Τα «παράξενα» της Λάρισας...
Οταν, κάποιες φορές, λέμε πως, σε τελευταία ανάλυση... για όλα φταίει ο καπιταλισμός, μερικοί σπεύδουν να μας χαρακτηρίσουν μονόχνοτους και δογματικούς. Αν, όμως, οι «κατήγοροι» κάνουν τον κόπο να ψάξουν, προσεκτικά και επίμονα, «πίσω» από τα γεγονότα και «πέρα» από τις καταστάσεις, θα διαπιστώσουν, κι αυτοί, ότι ο καπιταλισμός είναι «η πηγή του κακού». Βεβαίως, εντοπίζοντας την «πηγή» δε σημαίνει ότι «ξόφλησες» με το πρόβλημα κι είναι λάθος να πιστέψεις πως δεν αξίζει να παλεύεις για το «άμεσο» και το «συγκεκριμένο», αφού η «μήτρα», όσο δεν καταστρέφεται, εξακολουθεί να γεννάει τα ίδια. Και δεν είναι σωστό, ενοχοποιώντας το σύστημα, ν' απαλλάσσεις από ευθύνες πρόσωπα και «θεσμούς» του. Αλλωστε, δεν αντιλαμβανόμαστε τον καπιταλισμό σαν «σατανικό κατασκεύασμα», αλλά σαν ένα κοινωνικοπολιτικό σύστημα, ασύμφορο και εχθρικό για τους πολλούς, που «έφαγε τα ψωμιά» του και πρέπει ν' αντικατασταθεί.
Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις μου, αποτέλεσε η είδηση πως στη Λάρισα ιδιοκτήτες καφετεριών δε σερβίρουν σε ηλικιωμένους, ενώ ο Δήμος Λαρισαίων αποφάσισε να διώξει από τα ΚΑΠΗ τους γέροντες που κατοικούν στην πόλη, αλλά δεν είναι δημότες του. Κάποιοι, εξετάζοντας επιφανειακά το πρόβλημα, κάνουν λόγο για «αντικοινωνική» και «ρατσιστική» συμπεριφορά, αναζητώντας και καταλογίζοντας ευθύνες στους δράστες και στους αδρανούντες. Αλλοι, μιλούν για «φαινόμενα των καιρών», εκφράζοντας την απογοήτευσή τους για το «κατάντημα των ανθρώπων». Οποιος, όμως, θελήσει να μπει «στα βαθιά» θ' αντιληφθεί ότι δεν πρόκειται για ανθρώπινες «ιδιαιτερότητες» και τοπικές «παραξενιές», αλλά για καπιταλιστικές λογικές κι αντίστοιχες πρακτικές.
Πίσω από την «απαγόρευση» προς τους γέροντες, κρύβεται η κερδοσκοπική βουλιμία των ιδιοκτητών καφετεριών, οι οποίοι έχουν λογαριάσει ότι ο νέος είναι πιο κερδοφόρος, ως πελάτης, από το γέροντα, γιατί καταναλώνει περισσότερο και σε λιγότερο χρόνο. Και πίσω από την «αναλγησία» της Δημοτικής Αρχής Λάρισας, κρύβεται η προσήλωσή της στην πολιτική που επιβάλλει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά, δηλαδή κερδοσκοπικά, κριτήρια. Το κυνήγι του κέρδους, λοιπόν - αυτό το χαρακτηριστικό καπιταλιστικό «σπορ» - είναι που οδηγεί σε «φαινόμενα» σαν αυτό που παρουσιάζεται στη Λάρισα. Το γεγονός ότι ανάλογες καταγγελίες δεν ακούστηκαν και για άλλες περιοχές, δε σημαίνει ότι δεν εκδηλώνονται κι αλλού ανάλογες «συμπεριφορές».
Αλλά, για ν' αναφερθούμε και στο άλλο «φαινόμενο» των ημερών, θα πρέπει να πούμε πως όσα, κατά κόρον, ακούγονται για τα συμβαίνοντα στα ενδότερα της Εκκλησίας και της Δικαιοσύνης, προβληματίζουν πολλούς, αλλά «ξυπνούν» λιγότερους. Κι αυτό γιατί οι αναφορές είναι αποσπασματικές και οι εξηγήσεις μένουν στην επιφάνεια. Η όλη υπόθεση επιχειρείται να φανεί σαν «κρίση θεσμών» κι όχι ως αποτέλεσμα της «σαπίλας του συστήματος», με στόχο να κρυφτεί η αιτία και το μέγεθος του προβλήματος και ν΄αποτραπούν οι συνέπειες. Ομως, διαβάστε μια δήλωση ενός δεσπότη και θ' αντιληφθείτε την ουσία του «εκκλησιαστικού ζητήματος». Είπε, λοιπόν, ο δέσποτας: «Ας μην τα βάζουν μαζί μας κάποιοι από την κυβέρνηση, γιατί εμείς είμαστε που κρατάμε ήσυχο το λαό...»!!!
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ