Οχι, δεν έχουν αυταπάτες οι άνθρωποι. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι όσο χορταίνει ο σκύλος, τόσο λιγοστεύει η πίτα στο ταψί. Οπως γνωρίζουν πολύ καλά, ότι η ενίσχυση της ταξικής ενότητας και του αγωνιστικού προσανατολισμού του εργατικού κινήματος είναι αδιάρρηκτα δεμένη - εκτός των άλλων - με τη συστηματική αποκάλυψη και την αποφασιστική αντιμετώπιση των δυνάμεων της ταξικής συνεργασίας και του συμβιβασμού, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Απλώς, συνεχίζουν να κάνουν ό,τι έκαναν χρόνια τώρα: Να παίζουν το ρόλο του φύλου συκής των προαναφερομένων δυνάμεων, να καλλιεργούν σύγχυση και αυταπάτες μέσα στους εργαζόμενους και, βέβαια, να πολεμούν το ΠΑΜΕ.
Αλήθεια, γιατί στο κείμενο - «ενωτική πρόσκληση» το ονομάζουν οι ίδιοι - των περίπου 60 συνδικαλιστών του ΣΥΝ, ορισμένων του ΠΑΣΟΚ και κάποιων άλλων, που καλούν σε «ενωτική Πρωτομαγιά», δεν αναφέρεται το παραμικρό σε αντεργατικούς νόμους των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, όπως και στις αντίστοιχες πολιτικές και μέτρα της ΕΕ ή στο λεγόμενο ευρωσύνταγμα; Η κατάργηση του αντιασφαλιστικού νόμου Ρέππα, του νόμου της μερικής απασχόλησης και των άλλων αντεργατικών μέτρων των προηγούμενων κυβερνήσεων δε ...χωράνε στο «ενωτικό, ταξικό και αγωνιστικό πλαίσιο του γιορτασμού»;
Τα ερωτήματα είναι, βέβαια, ρητορικά. Ολοι έχουν καταλάβει τι έγινε. Η δήθεν «ενωτική πρωτοβουλία» είναι τόσο ενωτική και ακόμη περισσότερο ταξική και αγωνιστική, όσο ήταν και είναι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Και αποκαλύπτει - εκτός των άλλων - τις πραγματικές διαστάσεις της δήθεν «αριστερής στροφής» της νέας ηγεσίας του ΣΥΝ.
Στην περιοχή Λέστενε της Λετονίας, όπου πραγματοποιήθηκαν σφοδρές μάχες στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι σημερινοί κυβερνώντες της βαλτικής αυτής χώρας έχουν στήσει ένα μνημείο προς τιμήν των «λετονικών λεγεώνων των Ες - Ες», που πολέμησαν στο πλευρό των χιτλερικών στρατευμάτων. Μάλιστα, εδώ και λίγα χρόνια, κάθε 16 Μάρτη, γίνονται και εκδηλώσεις τιμής των Λετονών ναζί, όπου παραβρίσκονται εκπρόσωποι της κυβέρνησης, οι επιζώντες Λετονοί Ες-Ες παρελαύνουν με τις στολές τους, κλπ., κλπ.
Κι αν παραξενεύεστε πώς γίνεται να προβάλλεται και να καλλιεργείται επίσημα ο ναζισμός σε μια ευρωπαϊκή χώρα, που έχει γίνει και μέλος της ...δημοκρατικής ΕΕ, τότε σας πληροφορούμε και τα εξής: Πριν μερικές μέρες ο Ευρωενωσιακός επίτροπος Γκ. Φερχόιγκεν θεώρησε ως απαραίτητη προϋπόθεση της βελτίωσης των σχέσεων ΕΕ - Ρωσίας την παραδοχή εκ μέρους της Μόσχας ότι κατείχε παράνομα τις βαλτικές χώρες. Και προχτές, ο Τζ. Μπους, σε επιστολή προς τον Λετονό ομόλογό του σημείωνε: «Το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου σήμανε την απελευθέρωση. Στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη σήμανε τη σοβιετική κατοχή, την προσάρτηση της Εσθονίας, της Λετονίας και της Λιθουανίας και την κομμουνιστική δικτατορία».
ΥΓ: Περιττό, βέβαια, να σημειώσουμε ότι στη Λετονία απαγορεύεται και είναι παράνομο οτιδήποτε το κομμουνιστικό...
Πρωταγωνιστικό ρόλο στην επιχείρηση διαστρέβλωσης της ιστορίας θέλει να παίξει το υπουργείο Παιδείας γι' αυτό και ασπάζεται πλήρως την 9η Μάη σαν «ημέρα της Ευρώπης», διαγράφοντας με μια μονοκονδυλιά την Αντιφασιστική Νίκη των λαών. Γνωρίζουν καλά, εξάλλου, ότι για να ξαναγραφτεί η ιστορία χρειάζεται η προπαγάνδα τους να ριζώσει στα παιδικά μυαλά, να κερδίσει έδαφος για τις επόμενες γενιές. Και έπιασαν δουλιά...
Ετσι, λοιπόν, τη Δευτέρα 9 Μάη, το υπουργείο Παιδείας μαζί με τα υπουργεία Εξωτερικών και Τύπου διοργανώνουν διαγωνισμό ζωγραφικής για παιδιά Δημοτικών σχολείων της Αθήνας, με θέμα «Ο ρόλος της Ελλάδας και των νέων στην Ενωμένη Ευρώπη του Συντάγματος».
Απέναντι σ' αυτή την οργανωμένη μαύρη προπαγάνδα, είναι απαραίτητο να δυναμώσει η φωνή της αλήθειας, να δυναμώσει η δράση για τη διάσωση της συλλογικής μνήμης, της πραγματικής ιστορίας. Γιατί δεν μπορούμε να αφήνουμε να μεγαλώνουν τα παιδιά μας με ψέματα και με αντιλήψεις του τύπου «η δημοκρατία στην Ευρώπη εδραιώθηκε με την πτώση του τείχους». Γιατί οι γονείς και οι παππούδες μας δεν αγωνίστηκαν για τη σημερινή Ευρώπη της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, των αστέγων, της φτώχειας, των ναρκωτικών, δεν αγωνίστηκαν για την Ευρώπη των αφεντικών, αλλά για την Ευρώπη των λαών, γι' αυτή την Ευρώπη που καλούμαστε να παλέψουμε κι εμείς σήμερα.
Και δε λέμε, είναι προφανές ότι η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει την ολόπλευρη υποστήριξη, που είχαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, από τα μεγάλα συγκροτήματα των ΜΜΕ. Εδώ, ακόμη και το «Βήμα» ανακάλυψε την ακρίβεια στην αγορά..!
Ετσι ή αλλιώς, όμως, το πρόβλημα βρίσκεται στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και όχι στις σκοπιμότητες που εξυπηρετούν οι συγκροτηματάρχες και οι κάθε λογής «διαμορφωτές» της κοινής γνώμης.
Και, τέλος πάντων, ας μην τα θέλει όλα δικά της η κυβέρνηση. Στο κάτω κάτω της γραφής, μπορεί το κατεστημένο των ΜΜΕ - στο οποίο αναφέρεται - να μην της κάνει πλάτες, όπως έκανε στο ΠΑΣΟΚ, αλλά υποστηρίζει σταθερά τη λογική του «ευρωμονοδρόμου», τους νόμους της αγοράς, τους κεφαλαιοκράτες ως θεμέλια της ανάπτυξης, τον ανταγωνισμό κλπ., κλπ.
Κι όχι μόνο. Συνήθως, η αντιπολιτευτική του τακτική έχει συντηρητικότατο και νεοφιλελεύθερο περιεχόμενο και επιδιώξεις, καθώς απαιτεί από την κυβέρνηση να προχωρήσει πιο γρήγορα την πολιτική της και, ιδιαίτερα, τις αντιλαϊκές διαρθρωτικές αλλαγές.
ΒΙΑΣΤΙΚΑ - ΒΙΑΣΤΙΚΑ έρχεται για ψήφιση, όπως διαβάζουμε, το νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης, σύμφωνα με το οποίο «απελευθερώνεται η αγορά του φυσικού αερίου».
Και για να ...συνεννοούμαστε. Οταν η κυβέρνηση λέει «απελευθερώνεται» εννοεί την παράδοσή της στους λεγομένους επενδυτές, ώστε να αποκτήσουν άλλον ένα μοχλό συσσώρευσης κερδών και καταλήστευσης των λαϊκών στρωμάτων.
ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΑΝ ΤΕΛΙΚΑ δυο άνθρωποι που προσέφυγαν στα δικαστήρια αναφορικά με τα τεκταινόμενα στο Χρηματιστήριο την περίοδο 1999-2000, μόνο που ...τώρα η ζημιά έγινε κι ας μην ευελπιστούν σε πολλά πράγματα όσοι την πάτησαν εκείνη την περίοδο.
Βλέπετε, τα χρήματα εκείνα των μικροεπενδυτών όχι μόνο έχουν «φαγωθεί», αλλά και έχουν επιστρέψει «καθαρά» στην Ελλάδα χάρη στην κυβερνητική ρύθμιση της χωρίς πόθεν έσχες και σχεδόν αφορολόγητης επιστροφής κεφαλαίων του εξωτερικού.Για τη μια δεν υπάρχει το αγνώσιμο, υπάρχει μόνο το μη γνώσιμο. Η άλλη πιστεύει πως ο κόσμος είναι για πάντα αγνώσιμος. Ο σκοπός της πρώτης είναι η ατελεύτητη κίνηση από τη μια αλήθεια στην άλλη, για να φτάσει στην τελική, όποια κι αν είναι αυτή. Ο σκοπός της δεύτερης είναι να βρει στον κόσμο της αιώνιας κίνησης, των αιώνιων ταλαντεύσεων ένα νεκρό σημείο και να στηρίξει επάνω του ένα αδιαφιλονίκητο δόγμα, να καθηλώσει το πνεύμα της έρευνας και της κριτικής με τα σιδερένια δεσμά της επιβολής»...