ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 27 Οχτώβρη 2004
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Μαίνεται ο «πόλεμος των διαπλεκομένων»

Τρία χτεσινά «επεισόδια» επιβεβαιώνουν ότι η σύγκρουση των επιχειρηματικών συμφερόντων, με άμεση ανάμειξη της κυβέρνησης, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη

Νέα επεισόδια στο σίριαλ του «πολέμου κατά της διαπλοκής» ήρθαν χτες στην επιφάνεια, αποδεικνύοντας ότι η σύγκρουση επιχειρηματικών συμφερόντων με την άμεση εμπλοκή και της πολιτικής εξουσίας συνεχίζεται με ασίγαστη ένταση στο παρασκήνιο.

Το χτεσινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα των «Νέων» που αμφισβητούσε την απογραφή της κυβέρνησης, η καταψήφιση από την κυβέρνηση της ευρωπαϊκής οδηγίας για τη ρύπανση από τα πλοία και η παραίτηση από μέλος του ΔΣ της εταιρίας ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ που ανακοίνωσε χτες ο Λεων. Μπόμπολας, μέρα που συνεδρίαζε το ΕΣΡ για τη χορήγηση πιστοποιητικού διαφάνειας στην εταιρία, επιβεβαιώνουν ότι ο πόλεμος των διαπλεκομένων εξελίσσεται σε πολλά μέτωπα ταυτόχρονα.

Η κυβέρνηση επιδιώκει σταθερά να διαμορφώσει ευνοϊκούς γι' αυτήν συσχετισμούς, κρατώντας σταθερά ανοιχτό το μέτωπο κατά των «πέντε νταβατζήδων», σύμφωνα με την πρωθυπουργική ρήση, και χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της. Ταυτόχρονα, αποκρούει με αποφασιστικότητα κάθε επίθεση που προέρχεται από τα «διαπλεκόμενα», όταν εκτιμά ότι πλήττει την εικόνα της και αντιστρατεύεται τα συμφέροντά της.

Στο πλαίσιο αυτό προκάλεσε αίσθηση η επίθεση κατά του συγκροτήματος Λαμπράκη, με αφορμή το χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα των «Νέων», από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ο οποίος δεν περιορίστηκε μόνο να χαρακτηρίσει «χαλκευμένο» το δημοσίευμα αλλά μίλησε με μάλλον απαξιωτικό τρόπο για την εφημερίδα, δηλώνοντας ότι «δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για την αξιοπιστία μιας εφημερίδας από τη συνολική διάψευση».

Τα «Νέα» παρουσίασαν χτες «έκθεση- βόμβα» που έχει συνταχθεί από οικονομικό εμπειρογνώμονα της κυβέρνησης, με την οποία αμφισβητείται έντονα η απογραφή των δημόσιων οικονομικών από την κυβέρνηση, αφού, σύμφωνα με την έκθεση, χαρακτηρίζεται «επιπόλαια, πολιτικά αφελής και πολλαπλώς επιζήμια για την κυβέρνηση και την ελληνική οικονομία».

Η απάντηση της κυβέρνησης ήταν άμεση και σκληρή, καθώς δεν περιορίστηκε μόνο στη διάψευση που εξέδωσε το Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), μέλος του οποίου, σύμφωνα με το δημοσίευμα, συνέταξε την «έκθεση-βόμβα», αλλά περιέλαβε και την επίθεση εκ μέρους του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου, Ευ. Αντώναρου. «Δεν κτυπήσαμε το συγκρότημα, απλά προστατεύσαμε την κυβέρνηση», ήταν η απάντηση που έδιναν χτες κυβερνητικοί κύκλοι στην εύλογη απορία πώς εξηγείται η σκληρή αντίδραση στο δημοσίευμα των «Νέων». Οι ίδιοι κύκλοι επιχειρώντας να δικαιολογήσουν την κατηγορία περί χάλκευσης επισήμαιναν ότι το κείμενο που δημοσίευσε χτες η εφημερίδα θύμιζε «πολιτική ανάλυση ΠΑΣΟΚ».

Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι η κυβέρνηση «δείχνει τα δόντια της» και προς τον «εθνικό εκδότη», σύμφωνα με το γνωστό χαρακτηρισμό του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας...

Οσο για τη στάση της κυβέρνησης στη χτεσινή σύνοδο των υπουργών Εσωτερικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης, όπου, μαζί με την Κύπρο και τη Μάλτα, καταψήφισε την κοινοτική Οδηγία για τη ρύπανση από τα πλοία, κυβερνητικές πηγές προσπαθούσαν να πείσουν ότι η στάση της υπαγορεύεται από την ανάγκη προστασίας των «εθνικών συμφερόντων» στη ναυτιλία και όχι για να υπερασπιστεί συγκεκριμένους «φίλους» εφοπλιστές, όπως οι ιδιοκτήτες της «Καθημερινής» και του ΣΚΑΪ. «Δεν έχει να κάνει με έναν επιχειρηματία, αλλά με χιλιάδες», δήλωναν συνεργάτες του πρωθυπουργού, χαρακτηρίζοντας τη ναυτιλία «εθνικά προστατευόμενο προϊόν».

Γεγονός είναι, πάντως, ότι ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Μαν. Κεφαλογιάννης, αισθάνθηκε την ανάγκη πριν από τη χτεσινή σύνοδο των υπουργών της ΕΕ να πάρει υπόψη του τη γνώμη του ιδιοκτήτη της «Καθημερινής», πραγματοποιώντας επίσκεψη στα γραφεία της εφημερίδας την περασμένη βδομάδα. Σύμφωνα με ρεπορτάζ που δημοσίευσε την επομένη (Τετάρτη 20 του Οκτώβρη) η εφημερίδα, ο υπουργός διαβεβαίωσε τον Αρ. Αλαφούζο ότι «η ελληνική κυβέρνηση, σε συνεργασία με τις άλλες ναυτιλιακά ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ, είναι αποφασισμένη να παρέμβει στα όργανα της ΕΕ και να εμποδίσει την προσπάθεια που γίνεται από κάποιες - μη ναυτιλιακές - χώρες για θέσπιση αυστηρών (σχεδόν εξωπραγματικών) ποινικών κυρώσεων κατά των εμπορικών πλοίων και φυσικών προσώπων σε περίπτωση ατυχημάτων»...

Παράλληλα, η χτεσινή κίνηση του Λεων. Μπόμπολα χαρακτηριζόταν από τους ίδιους κυβερνητικούς κύκλους «αναγκαστική», που ταυτόχρονα δείχνει διάθεση «συμβιβασμού και προσαρμογής στη νομιμότητα». Η κυβέρνηση, πάντως, θα δείξει τις διαθέσεις της με το νέο νόμο για το βασικό μέτοχο, όπου στόχος είναι η διασφάλιση της διαφάνειας και στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με τις ίδιες πάντα πηγές, επιδιώκεται η πλήρης ονομαστικοποίηση των μετοχών των εταιριών που εμπλέκονται στα ΜΜΕ.

Στον τηλεοπτικό «902»

Η τηλεόραση του «902» και η εκπομπή «Εις υγείαν», σήμερα Τετάρτη, στις 8.30 μ.μ., φιλοξενούν την παιδοδερματολόγο Τάλια Τσιβιτανίδου - Κάκουρου. Μιλάει για τις συχνότερες δερματικές παθήσεις, όπως η ακμή, δίνοντάς μας πρακτικές συμβουλές για την αποφυγή και την αντιμετώπισή της. Επιμέλεια - Παρουσίαση: Πόπη Καπετανοπούλου.

ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ 17ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ

Τι σημαίνει «κοινωνικοποίηση της παραγωγής»;

ΜΕ ΤΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΙΚΟ τρόπο παραγωγής, η ατομική εργασία για την παραγωγή ενός προϊόντος μετατρέπεται σε κοινωνική, αφού πολλοί εργάτες μαζί δουλεύουν συνδυασμένα για την παραγωγή του. Από την περίοδο ακόμη της «μανιφακτούρας» (στα πρώτα βήματα εμφάνισης του καπιταλισμού), διάφορα επαγγέλματα, αναγκαία για την παραγωγή προϊόντων που συνθέτουν ένα τελικό προϊόν, συνενώνονται κάτω από έναν κεφαλαιοκράτη για την παραγωγή αυτού του προϊόντος (π.χ., κατασκευή της άμαξας, η οποία πριν κατασκευαζόταν από έναν τεχνίτη), είτε διάφοροι εργάτες εκτελούν τις διαφορετικές φάσεις επεξεργασίας για την παραγωγή ενός προϊόντος (π.χ., παραγωγή χαρτιού). Το προϊόν που παράγεται στη «μανιφακτούρα», ο Μαρξ το ονομάζει «κοινωνικό προϊόν».

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής και το πέρασμα στη μεγάλη βιομηχανία, με τη χρήση των μηχανών, αναπτύσσονται τα μέσα παραγωγής, αναπτύσσεται στο έπακρο ο καταμερισμός εργασίας έτσι που πολλοί περισσότεροι εργάτες, έχοντας διαφορετικό αντικείμενο δουλιάς, συνεργάζονται για την παραγωγή ενός τελικού προϊόντος. Ετσι κοινωνικοποιείται ολοένα και περισσότερο η παραγωγή και η εργασία και αναπτύσσονται σε ολοένα και μεγαλύτερη κλίμακα. Αυτό μπορεί να γίνεται στα πλαίσια μιας επιχείρησης, ή και πολλών επιχειρήσεων, που κάθε μία παράγει τα διαφορετικά μέρη ενός προϊόντος ή εκτελεί τις διαφορετικές φάσεις της παραγωγής του. Αυτό επίσης μπορεί να γίνεται στα πλαίσια μιας χώρας ή μερικών χωρών. Για παράδειγμα, στην κατασκευή ενός κομπιούτερ, μπορεί να γίνεται κατασκευή πλαισίου σε άλλο εργοστάσιο, κατασκευή οθόνης σε άλλο, κατασκευή του κυρίως μέρους του υπολογιστή σε άλλο, του πληκτρολογίου σε άλλο κ.ο.κ.

Ο ΜΑΡΞ, σχετικά μ' αυτό, στον πρώτο τόμο του «Κεφαλαίου», σελ. 786-787, αναφέρει:«... από τη στιγμή που ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής στέκεται στα δικά του τα πόδια, από τη στιγμή αυτή αποχτούν μια νέα μορφή η παραπέρα κοινωνικοποίηση της εργασίας και η παραπέρα μετατροπή της γης και των άλλων μέσων παραγωγής σε μέσα παραγωγής που τα εκμεταλλεύονται κοινωνικά, δηλαδή σε κοινά μέσα παραγωγής, επομένως αποχτάει νέα μορφή και η παραπέρα απαλλοτρίωση, των ατομικών ιδιοκτητών. Αυτός που είναι τώρα ν' απαλλοτριωθεί δεν είναι πια ο εργάτης που διευθύνει μόνος το νοικοκυριό του, αλλά ο κεφαλαιοκράτης που εκμεταλλεύεται πολλούς εργάτες.

Η ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ αυτή συντελείται με το παιχνίδι των εσωτερικών νόμων της ίδιας της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής, με τη συγκεντροποίηση των κεφαλαίων. Κάθε κεφαλαιοκράτης σκοτώνει πολλούς άλλους κεφαλαιοκράτες. Χέρι χέρι μ' αυτήν τη συγκεντροποίηση, δηλαδή με την απαλλοτρίωση πολλών κεφαλαιοκρατών από λίγους, αναπτύσσεται σε διαρκώς αυξανόμενη κλίμακα η συνεργατική μορφή του προτσές της εργασίας, η συνειδητή τεχνική εφαρμογή της επιστήμης, η σχεδιασμένη εκμετάλλευση της γης, η μετατροπή των μέσων εργασίας σε μέσα εργασίας που μπορούν να χρησιμοποιήσουν μονάχα από κοινού, η οικονομία σ' όλα τα μέσα παραγωγής με τη χρησιμοποίησή τους ως μέσων παραγωγής συνδυασμένης, κοινωνικής εργασίας, η περιπλοκή όλων των λαών στο δίχτυ της παγκόσμιας αγοράς και μαζί μ' αυτό ο διεθνής χαρακτήρας του κεφαλαιοκρατικού καθεστώτος... Η συγκεντροποίηση των μέσων παραγωγής και η κοινωνικοποίηση της εργασίας φτάνουν σε ένα σημείο, όπου δε συμβιβάζονται με το κεφαλαιοκρατικό τους περίβλημα. Το περίβλημα αυτό σπάει. Σημαίνει το τέλος της κεφαλαιοκρατικής ατομικής ιδιοκτησίας».

Αυτή η εξέλιξη οδήγησε στις μετοχικές εταιρίες (συλλογική μορφή καπιταλιστικής ιδιοκτησίας) και το μονοπώλιο.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ