Motion Team

Σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος είχε καταθέσει στις 26/1/2005 Επερώτηση για το σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η μικρομεσαία αγροτιά και η αγροτική οικονομία. Το ΚΚΕ, ένα περίπου χρόνο μετά την ανάληψη της κυβέρνησης από τη ΝΔ, ζήτησε συγκεκριμένες απαντήσεις και ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματα της αγροτιάς. Ομως οι απαντήσεις του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Ευάγ. Μπασιάκου έδειξαν ότι η μικρομεσαία αγροτιά δε θα δει χαΐρι και άσπρες μέρες ούτε από μια κυβέρνηση σαν και αυτή της ΝΔ, αλλά ούτε και από μια κυβέρνηση σαν την προηγούμενη ή σαν... την επόμενη του ΠΑΣΟΚ.

Μάλιστα, χαρακτηριστική είναι και μια σχετική φράση που είπε ο εισηγητής του ΚΚΕ κατά τη συζήτηση της Επερώτησης Στ. Σκοπελίτης: «Για σας, όπως και για την προηγούμενη κυβέρνηση, εκείνο που μετράει δεν είναι τα συμφέροντα του μικρομεσαίου αγρότη - παραγωγού της χώρας μας, αλλά το πώς με θρησκευτική ευλάβεια θα κρατήσουμε και θα εφαρμόσουμε τις ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτές είναι ντιρεκτίβες στις οποίες φαρδιά - πλατιά έχετε βάλει την υπογραφή και οι δυο σας, και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία».

Κι όπως ακολούθως τόνισε στην παρέμβασή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ορ. Κολοζώφ: «Η πολιτική που η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εφαρμόζει στην Ελλάδα βρίσκεται ασφαλώς σε πλήρη αρμονία με τους προσανατολισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Οι κανονισμοί της ΚΑΠ συνδιαμορφώνονται στην Ευρωπαϊκή Ενωση και με τη συμμετοχή και συμφωνία των ελληνικών κυβερνήσεων. Δεν μπορούμε επομένως να αναφέρουμε σαν άλλοθι ότι εκείνοι αποφάσισαν. Συμμετείχατε και συμφωνήσατε στις αποφάσεις αυτές. Τόσο οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και η σημερινή, της Νέας Δημοκρατίας, συμφωνούν με αυτόν τον προσανατολισμό και κάνουν ό,τι μπορούν για να τον ωραιοποιήσουν».

«Το ξεπούλημα της "ΔΩΔΩΝΗΣ" και η ΚΑΠ χτυπούν την κτηνοτροφία αυξάνουν την ανεργία», έγραφε το πανό των διαδηλωτών στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο του ΚΚΕ τον περασμένο Οκτώβρη

Ο Στ. Σκοπελίτης έθεσε τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η μικρομεσαία αγροτιά και οι αγροτικές περιοχές της χώρας, αναφέροντας ανάμεσα στα άλλα: «Τα καφενεία στα χωριά κλείνουν νωρίς, ο τζίρος των καταστημάτων πέφτει καθημερινά όλο και πιο πολύ και τα γνωστά μπακαλοδέφτερα - αυτά τα δεφτέρια που γνώριζαν οι παλιοί - επανέρχονται στην επιφάνεια. Και το ωραίο είναι τούτο: Ενώ ο αγρότης μας βιώνει αυτά τα προβλήματα, που τα ζει καθημερινά αυτός που κάνει απλά μια βόλτα στην ύπαιθρο, έρχεται η κυβέρνηση, παρόμοια βέβαια, όπως έπραττε και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον δουλεύει και από πάνω. Γιατί δούλεμα είναι, κύριε υπουργέ, να ισχυρίζεστε, όταν υπάρχει αυτή η κατάσταση, ότι έχουμε αύξηση του εισοδήματος του αγρότη και να φθάνετε αυτή την αύξηση στο 2,8%. Και είναι δούλεμα, κύριε υπουργέ, γιατί δεν υπάρχει σήμερα ούτε ένα προϊόν, παρακαλώ να μου πείτε έστω κι ένα προϊόν, που να μην έχει μείωση η τιμή του από 30% έως 50%».

ICON

Από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΚΕ επισημάνθηκαν και τα εξής: «Εδώ υπάρχει η διαφωνία μας, ότι αυτή η διαδικασία πρέπει να έχει πρωταγωνιστές τους αγρότες και να βοηθηθούν, ώστε αυτή η συγκέντρωσης της γης να γίνεται μέσω παραγωγικών συνεταιρισμών, έτσι ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν και τους ανταγωνισμούς και τις δυσκολίες που σήμερα υπάρχουν. Τέτοιος προσανατολισμός δεν υπάρχει. Αντίθετα, όλα τα μέτρα που παίρνονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και από τις ελληνικές κυβερνήσεις πάνε προς την κατεύθυνση καταστροφής των μικρών και μεσαίων παραγωγών. Δεν υπάρχουν, δεν προβλέπονται εναλλακτικές λύσεις. Επομένως, πάει το πράγμα προς την κατεύθυνση εγκατάλειψης των αγρών και συστηματικά της συγκέντρωσης της γης σε λίγους ιδιώτες. Αυτός είναι ο προσανατολισμός, με τον οποίο εμείς δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με την καταστροφή των αγροτών».

Ακολούθως, ο Τ. Τσιόγκας έθεσε το πρόβλημα των εξευτελιστικών τιμών, της αδιάθετης παραγωγής και των πλαφόν και των προστίμων συνυπευθυνότητας, λέγοντας ανάμεσα σε άλλα: «Λέτε στους αγρότες: Μη βάζετε βαμβάκι. Τι να βάλουν; Να βάλουν ντομάτα; Τα ίδια και χειρότερα. Να βάλουν τεύτλα; Περιορίζετε την παραγωγή. Να βάλουν αμπέλια; Τα ίδια και χειρότερα. Να βάλουν ροδάκινα; Τους τα παίρνουν τσάμπα».

Ο Ν. Γκατζής αναφέρθηκε στις πενιχρές συντάξεις του ΟΓΑ και στην αύξηση - κοροϊδία των 12 ευρώ το μήνα που έδωσε η κυβέρνηση της ΝΔ: «Υστερα από σαράντα πέντε χρόνια δουλιάς, ο αγρότης θα πάρει 203 ευρώ το μήνα. Και σας ρωτώ: Μπορεί να ζήσει μια οικογένεια με αυτά τα λεφτά; Μπορεί να ζήσει έστω και ένας άνθρωπος;» Ο ίδιος αναφέρθηκε, επίσης, στον ΕΛΓΑ και στο πρόβλημα των αποζημιώσεων και την πλήρη κάλυψη των ζημιών.

Ο Γ. Χουρμουζιάδης, στην τοποθέτησή του, στάθηκε στις απαράδεκτες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν οι αγρότες και οι αγρότισσες στα χωριά τους, τονίζοντας ειδικά για τις τελευταίες: « Εξακολουθεί η γυναίκα σήμερα να είναι παγιδευμένη μέσα στα μαστάρια της κατσίκας, να σαπίζει και αυτή, κύριε υπουργέ, ανάμεσα στα σάπια λουλούδια του μπαμπακιού και στα σάπια φύλλα του καπνού».

Στους συνεταιρισμούς αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Α. Τζέκης, καταγγέλλοντας ότι αυτοί βρίσκονται στο περιθώριο ως αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολούθησαν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι από τα σχετικά κονδύλια του Γ΄ ΚΠΣ «οι συνεταιρισμοί πήραν μόλις το 9%, ενώ στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο δόθηκε το 90%». Επίσης, έκανε λόγο για μεθοδεύσεις ξεπουλήματος επιλεγμένων συνεταιριστικών επιχειρήσεων.

Δυστυχώς, οι απαντήσεις των εκπροσώπων της κυβέρνησης ήταν ως συνήθως, οι ...συνήθεις! Ομως, ο αγώνας συνεχίζεται μέσα και έξω από τη Βουλή.

Οπως και οι προκάτοχοί του, έτσι και ο Ευάγ. Μπασιάκος υπερασπίστηκε την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης που μετέχει. Το πρώτο πράγμα που είπε ήταν ότι «είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόσουμε τους κανονισμούς». Επίσης πέταξε το μπαλάκι στους προηγούμενους, λέγοντας πως η κυβέρνηση κληρονόμησε αδιέξοδα. Ομως αδιέξοδη για τους μικρομεσαίους αγρότες είναι η πολιτική που επιβάλλει η ΕΕ και απαράλλακτα ακολουθούν και εφαρμόζουν τόσο η ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ. Το αποτέλεσμα, βέβαια, της εφαρμογής αυτής της πολιτικής είναι για τους μικρομεσαίους αγρότες το: Κάθε πέρσι και καλύτερα.

Πάντως, ο Ευάγ. Μπασιάκος αναγκάστηκε να «μασήσει» λίγο τις προγενέστερες ανακοινώσεις του ότι το 2004 το εισόδημα των αγροτών αυξήθηκε κατά 2,8%. Παραδέχτηκε σ' ένα βαθμό ότι τούτο πρόκειται για αλχημεία και ανέφερε πως το αποτέλεσμα αυτό προκύπτει επειδή μειώνεται ο αγροτικός πληθυσμός. Ομως ο ίδιος και η κυβέρνηση της ΝΔ ακολουθούν μια πολιτική, με βάση τις επιταγές της νέας ΚΑΠ, όπου λιγότεροι μεγαλοαγρότες θα λαμβάνουν τις μικρότερες επιδοτήσεις, που θα τους φαίνονται όμως ως μεγαλύτερες... Βέβαια, ο υπουργός, όπως και οι προκάτοχοί του, ανέφερε ότι κάθε χρόνο οι Ελληνες αγρότες εισπράττουν 1,1 δισ. δρχ. για επιδοτήσεις. Δεν ανέφερε όμως ότι οι επιδοτήσεις θα κουτσουρεύονται κάθε χρόνο μετά το 2006, ως αποτέλεσμα των όσων ψήφισε τον Ιούνη του 2003 το ΠΑΣΟΚ και τον Απρίλη του 2004 η κυβέρνηση της ΝΔ. Δεν ανέφερε επίσης ότι το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου ξεπέρασε τα 2 δισ. δρχ. και πως για κάθε 1 ευρώ που δίνει η ΕΕ, η Ελλάδα πληρώνει 3. Οσο κι αν θέλει να το κρύψει ο Μπασιάκος, δυστυχώς για όλα όσα συμβαίνουν σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών φταίνε η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ και οι συμφωνίες του ΠΟΕ. Και οι αναφορές για το τι θα γινόταν αν δεν ήταν η Ελλάδα στην ΕΕ, είναι εκ του πονηρού και για λόγους δημιουργίας φτηνών εντυπώσεων. Οπως επίσης και οι αναφορές του ότι πολλές χώρες της Ευρώπης θέλουν να μπουν στην ΕΕ. Δυστυχώς, δε θέλουν οι χώρες, αλλά κάποιες κυβερνήσεις.

Ο Ευάγ. Μπασιάκος επανέλαβε ότι είναι παράνομη η καταβολή εθνικών ενισχύσεων και ανέφερε ξανά υποκριτικά ότι για την πτώση των τιμών φταίει η υπερπαραγωγή. Ομως προσπέρασε το γεγονός ότι οι εμποροβιομήχανοι - πολυεθνικές εδώ και χρόνια ρίχνουν τις τιμές στον παραγωγό και τις ανεβάζουν στον καταναλωτή, προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους, αξιοποιώντας τους σχετικούς κανονισμούς της ΕΕ. Προσπέρασε για παράδειγμα το γεγονός ότι η τιμή στο σιτάρι το 1992 ήταν 60 δρχ. το κιλό και το 2004 έγινε 40 δρχ. και ότι 900.000 τόνοι σκληρού σιταριού παραμένουν ακόμα απούλητοι. Προσπέρασε το γεγονός ότι περισσότεροι από 50.000 τόνοι βαμβακιού παραμένουν αδιάθετοι με απόφαση του ιδίου και της κυβέρνησης. Βέβαια, ο Μπασιάκος ανέφερε πως ξέρει από κρεμμύδια και πατάτες, επειδή είναι από χωριό της Θήβας... Αλλά ακόμα στα προϊόντα που λέει ότι ξέρει, λύσεις δεν έδωσε!

Ο ίδιος είπε επίσης πως δεν τίθεται ζήτημα αν θα βρεθούν «20 ή 30 δραχμές παραπάνω στο σιτάρι ή να δώσουμε κάτι περισσότερο στα σταφύλια ή οτιδήποτε άλλο, αν μας λέγατε πού θα βρούμε τα λεφτά και πώς θα μπορέσουμε να αντέξουμε ως οικονομία τους κοινοτικούς καταλογισμούς που με βεβαιότητα θα μας καταλογίζοντο». Ομως εδώ τίθεται ζήτημα κερδοσκοπίας σε βάρος των παραγωγών και των καταναλωτών, που και αυτή η κυβέρνηση δε θέλει να αντιμετωπίσει. Δε θέλει να αντιμετωπίσει την κερδοσκοπική ασυδοσία των εμποροβιομηχάνων - πολυεθνικών.

Οπως για παράδειγμα επισήμανε ο Στ. Σκοπελίτης: «Πριν δώδεκα χρόνια, το λάδι, στο οποίο αναφέρομαι, πουλιόταν προς 1.200 με 1.400 δραχμές το κιλό. Σήμερα πουλιέται 500 δραχμές λιγότερο και πρέπει να ξέρετε ότι πριν δώδεκα χρόνια με τις 1.200 δραχμές αγόραζες - θα πω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα - δέκα κιλά ψωμί, ενώ με τις 800 δραχμές που πουλάει σήμερα το λάδι του ο παραγωγός, παίρνει τριάμισι κιλά ψωμί». Με άλλα λόγια, το ΚΚΕ λέει: Τη χασούρα των αγροτών να την καλύψουν οι εμποροβιομήχανοι - πολυεθνικές, μειώνοντας ολίγο τα υπέρογκα κέρδη τους...

Στα αξιοσημείωτα είναι επίσης ότι ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης ανέφερε για το θέμα της ρύθμισης των χρεών πως υπολογίζεται 1 δισ. δρχ., αλλά στον προϋπολογισμό του 2005 δεν έχει προβλεφτεί τέτοιο κονδύλι. Και δε λέει τίποτα το γεγονός ότι τα πανωτόκια της ΑΤΕ θα πέσουν κατά 1 δισ. δρχ... Το ζήτημα είναι ότι τα χρέη των μικρομεσαίων αγροτών δε λήγουν και δε σβήνουν. Το βασικότερο όμως είναι ότι δε λήγει ούτε η αντιαγροτική πολιτική που δημιουργεί φτώχεια και χρέη στους μικρομεσαίους αγρότες.

Οσο για τον ΕΛΓΑ, ο Μπασιάκος ανέφερε επιλεκτικά πως οι εισφορές αγροτών και κτηνοτρόφων είναι 90 εκατ. ευρώ ετησίως και οι αποζημιώσεις, μαζί με τα ΠΣΕΑ, φτάνουν τα 500 εκατ. ευρώ. Ομως αυτό δε συμβαίνει κάθε χρόνο. Γιατί και στην ασφάλεια αυτοκινήτου κάποιος πληρώνει 300 ευρώ το χρόνο, αλλά αν έχει μια φορά ζημιά 3.000 ευρώ, η ασφαλιστική κάλυψη θα γίνει κανονικά. Αλλωστε στο θέμα του ΕΛΓΑ, αν είχε καταβληθεί κανονικά η κρατική συμμετοχή από το 1988 και μετά, δε θα υπήρχε πρόβλημα, ούτε θα φορτωνόταν ο οργανισμός αυτός με χρέη ύψους 1,3 δισ. ευρώ, τα οποία τώρα προφανώς θα ξεχρεώσουν οι αγροτοκτηνοτρόφοι.

Βέβαια, δεν είναι μόνο προκλητική η υποκρισία της κυβέρνησης, αλλά και η υποκρισία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κατά τη συζήτηση της Επερώτησης του ΚΚΕ, ο ορισθείς ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Ευάγ. Αργύρης δημαγώγησε ασυστόλως.

Εφτασε σε σημείο να πει ότι το 2003 με το «κακό ΠΑΣΟΚ» το βαμβάκι είχε τιμή 360 δρχ. το κιλό, ενώ για το 2004 η τιμή είναι 255 δρχ. Βέβαια, ο κύριος Αργύρης συνέκρινε ανόμοια πράγματα, αφού για τη χρονιά το 2003 η παραγωγή βαμβακιού ήταν μειωμένη. Ομως, γιατί δε λέει ο Αργύρης ποια ήταν η τιμή στο βαμβάκι την παραγωγή του 2001 και του 2002. Αλλά πιο χειρότερο είναι ότι ο Μπασιάκος αντιγράφει φέτος τις μεθοδεύσεις του Αργύρη το 2001 και το 2002! Βέβαια, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο χάλια για τους μικρομεσαίους βαμβακοπαραγωγούς, που πάλι έχουν μη επιλέξιμα βαμβάκια και μείωση του εισοδήματός τους, ως αποτέλεσμα της δικομματικής εφαρμογής του σχετικού καταστροφικού κοινοτικού κανονισμού. Το ίδιο ισχύει και για τις αποφάσεις της ενδιάμεσης αναθεώρησης της ΚΑΠ.