ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ (της ανταποκρίτριάς μας ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΦΩΤΑΚΗ).--

Επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά η επιθετική ιμπεριαλιστική πολιτική που χαρακτηρίζει την ΕΕ, από τη χτεσινή συζήτηση, κατά τη διάρκεια των εργασιών της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, σχετικά με την απόφασή της να προχωρήσει στην αποστολή στρατιωτικής δύναμης 7.000 ανδρών στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Ενας στρατός κατοχής που πρόκειται να αντικαταστήσει τις προηγούμενες κατοχικές δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και που θα είναι έτοιμος να συνεχίσει την επίθεση εναντίον των λαών, υπό την κωδική ονομασία «ALTHEA».

Ο ευρωστρατός είναι η αλλαγή φρουράς για τη διατήρηση των Βαλκανίων υπό σκληρά δεσμά κατοχής, εξακολουθώντας την πολιτική προστασίας του μεγάλου κεφαλαίου στην περιοχή. Το πρόσχημα για δήθεν «μετάβαση στη δημοκρατία» που χρησιμοποιεί η ΕΕ σαν κάλυψη της αποστολής νέων στρατών κατοχής και θέτει ως πολιτικό στόχο προσβάλλει τους βαλκανικούς λαούς, οι οποίοι μετρούν χιλιάδες θύματα από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Η εξελικτική πορεία που ακολούθησε την παρέμβαση των ΗΠΑ στο θέμα της ονομασίας της FYROM και η κρισιμότητα του έτους 2005 όσον αφορά στο Κοσσυφοπέδιο που κυμαίνεται στα πλαίσια της ανταγωνιστικότητας αλλά και της δυνατότητας επέμβασης στην ευρύτερη περιοχή της Βαλκανικής καθιστούν την κατάσταση εκρηκτική για τους λαούς της περιοχής και τους καθιστά υπεύθυνους να αγωνιστούν ενάντια στις ιμπεριαλιστικές αποφάσεις, ώστε να πετύχουν την απομάκρυνση των ξένων στρατιωτικών δυνάμεων.

Μέγιστη πρόκληση για τους ανθρώπους που θρηνούν συνεχώς νέα θύματα, για τους λαούς που βιώνουν σε καθημερινή βάση την κατάσταση της ιμπεριαλιστικής βίας την οποία επιβάλλει η «νέα τάξη πραγμάτων», αλλά και για την εργατική τάξη των χωρών-μελών της ΕΕ που υποχρεούται να δαπανά υπέρογκα ποσά για την αγορά όπλων, αποτελεί η χτεσινή συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο, με τον κατ' ευφημισμό τίτλο «κώδικας συμπεριφοράς της ΕΕ για τις εξαγωγές όπλων».

Σε μία ΕΕ που συζητά και λαμβάνει αποφάσεις υπέρ της ανάπτυξης της βιομηχανίας όπλων καθώς και της συνέχισης των ερευνών ως προς τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, σε μία ΕΕ η οποία τελειοποιεί την τέχνη του εμπορίου όπλων δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για «κώδικα συμπεριφοράς για την εξαγωγή όπλων». Αυτή η ΕΕ που προσανατολίζεται σε μια επεμβατική πολιτική και προσπαθεί να ελέγξει, θέτοντας υπό ασφυκτική επιρροή όσο το δυνατόν περισσότερες και μεγαλύτερες νέες αγορές, προκειμένου να επιβληθεί οικονομικά, δεν επιτρέπεται να κάνει αναφορές στα παιδιά που πέφτουν θύματα των πολέμων και της δικής τους τρομοκρατίας.

Το να αναφέρεται η ΕΕ με συζητήσεις της στο λαθρεμπόριο όπλων, στις εταιρίες ιδιωτικής ασφάλειας στρατιωτικών και αστυνομικών υπηρεσιών, είναι άκρως υποκριτικό αφού αυτή η ίδια προωθεί και προστατεύει τις εταιρίες παραγωγής όπλων. Παράλληλα, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί αξιόπιστη όταν αναφέρεται σε δήθεν «κώδικες συμπεριφοράς εξαγωγής όπλων» από τη στιγμή που στρέφεται εναντίον των λαών εναρμονιζόμενη με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Ενας δρόμος υπάρχει και μπορεί να οδηγήσει σε σταδιακό αφοπλισμό και αυτός περνά μέσα από τους αγώνες των λαών για την ανατροπή των κυρίαρχων δυνάμεων κι όχι μέσα από τη συγκεκριμένη ένωση, που αποτελεί κέντρο ιμπεριαλιστικών και επεμβατικών αποφάσεων.

Eurokinissi

Τα παραπάνω είναι λίγα μόνο από τα μέτρα που αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (ΕΣ) της ΕΕ, στη συνεδρίασή του στις Βρυξέλλες στις 4-5 του Νοέμβρη, όπου και υιοθέτησε το λεγόμενο Πρόγραμμα της Χάγης. Προηγήθηκε η διαπίστωσή τους ότι «κατά τα τελευταία έτη, η ΕΕ ενέτεινε το ρόλο της για τη διασφάλιση της αστυνομικής, της τελωνειακής και της δικαστικής συνεργασίας και για την ανάπτυξη συντονισμένης πολιτικής όσον αφορά το άσυλο, τη μετανάστευση και τους ελέγχους των εξωτερικών συνόρων».

Οπως παρουσιάζει ο «Ρ» από την Κυριακή, με σχετικά δημοσιεύματα, τις βάσεις για τα παραπάνω έθεσαν οι αποφάσεις του ΕΣ στο Τάμπερε της Φινλανδίας, το 1999. Δηλαδή, πολύ πριν το χτύπημα στους «Δίδυμους Πύργους» της Ν. Υόρκης. Ο βασικός στόχος που έθεσαν, η ανάπτυξη «ενός κοινού χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης», εξυπηρετήθηκε από τις Συνθήκες του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ και της Νίκαιας, όπως και την πρόσφατα υπογεγραμμένη από τους αρχηγούς των κρατών-μελών Συνθήκη για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης (σ.σ.: εννοούν το διαβόητο, αντιδραστικό «ευρωσύνταγμα»).

«Η Συνθήκη αυτή καθώς και οι προηγούμενες δημιούργησαν προοδευτικά ένα κοινό νομικό πλαίσιο στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων, και την ενσωμάτωση αυτού του τομέα πολιτικής σε άλλους τομείς πολιτικής της Ενωσης», σημειώνει χαρακτηριστικά το ΕΣ. Εξηγεί όμως ότι «πέντε έτη μετά τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Τάμπερε, είναι καιρός να τεθεί νέο θεματολόγιο ώστε να μπορέσει η Ενωση να στηριχτεί στα επιτεύγματα αυτά και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις νέες προκλήσεις που θα παρουσιαστούν. Προς τούτο, το ΕΣ ενέκρινε αυτό το νέο πολυετές πρόγραμμα, γνωστό ως Πρόγραμμα της Χάγης».

Eurokinissi

Στο χτεσινό φύλλο είδαμε αρκετές ρυθμίσεις που αφορούν στη «διαχείριση» των μεταναστευτικών ρευμάτων, κατά τις βουλές του μεγάλου κεφαλαίου και με γνώμονα την υποδοχή μόνο τόσων προσφύγων, όσων τους χρειάζονται για να καλύψουν «κενά» σε φτηνό εργατικό δυναμικό. `Η να ρίξουν κι άλλο τα μεροκάματα των ιθαγενών. Για τη ρύθμιση των «μεταναστευτικών ροών» είδαμε τον τρόπο που η ΕΕ προσανατολίζεται στην άσκηση πίεσης προς τις χώρες προέλευσης των περισσότερων μεταναστών, προκειμένου να ανακόπτονται εκεί τα κύματα των προσφύγων, πολύ πριν δηλαδή χτυπήσουν τις πύλες των κρατών-μελών. `Η πώς θα υλοποιούν τις «επαναπροωθήσεις» και την «επανεγκατάσταση» των συλληφθέντων φτωχοδιάβολων πίσω στις πατρίδες τους.

Ομως, εκτός από τις χώρες καταγωγής, δουλιά επιφυλάσσουν και για τις «χώρες διέλευσης»: Το ΕΣ «υπογραμμίζει την ανάγκη εντατικοποιημένης συνεργασίας και δημιουργίας υποδομών, τόσο στα νότια όσο και στα ανατολικά σύνορα της ΕΕ. Προκειμένου να μπορούν οι χώρες αυτές να διαχειρίζονται καλύτερα τη μετανάστευση και να παρέχουν κατάλληλη προστασία στους πρόσφυγες, θα παρασχεθεί στήριξη για τη δημιουργία υποδομών σε εθνικά συστήματα ασύλου, για τον έλεγχο των συνόρων και για την ευρύτερη συνεργασία σε θέματα μετανάστευσης στις χώρες που επιδεικνύουν ειλικρινή δέσμευση στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους δυνάμει της Σύμβασης της Γενεύης για τους Πρόσφυγες».

Τι είναι αυτές οι «υποδομές» που θέλουν να στήσουν σε χώρες νότια και νοτιανατολικά της ΕΕ; Πέρα από τα μεγάλα λόγια περί σεβασμού στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στα δημοκρατικά δικαιώματα, οι κυβερνήσεις, π.χ., Ιταλίας, Γερμανίας και Βρετανίας, στηρίζουν ανοιχτά τη σύσταση στρατοπέδων συγκέντρωσης προσφύγων στη Βόρεια Αφρική. Εκεί θα ξεχωρίζουν σε πόσους και ποιους θα προσφέρουν καταφύγιο σε χώρες της ΕΕ.

`Η σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο (σε Κομισιόν και Ευρωκοινοβούλιο αντίστοιχα) συζητείται ακόμα και η θεσμοθέτηση κοινών αεροπορικών πτήσεων, μεταξύ γειτονικών χωρών-μελών της ΕΕ, προκειμένου να τους έρχεται φτηνότερα η αεροπορική απέλαση προσφύγων από χώρες εκτός «κοινότητας».

Οσο για τον «έλεγχο των συνόρων» και για την «ευρύτερη συνεργασία σε θέματα μετανάστευσης» με γειτονικές χώρες, στις 25 του Οκτώβρη 2004 στο συμβούλιο των υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών της ΕΕ στο Λουξεμβούργο, η γαλλική κυβέρνηση κατέθεσε πρόταση για σύσταση «Ευρωπαϊκής συνοριακής αστυνομίας». Το ζήτημα αυτό τέθηκε - με παραπλήσια μορφή - και στο άτυπο ευρωμεσογειακό φόρουμ, το οποίο συνεδρίαζε εκείνες τις μέρες στο Παρίσι. Εξι υπουργοί και υφυπουργοί Εξωτερικών από χώρες της ΕΕ και έξι από χώρες της Βόρειας Αφρικής και την Τουρκία, ανάμεσα σε άλλα μίλησαν και για τη σύσταση «ευρωπαϊκής ακτοφυλακής». Οπως δήλωσε σχετικά ο εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γ. Βαληνάκης, μια ενιαία δύναμη ακτοφυλακής θα βοηθούσε στον έλεγχο και στην πρόληψη μέχρις ενός βαθμού της λαθρομετανάστευσης...

Στην υποενότητα «Πολιτική επιστροφής και επανεισδοχής», το ΕΣ μιλά ακόμα πιο καθαρά: «Οι μετανάστες που δεν έχουν ή δεν έχουν πλέον το δικαίωμα να παραμείνουν νομίμως στην ΕΕ πρέπει να επιστρέφουν οικειοθελώς ή, αν χρειάζεται, υποχρεωτικώς. Το ΕΣ ζητά την εκπόνηση, πάνω σε κοινά πρότυπα, μιας αποτελεσματικής πολιτικής απομάκρυνσης και επαναπατρισμού ατόμων που θα επαναπατρίζονται με ανθρώπινο τρόπο και με πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειάς τους».

Εξ ου και τα συχνά διαβούλια το τελευταίο διάστημα για το πώς θα απελαύνουν τους ανεπιθύμητους (με κοινό θεσμικό πλαίσιο, ακόμα και με κοινές επιχειρήσεις). Οσο για το σεβασμό των δικαιωμάτων τους και τα λοιπά εύηχα, πώς τα σέβεται όποιος υποχρεώνει - κατανοούμε όλοι με τι μέσα - ανθρώπους εξαθλιωμένους, απελπισμένους από τις συνθήκες επιβίωσης στους τόπους καταγωγής τους, να επιστρέψουν εκεί;

Πάντως, το ΕΣ ορίζει αρχές του 2005, να ξεκινήσουν συζητήσεις «σχετικά με τους στοιχειώδεις κανόνες για τις διαδικασίες επιστροφής στους οποίους θα περιλαμβάνονται στοιχειώδεις κανόνες για τη στήριξη αποτελεσματικών εθνικών προσπαθειών απομάκρυνσης. Στις προτάσεις θα πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη ειδικά μελήματα όσον αφορά τη διαφύλαξη της δημόσιας τάξης και της ασφάλειας». Ο γνωστός μπαμπούλας θα χρησιμοποιηθεί και για την απέλαση ή, πιο κομψά, την απομάκρυνση όσων δε χρειάζονται ως φτηνά εργατικά χέρια.

Και επειδή οι κοινές επιχειρήσεις απομάκρυνσης απαιτούν και κοινό κορβανά, το ΕΣ ζητά τη δημιουργία ευρωπαϊκού ταμείου «επιστροφών» μέχρι το 2007.

Μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι όλα αυτά αφορούν μόνο πρόσφυγες. Οντως η πρώτη ανάγνωση δείχνει ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ, αφού ρήμαξαν τρίτες χώρες, με πόλεμο και λεόντειες συμβάσεις με κυβερνήσεις-ανδρείκελα, πλέον απαγορεύουν στους απελπισμένους κατοίκους των χωρών αυτών, ακόμα και το να αναζητήσουν ένα κομμάτι ψωμί αλλού.

Ωστόσο, σε δεύτερο επίπεδο προβάλλει η παραπέρα αντιδραστικοποίηση της ΕΕ, με τη σύσταση και νέων υπηρεσιών αστυνόμευσης και καταστολής. Υπηρεσιών που έρχονται να προστεθούν στους ήδη γιγαντωμένους μηχανισμούς: Των κατά κράτος αστυνομιών. Των συνοριοφυλάκων και του λιμενικού. Των εθνικών στρατών, με τις νέου τύπου ασκήσεις περί αντιμετώπισης «εσωτερικών ταραχών». Του «ευρωστρατού», με έργο του τις επεμβάσεις όπου Γης - όπου απειλούνται τα συμφέροντα των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ. Της Ευρωπόλ και της Ευρωτζάστ, με τις δυνατότητες παρακολούθησης κάθε Ευρωπαίου και ανταλλαγής των πληροφοριών που συλλέγουν με τη CIA.

Και πέρα από το θεωρητικό της υπόθεσης: Με την επίκληση λόγων ασφάλειας και τάξης, λίγες φορές χρησιμοποιήθηκαν λιμενοφύλακες για να ματώσουν απεργοί ναυτεργάτες; Πυροσβέστες στέλνονται ή όχι να βοηθήσουν με τις μάνικες στη διάλυση διαδηλώσεων; Δεν είναι αλήθεια ότι δημόσιοι υπάλληλοι, εργαζόμενοι του ΥΠΕΧΩΔΕ, κλήθηκαν από αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. να στρέψουν κάμερες «διαχείρισης της κυκλοφορίας» προς διαδηλωτές για να καταγράψουν πρόσωπα και συνθήματα; Εκατοντάδες συνοριοφύλακες δεν αναπτύχθηκαν πέριξ της Αθήνας, να διαφυλάξουν την «ακριτική» Αττική;

Ο,τι στήνεται σε επίπεδο ΕΕ μας αφορά όλους, και αργά ή γρήγορα χρησιμοποιείται για να χτυπηθεί το λαϊκό κίνημα. Ελληνες και ξένους εργαζομένους, όποτε ορθώνουν κεφάλι και διεκδικούν έστω και ένα μικρό κομμάτι απ' ό,τι δικαιούνται και τους στερούν.

Πίσω στο «Πρόγραμμα της Χάγης»: Το ΕΣ παρακινεί τα αρμόδια όργανα να λάβουν όλα τα απαιτούμενα μέτρα με στόχο την περαιτέρω βαθμιαία καθιέρωση του «ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης των εξωτερικών συνόρων και της ενίσχυσης των ελέγχων και της επιτήρησης των εξωτερικών συνόρων της Ενωσης». Εκφράζει δε την ικανοποίησή του για την εγκαθίδρυση του «Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα», την 1η του Μάη 2005 (σ.σ.: μα επιλέγουν κάτι ημερομηνίες...). Καλεί την Κομισιόν να υποβάλει αξιολόγηση του Οργανισμού στο Συμβούλιο πριν από τα τέλη του 2007.

Σημειώνει: «Ο έλεγχος και η επιτήρηση των εξωτερικών συνόρων εμπίπτει στη σφαίρα καθηκόντων των εθνικών συνοριακών αρχών. Ωστόσο, προκειμένου να παρασχεθεί στήριξη στα κράτη-μέλη όσον αφορά τις ειδικές απαιτήσεις ελέγχου και επιτήρησης μακρών ή δυσχερών τμημάτων των εξωτερικών συνόρων, και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες τα κράτη-μέλη αντιμετωπίζουν ειδικές και απρόβλεπτες περιστάσεις λόγω εκτάκτων μεταναστευτικών πιέσεων στα σύνορα αυτά», το ΕΣ ζητά να δημιουργηθούν ομάδες εθνικών εμπειρογνωμόνων οι οποίες θα παρέχουν ταχεία τεχνική και επιχειρησιακή συνδρομή στα κράτη-μέλη που τη ζητούν. Επίσης, καλεί την Κομισιόν να συστήσει το αργότερο μέχρι τα τέλη του 2006 κοινοτικό ταμείο διαχείρισης των συνόρων.

Ορίζει ότι στην επανεξέταση των καθηκόντων του «Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα», και δη στην αξιολόγηση της λειτουργίας των ομάδων εθνικών εμπειρογνωμόνων, θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται η σκοπιμότητα της δημιουργίας ευρωπαϊκού συστήματος συνοριακών φρουρών, κάτι που, όπως είδαμε λίγο παραπάνω, ζητείται ήδη από κυβερνήσεις της ΕΕ.

Αύριο η συνέχεια

Η επιτάχυνση της ανάπτυξης των υπό ΝΑΤΟική κηδεμονία στρατιωτικών δομών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ήταν στο επίκεντρο της εξαμηνιαίας συνόδου της Στρατιωτικής Επιτροπής των χωρών μελών της ΕΕ, που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες με τη συμμετοχή των αρχηγών ΓΕΕΘΑ, ανάμεσά τους και του Ελληνα αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμυνας, στρατηγού Γ. Αντωνακόπουλου.

Στη συνεδρίαση παρευρέθηκε και ο Γενικός Γραμματέας - Υπεύθυνος για την Εξωτερική πολιτική της ΕΕ, Χ. Σολάνα, ο οποίος επεσήμανε χαρακτηριστικά, την αναγκαιότητα ανάπτυξης της Δυνατότητας Ταχείας Αντιδράσεως. Να σημειωθεί ότι η Στρατιωτική Επιτροπή αποτελεί όργανο διαμόρφωσης και λήψης αποφάσεων, σε θέματα που αφορούν στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Αμυνας και Ασφάλειας. Στο μεταξύ ολοκληρώνεται σήμερα στις Βρυξέλλες και η σύνοδος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ.

Κύρια θεματική ενότητα της συνάντησης, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ σχετικά με τη συνεδρίαση της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ, «αποτέλεσε η ανάπτυξη των Στρατιωτικών Δυνατοτήτων και κυρίως οι σχέσεις μεταξύ των οργάνων της ΕΕ, μετά τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Αμυντικού Οργανισμού (ΕΑΟ). Επιπλέον η Επιτροπή ενημερώθηκε για την εξέλιξη των τρεχόντων θεμάτων, όπως τη δυνατότητα ταχείας αντίδρασης με τη δημιουργία των Τακτικών Σχηματισμών Μάχης («Battle groups»), τις ενέργειες που απαιτούνται για την ανάληψη της επιχείρησης «ΑΛΘΑΙΑ» από την Ευρωπαϊκή Ενωση στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη και τη δημιουργία μόνιμου πολιτικο-στρατιωτικού πυρήνα και Επιχειρησιακού Κέντρου στην ΕΕ».

Οσον αφορά στη Στρατιωτική Επιτροπή του ΝΑΤΟ, αναμένεται να συζητηθούν θέματα που αφορούν στη βελτίωση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της Συμμαχίας, στην υποστήριξη του ΝΑΤΟ στην εκπαίδευση των Ιρακινών Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ θα γίνει και ενημέρωση για τις τελευταίες εξελίξεις στην εφαρμογή της νέας Στρατιωτικής Δομής (Διοικήσεως και Δυνάμεων) του ΝΑΤΟ.