Είχα την τύχη να βρω για ξεναγό έναν υπέροχο Αφρικανό Μασάι, που φόραγε παντελόνι και πουκάμισο αλλά ποτέ παπούτσια. Στα 40 του χρόνια, περπατούσε ξυπόλυτος, ήξερε κάθε σπιθαμή μιας ...τουριστικής περιοχής στο μέγεθος της Πελοποννήσου, σπούδαζε δυο παιδιά κτηνιάτρους κι είχε διεισδύσει στους «ειδικούς οδηγούς» - ιθαγενείς με στόχο να εντοπίσει λαθροθήρες και σαδιστές που εμφανίζονταν ως τουρίστες, για να στήσουν επιχειρήσεις κλέβοντας ελεφαντόδοντο ή πουλώντας παλάμες από δολοφονημένους γορίλες για τασάκια και μπιμπελό, ματσωμένων επιχειρηματιών. Με πλησίασε επειδή με φοβήθηκε γιατί κινήθηκα μόνη μου, εκτός τουριστικών γκρουπ και εν τέλει με βοήθησε και μ' εμπιστεύτηκε για ακριβώς τον ίδιο λόγο.
«Πεθαίνει το Μασάι, πεθαίνει η Αφρική, Λιάνα. Τα ζώα δε γεννάνε πια. Δεν πολλαπλασιάζονται. Θα δεις κοπάδια - τα είδα - να τρέχουν πάνω-κάτω σαν τρελά, μακριά απ' την τροφή και το νερό τους. Αυτοκτονούν από τρόμο. Απ' όλα τα όπλα του ανθρώπου, τα άγρια θηρία ένα φοβούνται περισσότερο. Τα γιγάντια αερόστατα που περνάνε αργά από πάνω μας γεμάτα τύπους με κάμερες και φωτογραφικές μηχανές. Εχω δει λιοντάρι να αφήνει το φαΐ του και να τρέχει σα δαρμένο σκυλί μόλις το κάλυψε η σκιά του αερόστατου...». Ο Λούης κοίταζε πενήντα φορές τη μέρα τον ουρανό για να μη με οδηγήσει σε θεριά τρομοκρατημένα από τα αερόστατα.
Για το σκοπό αυτό μια ομάδα συντρόφων εργάζεται, ήδη, εδώ και καιρό. Προετοιμάζει πυρετωδώς άρματα, δρώμενα, καθορίζει το χώρο που θα καταλάβουν όσοι μεταβούν στην Αθήνα. Οι ιδέες πολλές κι αν και η πρακτική τους έκφραση δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση, καθώς απαιτείται ένα υψηλό επίπεδο αφαίρεσης, με διατήρηση των κυρίαρχων στοιχείων κάθε θέματος, γλαφυρότητα στην απεικόνιση κλπ., δίνουν τη μάχη με τις δυσκολίες επιστρατεύοντας κάθε δυνατότητα.
Στο συλλαλητήριο πρόκειται να συμμετάσχουν εργαζόμενοι διαφορετικών κλάδων, του χεριού και του πνεύματος, αγρότες, μικρομεσαίοι, νέοι και πολλοί ακόμα. Ολους αυτούς τους ενώνουν κοινά προβλήματα, κοινά αιτήματα, αλλά διατηρούν και τα ιδιαίτερα του χώρου τους. Ολα αυτά επιχειρείται να αποδοθούν σε εικόνες, σε χρώματα, να συμπυκνωθούν σε συνθήματα.
Επισκεφτήκαμε το χώρο όπου προετοιμάζονται οι μικρές «εκπλήξεις». Χαρτόνια και ξύλα, πανιά, χρώματα, κάθε είδους υλικό δουλεύεται με μαεστρία, αλλά κυρίως με μεράκι, για να αποκτήσει τη μορφή αιτημάτων, για να σατιρίσει, να αποτυπώσει πραγματικότητες, να στείλει μηνύματα.
Παρότι δεν έχουμε σκοπό να αποκαλύψουμε και να περιγράψουμε επακριβώς το τι ετοιμάζεται, μπορούμε να πούμε πως τα βασικά άρματα θα είναι τρία, εμπνευσμένα από την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα δημοκρατικά δικαιώματα, την ιμπεριαλιστική αποχαλίνωση, την Ολυμπιάδα των χορηγών. Ταυτόχρονα, στο χώρο της διαδήλωσης με διάφορους παραστατικούς τρόπους θα δεσπόζουν το πλαίσιο δράσης του Κόμματος, η ανάγκη υπεράσπισης των θέσεών του κ.ά.
Από μια τέτοια διαδήλωση δε θα μπορούσαν να λείπουν οι νεκροί της τάξης μας. Οι εργάτες που έχασαν τη ζωή τους στα Ολυμπιακά έργα θα είναι ούτως ή άλλως στο μυαλό μας, στην ψυχή και την καρδιά μας. Αλλά και θα τιμηθούν με έναν ιδιαίτερο τρόπο.
Πέρα από τα όσα προετοιμάζονται κεντρικά, μια σειρά Κομματικές Οργανώσεις επεξεργάζονται αυτοτελώς την παρουσία τους στο χώρο του συλλαλητηρίου και το πώς θα αναπαραστήσουν τα όσα απασχολούν το χώρο δράσης τους.
Σε ό,τι αφορά τη διάταξη των δυνάμεων που θα συμμετάσχουν, ήδη διευθετούνται οι τελευταίες λεπτομέρειες. Από το πού θα παρκάρουν τα πούλμαν που θα μεταφέρουν τους διαδηλωτές από όλη την Ελλάδα, έως το πώς αυτοί θα φτάσουν στο Πεδίον του Αρεως συγκροτημένα και ποια θέση θα καταλάβουν εκεί. Λόγω του όγκου που αναμένεται να έχει το συλλαλητήριο (τα μηνύματα από την ως τώρα δουλιά δείχνουν πως η συμμετοχή απ' όλη την Ελλάδα θα είναι μεγάλη), εκτιμάται πως θα εκτείνεται από την ΑΣΟΕΕ ως τα Χαυτεία, στην Αλεξάνδρας θα ξεπερνά την οδό Τρικούπη και η πλατεία θα είναι ασφυκτικά γεμάτη, οι εξέδρες θα είναι περισσότερες από μία. Η κεντρική θα στηθεί μπροστά από το κτίριο της ΓΣΕΕ, όπου και θα παραταχθούν οι διαδηλωτές από την Αθήνα. Πρόκειται να είναι μια λιτή, αλλά επιβλητική κατασκευή, με κυρίαρχο το κόκκινο χρώμα (διαστάσεων περίπου αυτής των ευρωεκλογών) και με κεντρικό σύνθημα: «Καμία ανοχή στην ανέχεια». Η δεύτερη εξέδρα θα στηθεί στην πλατεία Κλαυθμώνος και θα υποδηλώνει τη διεθνιστική αλληλεγγύη, εκεί θα βρίσκονται και οι αντιπροσωπείες των ξένων κομμάτων που θα βρίσκονται στην Ελλάδα, με την ευκαιρία της Διεθνούς Συνάντησης που διοργανώνει το ΚΚΕ εκείνο το Σαββατοκύριακο. Η τρίτη εξέδρα θα στηθεί στην πλατεία Συντάγματος και θα διαμηνύει τη συνέχιση του αγώνα.
Επικεφαλής της κινητοποίησης θα τεθούν τόσο οι ξένες αντιπροσωπείες που παίρνουν μέρος στη Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων και θα συμμετέχουν στο συλλαλητήριο, όσο και οι διαδηλωτές που προέρχονται από χώρους και περιοχές που βρίσκονται σε αγωνιστικό αναβρασμό είτε λόγω επαπειλούμενων λουκέτων σε εργοστάσια, είτε λόγω απολύσεων.
Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, θα περιοδεύσει: