρέπεται η ανθρώπινη ανάγκη της άθλησης σε εμπόρευμα και αντικείμενο κερδοσκοπίας δεν απασχολεί κανέναν.
Οπως, επίσης, κανέναν δε φαίνεται να νοιάζουν τα «παρελκόμενα» του «επαγγελματικού» μας πρωταθλήματος: Η βία, ο φανατισμός, οι οργανωμένοι σύνδεσμοι προβολής επιχειρηματικών συμφερόντων οι διαπλοκές και οι «παράγκες».
`Η, για να είμαστε δίκαιοι και περισσότερο ακριβείς, τα τελευταία κάπως τους νοιάζουν. Και να 'στε σίγουροι ότι κάποιον εξωραϊσμό τους θα επιχειρήσουν...Δε χρειάζεται, όμως, να πούμε και πολλά. Αθλητικό νομοσχέδιο υπάρχει ενόψει και σύντομα θα το δημοσιοποιήσει ο υφυπουργός Αθλητισμού. Εκεί θα φανούν για τα καλά οι προθέσεις που υπάρχουν και κυρίως οι επιδιώξεις και οι στόχοι, όπως και ποιοι ωφελούνται...
Βγαίνει η ΝΔ προεκλογικά και υπόσχεται ότι θα μονιμοποιήσει τους συμβασιούχους. Μόλις γίνεται κυβέρνηση ανακαλύπτει ότι δε γίνεται να μονιμοποιηθούν όλοι, γιατί, λέει, το απαγορεύει το Σύνταγμα. Λες και δεν είναι αυτή που μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ ψήφισαν τη συγκεκριμένη απαγόρευση. Και τώρα την επικαλείται για να φτιάξει ένα Προεδρικό Διάταγμα, που στην ουσία στερεί το δικαίωμα της μόνιμης και σταθερής εργασίας από τη συντριπτική πλειοψηφία των συμβασιούχων. Ενα διάταγμα που αναπαράγει το ευρωενωσιακό καθεστώς της ευελιξίας και ταυτόχρονα κατασκευάζει και νέες στρατιές συμβασιούχων -ομήρων.
Ανάλογες ευθύνες έχουν οι κυβερνητικοί - εργοδοτικοί συνδικαλιστές, που παρά τις ψευτοαγωνιστικές τους κραυγές δεν έχουν κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι τους, για την οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων.
Είναι καιρός ο αγώνας των συμβασιούχων να πάρει νέα πνοή. Να παραμερίσουν κάθε αυταπάτη και όσους τις καλλιεργούν. Βαδίζοντας πλάι - πλάι με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, να εντείνουν τους αγώνες τους. Και αυτός ο αγώνας θα είναι πιο αποτελεσματικός, όσο πιο αποφασιστικά συγκρούεται με την κυρίαρχη πολιτική, όποιο κόμμα και αν την εφαρμόζει. Εν τέλει ένας αγώνας που θα βγάζει στην ανεργία την πολιτική της πλουτοκρατίας και όσους την υπηρετούν.