Ρεκόρ τελευταίου οκταμήνου σε παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου έκανε προχτές η Αγκυρα. Συνολικά, 13 σχηματισμοί, αποτελούμενοι από 37 συνολικά τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη, μετέτρεψαν το Αιγαίο σε «σουρωτήρι», κάνοντας δεκάδες παραβιάσεις. Κι όλ' αυτά, την ίδια μέρα και ώρα, που πραγματοποιήθηκε το δείπνο του Κ. Καραμανλή με τον Τούρκο ομόλογό του, Τ. Ερντογάν.

Στη διάρκεια του τελευταίου, βέβαια, ο Κ. Καραμανλής -όπως δήλωσε δημόσια ο ίδιος- έθεσε το θέμα των συνεχών και αλλεπάλληλων παραβιάσεων. Δεν είπε το παραμικρό, όμως, για την αντίδραση του συνομιλητή του. Ούτε, βέβαια, ο Τούρκος πρωθυπουργός είπε κάτι σχετικό, παρότι έκανε κι αυτός δηλώσεις στους δημοσιογράφους, μετά το δείπνο. Πάντως, από τα όσα είπε ο Κ. Καραμανλής, το γεγονός δεν επισκίασε το καλό κλίμα του δείπνου. Προφανώς, η εκτίμηση της ελληνικής κυβέρνησης, σχετικά με τη συστηματική αυτή τακτική της Αγκυρας και τα όσα αυτή σημαίνει ή συνεπάγεται, είναι τουλάχιστον περίεργη...

«Οι φοιτητές μας, ειδικά οι αριστεροί, ζητούσαν πάντοτε συσχετισμό σπουδών με την αγορά. Υπάρχει ένας άκρατος ρεαλισμός από τη μια μεριά, κι από την άλλη, όταν εμφανίζεται ο συσχετισμός με τη μορφή της Μπολόνιας, γίνεται μια κακή παγκοσμιοποίηση, τυραννία της αγοράς. Αυτή η διπλή γλώσσα με έχει μπερδέψει».

Αυτά έλεγε στα προχτεσινά «Νέα» ο καθηγητής πανεπιστημίου και πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, κ. Θ. Βερέμης. Και μπορεί να τον βολεύει η ωμή διαστρέβλωση της πραγματικότητας, αλλά τα πράγματα δεν έχουν έτσι. Ποτέ οι «αριστεροί φοιτητές» δε ζήτησαν «συσχετισμό σπουδών με την αγορά». Πάντοτε ζητούσαν και συνεχίζουν να διεκδικούν ουσιαστική μόρφωση για όλους και όχι κατάρτιση, ψευτοεξειδίκευση και ενίσχυση των ταξικών φραγμών. Ζητούσαν περιεχόμενο σπουδών αντίστοιχο με τις δυνατότητες και ανάγκες ανάπτυξης της χώρας, προς όφελος του λαού και όχι των κυρίαρχων δυνάμεων της αγοράς. Διεκδικούσαν και διεκδικούν το δικαίωμά τους να σπουδάζουν και, παίρνοντας το πτυχίο τους, να βρίσκουν δουλιά αντίστοιχη της μόρφωσης και των επιστημονικών τους δυνατοτήτων.

Αλλωστε, μπορεί να διαφεύγει του κ. Βερέμη, αλλά οι «αριστεροί φοιτητές» γνώριζαν και γνωρίζουν ότι στην καπιταλιστική αγορά κυριαρχούν η αναρχία και το κυνηγητό του επιχειρηματικού κέρδους και αποτελεί αυταπάτη η όποια προσπάθεια προγραμματισμού της οικονομίας, επομένως και του όποιου «συσχετισμού σπουδών - παραγωγής πτυχιούχων» και της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Ας ψάξει αλλού για μπερδέματα ο κ. Βερέμης...

Δε λέμε, η συνέπειά του είναι αξιοσημείωτη. Μόνο που η επανάληψη των ίδιων θέσεων και συνθημάτων δεν απαντά στα ερωτήματα τα οποία έχουν από την πρώτη στιγμή σημειωθεί. Για τον Αλ. Αλαβάνο μιλάμε. Προχτές, με αφορμή τη συνάντηση Κ. Καραμανλή - Γκ. Σρέντερ δήλωσε ότι θα έπρεπε να τους απασχολεί η κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας και η αντικατάστασή του από ένα Σύμφωνο για την Απασχόληση και την Ανάπτυξη.

Πρώτον, όπως γνωρίζει καλά ο πρόεδρος του ΣΥΝ, ολόκληρη η ονομασία του ευρωενωσιακού Συμφώνου Σταθερότητας συμπεριλαμβάνει και την «Κοινωνική Συνοχή» και, επομένως, την Απασχόληση. Δεύτερον, ο βασικός στόχος του είναι η Ανάπτυξη και, μάλιστα, σύμφωνα με τη Στρατηγική της Λισαβόνας, να καταστήσει την ΕΕ την πλέον ισχυρή και ανταγωνιστική οικονομία του πλανήτη μέχρι το 2010.

Επομένως, σε τι διαφωνεί ο Αλ. Αλαβάνος; Απλά και μόνο στην ακριβή ονομασία του Συμφώνου; Αναρωτιόμαστε, γιατί οτιδήποτε άλλο, που σημαίνει ριζικές αλλαγές στον προσανατολισμό και στο περιεχόμενο της όποιας ανάπτυξης, είναι αδιανόητο στο πλαίσιο της ΕΕ, της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ, της πολιτικής ενοποίησης και της Σένγκεν, κλπ., κλπ...