Οι μέρες της Αποκριάς επιβάλλουν τη μεταμφίεση, το γλέντι, το χορό, το τραγούδι... Για να χαρεί, να ξανανιώσει ο λαϊκός άνθρωπος, σε αυτό το πρόσκαιρο σταμάτημα της γρήγορης περιστροφής του χρόνου. Για να διακωμωδήσει, να σαρκάσει, να παραβιάσει ταμπού και, έστω πρόσκαιρα, να ανατρέψει δεδομένα και να νιώσει απελευθερωμένος. Και αν στα ασφυκτικά πλαίσια του, εμπορευματοποιημένου στις περισσότερες περιπτώσεις, αστικού καρναβαλιού, σύμβολα, αξίες και καθαρτήριες τελετουργίες του αγροτικού καρναβαλιού έχουν υποχωρήσει, ακόμα και σήμερα υπάρχουν κάποιες εστίες ανά την Ελλάδα, όπου αναβιώνουν πανάρχαια έθιμα, συνδεδεμένα με αυτήν την «ιεροτελεστία της Ανοιξης»