ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ανάλογα με τους ακροατές...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το 'χουμε τονίσει κι άλλες φορές: Είτε τα στοιχεία της προηγούμενης κυβέρνησης για την οικονομία ήταν σωστά, είτε της σημερινής, μικρή σημασία έχει για τους εργαζόμενους. Ετσι κι αλλιώς, και τότε, και σήμερα, η πολιτική της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, καλά κρατεί και μόνο οι δικαιολογίες των εκάστοτε κυβερνώντων διαφέρουν. Δικαιολογίες, που αλλάζουν, μάλιστα, ανάλογα σε ποιον απευθύνονται. Οι νυν κυβερνώντες, για παράδειγμα, όταν απευθύνονται στο εσωτερικό της χώρας, κάνουν λόγο - τουλάχιστον - για «εικονική πραγματικότητα», «κρυφά ελλείμματα και χρέη», ενώ χρεώνουν την προηγούμενη κυβέρνηση με τακτικές «δημιουργικής λογιστικής» και απόκρυψης της πραγματικότητας. Δε συμβαίνει το ίδιο, όμως, όταν βρίσκονται στο εξωτερικό. Προχτές, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφης, μιλώντας στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN, χαρακτήρισε όλα τα προηγούμενα στατιστικό λάθος. «Επρόκειτο για μια αδυναμία του στατιστικού συστήματος που έχει διορθωθεί και δεν πρόκειται να επαναληφθεί στο μέλλον», είπε συγκεκριμένα ο κ. Αλογοσκούφης, χαρακτηρίζοντας, μάλιστα, «βαρύ» το χαρακτηρισμό «απάτη», τον οποίο χρησιμοποίησε ο Αμερικανός δημοσιογράφος στη σχετική ερώτησή του.

Την ίδια στιγμή, στο εσωτερικό της χώρας, συνεχίζεται αμείωτος ο δικομματικός «σκυλοκαυγάς» σχετικά με τα στοιχεία της οικονομίας, την απογραφή, κλπ. Οπως και η συνέχιση και παραπέρα κλιμάκωση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, που εφαρμόζεται χρόνια τώρα...

«Το ποτήρι ξεχείλισε»...

Associated Press

Δεκαετίες είχε το Αμστερνταμ να δει τόσο μαζική διαδήλωση. Περισσότεροι από 250.000 Ολλανδοί εργαζόμενοι (φωτό) συγκεντρώθηκαν το περασμένο Σάββατο, απ' όλη τη χώρα, στην πλατεία Μουσείων της ολλανδικής πρωτεύουσας και διαδήλωσαν ενάντια στις προωθούμενες από την κυβέρνηση αντεργατικές μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό σύστημα και τις εργασιακές σχέσεις. Η συγκέντρωση διοργανώθηκε από τις τρεις μεγαλύτερες συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες και τα συνθήματα που κυριάρχησαν - σύμφωνα με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία - ήταν: «Το ποτήρι ξεχείλισε», «Οχι περισσότερα χρόνια δουλιάς», «Η Ολλανδία αξίζει περισσότερα».

Να σημειώσουμε, ακόμη, ότι η ολλανδική κυβέρνηση θεωρεί τα μέτρα αναγκαία, προκειμένου να δοθεί ώθηση στην οικονομία και να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα το σύστημα κοινωνικών ασφαλίσεων. Με άλλα λόγια, για να διατηρηθούν και να αυξηθούν παραπέρα τα κέρδη των ολλανδικών μεγάλων επιχειρήσεων, στα πλαίσια του συνεχώς εντεινομένου διεθνώς ανταγωνισμού...

Είναι πρόκληση

«Το σχόλιό σας για 400.000 ευρώ, που πετάει ο κ. Γλυνιαδάκης για νέα γραφεία δεν ευσταθεί», απαντά στη στήλη ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, σχετικά με σχόλιο που δημοσιεύτηκε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη». Και μας βεβαιώνει ότι «όταν ολοκληρωθεί η μελέτη για τη μετακόμιση σε υφιστάμενα γραφεία και όταν προσδιοριστεί το κόστος, θα το μάθετε επίσημα από τη Διοίκηση της ΕΥΔΑΠ».

Το σχόλιό μας, όμως, δεν αναφερόταν σε «400.000 ευρώ που πετάει ο κ. Γλυνιαδάκης». Σημείωνε συγκεκριμένα: «Είτε η μετεγκατάσταση κοστίσει 250.000 ευρώ, όπως ισχυρίζεται η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ, είτε - ακόμη περισσότερο - 400.000 ευρώ, όπως λένε οι εργαζόμενοι στην εταιρία, το ποσό είναι μεγάλο. Ακόμη περισσότερο, όταν η μετεγκατάσταση του προέδρου της ΕΥΔΑΠ - περί αυτής πρόκειται - από το Γαλάτσι (όπου βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία της επιχείρησης) σε ιδιόκτητο κτίριο της εταιρίας στα Ιλίσια, γίνεται - όπως επίσημα εξηγείται - για να βρίσκεται ο πρώτος κοντά στο κέντρο της πρωτεύουσας και να ικανοποιούνται ανάγκες διαβούλευσης με κυβερνητικούς παράγοντες και στελέχη της αγοράς...».

Παρά την αντίδραση του κ. προέδρου, λοιπόν, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι αποτελεί πρόκληση το φόρτωμα των καταναλωτών της ΕΥΔΑΠ με τα όποια δεκάδες εκατομμύρια δραχμές, μόνο και μόνο για να ικανοποιούνται οι όποιες ανάγκες διαβούλευσης...

Γιατί κλίμα αστυνομοκρατίας;

Το κρούσμα αστυνομοκρατίας και αυταρχισμού που συνέβη την περασμένη βδομάδα με αλλοδαπή μαθήτρια στο νυχτερινό ΤΕΕ Νέας Φιλαδέλφειας είναι κρίκος μιας ολόκληρης αλυσίδας μέτρων καταστολής και κατά των μεταναστών. Που συνοδεύουν την αντιμεταναστευτική πολιτική όλων των κυβερνήσεων, και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Αλλά εντάσσονται στη γενικότερη επιδίωξη δημιουργίας κλίματος τρομοϋποταγής. Το να εισβάλλουν αστυνομικά όργανα μέσα σε σχολείο, να συμπεριφέρονται σκαιότατα στους εκπαιδευτικούς και να απαιτούν τα προσωπικά έγγραφα, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Δεν είναι, επομένως, μεμονωμένο περιστατικό, αλλά ακόμη και αν ήταν τέτοιο, είναι επικίνδυνο. Ερχεται όμως να προστεθεί στα πολλά καθημερινά κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας με θύματα κυρίως οικονομικούς μετανάστες που μπορεί να αξιοποιούνται από το κεφάλαιο σαν φτηνότατη εργατική δύναμη, αλλά όταν δεν τους χρειάζονται ή όταν απαιτούν δικαιώματα, όπως αυτό της μόρφωσης, τότε τους κυνηγούν λες και είναι εγκληματίες.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση της 30χρονης Ουκρανής, που ήθελε να συμμετάσχει στο εκπαιδευτικό σύστημα, στο νυχτερινό σχολείο, βρέθηκε αντιμέτωπη με την κρατική τρομοκρατία, που την έχει κρατούμενη και θέλει να την απελάσει. Ενώ ο νόμος και εγκύκλιοι του υπουργείου Παιδείας επιτρέπουν τη δυνατότητα εγγραφής στο σχολικό σύστημα, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του υπουργείου, το υπουργείο Εσωτερικών με το νόμο περί παράνομης εισόδου στη χώρα, απαγορεύει αυτό το δικαίωμα. Είναι, λοιπόν, η αντιμεταναστευτική πολιτική που οπλίζει την αστυνομική αυθαιρεσία και οδηγεί σε τέτοιες συμπεριφορές που ισοπεδωτικά λειτουργούν σε βάρος οικονομικών μεταναστών που θέλουν να μάθουν... πέντε γράμματα.

Η όλη υπόθεση αποκαλύπτει ότι τα κατασταλτικά μέτρα κατά των μεταναστών χτυπούν και τους αλλοδαπούς μαθητές. Και δεν αποκλείεται να ανοίγει δρόμο, ώστε για την εγγραφή τους στην Εκπαίδευση και τη μόρφωσή τους να χρειάζεται και άδεια παραμονής. Που θα σημαίνει ότι ανήλικοι ή ενήλικοι αλλοδαποί που θέλουν να μορφωθούν θα στερούνται ακόμα κι αυτό το στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Σε αυτή την κατάσταση, που σήμερα χτυπάει τους μετανάστες, αλλά εντάσσεται σε μια γενικότερη λογική αστυνομοκρατίας, περιορισμού ατομικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών, με τρομονόμους και χαφιεδοκάμερες, πρέπει να αντιδράσει το λαϊκό κίνημα και κάθε προοδευτικός άνθρωπος οργανωμένα.

Η «καμπάνα», πλέον, χτυπάει για όλους. Τα πρώτα θύματα μπορεί να είναι οι οικονομικοί μετανάστες που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους, λόγω της ανέχειας στην οποία τους καταδικάζουν οι πόλεμοι και η καπιταλιστική βαρβαρότητα, ιδιαίτερα από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, αλλά συναγερμός πρέπει να σημάνει για όλους τους ανθρώπους του μόχθου. Γιατί το χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων πάει χέρι χέρι με την ένταση της εκμετάλλευσης, την καθημερινή υποβάθμιση της ζωής. Και σε αυτό τον αγώνα, ανάμεσα στους εργάτες, στα λαϊκά στρώματα, δε χωράνε διαφορές εθνικότητας, χρώματος, θρησκείας. Τους ενώνει η ταξική τους θέση και το συμφέρον της κοινής πάλης για τα κοινά προβλήματα που μπορούν να βρουν οριστική λύση σε μια άλλη κοινωνία που την εξουσία θα έχει ο λαός. Ο σοσιαλισμός που μπορεί να απαλλάξει την ανθρωπότητα από το ρατσισμό και την εκμετάλλευση.