Την Παρασκευή 14/1 ξεκινάει το 7ο Τακτικό Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ) των πανεπιστημίων, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή 16/1.

Σύμφωνα με την απόφαση της Διοικούσας Επιτροπής της ΠΟΣΔΕΠ, οι εργασίες του Συνεδρίου θα επικεντρωθούν στην κοινή πεποίθηση της πανεπιστημιακής κοινότητας ότι σήμερα μόνο το υψηλού επιπέδου δημόσιο Πανεπιστήμιο μπορεί να υπηρετήσει αποτελεσματικά τις κοινωνικές ανάγκες του τόπου. Σ' αυτό το πλαίσιο στο συνέδριο θα συζητηθούν ιδιαίτερα οι προωθούμενες αλλαγές στην ανώτατη παιδεία, τα ιδιαίτερα προβλήματα των περιφερειακών ΑΕΙ, καθώς και ο θεσμός των συμβασιούχων του ΠΔ 407/1980 και τα προβλήματα που αυτοί αντιμετωπίζουν σήμερα.

Ηδη έχουν οριστεί 76 σύνεδροι από 11 συλλόγους ΔΕΠ - μέλη της Ομοσπονδίας, ενώ άμεσα αναμένεται να ορίσουν τους αντιπροσώπους τους και οι υπόλοιποι 18 σύλλογοι. Παράλληλα έχουν ξεκινήσει να δημοσιεύονται θέσεις των συλλόγων και των παρατάξεων της ομοσπονδίας ενόψει του συνεδρίου. Ανάμεσά τους, η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση (ΔΗΠΑΚ) των πανεπιστημιακών πολύ έγκαιρα δημοσίευσε και διακίνησε την Προγραμματική της Πρόταση και τη Διακήρυξή της για το συνέδριο.

Στο κείμενο της Διακήρυξης η ΔΗΠΑΚ περιγράφει τη σύγχρονη κρίση που περνάει το πανεπιστήμιο, με κύρια χαρακτηριστικά την ιδιωτικοποίηση και την υποβάθμισή του. Καταδεικνύει την αιτία αυτής της κρίσης, που δεν είναι άλλη από την κυβερνητική πολιτική - παλιότερα του ΠΑΣΟΚ και σήμερα της ΝΔ - που πιστά υπηρετεί κι εφαρμόζει τις αποφάσεις της ΕΕ για την ανώτατη εκπαίδευση. Η ΔΗΠΑΚ, επίσης, ασκεί κριτική στην «περιστασιακή πλειοψηφία της ΠΟΣΔΕΠ», που δε θέλησε και δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει την κατιούσα πορεία του πανεπιστημίου, περιορίστηκε «στη φραστική καταδίκη των κατευθύνσεων της ΕΕ, αλλά, ταυτόχρονα, και στην αποδοχή των κατευθύνσεων αυτών στην πράξη». Η ΔΗΠΑΚ κατηγορεί την πλειοψηφία ότι υπονόμευσε τις αγωνιστικές διαθέσεις των πανεπιστημιακών, απέφυγε να προωθήσει τη συσπείρωση όλων των πανεπιστημιακών φορέων, οδήγησε τις κινητοποιήσεις στο αδιέξοδο μέσα από τον εκφυλισμό των αιτημάτων και των μορφών πάλης, περιορίστηκε σε ορισμένες κινήσεις κορυφής καταλήγοντας στην αδράνεια.

Η αγωνιστική παράταξη των πανεπιστημιακών διατρανώνει, επίσης, την πεποίθησή της ότι «η μόνη δύναμη που μπορεί να φρενάρει τον κατήφορο της Ανώτατης Εκπαίδευσης, να παλέψει για ένα πανεπιστήμιο της κάλυψης των επιστημονικών και κοινωνικών αναγκών είναι το πανεπιστημιακό κίνημα στο σύνολό του, που θα εκφραστεί σε ένα αρραγές μέτωπο των πανεπιστημιακών δασκάλων, των φοιτητών - προπτυχιακών και μεταπτυχιακών - των ερευνητών, των άλλων εργαζομένων και θα εξασφαλίσει τη συμμαχία του αγωνιστικού λαϊκού κινήματος, μια και η κρίση του πανεπιστημίου αντανακλά και τη γενικότερη κοινωνική κρίση».

«Στην κρίσιμη καμπή που βρίσκεται το πανεπιστήμιο απαιτούνται ρηξικέλευθες λύσεις και ριζικές ανατροπές για να μπορεί να υπάρξει και να προσφέρει στην ελληνική κοινωνία», τονίζει στο κείμενο της Διακήρυξης η ΔΗΠΑΚ και υπογραμμίζει:

«Είναι καθήκον του πανεπιστημιακού κινήματος να θέσει στόχους ρήξης με την κυρίαρχη πολιτική, την πολιτική που έχει ως σκοπό να διαμορφώσει έναν "ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο ανώτατης εκπαίδευσης και έρευνας" στην υπηρεσία των δυνάμεων του κεφαλαίου, για τη δημιουργία ενός καταρτίσιμου, απασχολήσιμου και συνταξιοδοτήσιμου εργατικού και επιστημονικού δυναμικού, που μέσα από την ουσιαστική κατάργηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, τις ευέλικτες μορφές εργασίας, την υποταγή των πανεπιστημίων και των πανεπιστημιακών στις επιχειρήσεις θα αυξάνει κατακόρυφα τα ποσοστά των κερδών των δυνάμεων της αγοράς.

Είναι χρέος του πανεπιστημιακού κινήματος να υπερασπιστεί τον κοινωνικό ρόλο της επιστήμης, του επιστήμονα και του πανεπιστημίου. Να αγωνιστεί για να κατοχυρωθούν όλα τα επιστημονικά αντικείμενα ως ισότιμα, μακριά από την αξιολόγηση της αγοράς, να διασφαλίσει την ποιότητα των σπουδών. Να συνδέσει την επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων με την ανάπτυξη της έρευνας, των επιστημών, των παραγωγικών δυνάμεων και τη λαϊκή ευημερία. Να αντιτάξει στην παραγωγή αντιεπιστημονικών, ανορθολογικών απόψεων τον επιστημονικό και διαλεκτικό ορθολογισμό. Να αντιπαραθέσει στην αναπαραγωγή της αντιδραστικής κυρίαρχης ιδεολογίας την επιστημονικά θεμελιωμένη και ιστορικά κατακτημένη προοδευτική σκέψη του εργατικού και γενικότερα του λαϊκού κινήματος. Να ενισχύσει τον παιδαγωγικό ρόλο του πανεπιστημίου και του πανεπιστημιακού.

Η άμεση προτεραιότητα του 7ου Συνεδρίου είναι να εκφράσει την πίστη του στην υπόθεση του δημόσιου και κοινωνικού πανεπιστημίου, του πανεπιστημίου της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της δημοκρατίας, που θα έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα να παρέχει δωρεάν και ανωτάτου επιπέδου εκπαίδευση, να προωθεί την έρευνα για την επίλυση των μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων, να υπηρετεί και να συμβάλλει στην εξέλιξη των επιστημών, να διαμορφώνει και να διαπαιδαγωγεί επιστήμονες που θα υπηρετούν την πρόοδο και τις ανθρώπινες αξίες.

Να επεξεργαστεί ένα συγκεκριμένο Πρόγραμμα Δράσης που θα εξασφαλίζει την ενότητα του πανεπιστημιακού κινήματος, θα θέτει τους στόχους πάλης, θα προβλέπει την ανάπτυξη των αγώνων, απέναντι σε μια κυβερνητική πολιτική και μια κυβέρνηση που έχει εκφράσει τη βούλησή της για μια ολομέτωπη επίθεση ενάντια στο πανεπιστήμιο και τους πανεπιστημιακούς.

Στην κατεύθυνση αυτή έχει μεγάλη πολιτική σημασία η αλλαγή στο συσχετισμό των δυνάμεων μέσα στο πανεπιστημιακό κίνημα. Η ΔΗΠΑΚ προσβλέπει στην αποφασιστική ενίσχυσή της ως δύναμης με σταθερές, δικαιωμένες και τεκμηριωμένες θέσεις, ως δύναμης που με συνέπεια και μαχητικότητα αγωνίζεται ενάντια στις ευρω-ενωσιακές και κυβερνητικές πολιτικές, για να συνεχίσει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των αγώνων, για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των πανεπιστημιακών και το δημόσιο πανεπιστήμιο». Ετσι, η ΔΗΠΑΚ επιδιώκει την ενίσχυσή της από τους πανεπιστημιακούς μέσα από αυτό το συνέδριο, ως έκφραση αμοιβαίας εμπιστοσύνης, εκτίμησης, πανεπιστημιακού και αγωνιστικού ήθους.