«Δεν κάνουμε τον αναπτυξιακό νόμο για το κέφι του ΣΕΒ. Το εάν συμπίπτει η φιλοσοφία του ΣΕΒ με τη φιλοσοφία της κυβέρνησης σε αυτά τα δύο θέματα, δεν είναι κακό ούτε για το ΣΕΒ ούτε για την κυβέρνηση». Αυτά δήλωσε προχτές ο υφυπουργός Οικονομίας, Χρ. Φώλιας, με αφορμή τις εξαγγελίες περί αποσύνδεσης των κρατικών επιχορηγήσεων προς τις επιχειρήσεις από τις νέες θέσεις εργασίας και τη διάκριση σε παλιές και νέες (σύμφωνα με τα ισχύοντα επιχορηγούνται αδρά μόνον οι νέες επενδύσεις και όταν δημιουργούν δήθεν νέες θέσεις εργασίας).

Με αφορμή, λοιπόν, τις δηλώσεις αυτές, ομολογούμε ότι έχουμε... μπερδευτεί λιγάκι. Μας φαίνονται λίγο δυσδιάκριτα τα σύνορα κυβέρνησης - ΣΕΒ. Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα πού τελειώνει ο ρόλος του πολιτικού προσωπικού του συστήματος και πού αρχίζει ο ρόλος δράσης των επιχειρηματιών. Δε μας είναι ακόμα σαφές αν νομοθετεί ο ΣΕΒ για λογαριασμό της κυβέρνησης ή αν η κυβέρνηση δημιουργεί επιχειρήσεις - με κρατικές επιχορηγήσεις - στις οποίες οι βιομήχανοι απλώς... βάζουν το όνομα του ιδιοκτήτη. Τέλος πάντων, ποιος είναι ο ρόλος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας..;

Ελπίζουμε, όμως, με τη «μετακόμιση» της ΝΔ στο «κοινωνικό κέντρο», σύμφωνα με το πρόσφατο συνέδριό της, οι απορίες αυτές να μας λυθούν, είτε από κάποιον κυβερνητικό παράγοντα είτε από παράγοντα του ΣΕΒ. Μικρή σημασία έχει...

«Εγιναν συμπράξεις, αλλά έγιναν λεόντειες συμπράξεις εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και του καταναλωτή. Εμείς θα κάνουμε συμπράξεις που να μην επιτρέπουν τέτοιου είδους τερτίπια, να μην επιτρέπουν τέτοιου είδους υπερβάσεις, να μην επιτρέπουν τέτοιου είδους χρεώσεις, οι οποίες στο τέλος να καταντούν να είναι κεφαλικοί φόροι». Κι αυτό το απόσπασμα από τις προχτεσινές δηλώσεις του υφυπουργού Οικονομίας Χρ. Φώλια είναι και αφορά στις αποικιοκρατικές συμβάσεις «αυτοχρηματοδότησης», για τα έργα του αεροδρομίου των Σπάτων, της Αττικής Οδού και της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου.

Για να καταλάβετε, πάντως, πόσο ειλικρινής ήταν ο κ. Φώλιας, όταν δήλωνε τα προαναφερόμενα, σας πληροφορούμε ότι στο σχετικό φυλλάδιο που μοιράστηκε στους δημοσιογράφους χαρακτηρίζονται «επιτυχείς προσπάθειες» σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και τα τρία αυτά έργα, τα οποία, κατά τον κ. υφυπουργό, έγιναν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου... Οσο για το γεγονός πως το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι αυτή η ίδια η παράδοση των δημόσιων χρημάτων και υποδομών στο ιδιωτικό κεφάλαιο - είτε με λιγότερο είτε με περισσότερο επαχθείς όρους - δεν το συζητάμε. Αυτό δε χωράει στο μυαλό του υφυπουργού της κυβέρνησης του «κοινωνικού Κέντρου». Οπως ακριβώς δε χώραγε και στα μυαλά των υπουργών της κυβέρνησης του «κεντροαριστερού» ΠΑΣΟΚ...