Η οικοδόμηση «μιας νέας στρατηγικής σχέσης» με την Αμερική είναι ο διακηρυγμένος στόχος της κυβέρνησης. Το είχε πει πριν από λίγο καιρό ο Πέτρος Μολυβιάτης, μετά τη συνάντηση που είχε με την Κοντολίζα Ράις. Θα το ξαναπεί - και θα το αποδείξει εμπράκτως - σήμερα το βράδυ ο Κ. Καραμανλής, στη συνάντηση που θα έχει με τον Πρόεδρο Μπους.

Ο Ελληνας πρωθυπουργός:

• Θα επαναλάβει τη «ρεαλιστική» θέση της Αθήνας, που, σε γενικές γραμμές, χαιρετίζει τη διαδικασία που οδηγεί στην απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου.
• Θα συμφωνήσει ότι το «σχέδιο Ανάν» εξακολουθεί να αποτελεί μια «καλή ευκαιρία» για τη λύση του Κυπριακού.
• Θα προσφέρει διαδρόμους στον ελληνικό εναέριο και θαλάσσιο χώρο για ανεμπόδιστη χρησιμοποίηση από τις αμερικανικές εφοδιοπομπές στο Ιράκ.
• Θα δηλώσει «πρόθυμος» σύμμαχος των ΗΠΑ σε Ιράκ και Αφγανιστάν.
• Θα υπενθυμίσει, κλείνοντας πιθανότατα και «δουλιές», ότι οι ΗΠΑ είναι ο βασικός προμηθευτής των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.

*

Ποια, επομένως, θα είναι τα «κέρδη» για την Ελλάδα από αυτήν τη «νέα στρατηγική σχέση» με τις ΗΠΑ; Εδώ οι κυβερνητικοί δύσκολα κρύβουν την αδυναμία τους να απαντήσουν με κάποια σαφήνεια. Γι' αυτό επιλέγουν να μιλούν, όπως οι διάφοροι θεωρητικοί της «εθελοδουλίας», που διατείνονται ότι - ακόμα κι αν η Ελλάδα δεν κερδίσει κάτι - σίγουρα δεν έχει να χάσει και τίποτε, όσο περισσότερο διαπλέκει τα συμφέροντά της με τον ισχυρότερο παγκόσμιο «παίκτη».

Αλλά εδώ υπάρχει μια ένσταση: Τόσα χρόνια με ποιον, αν όχι με τις ΗΠΑ, διέπλεκε τα ...μπούτια της η ελληνική εξωτερική πολιτική; Και πώς, αφού δεν είχε να χάσει τίποτα, τελικά έχασε και τα αυγά (Ιμια, Μαδρίτη, S-300, νέα δομή ΝΑΤΟ) και τα καλάθια (Κύπρος, Οτσαλάν, Γιουγκοσλαβία);

*

Ιδού ένα πρόχειρο δείγμα:

*

«Για πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική ιστορία μας, παρουσιάζεται μια στροφή των συμμάχων και εταίρων μας, από τη στάση της τήρησης ίσων αποστάσεων ανάμεσα σε μας και την Τουρκία, στην υιοθέτηση των θέσεών μας».

Είναι η δήλωση - λιβάνισμα προς τις ΗΠΑ, που είχε κάνει ο Κ. Σημίτης το 1996. Αμέσως μετά τα Ιμια και το «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»...

*

Σήμερα, και ενώ ο Κ. Καραμανλής προσγειώνεται στις ΗΠΑ, περισσεύουν οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, που μιλούν για «στρατηγική συνεργασία Ελλάδας - ΗΠΑ», για «σύσφιξη σχέσεων σε πολιτικό επίπεδο» και για «άριστες σχέσεις», που «αναβαθμίζουν το ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή»...

Σημειώστε: Αυτό το νέο λιβάνισμα της υποτέλειας στους Αμερικάνους εκδηλώνεται μόλις ένα μήνα μετά από τη νέα κρίση στα Ιμια και ενώ ο κ. Μολυβιάτης βρισκόταν στην Αγκυρα...

***

*

Τότε, λίγο μετά τα Ιμια, τον Απρίλη του 1996, και ενώ ο Σημίτης ετοιμαζόταν να ταξιδέψει στην Αμερική, ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και κατοπινός πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Νίκολας Μπερνς, εμφάνιζε την επεκτατική τακτική της Αγκυρας ως «συνοριακές και εδαφικές διενέξεις» μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας.

Σήμερα, παραμονή του ταξιδιού του Κ. Καραμανλή στις ΗΠΑ, αμέσως μετά τα νέα Ιμια, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Τσαρλς Ρις δήλωσε ότι στο Αιγαίο, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, υπάρχουν «διαφιλονικούμενες περιοχές»...

***

Ούτε ένας ούτε δύο, αλλά 37 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (χαράς στα... αντανακλαστικά τους) έσπευσαν με Ερώτησή τους στη Βουλή να καταγγείλουν την υπόθεση με τον πρώην συνεργάτη του Προκόπη Παυλόπουλου μιλώντας (και πολύ σωστά) για «μείζον θέμα ηθικής και πολιτικής τάξης».

Εμείς, δεδομένου ότι ανάμεσα στους άλλους υπογράφοντες υπάρχει και το όνομα του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Σωκράτη Κοσμίδη, δηλαδή του στενότερη συνεργάτη του κ. Σημίτη καθ' όσον ο τελευταίος ήταν πρωθυπουργός, μια απορία έχουμε:

Ο κ. Κοσμίδης καθώς είναι τόσο ευαίσθητος (όπως και οι υπόλοιποι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ) όταν εγείρονται ζητήματα «ηθικής και πολιτικής τάξης», υπάρχει μια ερώτηση, μια δήλωση, μια κίνηση στην οποία να προέβη σε περιπτώσεις όπως, π.χ., όταν ο Μαλέσιος διέμενε σε σπίτι που του είχε «παραχωρήσει» επιχειρηματίας διαπλεκόμενος με δουλιές του δημοσίου, ή όταν άλλοι στενοί συνεργάτες του κ. Σημίτη κατηγορούνταν ότι λιάζονταν στα «κότερα» της «μπουρζουαζίας», ή όταν ο Νεονάκης τζιράριζε 22 δισ. στο Χρηματιστήριο, ή όταν ο Σαλαλές, ο Ροκόφυλλος, ο Πανταγιάς κλπ. διέπρεπαν στο δημόσιο βίο της χώρας;...

«Οταν η χρήση των μαλακών ναρκωτικών έχει τέτοιο βαθμό διάδοσης, ανάμεσα σε ανήλικους χρήστες, θεωρώ πως πρέπει να τους πείσουμε, πως αν πρόκειται έτσι κι αλλιώς να δοκιμάσουν κάποιο ναρκωτικό, είτε για να γίνουν αρεστοί και αποδεκτοί στη μικροκοινωνία τους, είτε για να γνωρίσουν την εμπειρία, ας επιλέξουν το λιγότερο επικίνδυνο, το λιγότερο εθιστικό»!!!

*

Από την εισήγηση της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ Ε.Τζαμπάζη, στη χτεσινή ημερίδα του ιδρύματος «Αντρέας Παπανδρέου», με θέμα τα ναρκωτικά.

Να τη χαίρεται ο πρόεδρός της (που παλιότερα τασσόταν υπέρ της καλλιέργειας φούντας στα μπαλκόνια)...