- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Οι εργαζόμενοι στη «Φλώρα» οδηγούνται σε πλήρες αδιέξοδο με το κλείσιμο. Αρχισαν ήδη επίσχεση εργασίας και καλούν την κυβέρνηση «να κόψει το λαιμό της» και να βρει λύση για να μην προστεθούν στη λίστα των 5.500 απολυμένων της πόλης
ΑΓΡΙΝΙΟ (της ανταποκρίτριάς μας ΜΑΡΙΑΣ ΠΕΡΓΑΝΤΗ).--
Κλείνει το ένα από τα τρία εργοστάσια που απέμειναν στο Αγρίνιο. Το εργοστάσιο «ΦΛΩΡΑ», που απασχολούσε 37 εργαζόμενους και κάμποσους ακόμα εποχιακούς το χειμώνα, «βάζει λουκέτο», με την αιτιολογία ότι δεν υπάρχουν χρήματα για την αγορά πρώτων υλών και για την πληρωμή των εργαζομένων. Η εργοδοσία (Εμπορική Τράπεζα και αδελφοί Σουμέλη -αρχικά είχε 3 μετοχές η Εμπορική Κεφαλαίου που τις αγόρασε στη συνέχεια η Εμπορική Τράπεζα) τώρα θέλει να πάρει δάνειο. Η διοίκηση έχει διαλυθεί και ο διευθύνων σύμβουλος, Γ. Σουμέλης, παραιτήθηκε στα μέσα του καλοκαιριού. Οι εργαζόμενοι τονίζουν ότι δε φέρνουν καμία ευθύνη για το κλείσιμο. Θέλουν να λειτουργήσει το εργοστάσιο. Το πώς και από πού θα βρει λεφτά η εργοδοσία δεν τους ενδιαφέρει. «Να κόψουν το λαιμό τους να τα βρούνε! Να τα πάρουν από αυτούς που τους τα 'διναν τόσα χρόνια. Γιατί με δάνεια επιβίωνε το εργοστάσιο», υπογραμμίζουν οι εργαζόμενοι της «ΦΛΩΡΑ». Το εργοστάσιο άνοιξε το 1979 και παρήγε γλυκά κουταλιού, αφυδατωμένα, μαρμελάδες. Από το 1990 και μετά παράγει χυμό πορτοκαλιού και γλυκά κουταλιού.
Οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε απόγνωση καθώς χάνουν και αυτό το πενιχρό μεροκάματο χωρίς να έχουν και κάποια εναλλακτική λύση, αφού στην περιοχή του Αγρινίου, πλέον, δεν υπάρχουν δουλιές. Τα τελευταία 15 χρόνια τα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Σε αυτό το χρονικό διάστημα έχουν χάσει τη δουλιά τους πάνω από 5.500 εργαζόμενοι, ενώ από πέρσι μέχρι φέτος οι απολύσεις αυξήθηκαν κατά 15%. Ταυτόχρονα, οι αγροτικές καλλιέργειες απαξιώνονται και η άλλοτε πολυπληθής αγροτιά ξεκληρίζεται. Η ανεργία ξεπερνάει το 30% στο νομό.
Σε αυτές τις συνθήκες, τις οποίες έχει διαμορφώσει η αντεργατική και αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που υλοποιούν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οι εργάτες και οι εργάτριες της «ΦΛΩΡΑ», με 5 μηνιάτικα απλήρωτα και τα έξοδα της οικογένειας να τρέχουν, καλούνται να δώσουν μία πολυμέτωπη και δύσκολη μάχη. Οι ίδιοι βλέπουν, πια, ως μοναδική διέξοδο τον αγώνα. Με τον αγώνα, το εργοστασιακό Σωματείο μαζί με το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου, που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, στόχο έχουν την αγωνιστική διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.
Στη «ΦΛΩΡΑ» έχουν γίνει αγώνες σχεδόν από την ίδρυση του εργοστασίου, και συνεχίζουν αγωνιστικά. Είναι από τα πρώτα εργοστάσια στο Αγρίνιο που κατέκτησε το 5ήμερο, την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων και 63% επί του ημερομισθίου για τη μέρα του Σαββάτου. Τα τελευταία χρόνια συχνά οι εργαζόμενοι κάνουν επίσχεση εργασίας. Οι εργαζόμενοι της «ΦΛΩΡΑ» είναι ενωμένοι σαν μια γροθιά. Ο,τι κάνουν, είναι αποφασισμένοι να το κάνουν όλοι μαζί, συντονισμένα με το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου.
Μαρτυρίες εργατών που δε «φιλοξενούνται» στα κανάλια των εργοδοτών
Στην αυλή του εργοστασίου |
Η Κωνσταντούλα, 42 χρονών, με φανερά τα σημάδια της κούρασης στο πρόσωπο και την απόγνωση στο βλέμμα της, έχει 3 παιδιά, το ένα άνεργο, ενώ πάντρεψε το δεύτερο πριν από ένα μήνα. Δουλεύει μαζί με τον σύζυγό της στη «ΦΛΩΡΑ» πάνω από 20 χρόνια. «Ξυπνάς το πρωί και λες, πού πάω;», λέει και ακουμπάει το κεφάλι πάνω στο τραπέζι.
«Την κατάστασή μας εδώ στο νομό την ξέρουν εδώ και καιρό οι πάντες, παρεμβαίνει ο πρόεδρος του σωματείου και προσθέτει: Για τη "ΦΛΩΡΑ", τώρα, και οι 8 βουλευτές του νομού μέχρι και ο υπουργός Εργασίας, είναι ενήμεροι. Ομως, πέρα από τη συμπαράσταση που είχαμε από το Εργατικό Κέντρο τίποτα. Ενα τηλέφωνο με πήρε ο νομάρχης και με ρώτησε "Ποιο είναι το πρόβλημά σας;"... Κοίταξε, συνεχίζει χείμαρρος ο πρόεδρος, έχουμε περάσει πολλές καταστάσεις εδώ μέσα. Τα τελευταία 2 χρόνια που υπήρχε πρόβλημα με την έγκαιρη καταβολή των δεδουλευμένων, κάναμε επίσχεση εργασίας, ασκούσαμε πίεση και έτσι πληρωνόμασταν.
Τώρα έχουμε 2 με 3 μήνες που το εργοστάσιο υπολειτουργεί, γιατί δεν είχε πρώτες ύλες. "Ο κόμπος έφτασε στο χτένι" και από σήμερα (χτες) κατεβαίνουμε σε νέα επίσχεση εργασίας. Τώρα αν κλείσει το εργοστάσιο, δε θα πληρωθούμε τα δεδουλευμένα, γιατί δικαστικά θα τραβήξει 2 και 3 χρόνια, τα έξοδα πολλά. Και τι θα πάρουμε; Ψίχουλα. Δουλιές δεν υπάρχουν. Μόνο οι καφετερίες. Και πώς θα μας πάρουν στις καφετερίες; Είμαστε και με γκρίζα μαλλιά», αστειεύεται.
Ενώ συζητάμε, καταφθάνουν κι άλλοι εργάτες και εργάτριες. Ο Παναγιώτης 30 χρόνων, 10 χρόνια εργάτης, ακύρωσε το δάνειο για αγορά σπιτιού, με το γάμο που έκανε πρόσφατα, ζει με δανεικά. Ο Γιάννης, 23 χρόνια εργάτης, πατέρας 2 παιδιών με άνεργη γυναίκα, χρεωμένος με 3 καταναλωτικά δάνεια, ζει με δανεικά επίσης. Η Ντίνα, 14 χρόνια εργάτρια, 45 χρόνων με 2 παιδιά που το ένα σπουδάζει, κι αυτή ζει με δανεικά. Και η Βάσω ανύπαντρη, από αγροτική οικογένεια, τα αδέρφια της βάζουν καπνά, χωρίς ένα ευρώ στην τσέπη, όλοι ζουν με δανεικά! Κάποιοι μεγάλοι θέλουν 4-5 χρόνια ένσημα για να βγουν στη σύνταξη. Αρκετοί ακόμα ήρθαν στο κυλικείο, με την απόγνωση ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. Τόσος κόπος, τόσα βάσανα και αγωνίες, τόσα όνειρα. Τα μάτια βουρκώνουν.
«Καλούμε τον υπουργό Εργασίας, εφόσον είναι ενήμερος για το πρόβλημα, να μας πει πώς θα ζήσουμε. Εγώ θα γίνω ληστής», λέει οργισμένος ένας εργάτης. «Οχι, να μας πει πρώτα ο Πολυζωγόπουλος, που υπέγραψε τη ΣΣΕ και μετά ο υπουργός Εργασίας» συμπληρώνει ο άλλος. «Να μας πούνε και οι βουλευτές που έρχονται μόνο για τις ψήφους. Ας ξανάρθουν, λοιπόν, οι κύριοι της ΝΔ και οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ! Θα τους πούμε: Οχι! Να μην τους ξαναψηφίσουμε! Ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε τη ΝΔ», συμπληρώνει ο Χ. Σαρδέλης.
«Η ανεργία δεν έγινε γιατί πατήσανε ένα κουμπί. Η "ΦΛΩΡΑ", ας πούμε, αποδεσμεύτηκε από την ΑΤΕ το 1998 για να διευκολύνει την εργοδοσία από τα χρέη. Οταν ανέβηκε η ΝΔ, οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ, που την είχαν, εξαφανίστηκαν. Δεν ενδιαφέρονται καθόλου. Ενδιαφέρονται αν μεταγράφηκε το παιδί του Τσιτουρίδη. Από τις 7 παρά τέταρτο έως τις 9 παίζουν τις ειδήσεις τους, και βλέπει ο εργαζόμενος. Σάκο του μποξ έχουν καταντήσει τον εργαζόμενο», επισημαίνει ο Σωκράτης. Ενώ ο Παναγιώτης προσθέτει με νόημα: «Παλιά τους τέχνη κόσκινο! Ξέρεις τι είναι να "καλύψεις" τηλεοπτικά ένα τόσο σοβαρό γεγονός, σαν το κλείσιμο εργοστασίου, σε 1 λεπτό; Θέλει τέχνη!».
Ανακοίνωση της ΝΕ Αιτωλοακαρνανίας
Με ανακοίνωσή της η ΝΕ Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή της στους εργαζόμενους της «ΦΛΩΡΑ» και τους καλεί να αναλογιστούν τις πολιτικές ευθύνες που έχουν τα κόμματα του δικομματισμού και όσα κόμματα έχουν συναινέσει στην αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Σημειώνει δε ότι τα προβλήματά τους είναι προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλα τα λαϊκά στρώματα και η εργατική τάξη της χώρας συνολικά, εξαιτίας της αντεργατικής και αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, των πολιτικών που υλοποίησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει η ΝΔ, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Η ΝΕ Αιτωλοακαρνανίας καλεί τους εργάτες και τις εργάτριες της «ΦΛΩΡΑ», μαζί με τους άλλους εργαζόμενους και τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου της Αιτωλοακαρνανίας, να μη δείξουν καμία ανοχή στην ανέχεια. Να συσπειρωθούν και να παλέψουν για τα δικαιώματα της λαϊκής οικογένειας, εναντίον της πολιτικής της κυβέρνησης, της ψευτοαντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ και της πλουτοκρατίας που θησαυρίζει, ενώ ο λαός που παράγει όλο τον πλούτο υποφέρει. Καλεί να διαδηλώσουν μαζί με το ΚΚΕ στις 9 του Οκτώβρη στο πανελλαδικό παλλαϊκό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας και να συνεχίσουν μαζί του στον ίδιο δρόμο, για την ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής και τη δημιουργία των προϋποθέσεων του Λαϊκού Μετώπου, που θα οδηγήσει στη λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία.
