Ο υπουργός Οικονομίας δικαιολόγησε την προσήλωση της κυβέρνησης σε πολιτικές που επιταχύνουν την άδικη αναδιανομή του εισοδήματος προβάλλοντας την ανάγκη για ενίσχυση της ...ανταγωνιστικότητας
Eurokinissi |
Παρουσιάζοντας το περιεχόμενο του νέου προϋπολογισμού, ο Γ. Αλογοσκούφης ήταν υπέρ του δέοντος ειλικρινής. Οταν του ζητήθηκε να σχολιάσει αν η κατά 30% και 40% αύξηση των τραπεζικών και βιομηχανικών κερδών, σε σχέση με τις αυξήσεις μισθών της τάξης του 3,2%-3,3%, αποτελεί πολιτική αναδιανομής του εισοδήματος υπέρ των επιχειρήσεων, ο υπουργός απάντησε: «Στόχος μας είναι να ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και να τους δώσουμε κίνητρα να κάνουν επενδύσεις...». Η αναδιανομή των εισοδημάτων, κατά τον Γ. Αλογοσκούφη - γιατί δεν την αρνήθηκε - γίνεται επειδή η ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα θα συμβάλει στη δημιουργία πλούτου, θα υπάρξουν περισσότερες δουλιές κλπ., κλπ. Το γνωστό δηλαδή παραμυθάκι.
Ο - κομμένος και ραμμένος στις ανάγκες των μεγάλων επιχειρήσεων - προϋπολογισμός του 2005 υπερφορτώνει τα λαϊκά στρώματα με φόρους ύψους 43,7 δισ. ευρώ, αυξημένους κατά 7,4% σε σχέση με το 2004. Στο σκέλος των δαπανών, τη μερίδα του λέοντος κατέχουν οι δαπάνες εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, οι οποίες ανέρχονται στα 31,6 δισ. ευρώ σε σύνολο δαπανών Τακτικού Προϋπολογισμού 69,3 δισ. ευρώ. Από εκεί και πέρα οι δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα καθηλώνονται στα ήδη γνωστά επίπεδα που γνωρίσαμε και από τις μέρες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Το κονδύλι για μισθούς-συντάξεις προβλέπεται να αυξηθεί κατά 5,9%. Συνολικά οι πρωτογενείς δαπάνες (μισθοί, συντάξεις, επιδόματα, επιχορηγήσεις) αυξάνονται ονομαστικά κατά 5,3%, τη στιγμή που το ονομαστικό ΑΕΠ προβλέπεται να αυξηθεί κατά 7,3%. Σε πραγματικές δηλαδή τιμές οι κοινωνικές δαπάνες μειώνονται απόλυτα.
Αν και ρωτήθηκε ο υπουργός Οικονομίας, απέφυγε να δώσει συγκεκριμένα στοιχεία για το ακριβές ύψος των αυξήσεων σε μισθούς, συντάξεις, ΕΚΑΣ, αγροτικές συντάξεις, επιδόματα πολυτέκνων, κλπ. Τα ακριβή στοιχεία, κατά τον Γ. Αλογοσκούφη, θα δοθούν την κατάλληλη στιγμή! Και γιατί, από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση επέλεξε να δώσει λεπτομερή στοιχεία για το ακριβές ύψος των φορολογικών μειώσεων των επιχειρήσεων; (βλέπε φορολογικό νομοσχέδιο). Γιατί οι επιχειρήσεις πρέπει να γνωρίζουν την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, ώστε να είναι σε θέση να προγραμματίσουν τις πρωτοβουλίες τους, ήταν η απάντηση του υπουργού Οικονομίας... Το ίδιο ασαφής, αλλά και κυνικός, ήταν όταν, για πολλοστή φορά, ρωτήθηκε αν η κυβέρνηση δώσει το επίδομα θέρμανσης. Αντί απάντησης, ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση έχει πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα, όπως η μείωση του φόρου (η οποία παραδοσιακά γίνεται κάθε χρόνο), έχει δώσει κίνητρα με το φορολογικό νομοσχέδιο (;), ενώ τα στοιχεία δείχνουν ότι η αγορά ομαλοποιείται... Η κυβέρνηση πάντως παρακολουθεί την κατάσταση και αν χρειαστεί θα πάρουμε και άλλα μέτρα. Για την ταμπακέρα κουβέντα. Στην προσπάθειά του μάλιστα να απολογηθεί στην κριτική που γίνεται προς την κυβέρνηση, ότι τα έδωσε όλα στις επιχειρήσεις, ισχυρίστηκε: «Τελειώσαμε με τις επιχειρήσεις, ό,τι ήταν να κάνουμε το κάναμε». Προς κατευνασμό των αντιδράσεων ανέφερε ότι αν υπάρξουν περιθώρια στο μέλλον θα χρησιμοποιηθούν για τη μείωση της φορολογίας των φυσικών προσώπων... Οι τελευταίοι θα πρέπει να κάνουν υπομονή, καθώς, όπως ανέφερε ο υπουργός, «η κυβέρνηση θα υλοποιήσει το σύνολο των δεσμεύσεων σε ορίζοντα τετραετίας».
Κατά τον Γ. Αλογοσκούφη, η οικονομική πολιτική που προωθεί η κυβέρνηση με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2005, με κεντρικό στόχο τη μείωση του ελλείμματος στο 2,8% του ΑΕΠ, από 5,3% που θα διαμορφωθεί το 2004, συνιστά πολιτική ...ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής. Για το πόσο ...φιλολαϊκή είναι η συγκεκριμένη πολιτική συνάγεται και από το γεγονός ότι «αμφισβητείται από εκείνους που προτείνουν προσαρμογή σοκ καθώς και από εκείνους που ζητούν εισπρακτικά μέτρα». Κάτι για το οποίο η ...καλή κυβέρνηση δε συναινεί επειδή «θα έχει συνέπειες στην ανάπτυξη, αλλά και επειδή δε θέλει τα λάθη του παρελθόντος να τα φορτώσει με εισπρακτικά μέτρα στις πλάτες του ελληνικού λαού»!
Η αύξηση των φορολογικών εσόδων σε καθεστώς επέκτασης των φοροαπαλλαγών για το κεφάλαιο «δείχνει» ποιος θα πληρώσει και την επόμενη χρονιά τους φόρους...
Πολιτική εκτεταμένης αναδιανομής εισοδημάτων σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και της «ανταγωνιστικότητάς» του εφαρμόζει η κυβέρνηση μέσω της φορολογικής πολιτικής για το 2005. Από τη μια πλευρά υπάρχουν φοροελαφρύνσεις και άλλες διευκολύνσεις για τους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους. Από την άλλη προβλέπεται αύξηση στη φορολογική επιβάρυνση για τα λαϊκά στρώματα, τα οποία μέσω της άμεσης και της έμμεσης φορολογίας καλούνται να πληρώσουν (και) για λογαριασμό των ισχυρών.
Το σύνολο των φορολογικών εσόδων για το 2005 θα φτάσει στα 43,74 δισ. ευρώ ή στο 24,8% του ΑΕΠ, που θα παραχτεί μέσα στην ίδια χρονιά για να διαμορφωθεί σε 176,5 δισ. ευρώ. Τη μερίδα του λέοντος συνεχίζει να κατέχει η έμμεση φορολογία (περίπου 59% στο σύνολο των φορολογικών εσόδων). Τα ταξικά χαρακτηριστικά του νέου προϋπολογισμού προκύπτουν ανάγλυφα και από τη διάρθρωση της άμεσης φορολογίας. Η μεγάλη μάζα των άμεσων φόρων εξακολουθεί να φορτώνεται στα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα και τους συνταξιούχους. Ταυτόχρονα, παρά τις ισχνές αυξήσεις (στα όρια του πληθωρισμού) για μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις, η προβλεπόμενη αύξηση του φόρου εισοδήματος στα φυσικά πρόσωπα θα φτάσει στο 8,9% έναντι 7,8% για τα νομικά πρόσωπα (εταιρίες).
Η διάρθρωση των εσόδων του τακτικού προϋπολογισμού για το 2005 διαμορφώνεται ως εξής:
Στη γραμμή της υποχρηματοδότησης των ασφαλιστικών ταμείων και των ιδρυμάτων κοινωνικής προστασίας κινείται και ο πρώτος κρατικός προϋπολογισμός της ΝΔ ακολουθώντας πιστά την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Οι κρατικές επιχορηγήσεις για τα ασφαλιστικά ταμεία και τους φορείς που υπάγονται στο υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας απέχουν παρασάγγας από τις πραγματικές ανάγκες τους.
Για τον μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό, το ΙΚΑ, η επιχορήγηση ανέρχεται στα 1.600 εκατομμύρια ευρώ (1.450 εκατ. ευρώ το 2004), ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο 0,9% του ΑΕΠ. Δεν αποδίδεται δηλαδή ούτε το 1% του ΑΕΠ. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Προϋπολογισμού του ΙΚΑ για το ίδιο έτος, και εξαιτίας της κρατικής υποχρηματοδότησης, το ίδρυμα θα παρουσιάσει έλλειμμα 117,8 εκατομμυρίων ευρώ. Και αυτά παρά το γεγονός ότι φέτος η μέση σύνταξη γενική του ΙΚΑ περιορίζεται στα 479 ευρώ το μήνα. Ανάλογη κατάσταση διαμορφώνεται και στο ΝΑΤ. Η επιχορήγηση ανέρχεται στα 750 εκατομμύρια ευρώ, όταν το οργανικό έλλειμμα του ταμείου των ναυτικών φέτος εκτιμάται στα 765 εκατομμύρια ευρώ!
Η επιχορήγηση του ΟΓΑ το 2005 θα ανέλθει στα 3.090 εκατομμύρια ευρώ, από 2.160 εκατ. ευρώ φέτος. Η αύξηση αυτή σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει βελτίωση της θέσης των αγροτών, ούτε των συντάξεών τους. Η αύξηση έρχεται να εξυπηρετήσει τα χρέη του Οργανισμού προς τα νοσοκομεία και τις φαρμακευτικές εταιρίες, που έχουν συσσωρευτεί τα προηγούμενα χρόνια.
Η επιχορήγηση του ΤΕΒΕ παραμένει στα ίδια με πέρυσι επίπεδα των 52 εκατ. ευρώ, παρά τις σοβαρές δυσκολίες που αντιμετωπίζει το ταμείο και τις εξευτελιστικές συντάξεις των επαγγελματοβιοτεχνών. Στο ΤΣΑ και στο ΤΑΕ θα αποδοθούν 40 και 16 εκατομμύρια ευρώ αντίστοιχα. Το επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης ΕΚΑΣ θα ανέλθει στα 644 εκατ. ευρώ.
Σε ανακοίνωσή του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει για τον προϋπολογισμό 2005 πως αποτελεί ένα μηχανισμό αναδιανομής προς όφελος της πλουτοκρατίας, του κεφαλαίου.
Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε στη Βουλή είναι ένας μηχανισμός αναδιανομής του κεφαλαίου προς όφελος της πλουτοκρατίας. Αξιοποιείται από την κυβέρνηση για να επιταχυνθεί η υλοποίηση της αντιλαϊκής της πολιτικής. Συνδέεται άρρηκτα με τους νέους νόμους, το φορολογικό και αναπτυξιακό, οι οποίοι παρέχουν νέες μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές και προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο.
Ανεξαρτήτως του τρόπου απογραφής των μεγεθών, ο προσανατολισμός του, η φιλοσοφία του, παραμένει η ίδια με αυτήν των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, στη λογική της στήριξης των συμφερόντων του κεφαλαίου.
Τα βασικά μέτρα προς όφελος της πλουτοκρατίας είναι μεταξύ των άλλων:
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να έχουν καμία αυταπάτη για την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, για την ψευτοαντιπολιτευτική πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Η απάντησή τους δεν μπορεί να είναι άλλη από τη διεκδίκηση τέτοιων στόχων και αιτημάτων, τα οποία θα ικανοποιούν συνδυασμένα τις σύγχρονες και διευρυμένες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας στην προοπτική της αμφισβήτησης της εξουσίας της πλουτοκρατίας».