ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 29 Ιούλη 2004
Σελ. /28
Πίσω από τις ρυθμίσεις...

Γρηγοριάδης Κώστας

Μόλις καταλαγιάσουν τα επικοινωνιακά πανηγύρια της κυβέρνησης της ΝΔ για τη... «γενναία» ρύθμιση των αγροτικών χρεών, οι μικρομεσαίοι αγρότες που θα μπουν και σ' αυτή τη ρύθμιση θα διαπιστώσουν συντόμως ότι δε θα μπορούν και πάλι να τα βγάλουν πέρα και ν' αποπληρώσουν τις νέες δόσεις. Γιατί, ως γνωστόν, για να μπορούν να πληρώσουν, πρέπει να βγάζουν βιώσιμο εισόδημα και να τους περισσεύουν και «ευρώπουλα» για τις δόσεις που θα τους βγάλει η ΑΤΕ. Ομως η ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και της νέας ΚΑΠ δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για τέτοιες πολυτέλειες... Κι όσοι νομίζουν πως τώρα λύθηκε το πρόβλημα, τους λέμε πως αν καθυστερήσουν να πληρώσουν τη δόση πάνω από τρεις μήνες, τότε η τράπεζα έχει το δικαίωμα να ακυρώσει τη ρύθμιση και να ξεκινήσει πλειστηριασμούς! Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι παρά τις προηγούμενες ρυθμίσεις για τα τραπεζικά χρέη, περισσότεροι από 295.000 αγρότες αδυνατούν να πληρώσουν τις δόσεις τους εντός εξαμήνου, σύμφωνα με τα ίδια τα στοιχεία της ΑΤΕ μέχρι 31/12/2002. Σας λέει τίποτα αυτό, τώρα που οι δόσεις θα πρέπει να πληρώνονται εντός τριμήνου;..

Το... «χρυσό»

Χτες, την ώρα που ο υπουργός Μεταφορών Μιχ. Λιάπης παραχωρούσε συνέντευξη Τύπου για να παρουσιάσει μια «μαγική εικόνα» των μέσων μαζικής μεταφοράς και δήλωνε τη βεβαιότητά του ότι όλα θα πετύχουν, το τραμ συγκρουόταν με φορτηγό, ευτυχώς χωρίς να υπάρξουν θύματα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει τέτοιο ατύχημα μέσα στην πρώτη βδομάδα λειτουργίας του νέου μέσου μαζικής μεταφοράς.

Μπορεί, βέβαια, ο υπουργός να εξέφραζε τους ευσεβείς πόθους του ότι το υπουργείο του «πάει για το χρυσό μετάλλιο» των μαζικών μετακινήσεων, ωστόσο ένα είναι το σίγουρο: Οι επιβάτες που προσπαθούν να κινηθούν με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και κυρίως με το τραμ και τα αστικά λεωφορεία, είναι... χρυσοί Ολυμπιονίκες στην ταλαιπωρία.

«Μαθήματα» αυτοπροβολής

Στην αρχή δυσκολευτήκαμε να το πιστέψουμε, αλλά αφού το διασταυρώσαμε, τι άλλο να κάνουμε... Χτες λοιπόν λάβαμε από το ιδιαίτερο γραφείο του υπουργού Ανάπτυξης Δ. Σιούφα και μάλιστα με φωτογραφία του, το εξής δελτίο Τύπου: «Από τα παραλειπόμενα του Συνεδρίου της ΝΔ. Γράφουν οι Αθηναϊκές εφημερίδες: Ελάχιστοι αντιλήφθηκαν το Δημήτρη Σιούφα όταν έφτασε. Δεν μπήκε ούτε με... τιμές υπουργού, ούτε με συνοδεία, δεν κατευθύνθηκε γρήγορα στις πρώτες σειρές και δε μέτρησε χειραψίες. Κάθισε όρθιος στην πίσω πλευρά της αίθουσας και παρακολούθησε από εκεί ολόκληρη την ομιλία του Κ. Καραμανλή. Οι πληροφορίες μας μάλιστα λένε ότι ήταν ένας από τους λίγους που γνώριζαν σε μεγάλο βαθμό το περιεχόμενό της από πριν»!!!

Εμείς, αφού ευχαριστήσουμε το ιδιαίτερο γραφείο του υπουργού, που φροντίζει για την ενημέρωσή μας σχετικά με τα γραφόμενα στις αθηναϊκές εφημερίδες, περιοριζόμαστε να σημειώσουμε, ότι, σίγουρα, ο Δ. Σιούφας έρχεται αμέσως μετά το «σεμνό» εκείνο Λουδοβίκο, που δήλωνε: «L' etat c' est moi» (Το κράτος είμαι εγώ)...

Ούτε λέξη...

Προχτές, ο «Ριζοσπάστης» αποκάλυψε τη διενέργεια φακελωμάτων και τις βαθιά αντιδημοκρατικές και επικίνδυνες κατηγοριοποιήσεις των Ελλήνων πολιτών, τις οποίες χρησιμοποιεί το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και η «Αθήνα 2004», με πρόσχημα τη λεγόμενη Ολυμπιακή ασφάλεια. Την άλλη μέρα, υπήρξαν αντιδράσεις, καθώς η συνέλευση των εργαζομένων στο ΕΚΑΒ αποφάσισε σχετικό ψήφισμα - καταγγελία και εξέδωσαν ανακοινώσεις το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ.

Απ' όλ' αυτά, στις χτεσινές εφημερίδες υπήρχε αναφορά στην «Αυριανή», από ένα μονοστηλάκι στην «Ελευθεροτυπία» και την «Απόφαση» και δυο λέξεις στα «Νέα», για την ανακοίνωση του ΚΚΕ, ενώ η «Καθημερινή» δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ, σχετικά τη συνέλευση των εργαζομένων στο ΕΚΑΒ. Στις υπόλοιπες εφημερίδες ούτε λέξη. Βλέπετε, το θέμα δεν αφορά στην καλλιέργεια -με τον έναν ή άλλο τρόπο- της «τρομο-ψύχωσης» και «τρομο-υστερίας», ούτε στη διεκδίκηση του... Κέντρου από τους δικομματικούς εταίρους και στη διατήρηση των ψεύτικων διλημμάτων περί «Δεξιάς και δημοκρατικών δυνάμεων», αλλά στην από κοινού (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) καταπάτηση των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων των εργαζομένων, με πρόσχημα την ασφάλεια...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ωμή πρόκληση

Πριν από τρεις περίπου μήνες ήταν οι ιδιοκτήτες της ΦΑΡΑΝ, με τους 8 νεκρούς κατά τη διάρκεια των σεισμών του 1999, χτες ήταν η σειρά των υπευθύνων της ΡΙΚΟΜΕΞ με τους 39 νεκρούς. Το γεγονός ότι το ίδιο δικαστήριο - το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας - τους επέβαλε ποινές που μόνο ως «χάδια» μπορούν να χαρακτηριστούν, ποινές που συνιστούν προσβολή στη μνήμη των νεκρών και ωμή πρόκληση στα συναισθήματα των τραγικών συγγενών τους, δεν είναι καθόλου συμπτωματικό.

Η αστική Δικαιοσύνη, άλλωστε, και στη χώρα μας έχει αποδείξει πολλές φορές κατά το παρελθόν τον ταξικό «στραβισμό» της, βγάζοντας «λάδι» τους εκπροσώπους του κεφαλαίου, ό,τι εγκλήματα κι αν έχουν διαπράξει. Την ίδια στιγμή μάλιστα που σπεύδει αμέσως να καταδικάσει στο «πυρ το εξώτερον» κάποιους ρακένδυτους πτωχοπρόδρομους, που συλλαμβάνονται να κλέβουν... ένα κουτί σπίρτα! Είναι η ίδια «Δικαιοσύνη» που δεν κίνησε καμιά διαδικασία για την τιμωρία όσων ευθύνονται για τον άδικο χαμό 300 και πάνω εργαζομένων, που έχασαν τη ζωή τους από το 2000 μέχρι σήμερα για ένα φθηνό μεροκάματο στα γιαπιά των Ολυμπιακών και άλλων εγκαταστάσεων, που μοιάζουν με σύγχρονα κρεματόρια. Είναι η «Δικαιοσύνη», που δεν της καίγεται καρφί για τους πάνω από 350 νεκρούς, την ίδια περίοδο, μέσα στους άλλους χώρους δουλιάς, του τρόμου και της ασύδοτης εκμετάλλευσης. Γι' αυτήν είναι παντελώς... «δίκαιο» η εργατική τάξη να πληρώνει διαρκώς το «φόρο του αίματος», χωρίς να τιμωρείται κανείς...

Για την ίδια αυτή «αδέκαστη» Δικαιοσύνη, είναι εντελώς φυσιολογικό να λείπουν από το εδώλιο του κατηγορουμένου για τα διαρκή αυτά εγκλήματα οι εκπρόσωποι του κράτους και των κυβερνώντων - πότε του ΠΑΣΟΚ και πότε της ΝΔ - οι οποίοι με δικούς τους νόμους και δικές τους πράξεις ή παραλείψεις επιτρέπουν να χτίζονται αυτά τα τσιμεντένια φέρετρα για να θησαυρίζουν οι ιδιοκτήτες τους. Που δεν παίρνουν κανένα μέτρο αντισεισμικής θωράκισης στην πιο σεισμογενή χώρα της Ευρώπης. Που στρέφουν αλλού τα μάτια τους όταν οι κανόνες υγιεινής και ασφάλειας καταπατούνται στις φάμπρικες και τα εργοτάξια. Που - ακόμη και μετά την τραγωδία του σεισμού του 1999 - εξέδωσαν οδηγίες, τιμολόγια και τεχνικές προδιαγραφές που επαρκούν μόνο για επισκευές - «μπαλώματα» των κτιρίων που έπαθαν ζημιές, αντί να οδηγούν σε ενίσχυσή τους, με αποτέλεσμα να θρηνήσουμε κι άλλους νεκρούς σε ενδεχόμενο νέο σεισμό.

Εύλογη, λοιπόν, η απόγνωση και δίκαιη η αγανάκτηση των συγγενών των νεκρών που καταπλακώθηκαν κάτω από τα συντρίμμια της ΦΑΡΑΝ και της ΡΙΚΟΜΕΞ. Πολύ λογικά επισημαίνουν ότι με - σχεδόν αθωωτικές - αποφάσεις σαν αυτές, οι θύτες ενθαρρύνονται να επαναλάβουν τα ίδια εγκλήματα. Τουλάχιστον όμως τώρα ξέρουν ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ελπίζουν ούτε σε στοιχειώδη απονομή της δικαιοσύνης, όσο ζουν στη σύγχρονη ζούγκλα του καπιταλισμού. Οσο στοιχίζονται πίσω από τις πολιτικές δυνάμεις που αβαντάρουν την ασύδοτη δράση του κεφαλαίου...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ