«Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο, χωρίς να επιδιώκεται η εκ βάθρων αναθεώρηση της σχέσης κράτους και αθλητισμού (κάτι που είναι στις άμεσες μελλοντικές προτεραιότητές μας), εισάγονται συγκεκριμένες ρυθμίσεις, προκειμένου ν' αντιμετωπιστούν επείγοντα προβλήματα του αθλητισμού μας και ιδιαίτερα του επαγγελματικού».

Η αναφορά αυτή βρίσκεται στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου για τα ομαδικά αθλήματα που κατατέθηκε χτες στη Βουλή, και είναι αποκαλυπτικότατη για τις προθέσεις των εμπνευστών του.

Το πόνημα αποτελεί πλήρη επιβεβαίωση των απόψεων - θέσεων του ΚΚΕ και όσων, κατά καιρούς έχουμε αναφέρει στο «Ρ». Πρόκειται για ένα πλαίσιο διαχείρισης και εξωραϊσμού του ίδιου μοντέλου, δηλαδή του επαγγελματικού αθλητισμού, με στόχο να ξεπεραστούν τα αδιέξοδα και να γίνει πιο εμπορεύσιμο. Αναδιαρθρώνονται οι όροι συμμετοχής στο παιχνίδι (μοιραία, λοιπόν, θα γίνει και ένα ξεσκαρτάρισμα), ώστε να περάσουμε στο επόμενο στάδιο. Να «ανοιχτούν» καινούριες αγορές, να δοθούν μεγαλύτερες δυνατότητες εμπορευματοποίησης - εκμετάλλευσής του.

Κινείται απόλυτα στο πνεύμα που έχει επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία μιλά και νομοθετεί στη λογική της βιομηχανίας του αθλητικού θεάματος (και όχι μόνο)... Μέλημα των κυβερνώντων (όπως και του ΠΑΣΟΚ όταν ήταν στην εξουσία) είναι οι επαγγελματίες παράγοντες και οι επιχειρήσεις τους. Τα αθλήματα, όπως και τα διάφορα εκφυλιστικά φαινόμενα, αποτελούν το πρόσχημα. Γι' αυτό και αντιμετωπίζονται αποσπασματικά - επιφανειακά, με μέτρα που δε θίγουν τις αιτίες, αλλά επιχειρείται να ελέγξουν τα αποτελέσματα, που δημιουργούν προβλήματα στο προϊόν.

Ομως, όλα αυτά καμιά σχέση δεν έχουν με το δικαίωμα του λαού στην άθληση. Το οποίο εξακολουθεί να παραχωρείται στους ιδιώτες, ώστε να αποτελέσει άλλο ένα μέσο κερδοσκοπίας. Η μαζική άθληση, ο σχολικός και εργοστασιακός αθλητισμός μαραζώνουν και ακόμα και οι υποσχέσεις (με πραγματικό στόχο τις εντυπώσεις) ενασχόλησης μαζί τους - όπως αναφέρεται και στην εισηγητική έκθεση - παραπέμπονται στο μέλλον... Μάλιστα οι κυβερνώντες, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό και να το δηλώσουν.

Αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό, Κ. Καραμανλή, ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γ. Ορφανός, παραδέχτηκε: «Τα θέματα που αφορούν στον ερασιτεχνικό αθλητισμό και άλλα θέματα, που έχουν βγει στην επιφάνεια, θα ακολουθήσουν, με νηφαλιότητα, ηρεμία και ψυχραιμία. Αυτή είναι η απόφαση της κυβέρνησης. Θα ολοκληρωθεί και η διαδικασία του νομοσχεδίου για τον επαγγελματικό αθλητισμό, που θα συζητηθεί την επόμενη βδομάδα στη Βουλή και μετά συνεχίζουμε. Θα έχουμε καιρό να λύσουμε όλα τα θέματα». Ξεκάθαρα λοιπόν η κυβέρνηση δηλώνει (με λόγια και πράξεις) ότι τα συμφέροντα των επιχειρηματιών προηγούνται στις προτεραιότητές της, από τις ανάγκες του λαού. Γι' αυτό οι δεύτερες παραπέμπονται στις ελληνικές καλένδες...

Το φαινόμενο της βίας δεν εξετάζεται και φυσικά δεν αντιμετωπίζεται στη βάση αιτίας - αιτιατού αλλά (κυρίως) με κατασταλτικά μέτρα, που σε κάποιες περιπτώσεις είναι ακραία. Προφανής στόχος, όπως συνέβη και στο εξωτερικό, μόνο η απομάκρυνσή της από τα γήπεδα, ώστε οι έδρες και το προϊόν των επιχειρηματιών να λειτουργεί σε συνθήκες που θα επιτρέπουν μεγαλύτερη πώληση. Αν η βία μεταφερθεί στη γειτονιά ή αλλού (π.χ. Αγγλία), δεν απασχολεί τους κυβερνώντες. Ο χουλιγκανισμός χρησιμοποιείται ως άλλοθι για περιορισμό των ατομικών δικαιωμάτων και μεγαλύτερη αστυνομοκρατία.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι με το άρθρο 4: «Ενδυναμώνονται τα μέτρα αστυνόμευσης και εισάγεται η υποχρέωση όλων γενικά των αθλητικών διοργανώσεων για τη δημιουργία δικών τους μηχανισμών ασφαλείας και τον ορισμό υπευθύνων για την ασφάλεια οργάνων τους. Ετσι, υποχρεούνται αφ' ενός οι διοργανώτριες αρχές να συνιστούν ειδικές υπηρεσίες ασφαλείας (Γραφείο Ασφαλείας Γηπέδων)...». Επίσης, παρέχεται η δυνατότητα, στην αστυνομία, να αποκλείει την πρόσβαση - μεταξύ άλλων - «και προσώπων που κατά την κρίση της μπορούν να προκαλέσουν επεισόδια»! Δηλαδή, καταργείται το τεκμήριο της αθωότητας και ο καθένας τίθεται (ως «κληρονομιά» των όσων επιβλήθηκαν με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες) στο έλεος του κάθε αστυνομικού...

Από την άλλη γίνεται μια ακόμα πηγή κέρδους για ιδιώτες. Αντί οι επιχειρηματίες να πληρώνουν το κόστος αλλά ο έλεγχος να γίνεται από τα θεσμοθετημένα όργανα του κράτους, η ΝΔ εκχωρεί τις αρμοδιότητες στους ιδιώτες. Ετσι, αποκτούν και επίσημα το δικαίωμα δημιουργίας ιδιωτικών «στρατών». «Θεοποιείται» η καταστολή ακόμα και με απαράδεκτα και αχρείαστα μέτρα. Επιβάλλονται ποινές μη μετατρέψιμες και μη εφέσιμες, που σημαίνει ότι ακόμα και με το παραμικρό ένα παιδί θα πηγαίνει φυλακή.

Στο νομοσχέδιο ποινικοποιούνται και συμπεριφορές, που υποκινούν επεισόδια: «Οποιος παροτρύνει, υποκινεί, ή διευκολύνει με οποιονδήποτε τρόπο και ιδίως δημόσια ή διά του εντύπου ή ηλεκτρονικού ή του διαδικτύου μεμονωμένα άτομα ή οργανωμένες ομάδες προσώπων, για να διαπράξουν αδικήματα του παρόντος άρθρου (σ.σ. αναφέρονται διάφορες παραβάσεις του Ποινικού Κώδικα) τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών».

Ακόμα, με το νομοσχέδιο, όπως είχε προαναγγελθεί, γίνεται άλλο ένα χάρισμα στους επανειλημμένα ασυνεπείς (...) επιχειρηματίες. Το κεφάλαιο συν 20% από τις προσαυξήσεις θα αποπληρωθεί σε 120 άτοκες δόσεις... Μάλιστα, καθιερώνονται και ευεργετήματα, για τους αποδεδειγμένα ως σήμερα κατ' εξακολούθηση παραβάτες, που ξαφνικά θα γίνουν «εν μια νυκτί» νομοταγείς! Για όσους δε συμμορφωθούν, προβλέπονται κυρώσεις. Μόνο που αυτές υπήρχαν και σε προγενέστερες διατάξεις αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκαν...

Επιπλέον, ξανατίθεται σε ισχύ, η διάταξη «περί αποτίμησης της αξίας των αθλητών, έτσι ώστε να δημιουργείται ένα πλασματικό κεφάλαιο αξίας για τις ανώνυμες εταιρίες, το οποίο υπολογιζόμενο στα ίδια κεφάλαιά τους, να αποτρέπει έστω και προσωρινά τη διάλυσή τους». Οσο για το κατώτατο μετοχικό κεφάλαιο των ΠΑΕ «που συμμετέχουν στην Α' εθνική κατηγορία, δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερο του ενός εκατομμυρίου ευρώ» και στη Β' «των πεντακοσίων χιλιάδων ευρώ». Οσο για τη Γ' κατηγορία «δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερο του εκάστοτε προβλεπομένου στο κ.ν.2190/1920, ελαχίστου μετοχικού κεφαλαίου».

Επίσης, μεταξύ άλλων, καταργείται η ποινή αποκλεισμού και η διεξαγωγή αγώνα σε άλλη έδρα αλλά με κόσμο. Θα ισχύει η ποινή, αλλά αυξανόμενη, κεκλεισμένων των θυρών. Για πειθαρχικές ποινές, θα μετρούν αποδεικτικά στοιχεία, όπως το βίντεο, ενώ εξειδικεύεται ο ρόλος και το κύριο αντικείμενο του αθλητικού εισαγγελέα. Στους παραβάτες εντάσσεται πλέον και ο επαγγελματικός σύνδεσμος που μπορεί να πληρώσει «πρόστιμο τουλάχιστον είκοσι χιλιάδων ευρώ, το οποίο σε περίπτωση υποτροπής τουλάχιστον διπλασιάζεται».

Για τους συνδέσμους, στο νομοσχέδιο, αναφέρεται: «Οποιος λειτουργεί τα ως άνω γραφεία ή εντευκτήρια χωρίς άδεια της αρμόδιας αστυνομικής αρχής ή παραβιάζει τη σφραγίδα που έθεσε η αστυνομική αρχή στους χώρους αυτούς, τιμωρείται με την ποινή που προβλέπεται από τις διατάξεις του ιδίου άρθρου 178 του Ποινικού Κώδικα».