ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 15 Γενάρη 2000
Σελ. /36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΑΧΑΪΑ
Πλούσια γη, αλλά οι αγρότες ξεκληρίζονται

Αιγιάλεια. Γη της ελιάς, της λεμονιάς και των πορτοκαλεώνων, γη του αμπελιού και της μαύρης σταφίδας. Καλότυχοι, θα 'λεγε κάποιος, οι άνθρωποι που δουλεύουν σ' αυτή τη γη. Και όμως, μια επίσκεψη στα χωράφια της περιοχής, μερικές κουβέντες με τους ξωμάχους της Αιγιάλειας, αρκούν για ν' αλλάξεις γνώμη. Ο αγροτικός πληθυσμός μειώνεται. Οι καλλιέργειες δεν μπορούν να θρέψουν τις οικογένειες. Τα λεμόνια απούλητα και όσα πουλιούνται σε τιμές «εγκατάλειψης». Με 35 δραχμές πουλάει ο παραγωγός στον εξαγωγέα, όταν μόνο τα έξοδα της συγκομιδής φτάνουν στις 17 δραχμές το κιλό. Οταν τ' αρδευτικά τέλη αυξήθηκαν κατακόρυφα και το κόστος ανά κιλό φτάνει τις 100 δραχμές.

Στην ίδια μοίρα και το λάδι. Στις 400 δραχμές ανά κιλό ανέβαζαν την επιδότηση οι πολιτικάντηδες του ΠΑΣΟΚ, αλλά η περυσινή σοδειά έκλεισε με 300 δραχμές. Οσο για την τιμή του «άγιου ελαιόλαδου», κάθε χρόνο μειώνεται, ενώ ο καταναλωτής στις πόλεις πληρώνει τουλάχιστον το διπλάσιο. Η κορινθιακή σταφίδα, ο στυλοβάτης του αγροτικού εισοδήματος της περιοχής και ολόκληρης της Πελοποννήσου, εγκαταλείπεται. Με τις τιμές των τελευταίων χρόνων, το παθητικό ανά στρέμμα ξεπερνάει τις 150.000 δραχμές. Το «μαύρο χρυσό» της αγροτιάς τον έλιωσαν οι «παγωνιές» των ΕΟΚικών οδηγιών και το «ξεροβόρι» της ΚΑΠ και της ΓΚΑΤΤ. Οι εργοστασιάρχες εισάγουν μαύρη σταφίδα από το εξωτερικό, την ανακατεύουν με ποσότητες από ελληνική και την εξάγουν. Το ίδιο, άλλωστε, δεν κάνουν και με το λάδι; Δεν τους χρειάζεται ο Ελληνας μικροκαλλιεργητής, γι' αυτό πρέπει να σβήσει. Αυτή είναι η εντολή του Διευθυντηρίου «και τα σκυλιά δεμένα».

{2} Πλούσιος ο τόπος της Αιγιάλειας. Αλλά τους κόπους των αγροτών τους νέμονται άλλοι...
{2} Πλούσιος ο τόπος της Αιγιάλειας. Αλλά τους κόπους των αγροτών τους νέμονται άλλοι...
Τι θα πει για όλα τούτα o κύριος Σημίτης, απόψε το βράδυ στην πλατεία του Αιγίου; Τι έχει να πει για τον καταχρεωμένο αγρότη, το άνεργο αγροτόπαιδο, τον συνταξιούχο ξωμάχο με τη σύνταξη των 43.000 δραχμών και την κληρονομιά των αρθριτικών; Οι προφεσόροι του όλο και κάτι θα του γράψουν, για να διαβάσει στη συγκέντρωση. Ισως να μην έχει το ύφος «των περήφανων γηρατειών» του προκατόχου του, το μπρίο του «οι αγρότες είναι η ραχοκοκαλιά της χώρας», την αποφασιστικότητα πως «το ΠΑΣΟΚ θα εξαλείψει τους μεσάζοντες». Ομως, κάτι η «ΟΝΕ που θα την πιάσουμε», λίγο «σταθεροποίηση των δεικτών της οικονομίας» και ο προεκλογικός χυλός είναι έτοιμος...

Αλλά από τέτοιους «χυλούς», οι αγρότες μπούχτισαν. Οπως μπούχτισε και ο εβδομηντάχρονος αγρότης από το χωριό Μαυρίκι. Τον Μιχάλη Καρβέλα τον συναντήσαμε μέσα στον ελαιώνα του. Σε μια πλαγιά πάνω από τον ποταμό Σελινούντα, μαζί με την 62χρονη σύζυγο, την κυρά Ακριβή να παλεύουν για το μάζεμα της ελιάς. Ο κυρ - Μιχάλης, από τα 13 του, στο χωράφι. Και ακόμα στα εβδομήντα του, μέσα στη λάσπη και στα χώματα, στις ανηφοριές της ανάγκης και τις επιβίωσης, δίνει τη μάχη για τον επιούσιο. Δεν είναι, βλέπεις, μόνος του. Ο 27χρονος γιος είναι απολυμένος υπάλληλος από το σούπερ μάρκετ «Καταναλωτής» στο Αίγιο και η κόρη του, πτυχιούχος φιλόλογος, αδιόριστη, μετά από πέντε χρόνια, συνεχίζει να τη βγάζει με ιδιαίτερα μαθήματα.

{3} Σκληρή δουλιά, μέχρι το λάδι να φτάσει στο τραπέζι
{3} Σκληρή δουλιά, μέχρι το λάδι να φτάσει στο τραπέζι
«Εδώ με τις ελιές, δε βλέπω ψωμί. Η επιδότηση έπεσε στις 300 δραχμές. Εχω 500 ρίζες ελιές. Οι θρούμπες πουλιούνται 900 δραχμές και 1.000 και από εμάς ο έμπορας τις παίρνει με 180 δραχμές το κιλό. Οι έμποροι οργιάζουν. Πόσα θέλουν να βγάζουν; Αλλά αυτοί κάνουν τη δουλιά τους. Εμείς οι αγρότες τι κάνουμε, αυτό είναι το ζήτημα».

Σε αυτό το «τι κάνουμε;», απαντάει ο Θανάσης Λαπαναΐτης, αγρότης και αντιπρόσωπος στην Παναιγιάλεια Ενωση Συνεταιρισμών, ο οποίος, στις 23 Φλεβάρη, μαζί με άλλους 140 αγρότες της περιοχής, σέρνονται στα «αγροτοδικεία» του Αιγίου. «Για τους αγρότες της Αιγιάλειας, αλλά και όλης της χώρας, δε χωράνε άλλες ψευδαισθήσεις. Για να μην αναγκαστούμε να εγκαταλείψουμε τα χωράφια μας, για να πιάνει ο κόπος μας τόπο, αν θέλουμε η σοδειά μας να μπαίνει στο νοικοκυριό μας και όχι στην τσέπη του έμπορα και του εξαγωγέα, πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Στο Μέτωπο των εργαζομένων, των αγροτών, των συνταξιούχων και της νεολαίας, στη συσπείρωση και στη διεκδίκηση, μόνο εκεί βρίσκεται το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας».


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ


Μας περνούν για ανόητους;

Χαρακτηριστικές του κλίματος υποδοχής του πρωθυπουργού χτες στην Πάτρα είναι οι παρακάτω δηλώσεις παραγόντων της πόλης:

Φώτης Τζωρτζίδης, Δημοτικός Σύμβουλος Πάτρας:

"Στην Πάτρα, την πόλη με τη μακρόχρονη ιστορία, τα προβλήματα πλέον ξεχειλίζουν. Τα εργοστάσια έκλεισαν το ένα μετά το άλλο, οι κοινωνικές αντιθέσεις οξύνονται, οι συνοικίες μακριά από το κέντρο της Πάτρας έχουν τρομακτικά προβλήματα. Το "ενδιαφέρον" της πολιτείας για τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι τόσο "μεγάλο" που ακόμα και στις πρόσφατες βροχές οι φτωχογειτονιές αντιμετώπισαν πάλι πλημμύρες.

Οι φορείς της κεντρικής και της τοπικής εξουσίας ερίζουν για το ποιος θα ωφεληθεί περισσότερο από το μεγάλο φαγοπότι, αδιαφορώντας για τα λαϊκά προβλήματα. Αυτή η κατάσταση αποτυπώθηκε με τον πιο τραγελαφικό τρόπο από την κυνική δήλωση του υπουργού Ναυτιλίας, ο οποίος δήλωσε πως ο Δήμος δεν είναι ικανός να διαχειριστεί το λιμάνι της πόλης αλλά μόνο τα σκουπίδια του.

Αυτή η απελπιστική κατάσταση έχει προκληθεί από την πολιτική απογύμνωσης της περιοχής από κάθε παραγωγική μονάδα και τη μετατροπή της σε κέντρο παροχής υπηρεσιών. Αυτή την πολιτική την υπηρέτησαν πιστά και η κυβέρνηση της ΝΔ και η κυβέρνηση Σημίτη.

Για όλα αυτά τα προβλήματα καλό θα ήταν ο Κ. Σημίτης να πάρει συγκεκριμένες δεσμεύσεις, γιατί πολύ σύντομα η Πάτρα δε θα είναι η 3η πόλη της Ελλάδας, αλλά η 1η από το τέλος αν και προσωπικά τη θεωρώ ήδη καταδικασμένη πόλη λόγω της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής και της απάθειας των τοπικών φορέων.

Κάτω από αυτό το κλίμα, πιστεύω πως η επίσκεψη του πρωθυπουργού γίνεται για οποιονδήποτε άλλο λόγο αλλά όχι για να λυθεί έστω κι ένα από τα οξυμένα προβλήματα αυτής της πόλης. Ο χρόνος θα με δικαιώσει. Οι πατρινοί έχουν χορτάσει υποσχέσεις και προεκλογικές φιέστες. Λύση στα προβλήματά τους απαιτούν. Και αυτή δε θα τη βρουν ούτε από τον Κ. Σημίτη ούτε από τους υπόλοιπους "Σημήτιδες" που διαφέρουν από εκείνον μόνο στα λόγια. Θα τη βρουν μόνο αγωνιζόμενοι για ένα καλύτερο μέλλον εναντίον όλων εκείνων που τους "μαύρισαν" το παρόν».

Ηλίας Αθανασόπουλος, συνταξιούχος, πρώην πολιτευτής του ΔΗΚΚΙ:

«Ο Κ. Σημίτης, με την πολιτική του, έχει τεράστιες ευθύνες για την κατάντια της Πάτρας, η οποία έχει μετατραπεί σε νεκροταφείο εργοστασίων και φέρετρο εργαζομένων. Η ανεργία έχει αγγίξει όλες τις οικογένειες. Τα μαγαζιά βάζουν λουκέτο. Οι αγρότες πετούν τα προϊόντα τους μην μπορώντας να καλύψουν ούτε το κόστος παραγωγής τους. Οι συνταξιούχοι ζούμε με συντάξεις πείνας. Και, τι ειρωνεία! Οταν επισκεφθήκαμε τον πρωθυπουργό στο Μαξίμου για να εκθέσουμε τα προβλήματά μας, την πρώτη φορά μας απώθησαν και τη δεύτερη φορά μας έδωσαν ένα λεπτό (!) να τα πούμε με κάποιους βοηθούς του.

Τόσα χρόνια ο πρωθυπουργός δεν πέρασε να δει τα προβλήματα μας, τα οποία γνωρίζει άλλωστε από πρώτο χέρι, αφού και η δική του πολιτική τα συσσώρευσε. Και τώρα που μυρίζουν εκλογές, ο πρωθυπουργός επισκέπτεται την περιοχή μας. Αλήθεια, για να κάνει τι; Για να πει τι και σε ποιους; Μας περνά για τόσο ανόητους; Πιστεύει πως δε βλέπουμε, δεν καταλαβαίνουμε, δε θυμούμαστε;

Πιστεύω πως ο λαός της Πάτρας και της Αχαΐας δεν έχει να περιμένει τίποτα καλό από αυτή την προεκλογική επίσκεψη -φιέστα. Αντίθετα, θα πρέπει να πάρει ο ίδιος την τύχη του στα χέρια του παλεύοντας για τη λύση των προβλημάτων του, την καταπολέμηση της ανεργίας και την παραγωγική ανασυγκρότηση της περιοχής σε όφελος των κατοίκων της και να παλέψει ενάντια στην κυβερνητική πολιτική που γεννά φτώχεια και ανεργία».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ