Η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης εκ μέρους της πολιτείας για τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς και πιο συγκεκριμένα της αρχιτεκτονικής, προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων, αναδείχτηκε εμπεριστατωμένα από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου που οργάνωσε η Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με θέμα το πρόβλημα της προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.

Η χτεσινή δημοσιοποίηση των θέσεων της Σχολής για το θέμα, αποτελεί συνέχεια της δράσης της για τη διάσωση σημαντικών αρχιτεκτονικών μνημείων της χώρας, όπως τα ξενοδοχεία «Ξενία» και τα προσφυγικά της λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Ο πρόεδρος της Σχολής, Γ. Γεράκης, κατήγγειλε τις αυθαίρετες κατεδαφίσεις σημαντικών κτιρίων της Αθήνας - και όχι μόνο - όπως του Ζενέτου, του Φιξ, τα κτίρια του Σαπόρτα κ.ά. Κατεδαφίσεις οι οποίες «διακόπτουν την αρχιτεκτονική συνέχεια της πόλης, διακόπτουν το πέρασμα της ιστορίας - διότι η ιστορία περνάει μέσα από την αρχιτεκτονική κατά κύριο λόγο - και φτάνουν στο σημείο να γκρεμίζονται όλα προς όφελος των οικονομικών συμφερόντων».

Ο καθηγητής, Γ. Σαρηγιάννης, μέλος της τριμελούς επιτροπής της Σχολής που ασχολήθηκε με το θέμα (μαζί με τους καθηγητές Τ. Παπαϊωάννου και Α. Ρόκα, που συνέταξαν και την έκθεση για τα «Ξενία») στάθηκε σε τρεις διαπιστώσεις από την έρευνα: στην ανυπαρξία πολιτικής προστασίας των μνημείων που «κακοποιούνται βάναυσα» με βασικό κίνητρο την κερδοσκοπία στη γη που συνεπικουρείται από τον «εθνικισμό αμόρφωτων δημοτικών αρχόντων». Στη φαλκίδευση και διαστρέβλωση του Νόμου 2831/2000 (ΓΟΚ 2000) του άρθρου 4 που έχει μετατραπεί - με τις «ερμηνείες» των υπουργείων - «σε άρθρο καταστροφής των μνημείων». Στην απαξίωση των γνωμοδοτικών συμβουλίων του υπουργείου Πολιτισμού, δηλαδή του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων και του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου τα οποία έπαψαν να έχουν δεσμευτικό, για τον υπουργό, χαρακτήρα, ενώ αλλοιώθηκε η σύνθεσή τους «ώστε να είναι μονίμως υποχείρια της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας».

Στη μη εφαρμογή της νομοθεσίας από το ίδιο το κράτος, στην ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών και στα «τεχνάσματα» των ιδιωτών για να προχωρούν σε άμεσες ή έμμεσες καταστροφές των μνημείων, αναφέρθηκαν επίσης ο Μ. Δεκλερής, πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας και επίτιμος αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και ο Β. Δωροβίνης, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Αν και οι προτάσεις που ακούστηκαν από τους ομιλητές, αλλά και από τη συζήτηση που ακολούθησε, διέφεραν στις λεπτομέρειές τους, ωστόσο, κοινή ήταν η διαπίστωση πως χρειάζεται κατ' αρχήν η καταγραφή των κτιρίων που... «διατηρούνται» μόνο στις προσόψεις και, βέβαια, αγώνας όλων των φορέων για τη διάσωση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.

Την «Αθέατη θέα», του Ντόναλντ Μάργκιουλις, ανεβάζει το Σάββατο (9/10) το θέατρο «Λαμπέτη», σε απόδοση - σκηνοθεσία Γρηγόρη Βαλτινού, σκηνικά Γιώργου Πάτσα, φωτισμούς Λευτέρη Παυλόπουλου, μουσική επιμέλεια Ιάκωβου Δρόσου. Παίζουν: Γρηγόρης Βαλτινός, Κοραλία Καράντη, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Γεωργία Μαυρογιώργη.

Το έργο, που πρωτοπαίχτηκε το 1992 σε θέατρο του Μανχάταν και απέσπασε δύο σημαντικά θεατρικά βραβεία «διηγείται» την ιστορία ενός διάσημου ζωγράφου, ο οποίος σε μια κρίσιμη στιγμή της ζωής του ξαναβλέπει το παρελθόν του και προσπαθεί να «συμφιλιώσει» τον πλούτο και τη φήμη του με τους χαμένους στόχους του για αληθινή ζωή, από την οποία τον απομάκρυνε η φιλοδοξία και οι προκαταλήψεις του. Προσπαθώντας να ξαναβρεί τη χαμένη αθωότητά του επισκέπτεται το νεανικό έρωτά του, μια αρχαιολόγο που ζει στην Αγγλία με τον άντρα της. Η συνάντησή τους θα αποκαλύψει παλιές και νέες πληγές, οι οποίες οδηγούν σε εκρηκτική έκφραση το έργο του ζωγράφου.

Στις 16 Οκτώβρη, στο θέατρο «Βεάκη», θα ανεβαστεί ένα συγκινητικό συμβολικό έργο, που παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία το 1960 - 1961, από το θίασο Β. Διαμαντόπουλου - Μαρίας Αλκαίου. Πρόκειται για το έργο του Ισπανού συγγραφέα Αλεσάντρο Κασόνα «Τα δέντρα παθαίνουν όρθια», που θα παρουσιαστεί σε μετάφραση - σκηνοθεσία Γιάννη Βούρου, σκηνικά - κοστούμια Χριστίνας Κωστέα, φωτισμούς Αλέκου Αναστασίου, μουσική επιμέλεια Ιάκωβου Δρόσου. Παίζουν: Γιάννης Βούρος, Εβελίνα Παπούλια, Μάρθα Βούρτση, Ιάκωβος Ψαρράς, Χρήστος Ευθυμίου, Γιώργος Χαλεπλής, Αδριανή Τουντοπούλου, Στάθης Νικολαΐδης, Σελίν Γαβαλά.

Το έργο «παίζει» με την αλήθεια και το ψέμα, την πραγματικότητα και τη φαντασία, για να υπογραμμίσει το νόημα και τις αξίες της ζωής, να παρηγορήσει τον πικραμένο άνθρωπο και να στηρίξει τις ελπίδες του.

Ο θίασος «Πράξη», φιλοξενεί στη Β' Σκηνή του «Θεάτρου οδού Κεφαλληνίας» δυο από τους θεατρικούς μονολόγους που παρουσίασε πέρσι η «Πολιτιστική Ολυμπιάδα». Συγκεκριμένα από τις 8 - 17 Οκτωβρίου θα παιχτούν ο μονόλογος του Ανδρέα Στάικου «Ακόλαστες εσπερίδες», με την Μπέτυ Αρβανίτη και του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη «Μεταμφίεση, με την Ράνια Οικονομίδου. Από τις 20 μέχρι το τέλος Οκτώβρη θα παρουσιαστούν ο μονόλογος του Νάνου Βαλαωρίτη «Η κοκόνα η Μαρώ», με την Μάγια Λυμπεροπούλου και του Αλέξη Σταμάτη «Η τελευταία Μάρθα», με τον Δημήτρη Οικονόμου.